eitaa logo
🌸بصیرت-یاوران مهدي 1400تاظهور 🌸
4.6هزار دنبال‌کننده
25.3هزار عکس
9.3هزار ویدیو
26 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🛑 خداوند فاطمه (س) را به همسرى من درآورد، البته پیش از این ابو بکر و عمر از او خواستگارى کرده بودند ولى خداوند از بالاى آسمانهاى هفتگانه‏اش او را به همسرى من درآورد، پیامبر خدا (ص) فرمود: «اى على! گوارایت باد که خداى متعال فاطمه، بانوى زنان بهشتیان را که پاره تن من است به همسرى تو درآورد.» عرض کردم: اى پیامبر خدا! آیا من از تو نیستم؟ فرمود: «آرى، اى على! تو از من و من از تو بسان دست راست من از دست چپم هستى، من در دنیا و آخرت از تو بى‏نیاز نیستم.
پيامبراكرم صلی الله علیه وآله به اميرمؤمنان(علیه السلام) فرمود: علی‌جان؛ خداوند تبارك و تعالى به من فرمود: اى محمد؛ على را با همه انبياء به طور پنهانى و با تو به طور علنى و آشكار همراه نمودم. أنوار النعمانية جلد۱، صفحه ۳۰
خلقت مولانا اميرالمومنين صلي الله عليه و اله به چهل هزار سال قبل از خلقت آدم: محمد بن العباس به سند خود از ابن عباس روايت كرده است كه گفت: روزي در خدمت حضرت رسول صلي الله عليه و آله و سلم بوديم، حضرت امير المؤمنين عليه السلام پيدا شدند، چون آن حضرت صلوات الله عليه و اله را نظر بر او افتاد تبسم نمود فرمود: مرحبا به آن كسي كه خدا او را پيش از آدم خلق كرده است به چهل هزار سال، گفتم: يا رسول الله مي‌تواند بود كه فرزند پيش از پدر مخلوق شود؟! فرمود: بلي، حق تعالي خلق كرد نور مرا و علي صلي الله عليهما و الهما را پيش از آنكه آدم را خلق كند به اين مدت، پس آن را به دو نيم كرد، از نصف آن مرا آفريد و از نصفي علي صلوات الله عليه را آفريد پيش از آنكه اشياء ديگر را بيافريند، و آنها را از نور من و نور علي صلي الله عليهما و الهما منور گردانيد، پس ما را در جانب راست عرش خود جا داد، بعد از ما ملائكه را آفريد. چون ما تسبيح و تهليل و تحميد حق تعالي كرديم، ملائكه از ما آموختند تسبيح و تكبير و تهليل حق تعالي را، پس حق تعالي چنين مقرر فرمود كه دوست من و علي عليهما و الهما السلام داخل جهنم نشود و دشمن من و علي عليهما الهما السلام داخل بهشت نشود، به درستي كه حق تعالي ملكي چند آفريده است كه در دست ايشان ابريقهاست از نقره بهشت، و آن ابريقها را پر كرده‌اند از آب حيات كه چشمه‌اي است از جنة الفردوس. چون اراده مي‌نمايد پدر يكي از شيعيان مولانا علي عليه السلام كه با مادر او مقاربت نمايد در وقتي كه حق تعالي مي‌خواهد كه نطفه او منعقد شود، يكي از آن ملائكه مي‌آيد و از آن آب بهشت قدري مي‌ريزد در آبي كه او در آن وقت مي‌آشامد و آن آب با نطفه او مخلوط مي‌گردد، پس به اين سبب به هم مي‌رسد در دل او محبت من و علي و فاطمه و حسن و حسين و نه امام از فرزندان حسين عليهم السلام. پس حضرت صلوات الله عليه و اله فرمود كه: شكر مي‌كنم خداوندي را كه محبت علي صلوات الله عليه و اله و ايمان به او را سبب دخول بهشت و نجات از جهنم گردانيده است. جلاالعیون، ص۲۹۱
رسول خدا صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله به حضرت على بن أبي طالب علیه السلام فرمودند: ای ابوالحسن، اگر ایمان و اعمال خلایق را در یک کفه ترازو نهند و عمل تو را در جنگ احد در كفه دیگر، عمل تو از عمل همه خلایق سنگین تر است. خدای متعال در روز جنگ احد، به تو بر فرشتگان مقرب مباهات کرد و حجاب ها را از آسمان های هفت گانه برداشت و بهشت و آنچه در آن هست، سوی تو اشراف یافت و پروردگار جهانیان به فعل تو مسرور شد. خدای متعال به خاطر آن روز، تو را پاداشی می دهد که هر پیامبر و رسول یا هر صدیق و شهیدی به آن غبطه می خورد. مائة منقبة ص ۷۹_۸۰ منقبت ۴۷
حوض‌ النبی ؛ آبی که تحت عرش الهی جاری است در عالم قیامت، کسانی که اهل بهشت هستند، به دستِ ولایت، از آب حوضِ مطهّر می‌نوشند و مورد شفاعت واقع می‌گردند. بهشتیان باید از آن بنوشند تا لیاقت بهشت را پیدا کنند و هر کس از آن، جرعه‌ای بیاشامد، انسان کامل می‌گردد؛ و از جمله «‌کلمة الله» در آیه فَتَلَقّی آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِماتٍ … که منـظور، انـوار عتـرت طاهره است. ابن عباس از پیامبر اکرم از کلماتی که آنها را آدم از پروردگار آموخت و در نتیجه پروردگار توبه او را پذیرفت، پرسیدم. آن حضرت فرمودند: آن کلمات محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین بودند که چون آدم نام آنان را بر زبان آورد، خداوند توبه او را پذیرفت همچنین حضرت‌علے علیه السلام نخستین کسے است که کنار حوض به حضور پیامبر صلوات الله علیه می‌رسد و مانع آمدن منافقان به کنار حوض میشود. من لا یحضره الفقیه،ج ۱،ص ۲۰۶، المستدرڪ‌علی الصحیحین ج۳، بحارالانوار جلد ٨، الخصال ج ١ ص٢٧٠.
امیرالمومنین صلوات الله علیه فرمود: همانا من قیوم و پاینده هر قیم و (راه راست و سرپرست ) هستم؛و من احاطه به همه عالم دارم و بسیار دانا هستم. کتاب در اسرار ذبح عظیم :ص ۵۸ طَاهِرُ بْنُ عِيسَى، قَالَ وَجَدْتُ فِي بَعْضِ الْكُتُبِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ، عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ قُتَيْبَةَ، عَنْ أَبِي الْعَلَاءِ الْخَفَّافِ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ صلوات الله علیه قَالَ، قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ صلوات الله علیه أَنَا وَجْهُ اللَّهِ أَنَا جَنْبُ اللَّهِ وَ أَنَا الْأَوَّلُ وَ أَنَا الْآخِرُ وَ أَنَا الظَّاهِرُ وَ أَنَا الْبَاطِنُ وَ أَنَا وَارِثُ الْأَرْضِ وَ أَنَا سَبِيلُ اللَّهِ وَ بِهِ عَزَمْتُ عَلَيْهِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه فرمود: من وجه الله هسـتم و من جنب الله هسـتم، اول و آخر، ظـاهر و بـاطن منم و من وارث زمینم، سبیل الله منم و به او بر او سوگنـد خوردم. رجال الكشي ۲۱۱
جابر بن عبدالله گفت امیرالمؤمنین سلام اللّه علیه یک یار یهودی داشت که خیلی او را دوست داشت و اگر برای حضرت حاجتی بود او انجام می داد وقتی یهودی مرد امیرالمؤمنین سلام اللّه علیه شدیداً محزون شدند حضرت رسول خندان بهشت امیرالمؤمنین سلام اللّه علیه نگاه کرد فرمودند ای ابوالحسن برای یار یهودیت چه اتفاقی افتاد؟ فرمودند مرده است حضرت فرمودند: غمگین و محزون شدی برای او فرمودند بلی ای رسول خدا حضرت رسول صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فرمودند دوست داری او را شادمان ببینی؟ فرمودند بلی پدر و مادرم فدایت فرمودند سرت را بالا بگیر آسمان چهارم را دید در بقه ای از زبرجد سبز است که آویزان است به قدرت خدا حضرت رسول صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فرمودند این برای کسی است که تو را دوست بدارد از یهود و نصاری و مجوس و شیعیانت با من و تو در بهشت محشور می شوند. الأصول الستة عشر (ط – دار الحديث) ۲۷۷
فاطمه بنت اسد سلام الله علیها مى گويد: چندين ماه كه از حمل من مى گذشت، وقتى نزديك بدنيا آمدن على عليه السلام شدم از کنار هر سنگ و كلوخ و درختى كه عبور مى كردم مى شنيدم كه به من مى گفتند: ﴿هَنيئالَك يافاطِمه، بِما خصك الله مِنَ الفَضلِ وَالكرامَة بِحَملك بِالاِمامِ الكَريم﴾ اى فاطمه گوارايت باد، آنچه از فضل و كرامت، كه خدايت بدان اختصاص داده، بخاطر آنكه تو حامل امام كريم هستى. على عليه السلام، وليدالكعبه، ص۳۰
امام صادق علیه السلام فرمودند: همانا امیرالمؤمنین سلام اللّه علیه در یک آن و لحظه هجده هزار عالم را سیر می کند در حالی که از جایش برنخواسته بنابراین سیر او در آن عوالم در حالی است که در جای خود نشسته است. طوالع الانوار ۱/۲۲۳
جابر بن عبدالله انصاری از ابوذر نقل می کند که گفت: نزد رسول خدا صلّی الله علیه و آله در مسجد نشسته بودیم که علیّ علیه السلام وارد شد. پس آن حضرت فرمود: ای اباذرّ! آیا علی را دوست داری؟ عرض کردم: ای رسول خدا! به خدا قسم آری. هم او را دوست دارم و هم کسی که او را دوست داشته باشد. پس فرمود: ای اباذر! علی را دوست داشته باش و نیز کسی را دوست داشته باش که او را دوست دارد. … ای اباذر! علی علیه السلام را با اخلاص دوست داشته باش، زیرا کسی که علی علیه السلام را با اخلاص دوست داشته باشد، از خداوند متعال چیزی را درخواست نمی کند، مگر آن که به او عطا می کند و خداوند را نمی خواند، مگر آن که خداوند به او لبّیک می گوید.
رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمودند: به راستی که خداوند متعال هر روز به علی ابن طالب صلوات الله علیه بر فرشتگان مقرب مباهات می کند، تا اینکه فرشتگان گویند ؛ به به! به به! یا علی گوارایت باد. و جبرئیل گفت من هم از تو و علی صلوات الله علیه هستم ای محمد صلی الله علیه و اله. مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب) ۳/۲۶۶