دلم می خواهد؛ کبوتر باشم هر صبح از بامِ شانه تو پرواز کنم تا آسمانِ چشمانت از سرزمینِ قلبت دانه ی عشق برچینم در حوالیِ عاشقانه هایت پرسه بزنم بر شاخه ی دستانت آوازِ بودن سر دهم و مثل کبوتران جلد به بام شانه ات بازگردم و آرام گیرم! @bavareparvanegi

سینه ام لبریز است از حرفهای ناگفته و زبانم مملو از سکوت این جمع اضداد، مرا تنهاتر و غریبتر می کند.... @bavareparvanegi

مرا یادِ برق چشمانت انگیزه‌ی بودن است @bavareparvanegi

ساحل پیراهنت اَمن است. من در ساحل پیراهن تو قلعه ایی شِنی از عشق می سازم و دریا را در گوشه چپِ پیراهنت سنجاق میکنم... تو اما در آبی پیراهنت، پرنده ایی هستی مشغول پرواز! و هرگز تن به قفسِ قلعه من نخواهی داد...! @bavareparvanegi

ای به فدای دلی که به دل راه داره❤️ @bavareparvanegi

این بروز بی نیازی را در تو دوست دارم این غرور زیبا را که در اوج نیاز، مغرورانه پا روی خواهش های دلت میگذارد ، می‌ستایم تو آینه ی تمام نمای من هستی لطفا نشکن هزار تکه نشو بگذار غرورت پیروز میدان باشد! من به قدرتِ ایمانت، ایمان دارم @bavareparvanegi

*جالبه بدونید قلب یک فضای الکترومغناطیسی دارد که قوی‌تر از مغز عمل می‌کند، این به آن معناست که دیگران می‌توانند انرژی قلب را دریافت کنند. حالا فهمیدین چرا کنار بعضیا احساس آرامش می‌کنید ♥️*

مانند حریری که روی بند پهن کرده باشند در هجوم ناگهانی طوفان ؛ هم درد می کشم هم تار و پودم به فنا می رود رفته رفته ریش ریش میشود وجودم و تو .... مهم نیست فقط تو به سلامت باد @bavareparvanegi

دلم چنگ انداختن در پنجره هایِ ضریحِ سینه ات می خواهد؛ و یک نجوایِ آرام و خیس از اشک که در گوش تو زمزمه کنم دلم گره زدن زلف تو را می خواهد به سرپنجه محبت و یک دلِ سیر اجابت دلم حاجتِ روا شده می خواهد که از مفاتیحِ قلبِ تو خوانده شده باشد! @bavareparvanegi

تو از سمت کدام اشاره آمدی که ترنج بودنم از خود بی خود شد؟! برشهای قاچ قاچ مرا ببین که چگونه در وصف کمالت دچار تجزیه جزء به جزء شده اند! و پا پس نمیکشند از توضیح جزء به جزء تو خون به پا کرده ایی تماشا کن! تردید دارم از روزگاری که میتوانست یوسفِ تو را در دامن یعقوبِ من بگذارد و نگذاشت ! و در شگفتم از زمانه ایی که یوسفِ ناپیدای تو را بی آنکه از آنِ من باشی به آغوش یعقوبم سپرده است! از گفتن حُسنِ یوسفت ناتوانم همین بس که ترنج وجودم را از خود بیخود کرده ایی و در تالار عزیز مصر وجود خون بپا کرده ایی طره مویت نه فقط زلیخای دل را میفریبد که ببین چگونه میتواند ترنجهای بی شمار را از خود بی خود کند.... ذره وجود من چیزی نیست در این بیشمار ترنج سرزمینهای سرسبز شمالی و خطه بهار نارنج های شیرازی نرگس رویت طعنه زده ترنج شیرازی را... @bavareparvanegi

بهار نارنج عِطر غبار قدوم توست که ناگهان در بهار آمدنت؛ نافذ میشود هوای شمالِ دلها را... @bavareparvanegi

روزی خواهد آمد که بر ساحل چشمانت بنشینم و موج بی تابی تو را با همین دستانم لمس کنم @bavareparvanegi