توت سیاه بلند مخصوص چابهار

✍شوق ملاقات با خدا در حال نماز آقاى غلامحسین احمدى می گوید: عصر روز پانزده خرداد كه امكان یورش وحشیانه به خانه امام هر لحظه شدیدتر مى شد، بعضى ها به فكر افتادند كه در خانه بسته شود، غضب سنگینى امام را فرا گرفت و با فریاد گفت: در خانه باید باز باشد، پس از آن امام خطاب به حاضرین و اطرافیان دستور برپا داشتن نماز را دادند و گفتند: چه بهتر به پا خیزیم و نماز بگزاریم كه اگر دژخیمان حمله كردند ما در حال نماز باشیم و به فوز بزرگ نایل شویم و در حال رفتن به درگاه خداوند ما را مورد هجوم قرار دهند، این بزرگ ترین رسوایى براى آنها و برترین موفقیت براى ماست.

روزى كه سران كشورهاى اسلامى براى قضیه صلح ایران و عراق خدمت امام آمده بودند، وسط جلسه بود كه اذان ظهر گفته شد. امام بلند شدند و فرمودند: «من مى خواهم نماز بخوانم» چون مقید بودند به هنگام نماز خود را با عطر و اودكولون خوشبو كنند ، در همان جلسه به من اشاره كردند كه، اودكولون مرا بیاور. پس اودكولون زدند و به نماز ایستادند

✍ناراحتم! از اول عمرم تا به حال، نماز را اول وقت خوانده ام، چرا الان که پایم لب گور است ده دقیقه تأخیر افتاد! امام خمینی در یکی از روزهای آخر عمرشان می خواستند بخوابند به من گفتند، اگر خوابیدم اول وقت نماز بیدارم کن، گفتم: چشم، دیدم اول وقت شد و امام خوابیده اند حیفم آمد که صدایشان بزنم، عمل جراحی، سرم به دست، گفتم صدایشان نزنم. چند دقیقه ای از اذان گذشت و امام چشم هایشان را باز کردند و گفتند: وقت نماز شده است؟ گفتم: بله. امام فرمودند: چرا صدایم نزدی؟! گفتم: ده دقیقه بیشتر از وقت نگذشته است! فرمودند: مگر به شما نگفتم! ایشان سپس فرزندشان را صدا زدند که احمد بیا! و فرمودند: ناراحتم! از اول عمرم تا به حال، نماز را اول وقت خوانده ام، چرا الان که پایم لب گور است ده دقیقه تأخیر افتاد!

تو راه حرم امام خمینی رحمه الله علیه هستیم و نائب الزیاره عزیزان

✍نماز شبشان ترك نشد. مستحبات نماز را حتماً به جا مى آورند؛ حتماً عطر مى زدند؛ محاسن را شانه می كردند و عمامه بر سر مى گذاشتند. گفتن این مسائل آسان است، ولى در نظر بگیرید بیمار كهن سالى را كه با ضعف و درد و تب ، دوران دشوار بعد از عمل جراحى را مى گذراند، مقادیر زیادى دارو از طریق سرم به بدن متصل است و امكان شستن ندارد؟ و ماسك اكسیژن، بایستى بر دهان و بینى او باشد؛ آن وقت به طور مداوم به فكر ساعت نماز باشد و مستحبات را هم با همان حال، به نماز شب بپردازد. (عبد صالح ص 41 به نقل از دكتر سید عبدالحسین طباطبائى)

✍امام در مدرسه دارالشفاء حجره داشتند. شب ها براى نماز شب آب حوض دارالشفاء خیلى خوب نبود، براى همین امام به فیضیه مى آمدند، یخ حوض را می شكستند، وضو می گرفتند و نماز می خواندند، طورى نماز می خواندند كه گویا در و دیوار فیضیه با این سید چهل ساله هم ذكر و هم صدا مى شد

✍اقامه نماز در بدترین شرایط جسمی      آقای سید رحیم میریان می گوید: ظهر آن روزی که امام رحلت کردند، یک ساعت به اذان ظهر مانده بود. امام حالشان خوب نبود . کمک کردیم ایشان وضو گرفتند. دکتر عارفی به من گفت : امام نمی تواند دستشان را حرکت بدهند شما دست آقا را بگیر. چون سرم در دست امام بود موقع تکبیر نمی توانستند دستشان را بالا بیاورند . لذا کنار امام نشسته دستشان را در دستم گرفتم . آقا با آن حال نامناسبی که داشتند نماز می خواندند که تا ساعت یک بعد از ظهر نماز ایشان ادامه داشت.

چند ساعت آخر عمر امام همگی در حال نماز گذشت. چون حال شان مناسب نبود با اشاره دست رکوع و سجود را به جای می آورند و با مختصری حرکت دادن سر و حرکات مختصر دست و پا نماز می خواندند، زیرا دیگر قدرت نشستن نداشتند.

 امام در اغلب ایام زیارتی در کنار قبر امام حسین(ع) بودند، در دهه عاشورا هر روز زیارت عاشورای معروفه را با صد مرتبه سلام و صد مرتبه لعن می خواندند ✍در ماه رمضان در هوای پنجاه درجه گرمای نجف با آن سن و سال و ضعف مفرط روزی 18 ساعت روزه می گرفت و تا نماز مغرب و عشاء را همراه با نوافل به جای نمی آورد افطار نمی کرد. و همین امام در غروب روزی، وقتی خبردار می شود که رژیم فاشیستی بعث عراق می خواهد چند نفر از مردم بی گناه عراق از جمله مرحوم قپانچی و بصراوی را به جوخه اعدام سپرد، نه تنها نماز جماعت را تعطیل می کند، بلکه از به جای آوردن نماز اول وقت نیز صرف نظر می کند و فرماندار نجف و دیگر مقامات را به حضور می طلبد تا بتواند جان چند نفر مسلمان را از خطر نجات بخشد.

بیش از پنجاه سال است که شاید کمتر اتفاق افتاده باشد که فجر طالع شود و چشم امام در خواب بوده باشد، به تهجد و سحر خیزی چه قدر اهمیت می دهد

🎥اثرات خواندن قرآن حتی بدون معرفت 👈 در بردارنده نکاتی بسیار زیبا و مهم 🎙 حجةالاسلام عابدینی