🗓در تاریخ اول فوریهء 2023 (12 بهمن امسال) سازمان ملل متحد، سندی را منتشر کرد (اینجا) با عنوان: «چهارچوب همکاری توسعهء پایدار سازمان ملل متحد برای جمهوری اسلامی ایران» ⭕️عنوان کاملاً گویاست! 🔙پیشتر توضیح دادم که: سال هدف، برای اجرایی شدن کامل سند توسعه پایدار ملل متحد، همان سال 2030 است؛ یعنی اهداف توسعه‌ای مد نظر این سازمان (اهداف 17گانه) باید تا سال 2030 در کل دنیا محقق شود؛ لذا سند توسعهء پایدار، همان چیزی است که اصطلاحاً به 2030 معروف است. ⬆️محتوای سند فوق، چهارچوب کاری چگونگی اجرای سند توسعهء پایدار در ایران، برای چهار سال آینده (2023 تا 2027) است که به امضای وزارت خارجهء جمهوری اسلامی ایران رسیده است و در آن، خط مشی‌های اصلی عملیاتی مشخص شده. در عکس ضمیمه، قسمت امضای وزارت خارجهء دولت آقای رییسی را قرار دادم تا شک و شبهه‌ای در خصوص ادامهء اجرای 2030 باقی نماند. 🗂سازمان ملل در معرفی سند فوق گفته: چهارچوب همکاری توسعه پایدار سازمان ملل متحد (UNSDCF) برای سال‌های 2023-2027 به طور مشترک بین دولت جمهوری اسلامی ایران و سازمان ملل متحد، برای انعکاس و حمایت از اهداف و راهبردهای توسعه ملی تدوین شده. ❓سؤال: به سازمان ملل چه ربطی دارد که در امور داخلی ما، دخالت نموده و اصطلاحاً "راهبرد توسعهء ملی" (که عملاً پیاده سازی سند توسعه پایدار در ایران است) ارائه می‌دهد؟ یعنی خودمان توان نوشتن سند و «الگوی ایرانی-اسلامی پیشرفت» برای خودمان را نداریم؟ ❓امضای این سند، چه قرابتی با فرامین امام جامعه، مبنی بر تدوین و عمل به الگوی ایرانی-اسلامی پیشرفت دارد؟ ادامه دارد.... 🆔@CoronaDeception

✴️بالاتر از صلوات، دعایی نیست. شما اگر می‌خواهی در قنوت نماز، بالاترین دعا را بخوانی، صلوات بفرست. ما فکر می‌کنیم اگر انسان بی‌سواد بود، مثلا سواد قرآنی و دعایی نداشت، صلوات می‌فرستد. هرچه برویم یک دعای پیچیده‌تر و مشکل‌تر حفظ کنیم و بگوییم، بهتر و نزد خداوند مقبول‌تر است. نه، این‌طور نیست. توجه کنید! روح دعا این است. @bavelayat_ta_shahadat_ir #باولایت_تاشهادت اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج

✍آیت الله مجتهدی تهرآنی (ره) : گاهی خودمان را نصیحت کنیم. به خود بگوییم که رفقای ما همه مرده اند. آنها که از ما قوی تر و پول دارتر بودند مردند، پس ما هم می میریم. @bavelayat_ta_shahadat_ir #باولایت_تاشهادت #اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج

🍃👆ادامه 👇👇

🔰 کهیعص ⬅️ عبور حضرت آدم (علی نبینا و آله و علیه السلام) از سرزمین کربلا ⚜ حضرت بقیة الله الأعظم (أرواحنا له الفداء) در زیارت ناحیه مقدسه؛ بر جناب آدم (علی نبینا و آله و علیه السلام) سلام نموده اند: ✨ السلام علی آدم صفوة الله من خلیقته (۱) 🌟 جناب آدم به این شرافت نائل نشد جز با اندوه و غم و جاری شدن خونش در مصیبت حضرت أبا عبد الله الحسین (علیه السلام). ⚜ آن چنان که حضرت بقیة الله الأعظم (أرواحنا له الفداء) در زیارت ناحیه مقدسه می فرمایند: ✨ یا جداه فَلَأَنْدُبَنَّكَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً، وَ لَأَبْكِيَنَّ عَلَيْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَما (۱) 💫 ای جد غریبم صبح و شام بر شما ندبه می کنم و به جای اشک بر شما خون می گریم. 🔰 جاری شدن خون حضرت آدم هنگام عبور از سرزمین کربلا ◾️ أَنَّ آدَمَ لَمَّا هَبَطَ إِلَى الْأَرْضِ ... يَطُوفُ الْأَرْضَ ... فَمَرَّ بِكَرْبَلَاءَ ◽️ هنگامی که حضرت آدم هبوط کرد، زمین را دور میزد؛ تا اینکه به زمین کربلا رسید. ◾️ فَاغْتَمَّ وَ ضَاقَ صَدْرُهُ مِنْ غَيْرِ سَبَبٍ وَ عَثَرَ فِي الْمَوْضِعِ الَّذِي قُتِلَ فِيهِ الْحُسَيْنُ حَتَّى سَالَ الدَّمُ مِنْ رِجْلِهِ ◽️ حضرت آدم در سرزمین کربلا، بدون سبب، غمناک و سینه اش تنگ شد. در همان مکان شهادت حضرت أبا عبد الله الحسین (علیه السلام)، لغزید و به زمین افتاد و خون از پای او جاری شد. ◾️ فَرَفَعَ رَأْسَهُ إِلَى السَّمَاءِ وَ قَالَ إِلَهِي هَلْ حَدَثَ مِنِّي ذَنْبٌ آخَرُ فَعَاقَبْتَنِي بِهِ فَإِنِّي طُفْتُ جَمِيعَ الْأَرْضِ وَ مَا أَصَابَنِي سُوءٌ مِثْلُ مَا أَصَابَنِي فِي هَذِهِ الْأَرْضِ ◽️ حضرت آدم سر خود را بلند کرد و گفت: ای خدای من، آیا گناه دیگری از من سر زده است که مرا به آن عقاب کردی؟ همانا من تمام زمین را راه رفتم، کدورت و ملالی مانند آن چه این جا رخداد؛ به من نرسید. ⚜ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهِ يَا آدَمُ مَا حَدَثَ مِنْكَ ذَنْبٌ وَ لَكِنْ يُقْتَلُ فِي هَذِهِ الْأَرْضِ وَلَدُكَ الْحُسَيْنُ ظُلْماً فَسَالَ دَمُكَ مُوَافَقَةً لِدَمِهِ ⚡️ خداوند به حضرت آدم وحی نمود: ای آدم، گناه تازه ای نکرده ای، بلکه در این زمین فرزندت حضرت امام حسین (علیه السلام) از روی ظلم به شهادت می رسد. خون تو به جهت موافقت با جاری شدن خون حضرت امام حسین (علیه السلام) جاری گشت. 🔸️ فَقَالَ آدَمُ يَا رَبِّ أَ يَكُونُ الْحُسَيْنُ نَبِيّاً 🔸️ حضرت آدم گفت: آیا حضرت امام حسین (علیه السلام) پیامبر است؟ ⚜ قَالَ لَا وَ لَكِنَّهُ سِبْطُ النَّبِيِّ مُحَمَّدٍ ⚡️ خداوند فرمود: خیر، حضرت امام حسین (علیه السلام) سبط حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) است. 🔹️ فَقَالَ وَ مَنِ الْقَاتِلُ لَهُ 🔹️ جناب آدم پرسید: کشنده او کیست؟ ⚜ قَالَ قَاتِلُهُ يَزِيدُ لَعِينُ‏ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ⚡️ خداوند فرمود: قاتل او لعنت شده آسمان ها و زمین، یزید (لعنة الله علیه)، است. 🔸️ فَقَالَ آدَمُ فَأَيُّ شَيْ‏ءٍ أَصْنَعُ يَا جَبْرَئِيلُ 🔸️ جناب آدم به جبرییل گفت: در این زمین چه کنم؟ ⚜ فَقَالَ الْعَنْهُ يَا آدَمُ ⚡️ جبرییل پاسخ داد: یزید (لعنة الله علیه)، را لعنت کن. 🔹️ فَلَعَنَهُ أَرْبَعَ مَرَّاتٍ وَ مَشَى خُطُوَاتٍ إِلَى جَبَلِ عَرَفَاتٍ ... (۲) 🔹️ حضرت آدم (علیه السلام) چهار مرتبه یزید (لعنة الله علیه) را لعن کرد. از آن جا گذشت، پس حرکت نمود تا به کوه عرفات رسید. 📚 منابع ➖➖➖ (۱) بحارالأنوار، ج٩٨، ص٢٣۸؛ فرازی از زیارت ناحیه مقدسه. (۲) بحار الأنوار، علامه مجلسی، جلد ۴۴، صفحه ۲۴۲، حدیث ۳۷ رياض الأبرار في مناقب الأئمة الأطهار علیهم السلام، سید نعمت الله جزائری، جلد ‏۱، صفحه ۱۷۲ عوالم العلوم، شیخ عبد الله بحرانی، جلد ۱۷، صفحه ۱۰۱ البکاء للحسین (علیه السلام)، میرجهانی، صفحه ۱۵۴ 🔰👇👇

☀️ اخذ کلمات، ذکر حضرت ابا عبد الله الحسین (علیه السلام) ✨ فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِماتٍ ... ✨ (۱) 💫 پس آدم از پروردگارش کلمات را أخذ نمود ... 🟠 آن زمان که عرش و فرشی نبود؛ آسمان و زمینی نبود؛ قتل الحسین (علیه السلام) بر لوح مکتوب شد و میدان عبودیت برای عباد الله مشخص گردید. 🟢 جناب جبرئیل برای أنبیاء (علی نبینا و آله و علیه السلام) روضه حضرت أبا عبد الله الحسین (علیه السلام) را خوانده است. ❇️ آن کلماتی که حضرت آدم (علی نبینا و آله و علیه السلام) از پروردگارش اخذ نمود نام های پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمّة معصومین (علیهم السلام) بود، که با بکاء بر مصائب حضرت ابا عبد الله الحسین (علیه السلام) همراه شد. ✔️ از همان ابتدا حضرت آدم (علیه السلام) با ذکر نام حضرت ابا عبد الله الحسین (علیه السلام) محزون و گریان بود. 💠 أَنَّهُ رَأَى سَاقَ الْعَرْشِ وَ أَسْمَاءَ النَّبِيِّ وَ الْأَئِمَّةِ ع فَلَقَّنَهُ جَبْرَئِيلُ قُلْ 🌟 حضرت آدم (عليه السّلام) بر ساق عرش نام پيامبر اکرم (صلى اللَّه عليه و آله و سلم) و ائمّة (عليهم السّلام) را ديد، جبرئيل آن اسامی را به حضرت آدم تلقين كرد، تا اين كلمات را بگويد: ✨ يَا حَمِيدُ بِحَقِ‏ مُحَمَّدٍ يَا عَالِي بِحَقِّ عَلِيٍّ يَا فَاطِرُ بِحَقِّ فَاطِمَةَ يَا مُحْسِنُ بِحَقِّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ مِنْكَ الْإِحْسَانُ ✨ 🔸️ فَلَمَّا ذَكَرَ الْحُسَيْنَ سَالَتْ دُمُوعُهُ وَ انْخَشَعَ قَلْبُهُ ◽️ پس هنگامى كه حضرت آدم نام حضرت امام حسين (علیه السلام) را ذكر نمود اشك هايش جارى و قلبش شكست. 🔸️ وَ قَالَ يَا أَخِي جَبْرَئِيلُ فِي ذِكْرِ الْخَامِسِ يَنْكَسِرُ قَلْبِي وَ تَسِيلُ عَبْرَتِي ◽️ آدم (علیه السلام) گفت: برادرم جبرییل! چرا وقتى نام پنجمى از ايشان را ذكر مي كنم قلبم مي شكند و اشكم جارى مى شود؟! ⚜ قَالَ جَبْرَئِيلُ وَلَدُكَ هَذَا يُصَابُ بِمُصِيبَةٍ تَصْغُرُ عِنْدَهَا الْمَصَائِبُ فَقَالَ يَا أَخِي وَ مَا هِيَ 🔹️ جبرئيل گفت: اين فرزند تو دچار يك مصيبتى خواهد شد كه مصائب ديگر در مقابل آن كوچك خواهند بود. 🖋 حضرت آدم (علیه السلام) گفت: چه مصيبتى؟ ⚜ قَالَ يُقْتَلُ عَطْشَاناً غَرِيباً وَحِيداً فَرِيداً لَيْسَ لَهُ نَاصِرٌ وَ لَا مُعِينٌ 🔸️ جبرئيل گفت: حضرت امام حسين (علیه السلام) در حالى شهيد مى شود كه عطشان، غريب، تنها، بى ياور و بى معين خواهد بود. ⚜ فَبَكَى آدَمُ وَ جَبْرَئِيلُ بُكَاءَ الثَّكْلَى. (۲) 🔸️ سپس حضرت آدم (علیه السّلام) و جبرئيل؛ نظير زن جوان مرده؛ گريان شدند. 🔹️جناب جبرئیل برای حضرت آدم گوشه ای از وقایع کربلا را بیان نمود و آدم این چنین گریست ⚜ اما حضرت بقیة الله الأعظم (أرواحنا له الفداء) در زیارت ناحیه مقدسه می فرمایند: ✨ فَلَأَنْدُبَنَّكَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً، وَ لَأَبْكِيَنَّ عَلَيْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَما (۳) 💫 صبح و شام بر شما ندبه می کنم و به جای اشک بر شما خون می گریم. 📚 منابع ➖➖➖➖ (۱) سوره مبارکه بقره – آیه شریفه ۳۷ (۲) بحار الأنوار، علامه مجلسی، جلد ‏۴۴، صفحه ۲۴۵، حدیث ۴۴ عوالم العلوم، شیخ عبد الله بحرانی، جلد ۱۷، صفحه ۱۰۴ البکاء للحسین(علیه السلام)، میرجهانی، صفحه ۱۵۱ (۳) بحارالأنوار، ج٩٨، ص٢٣۸؛ فرازی از زیارت ناحیه مقدسه. 🔰👇👇

🔰مؤمنین در کربلاء نجات می یابند ✨ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ‏ نُوحٍ‏ نَبِيِّ اللَّه‏ سلام خداوند بر تو ای کسی که وارث نوح، پیامبر خداوند هستید. (۱) 💠 حضرت امام جعفر الصادق (علیه السلام) از پدرانشان نقل نمودند که؛ حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله) فرمودند: ⚜ يُقْبَرُ ابْنِي بِأَرْضٍ يُقَالُ لَهَا كَرْبَلَاءُ فرزندم، حضرت أبا عبد الله الحسین (علیه السلام)؛ در زمينى دفن مى شود كه به آن كربلاء مى گويند. ⚜ هِيَ الْبُقْعَةُ الَّتِي كَانَتْ فِيهَا قُبَّةُ الْإِسْلَامِ كربلاء بقعه ای است كه همواره گنبد إسلام در آن مکان بوده است. ⚜ الَّتِي نَجَّى اللَّهُ عَلَيْهَا الْمُؤْمِنِينَ کربلاء مکانی است که خداوند متعال، مؤمنین را در آن موضع نجات داد. ⚜ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَ نُوحٍ فِي الطُّوفَانِ. (۲) همان مؤمنینی که در زمان طوفان، به حضرت نوح (علی نبینا و آله و علیه السلام) ایمان آورده بودند. (و در کربلاء از طوفان نجات یافتند.) ↩️ معلوم گشت که کشتی حضرت نوح (علی نبینا و آله و علیه السلام) آیه و نشانه ای برای جهانیان است. ✔️ لذا ماجرای قوم حضرت نوح (علی نبینا و آله و علیه السلام) و کشتی او، ما را به سفینة النجاة حقیقی رهنمون می سازد. در حقیقت تنها، أهل البیت (علیهم السلام)، سفن النجاة (کشتی های نجات) هستند. 🖋 در زیارت حضرت أبا عبد الله الحسین (علیه السلام) در روز عید قربان و فطر، این چنین نقل شده است که؛ (۳) ✨ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا سَفِينَةَ النَّجَاة سلام بر شما ای کسی که کشتی نجات است. 💠 امام جعفر بن محمد الصادق (علیهما السلام) می فرمایند: ⚜كُلُّنَا سُفُنَ النَّجَاة لَكِن سَفِينَةُ جَدِّیَ الحُسَين اَوسَع وَ فِی لُجَجِ البِحَار أَسرَع همه ‌ی ما اهل بیت (علیهم السلام)، کشتی‌ های نجات هستیم ولی کشتی جدّم حسین (علیه السلام) گسترده‌ تر و در دل دریاها (و موج‌ های خروشان) باشتاب‌ تر و سریع‌ تر است. 🔆 در زیارت آل یس، سَفِينَةِ النَّجَاةِ وَ عَلَمِ‏ الْهُدَى‏ از القاب حضرت صاحب الزمان (أرواحنا له الفداء) بیان شده است. (۴) حضرت صاحب الزمان (أرواحنا له الفداء) سَفِينَةِ النَّجَاةِ وَ عَلَمِ‏ الْهُدَى ایست که به سبب بکاء و اقامه ی عزا بر حضرت أبا عبد الله الحسین (علیه السلام) مومنین را به سَفِينَةِ النَّجَاةِ الحسین (علیه السلام) هدایت می کند. آنجا که خطاب به جد غریبشان می فرمایند: یا جداه فَلاَنْدُبَنَّك َصَباحاً وَ مَسآءً، وَ لاَبكِيَنَّ لَك َبَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً (۵) یا جداه ! هر صبح و عصر بر تو روضه می خوانم و گریه می کنم و به جای اشک بر تو خون می گریم. ا📗📗📗📗📗📗 ۱) فرازی از زیارت حضرت أبا عبد الله الحسین (علیه السلام) / كامل الزيارات، إبن قولویه، ص۲۰۶ ۲) كامل الزيارات، إبن قولویه، ص ۲۶۹، حدیث ۸ / بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج ۹۸، ص۱۰۹، حدیث ۱۵ ۳) المزار الكبير، إبن مشهدي، ص ۴۲۶ / بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج ۹۸، ص ۳۵۵ ۴) الإحتجاج على أهل اللجاج، شیخ طبرسي، ج ‏۲، ص ۴۹۴ / بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج ۵۳، ص ۱۷۲ ۵) بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۳۲۸ ⚜ ✨⚜ ⚜✨⚜✨⚜

🔰 کهیعص ❇️ فزع حضرت نوح (علیه نبینا و آله و علیه السلام) هنگام عبور کشتی از سرزمین کربلا ⚜ حضرت بقیة الله الأعظم (أرواحنا له الفداء) در زیارت ناحیه مقدسه؛ بر جناب نوح (علی نبینا و آله و علیه السلام) سلام نموده اند: ✨ السَّلَامُ عَلَى نُوحٍ الْمُجَابِ فِي دَعْوَتِه‏ (۱) 🔰 جناب نوح به مقام استجابت دعا در هنگام طوفان رسید و به این شرافت نائل شد به خاطر اندوه و غم در مصیبت حضرت أبا عبد الله الحسین (علیه السلام). ✔️ لذا در لسان حضرت بقیة الله الأعظم (أرواحنا له الفداء)، الْمُجَابِ فِي دَعْوَتِه‏ خوانده شد. چرا که حضرت صاحب الزمان (أرواحنا له الفداء) اقامه کننده عزای حضرت أبا عبد الله الحسین (علیه السلام) هستند. ⚜ همان گونه که در زیارت ناحیه مقدسه می فرمایند: یا جداه ... فَلَأَنْدُبَنَّكَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً، وَ لَأَبْكِيَنَّ عَلَيْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَما (۱) «صبح و شام بر شما ندبه می کنم و به جای اشک بر شما خون می گریم». ◀️ هنگامی که حضرت نوح (علی نبینا و آله و علیه السلام) بر کشتی سوار بود، از سرزمین کربلا عبور کرد. در آن هنگام دچار غم و اندوه فراوان شد. نقل شده است که؛ 🔸 أَنَّ نُوحاً لَمَّا رَكِبَ فِي السَّفِينَةِ طَافَتْف بِهِ جَمِيعَ الدُّنْيَا « همانا آن زمان که حضرت نوح (علی نبینا و آله و عليه السّلام) بر كشتى سوار شد؛ تمام دنيا را گردش كرد.» 🔸 فَلَمَّا مَرَّتْ بِكَرْبَلَاءَ أَخَذَتْهُ الْأَرْضُ وَ خَافَ نُوحٌ‏ الْغَرَقَ « پس هنگامی که از سرزمین کربلا عبور می کرد، زمين كشتى او را گرفت (نگه داشت). حضرت نوح (علی نبینا و آله و علیه السلام) ترسید که غرق شود.» 🔰 فَدَعَا رَبَّهُ وَ قَالَ: پس حضرت نوح (علی نبینا و آله و علیه السلام) پروردگار را مناجات نمود و گفت: 🔆 إِلَهِي طُفْتُ جَمِيعَ الدُّنْيَا وَ مَا أَصَابَنِي فَزَعٌ مِثْلُ مَا أَصَابَنِي فِي هَذِهِ الْأَرْضِ «پروردگارا! من همه زمين را گردش نمودم، در این سرزمین دچار غم و اندوه و ناله و زاری (فزع) شدم که در هیچ سرزمینی این چنین نبود.» ⚡️ فَنَزَلَ جَبْرَئِيلُ وَ قَالَ: «پس جناب جبرئيل نازل شد و گفت:» يَا نُوحُ‏ فِي هَذَا الْمَوْضِعِ يُقْتَلُ الْحُسَيْنُ سِبْطُ مُحَمَّدٍ خَاتَمِ الْأَنْبِيَاءِ وَ ابْنِ خَاتَمِ الْأَوْصِيَاءِ « ای نوح! در این مکان حضرت امام حسين (علیه السلام) كه سبط خاتم الأنبياء (صلی الله علیه و آله) و فرزند خاتم الأوصياء (علیه السلام) است؛ کشته و شهيد می شود.» 🔰 حضرت نوح (علی نبینا و آله و علیه السلام) گفت: 🔆 وَ مَنِ الْقَاتِلُ لَهُ يَا جَبْرَئِيلُ ای جبرئیل! قاتل او كيست؟ 🔹 جناب جبرئيل گفت: «قَاتِلُهُ لَعِينُ أَهْلِ سَبْعِ سَمَاوَاتٍ وَ سَبْعِ أَرَضِينَ» قاتل او همان كسى است كه أهل آسمان ها و زمين های هفت گانه او را لعنت خواهند كرد. فَلَعَنَهُ نُوحٌ‏ أَرْبَعَ مَرَّاتٍ ➖ حضرت نوح (علی نبینا و آله و علیه السلام) چهار مرتبه قاتل حضرت أبا عبد الله الحسين (علیه السلام) را لعنت كرد. 🔸 فَسَارَتِ السَّفِينَةُ حَتَّى بَلَغَتِ الْجُودِيَّ وَ اسْتَقَرَّتْ عَلَيْهِ. (۲) «سپس كشتى حركت نمود تا برکوه جودى استقرار يافت.» 📚منابع ۱) بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۱۷۷ ۲) بحار الأنوار، علامه مجلسی، جلد ۴۴، صفحه ۲۴۳، حدیث ۳۸ عوالم العلوم، شیخ عبد الله بحرانی، جلد ۱۷، صفحه ۱۰۲ رياض الأبرار في مناقب الأئمة الأطهار ع، سید نعمت اله جزائری، جلد ‏۱، صفحه ۱۷۲ البکاء للحسین(علیه السلام)، میرجهانی، صفحه ۱۶۱ 🔰👇👇