🌷 عکس زیبا از امام خامنه ای(مدظله) در مراسم جشن تکلیف دختران دانش آموز♥️ #لبیک_یا_خامنه_ای #جشن_فرشته_ها #روز_پدر

عکس از جشن تکلیف فرشته ها

این تصویر زیبا رو روزی خواهیم دید دعا میکنم‌ بزودی شاهدش باشیم #ظهور_نزدیک_است احد رستمی

#کلیپ_تصویری_لایو غیبت امام مهدی و بلایای آخرالزمان اشک امام صادق رو در آورد_ارتداد بعضی از شیعیان در عصر غیبت #پیشنهاد_دانلود برای شنیدن فایل صوتی این لایو اینجا رو گوش کنید احد رستمی

به به که‌ امروز از عرش تا فرش ندای یا مولای یا صاحب الزمان سر میدن کاش کور نبودم و میتونستم لحظه ای حقیقت این روز رو ببینم‌و در کنم ببینید برشی از لایو چند ماه پیش بنده رو در شرح مختصر زیارت امام زمان در روز جمعه #یوم_الجمعه احد رستمی

استاد رائفی پور شنیدنی و قابل تامل

علی، آن شیر خدا شاه عرب الفتی داشته با این دل شب شب، ز اسرار علی آگاه است دل شب محرم سرّ الله ست شب علی دید و به نزدیکی دید گرچه او نیز به تاریکی دید شب شنفته ست مناجات علی جوشش چشمه فیض ازلی شاه را دیده به نوشینیِ خواب روی بر سینه دیوار خراب قلعه بانی که به قصر افلاک سر دهد ناله زندانی خاک دردمندی که چو لب بگشاید در و دیوار به فریاد آید کلماتش چو دُر، آویزه گوش مسجد کوفه هنوزش مدهوش فجر، تا سینه آفاق شکافت چشم بیدار علی خفته نیافت روزه داری که به مُهرِ اَسحار بشکند نان جَوینِ افطار ناشناسی که به تاریکی شب می برد شام یتیمان عرب پادشاهی که به شب بُرقَع پوش می کشد بار گدایان بردوش تا نشد پردگی آن سرّ جلی نشد اِفشا که علی بود علی شاهبازی که به بال و پرِ راز می کند در ابدیّت پرواز شهسواری که به برق شمشیر در دل شب بشکافد دل شیر عشقبازی که هماغوش خطر خفت در خوابگه پیغمبر آن دمِ صبح قیامتْ تأثیر حلقه در شد از او دامنگیر شال شه واشد و، دامن به گرو زینبش دست به دامن که مرو شال می بست و ندایی مبهم که: کمربند شهادت محکم پیشوایی که ز شوق دیدار می کند قاتل خود را بیدار ماه محراب عبودیّت حق سر به محراب شهادت منشق می زند پس، لب او کاسه شیر می کند چشم اشارت به اسیر چه اسیری؟ که همان قاتل اوست تو خدایی مگر ای دشمن دوست؟! در جهانی همه شور و همه شر ها عَلیٌّ بَشَرٌ کیفَ بَشر کفن از گریه غسّال، خجل پیرهن از رخ وَصّال، خجل شبروان مست ولای تو علی جان عالم به فدای تو علی!

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را که به ماسوا فکندی همه سایه هما را دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین به علی شناختم من به خدا قسم خدا را به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را برو ای گدای مسکین در خانه علی زن که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را بجز از علی که گوید به پسر که قاتل من چو اسیر تست اکنون به اسیر کن مدارا بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب که علم کند به عالم شهدای کربلا را چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان چو علی که میتواند که بسر برد وفا را نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را بدو چشم خون فشانم هله ای نسیم رحمت که ز کوی او غباری به من آر توتیا را به امید آن که شاید برسد به خاک پایت چه پیامها سپردم همه سوز دل صبا را چو تویی قضای گردان به دعای مستمندان که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را چه زنم چونای هردم ز نوای شوق او دم که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را «همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنائی بنوازد آشنا را» ز نوای مرغ یا حق بشنو که در دل شب غم دل به دوست گفتن چه خوشست شهریارا