#شمشیر_بدست_میگیری ؟ یک دوستی از سر دلسوزی بهم گفت: تو خودت بهتر از من میدونی اوضاع از چه قراره ،بیخیال شو وقتی شرایط اینه برو بچسب به زندگیت ،الکی عمرتو تلف نکن، دیگه کار در رفته... بهش گفتم: امام حسین و قبول داری؟ گفت معلومه که قبول دارم؟ گفتم اگر ببینی شمشیر به تن حضرت میزنن چیکار میکنی؟ میگی کارو زندگی دارم میگی من شمشیر زنی بلد نیستم؟ بهونه میاری ؟ گفت : نه. گفتم تو همچین شرایطی اگر کسی دلبسته سیدالشهدا باشه شمشیر دست میگیره ولو هیچ کسی رو هم نتونه از پا در بیاره مثل جون بن حوی میزنه به دل میدون. شرایط امروز ما دقیقا همینطوره خدا میدونه من بارها به این فکر کردم دیگه بسه، اما میبینم کسی نیست میبینم اگر رها کنم اول از همه خودم ضرر کردم ، همه علمایی که سیم شون وصل بوده مارو ترغیب کردن به حمایت از رهبری. فراموش نکنید سیدالشهدا قبل از این که ترور فیزیکی بشه با رسانه های اون زمان ترور شخصیتی شد قتلش تئوریزه شد ، عادی سازی شد که اون جنایت رو تونستن رقم بزنن. امروز همه ما وظیفه داریم از دولت ها و سازمان ها و ارگانهایی که زیر بناشون جناحی و باند بازیه چیزی در نمیاد. باید خودمون رسانه های مستقل بار بیاریم تا از محاصره پروژه بگیرها خارج بشیم ،بتونیم ما هم صدامونو در جامعه منعکس کنیم. با وقایعی که پیش اومد خیلی ها دستشون رو شده و پروژه بگیری شون ثابت شده ، از اینا آبی گرم نمیشه چون اینا نیروهای دلسوزی نیستن، دلسوز منافع خودشون و باند خودشون اند. ما باید افراد مستقل بار بیاریم که قلبن دغدغه اصل اسلامو داشته باشه. امروز همه مون یا باید شمشیر دست بگیریم ، یا باید شمشیر تهیه کنیم دست اونایی که تو این راهن برسونیم. رفقا فرصت زیادی نداریم به چشم بهم زدنی میگذره و باید از خودمون سوال کنیم کجای کاریم؟