خب یه چیز راجع به دوران عباسیان بگیم و شکر کنیم بابت وجود آقا علی به موسی الرضا⚘

در دوره ی تاریک امویان که دشمنی با اهل بیت علیهم السلام رو به اوج خودش رسونده بودن نفرین بر مولا امیرالمومنین روحی فدا را شیوه ی خودشون کرده بودن و اولاد علی و شیعیان را در هر پناهگاهی که بودن ، تعقیب می کردن و اونها رو به قتل میرسوندن

و در زمان مروان که اوضاع کشور به بدترین وضع میرسه و اموال مردم رو غارت میکردن و بعنوان مثال درامد یکی از فرمانداران حقوق سالانه اش بیست میلیون درهم بود و با اختلاس به صد میلیون درهم هم می رسید دیگه فکر کنید خلیفه در چه ثروتی غوطه ور بوده!

تو اوج این نارضایتی مردم از امویان ، عباسیان کلی تبلیغ میکنن که برا نجات مردم از شر بنی امیه آمده اند و میخوان صلح و امنیت بپا کنن

در این میان محمد بن علی از سردمداران عباسیان خودش رو به علویان نزدیک میکرد و به ظاهر خودش رو دوستدار اهل بیت علیهم السلام نشون میداد

بعد این وسط ابومسلم خراسانی هم که میدونست مردم خراسان از ظلم امویان بیزارن با ظاهری که خودش رو مدافع اهل بیت علیهم السلام و علویان نشان میداد اونها رو تشویق کرد با عباسیان بیعت کنن

ابو مسلم خیلی خیانت کرد به مسلمونها ۱۰۰ هزار مسلمون رو هم میگن به قتل رسونده

ابومسلم خراسانی عباسیان رو اورد رو کار بعد نامه نوشت به امام صادق علیه السلام گفت: من مردم رو به دوستی اهلبیت دعوت میکنم آیا مایل به اینکار هستید تا با شما بیعت کنم؟

امام صادق علیه السلام هم میدونست این ابومسلم هدفش رسیدن به آمال خود در حکمرانیه و بعد از اینکه رو کار بیان کسی که سر راهشون بایسته رو نابود خواهند کرد و به ابومسلم پاسخ داد ؛ نه تو مرد مکتب منی و نه این روزگار روزگار من است

خب حالا عباسیان اومده بودن رو کار با مکر و حیله و همین که مستقر شدند شروع کردن علویان و پیروان اهل بیت علیهم السلام رو قتل عام کردن و آزار و اذیت کردن

اموالشون رو مصادره میکردن خونه هاشونو خراب می کردن کسب و کارشونو محدود می کردن و انقدر وضع زندگی مادی شون به وخامت کشید که زنان علوی برای گذاردن نماز ، لباسهای یکدیگر رو از هم قرض می گرفتن

عباسیان به همین بسنده نکردن