«پس حضرت امام جعفر صادق سلام الله علیه فرمود:
امّا آن چیزهائی که راجع به تأدیب نفس است آنکه:
✅مبادا چیزی را بخوری که بدان اشتها نداری، چرا که در انسان ایجاد حماقت و نادانی میکند؛
✅و چیزی مخور مگر آنگاه که گرسنه باشی؛
و چون خواستی چیزی بخوری از حلال بخور
و نام خدا را ببر
و به خاطر آور حدیث رسول اکرم صلّی الله علیه و آله را که فرمود:
هیچوقت آدمی ظرفی را بدتر از شکمش پر نکرده است.
بناءً علیهذا اگر بقدری گرسنه شد که ناچار از تناول غذا گردید،
پس به مقدار ثُلث شکم خود را برای طعامش بگذارد،
و ثلث آنرا برای آبش،
و ثلث آنرا برای نفَسش.»
و امّا آن سه چیزی که راجع به بردباری و صبر است:
✅پس کسیکه به تو بگوید: اگر یک کلمه بگوئی ده تا می‌شنوی
به او بگو: اگر ده کلمه بگوئی یکی هم نمی‌شنوی!
✅و کسیکه ترا شتم و سبّ کند و ناسزا گوید، به وی بگو:
اگر در آنچه میگوئی راست میگوئی، من از خدا میخواهم تا از من درگذرد؛
و اگر در آنچه میگوئی دروغ میگوئی، پس من از خدا میخواهم تا از تو درگذرد.
✅و اگر کسی تو را بیم دهد که به تو فحش خواهم داد و ناسزا خواهم گفت،
تو او را مژده بده که من دربارة تو خیرخواه می‌باشم و مراعات تو را می‌نمایم.»
«و امّا آن سه چیزی که راجع به علم است:
✅پس، از علماء بپرس آنچه را که نمیدانی؛
و مبادا چیزی را از آنها بپرسی تا ایشان را به لغزش افکنی و برای آزمایش و امتحان بپرسی.
✅ و مبادا که از روی رأی خودت به کاری دست زنی؛
و در جمیع اموری که راهی به احتیاط و محافظت از وقوع در خلافِ امر داری احتیاط را پیشة خود ساز.
✅ و از فتوی دادن بپرهیز همانطور که از شیر درنده فرار میکنی؛
و گردن خود را جِسر و پل عبور برای مردم قرار نده.
✅ای أبا عبدالله دیگر برخیز از نزد من! چرا که تحقیقاً برای تو خیر خواهی کردم؛
و ذِکر و وِرد مرا بر من فاسد مکن،
🍃زیرا که من مردی هستم که روی گذشت عمر و ساعات زندگی حساب دارم،
🍃 و نگرانم از آنکه مقداری از آن بیهوده تلف شود.
🍃 و تمام مراتب سلام و سلامت خداوند برای آن کسی باد که از هدایت پیروی میکند، و متابعت از پیمودن طریق مستقیم می‌نماید.
✍به قلّه اهداف نمى‌رسند، مگر صاحبان تهذيب نفس و آنان كه براى اصلاح خود و حركت در صراط مستقيم، جهاد مى‌كنند.
اصلاح نفس در سايه جهاد با هوا و هوس صورت مى‌گيرد
كسى كه در مقام تهذيب نفس برنيايد، از عقل خود سود نمى‌برد.
آن كه به دنبال اصلاح نفس نباشد، زندگى خود را ضايع كرده
نفس را هر چه مى‌طلبد آزادى ندهيد كه اين آزادى شما را دچار تاريكى مى‌كند.
خب حالا که در حدیث عنوان بصری فهمیدیم عبودیت چطور بدست میاد
بریم سراغ ذکرهایی که به ما کمک میکنه این نفس رو مهار کنیم و در مقابل بایدها و نباید های الهی که بهشت و جهنم مون به اون بسته است کم نیاریم
مهم‌ترین اثر و خاصیت ذکر «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ»، تأثیرگذاری آن بر باطن و تهذیب نفس و پالایش دل و مراتب برتر آن ـ یعنی عقل، قلب و روح ـ می‌باشد.
سوخت لازم برای پرواز و بر شدن به سوی عوالم دیگر را به فرد می‌دهد و باطن او را موزون و مرتب میکند و صفای باطن و خلوص نیت می‌آورد.
سعی کن طی روز حداقل یه تسبیح بگی
شبم موقع خواب بگو
وقت سحر و بین الطلوعین هم بگو
قدرت می گیری و ان شاءالله به یاری خدا نفس رو مهار می کنی
این ذکر، خاطره‌های شیطانی و وساوس فکری را از صفحهٔ ذهن و دل می‌زداید و مانع آلوده‌شدن باطن می‌گردد.
ذکر «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ» تمامی آنچه را که سبب گندیگی دل می‌گردد و رسوبات قلب را می‌زداید و بوهای نامطبوع، به‌ویژه خواطر آلوده را، به حسب استعداد ذکرپرداز، از دل می‌گیرد.
این ذکر، قوت قلب و خوراک دل می‌شود.
دل عاشق، این ذکر را می‌خورد و قلب از آن قوّت می‌یابد.
ذکر تهلیل، خاصیت مهم دیگری نیز دارد و آن این‌که برای تقویت اراده مفید است. کسیکه از ضعف اراده رنج می‌برد، ارادهٔ وی برای انجام کارهای لازم همراهی نمی‌کند ـ و به همین سبب، حال و حوصله و توان کارپردازی را از دست داده است ـ با مداومت بر این ذکر، اراده‌ای قوی می‌یابد؛ همانطور که خوردن آب قند، فشار کسی را که افتاده است، نرمال میکند.
این ذکر برای رفع غمومِ حاصل از بلایا یا ناکام شدن در آرزوها و هوس‌های نفسانی، کارآمد است.
با این ذکر می‌توان بر انواع وسوسه‌ها، شکوک و توهم‌ها غلبه کرد.
ذکر «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّه» از اذکاری است که ذکر خفی است
در سجده این ذکر گفته می شود
«لا إله إلاّ اللّه حقّا حقّا، لا إله إلاّ اللّه إیمانا وتصدیقا، لا إله إلاّ اللّه عبودیةً ورقّا، سجدت لک یا ربّ تعبّدا ورِقّا لا مُستَنکفا ولا مستکبرا، بل أنا عبدک الذلیل المِسکین المستکین»