جوانه های نقره فام گندم را مرور کن چیزی نمانده تا خوشه شوند و طلایی ! بنگر چگونه وجودش را ارتقاء میبخشد و تکثر می یابد دوست داشتن تو جوانه گندم است و طلای خوشه اش عشق است به لایزالِ وجود عاقبت از تو به خدا خواهم رسید @bavareparvanegi

ای که عطا میکنی به او که از تو میخواهد ای که عطا میکنی به او که از تو نمیخواهد حتی! و تو را نیز نمیشناسد! آرزوهایش را از تو میخواهم... @bavareparvanegi

با ((یا مَن أرجوهُ لِکُلِ خیر ...)) هیچ آرزویی بر زمین نخواهد ماند و من آن قلیلم که به اِزایش قرار بود بسیار ببخشی... @bavareparvanegi

چه کسی گفته حتما باید از تو در جمعه ها گفت؟ باید تمام هفته را از تو گفت و روز جمعه سکوت کرد تا تو از ما بگویی... @bavareparvanegi

و خیر آن است که تو بخواهی.... @bavareparvanegi

و هر قطره از باران؛ مسافری است با چمدانی از اجابت مملو! که مینشیند بر گونه بهار و میکوبد بر فرق چترهایی که پناهگاه شده اند لحظه های بی چتری را آسمان میخواست در گودالهای کوچک روی زمین تکثیر شود که باران گرفت و این چترهای پهن شده نمیگذارند آسمان همه جا تکثیر شود... @bavareparvanegi

باران که میبارد چترت را وارونه بگشا شاید قدحی نیز قسمت تو باشد... و هر قنوت چتری واژگون است برای قدحی از اجابت @bavareparvanegi

پناهت آسمان باشد و باران.... @bavareparvanegi