چند لحظه #آرامش ᴬ ᶠᵉʷ ᵐᵒᵐᵉⁿᵗˢ ᵒᶠ ᵖᵉᵃᶜᵉ

۱.در سکوت کار کن. در سکوت جشن بگیر. و ساکت بمون. ۲. هیچوقت کسی رو مجبور نکن که باهات باشه، اینجوری یاد میگیری که با خودت وقت بگذرونی. ۳. به احساساتت تسلط داشته باش، یه ذهن آروم، میتونه هر مشکلی رو به درستی مدیریت کنه. ۴. اگه میخواهی دلت نشکنه و از کسی نا امید نشی، مردم رو برای کسی که همین الان هستن، قبول کن، نه کسی که دوس داری باشن. ۵. همه یه روز خود واقعیشون رو بهت نشون میدن، فقط بهشون زمان بده. ۶. وقتی به کارهایی که بقیه میکنند اهمیت ندی، به یه سطح دیگه از آرامش میرسی. ۷. مراقب خودت باش، چون اگه یه وقت اتفاقی برات بیفته، کسی بهت اهمیت نمیده، و همه به زندگی عادیشون ادامه میدن. ۸. هیچکس اهمیت نمیده، سخت تر کار کن، تا بهتر بشی. ۹. اگه سخت تلاش نکنی و زندگی خودت رو نسازی، یکی استخدامت میکنه، و مجبوری سخت تلاش کنی و زندگی اون رو بسازی. نذار کسی آرزوهات رو ازت بگیره. ۱۰. یه نگاه به اطرافت بنداز، کیا واقعا دارن صب تا شب، هر روز هفته رو تلاش میکنن؟ دقیقا. برنده شدن آسونه، فقط باید یکم تلاشت رو بیشتر بکنی. ۱۱. همین الان که داشتی این متن رو میخوندی، آدمایی بودن که تنها آرزوشون این بود که یه نفس دیگه هم بکشن، ولی آرزوشون برآورده نشد. قدر زندگیت رو بدون. ۱۲. اگه یه آدم مثل خودت رو پیدا کردی، باهاش رقابت نکن، باهاش کار کن.

تمرین کنیم اینطوری نباشیم

بگو تو خودت نریز

سفیر خدا در حال آمدن است ان شاءالله محکم باشید

اگر اینگونه ای حتی اگه نماز میخونی تو مسلمان نیستی تو ثروتمندی هستی که تو محله ات کسانی هستن که به نون شب محتاجن تو میتونی جهیزیه ی یه دخترو بدی هزینه ی عمل یکی رو بدی میدونی در اطرافت نیازمندان هستن و حق فقرا رو از مالت نمیدی تو یهودی و نصرانی هستی مسلمان نیستی

تا آنجا که می‌توانید،  زندگی کنید و فقط روی نکات مثبت تمرکز کنید.

چند لحظه #آرامش ᴬ ᶠᵉʷ ᵐᵒᵐᵉⁿᵗˢ ᵒᶠ ᵖᵉᵃᶜᵉ

می گفت؛ لذت بردن را یادمان ندادند!!! از گرما مینالیم،از سرما فرار میکنیم. در جمع از شلوغی کلافه میشویم. و درخلوت از تنهایی بغض میکنیم. تمام هفته منتظر رسیدن تعطیلی هستیم و آخر هفته هم بی حوصله ایم... همیشه به انتظار به پایان رسیدن روزها هستیم که بهترین روزهای زندگیمان بودند. زندگی همان لحظاتی بود که میخواستیم بگذرند.. ولی ما همیشه به چیز دیگری فکر میکنیم بی آنکه بدانیم این روزها تکرار نمیشوند

من آرزوی آرامش دارم، برای آن‌کس که از من بدگویی می‌کند. من آرزوی ثروت دارم، برای آن‌کس که به دستاوردهای من حسادت می‌کند. من آرزوی موفقیت دارم، برای آن‌کس که موفقیت من غمگینش می‌کند. من آرزوی شادی‌‌های بی‌شمار دارم، برای هر آنکس که به شادی‌های من غبطه می‌خورد و آرزوی خوشبختی دارم برای تمام آدم‌ها... گاهی واکنش‌ آدم‌ها برآمده از احساسشان نسبت به ما نیست، آدم‌ها گاهی حالشان از ناکامی‌های جهانشان خوب نیست و دنبال سیبلی برای پرتابِ خشم و اندوهشان می‌گردند و گاهی این ماییم که بی‌خبر از همه‌جا، گزینه‌ی پرتابشان قرار می‌گیریم بااین هدف که قدری سبک‌تر شوند... حسادت و بخالت و بدگویی و بدخواهی، ریشه در کمبودهای درونی و بیرونیِ آدم‌ها دارد. اگر حال همه‌ خوب باشد، اگر تمام آدم‌ها راضی و خوشحال باشند، اگر ناکامی و شکست در جهان آدم‌ها کمتر از آستانه‌ی تحملشان باشد؛ چه دلیلی دارد آدمی با آدم دیگر بد باشد؟! کاش آنقدر مناعت طبع داشته‌باشیم که بپذیریم؛ دیگران هیچ نقشی در ناکامی‌های ما ندارند و احساساتمان نسبت به آدم‌ها را از احساسات سرکوب شده‌ای که در وجودمان داریم، تفکیک کنیم. همین...

یکی از کلید های موفقیت، داشتن نظم در انجام دادن کارهایی است که باید انجام دهید؛ حتی اگر میلی به انجامش ندارید… اما میدانید مهم هستند و باید انجام شوند.”

پذیرفتن اینکه من چقدر اتفاقات و موقعیت های زندگیم رو خودم رقم میزنم، شاید سخت باشه، چون ظاهرا اینطوری نیست ، ولی ما چه بپذیریم چه نپذیریم این یک حقیقته، کیفیت درونی من کیفیت زندگی بیرونی من رو میسازه