پروردگارا مرا در ژرفای دریای یگانگی‌ات و در میان اقیانوس یکتایی‌ات وارد ساز و با نیروی چیرگی سلطنت فرد و تنهایت، توانمند گردان تا به فضای بی‌کران رحمتت درآیم، درحالی‌که در چهره‌ام درخشندگی‌های پرتو قرب از آثار حمایتت فروزان باشد و به شوکتت پرشکوه باشم و به توجهت توانمند باشم و به آموزش و پرورشت بزرگ و بزرگوار باشم،

خدایا لباس‌های توانمندی و قبولی را بر من بپوشان و برایم راه‌های پیوند و پیوستگی را هموار کن و به تاج کرامت و وقار تاجدارم نما و میان من و شیفتگانت در دنیا و آخرت پیوند انداز و از نور نامت شوکت و قوّتی به من عطا کن که دل‌ها و جان‌ها مطیع من گردند و نفوس و بدن‌ها نزد من فروتن شوند،

ای آن‌که گردن گردنکشان برایش خوار گشته و پادشاهان در پیشگاهش فروتن شده‌اند، پناهگاه و راه رهایی از تو جز به تو نیست و کمکی نیست جز به‌وسیله تو و تکیه‌گاهی نیست جز بر تو؛ خدایا! بداندیشی حسودان و تیرگی‎های شرّ دشمنان را از من دور کن و به من زیر سراپرده‌های عرشت رحمت آر، ای گرامی‌ترین گرامیان، ظاهر هستی‌ام را در به دست آوردن خشنودی‌ات نیرومند کن و قلب و نهادم را با آگاهی بر راه‌های رسیدن به پیشگاهت روشن ساز.

خدایا چگونه از در خانه‌ات مأیوس و ناامید بازگردم درحالی‌که با اعتماد به تو وارد آن شدم و چگونه از عطایت ناامیدم می‌کنی درحالی‌که مرا به دعا در پیشگاهت فرمان دادی،

اینک به تو روی آورده‌ام و از تو پناه می‌جویم، بین من و دشمنانم دوری انداز، چنان‌که بین دشمنانم دوری انداختی، به نور پاک و عظمت و بزرگواری‌ات دیدگان دشمنانم را از دیدن من نابینا کن، به یقین تو، خدای عطابخش نعمت‌های بزرگ و باارزش به بندگان رازو و نیاز خویش هستی که با لطائف رحمتت تو را می‌خوانند، ای زنده، ای پاینده‌، ای صاحب بزرگی و مهمان‌نوازی و درود خدا بر مولای ما و پیامبر ما محمّد و بر همه خاندان پاک و پاکیزه‌اش.

چقدر خدا زیباست چقدر مهربانه با این عظمت بما یاد میده چطور بخوانیمش چی بخواهیم ازش خدایا یدونه ای!

میرزا اسماعیل دولابی رحمةالله علیه اگر یک شخص غنی که به او اطمینان و اعتماد داری ، به تو بگوید نگران نباش وغصّه‌ی بدهی هایت را نخور، خیالت راحت باشد، من هستم؛ ببین این حرف او چقدر به تو آرامش می بخشد و راحت می شوی! خدای مهربان که غنی و تواناست به تو گفته است: ألَیسَ اللهُ بِِکافٍ عَبدَهُ، آیا خداوند برای کفایت امور بنده اش بس نیست؟ یعنی ای بنده ی من ، بـرای همه ی کسری و کمبودهای دنیوی و اخروی ات من هستم. این سخن خدا چقدر انسان را راحت می کند و به او آرامش می بخشد؟! لذاست که فرمود: ألا بِذِکرِ اللهِ تَطمَئِنُّ القُلوبُ، دلها با یاد خدا آرامش می یابد. 📚 مصباح الهدی، ص۱۷۹

دعاى حضرت آدم عليه السلام براى مبارزه با نفس از امام جعفر صادق عليه السلام روايت شده كه حضرت آدم به خدا از نفس شكايت كرد وحى آمد بگو: لا حول و لا قوه الا باللّه و به روایتی این دعا :  يا رَبّاه يا رَبّاه لا يَرُدُّ غَضَبُكَ اِلّا حِلمُك و لا يَنجِى مِن عُقوبَتِكَ اِلّا التَضَرّع ، اِلَيكَ حاجَتى ، اَلَّتى اِن اَعطَيتَنيها لَم يَضُرُّنى ما حَرَّمتَنى و اِن حَرَّمتَنيها لَم يَنفَعُنى ما اَعطَيتَنى ، اللهم اِنّى اَسئَلُكَ الفَوزَ بِالجَنَّة و اَعوذُبِكَ مِنَ النّارِ يا ذَا العَرشِ الشّامِخِ المُنيف يا ذَالجلال و الاكرامِ الباذِخِ العَظيم يا ذَالمُلكِ الفاخِرِ القَديم يا اِلهَ العالَمين يا صَريخَ المُستَصرِِخين و يا مَنزولاً بِهِ كُلّ حاجَة ، اِن كُنَتَ قََد رَضيتَ فَازدُد عَنّى رضاً مِنكَ و قَرِّبنى مِنكَ زُلفى و اِلّا تَكُن رَضيتَ عَنّى فَبِحَقِّ مُحَمَّدٍ و الِه و بِفَضلِكَ عَلَيهِم لَمّا رَضيتَ عَنّى اِنَّكَ اَنتَ التَّوّابُ الرَّحيم .

✍در مورد نماز شب به رساله ی مرجع تقلیدمون رجوع کنیم بعضی تا طلوع به نیت ادا خوانده می شه بعضی ها بعد اذان صبح باید به نیت قضا خواند اما قضاش هم به شدت سفارش شده و میریم تو لیست نماز شب خونها حالا کسی میتونه ۴ تا دو رکعت نافله ی شب بخونه دو رکعت شفع یک رکعت وتر کسی توانش نیست دو رکعت شفع و یک رکعت وتر بازم سختشه یک رکعت وتر یه سری فیوضات الهی فقط با یه سری اعمال بدست میاد مثلا کسانی که هر روز زیارت عاشورا میخونن و نماز شب هم اگه میخوایم امام مهدی ارواحنا فداء راحت بتونه ما رو هدایت کنه باید بخونیم این اتصال برقرار میشه و معرفت جاری میشه هر چه این نماز شب با آدابش کاملتر و نیم ساعت قبل اذان صبح خوانده بشه هدایت باطنی کاملتری نصیب انسان میشه اما همون یک رکعت خواندن و مداومت بر اون کار سازه! پس انقدر ساده از دستش ندیم اون دنیا میفهمیم چه گنج غیر قابل تصوری رو می تونستیم بدست بیاریم و از دست دادیم خود کار چه یکی بهمون بگه یا نگه برا خودمون برنامه ی عبادی داشته باشیم