🌷 پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) : 🖋 هيچ مرد مسلمانی نيست كه نگاهش به زنی بيفتد وچشم خود را پايين بيندازد مگر اينكه خداۍ متعال به او توفيق عبادتى دهد كه شيرينى آنرا در دلش حس کند. 📚 كنزالعمّال @Afsaran_ir

یکم فکر کنیم.باشه؟👇 ۷۸ دعوا سر بستن روزنامه نبود ۸۸ هم دعوا سر نتیجه انتخابات هم نبود ۹۶ هم دعوا سر معیشت نبود ۹۸ هم دعوا سر بنزین نبود ۱۴۰۱ هم دعوا سر حجاب نبود ❌️دعوا همیشه سر ایران‌مبتنی بر #ولایت‌فقیه ، ایران‌قوی و #مستقل بوده و بس. #اصلاحطلبان و #منحرفینِ‌قدرت‌طلب هم از روی #خیانت و #حماقت همیشه یک سر #فتنه ها بودند 😑 و این وسط متاسفانه صاحبین قدرت و رسانه از مردم کف‌جامعه ،سواستفاده و به عنوان سیاهی‌لشگر پروژه‌هاشون استفاده میکنن ✍️#محمدمحرمانه 🚨به‌#کانال‌‌محرمانه‌ بپیوندید 👇 @secret_ir @secret_ir

🔰 کهیعص ➖ تبیین جایگاه بکاء و اقامه مجلس عزای حضرت أباعبدالله الحسین (علیه السلام) توسط امام رضا (علیه السلام) ✍ دِعْبِل بْن عَلی خُزاعی شاعر اهل بیت (علیهم السلام)، خدمت حضرت رضا (عليه السلام) آمد ؛ آن حضرت درباره شعر و گريه بر سيد الشهداء (عليه السلام) اینگونه فرمودند: ای دعبل، كسي كه بر مصائب جدم حضرت ابا عبدالله حسين (عليه السلام) گريه كند خداوند گناهان او را مي آمرزد. آنگاه حضرت رضا (عليه السلام) بين حاضرين و خانواده خود پرده اي زدند تا بر مصائب امام حسين (عليه السلام) اشك بريزند. ⚜ سپس به دعبل فرمودند: برای جدم، حضرت اباعبدالله الحسين (عليه السلام) مرثيه بخوان ؛ كه تا زنده ای تو ناصر و مادح ما هستی. تا قدرت داری از نصرت ما كوتاهی مكن. دعبل در حالتی كه اشك از چشمانش می ريخت، قرائت كرد: 🔹أفاطم لو خلت الحسين مجدلا 🔹و قد مات عطشانا بشط فرات ⬅️ صداي گريه امام رضا (عليه السلام) و اهل بيت آن حضرت بلند شد. (۱) 🔷 حضرت ثامن الحجج (علیه السلام) در این حدیث نورانی در باب گریه و مرثیه بر حضرت ابا عبدالله الحسین (علیه السلام)  خطاب به دعبل ، حقیقتی را متذکر می شوند و می فرمایند: 😭 گریه ، مرثیه و مدح بر حضرت ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) همانند یاری و نصرت ماست. ◽️ دعبل؛ تو یاور و مدح کننده ما هستی تا زمانی که زنده هستی ؛ تا آخر عمر یاور و مدح کننده ما خواهی بود. پس تا می توانی در نصرت ما کوتاهی نکن. " فَأَنْتَ نَاصِرُنَا وَ مَادِحُنَا مَا دُمْتَ حَيّاً فَلَا تُقَصِّرْ عَنْ نَصْرِنَا مَا اسْتَطَعْت‏ " ⬅️ در حقیقت امام رضا  (علیه السلام) ،  کلام شریف : «هل مِن ناصر یَنصُرُنى» و « هَلْ مِنْ مُعِینٍ یُعیننی» جد گرامی شان ، حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) ، را تبیین می فرمایند. و با این روایت شریف ، نصرت و اعانت جدشان را اقامه ی عزاء و بکاء بر حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) معرفی می نمایند. كه اين اقامه ي عزا ، اعم از مدح و مرثيه و ذكر مصيبت و تباكي است ؛ و اما اكمل و اتم صورت آن ، بكاء است كه افضل اعانت و نصرت مي باشد . ✔️ و بكاء همان اشكي است كه با حمل حقايق كربلا و معرفت جاري گردد. 🔹 و در انتهای روایت با عبارت : "فَلَا تُقَصِّرْ عَنْ نَصْرِنَا مَا اسْتَطَعْت‏ " جایگاه و شأن بکاء را در کلام خود مجدداً تاکید می فرمایند ؛ که همانا بکاء بر جدم همانند نصرت و یاری حضرت است ؛ در این‌ مهم ، تمام توان خود را به کار بگیرید و کوتاهی نکنید . ◽️ بکاء بر حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) اختصاص به زمان و یا مکان خاصی ندارد ؛ از ازل الی الابد می توان در پاسخ به کلام  «هَل مِن ناصر یَنصُرُنی» و «هل من معین یعیننی» ؛ لبیک گفت. ⚜ این امر ، همواره و علی الدوام ساری و جاری است ؛  آن جا که در تبیین این اصل و حقیقت ، امام حی ما ، حضرت ابا صالح المهدی (علیه السلام) در کلام مبارکشان در زیارت ناحیه مقدسه خطاب به جد گرامی شان می فرمایند: " فَلَئِنْ أَخَّرَتْنِي الدُّهُورُ وَ عَاقَنِي عَنْ نُصْرَتِكَ الْمَقْدُورُ وَ لَمْ أَكُنْ لِمَنْ حَارَبَكَ مُحَارِباً وَ لِمَنْ نَصَبَ لَكَ الْعَدَاوَةَ مُنَاصِباً فَلَأَنْدُبَنَّكَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً وَ لَأَبْكِيَنَّ عَلَيْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً " (۲) 🖋 زمانیکه حضرت می فرمایند : ➖" وَ عَاقَنِي عَنْ نُصْرَتِكَ الْمَقْدُورُ " معادل این نصر را به سبب تاخیر زمانه ،  بکاء و ندبه معرفی می فرمایند. ⚜ جد غریبم ، یا ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) اگر زمانه مرا به تاخیر انداخت و در آن زمان نتوانستم در کنار شما باشم و نتوانستم شما را نصرت دهم ؛ "وَ عَاقَنِي عَنْ نُصْرَتِكَ الْمَقْدُورُ " ➖ معادل آن نصر را وجود مولایمان اینگونه بیان می فرمایند: " فَلَأَنْدُبَنَّكَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً " ✔️ پس طبق کلام نوارانی حضرت ، آن نصرت ویاری معادلش می شود بکاء و ندبه. ⬅️ بنابراین احسن صورت  نصرت واعانت در اجابت کلام «هَلْ مِنْ مُعِينٍ یعیننی» و «هَل مِن ناصر یَنصُرُنی» طبق فرمایش امام رضا (علیه السلام) و حضرت ابا صالح المهدی (علیه السلام)  می شود ؛ ندبه و بکاء بر حضرت ابا عبدالله الحسین (علیه السلام). ✨✨✨✨✨✨ 📓(۱) بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۲۵۷؛ 📓(۲) بحارالأنوار، ج٩٨، ص٢٣۸؛ فرازی از زیارت ناحیه مقدسه. ⚜ ⚜ ✨⚜✨⚜✨⚜✨⚜

😭 بکاء و عزاداری حضرت زهرا (سلام الله علیها) بر فرزندشان امام حسین (علیه السلام) در صحرای محشر ‌ 📌 روایاتی در باب حضور حضرت زهرا (سلام الله علیها) در صحرای محشر و اشک و ندبه آن حضرت در خونخواهی فرزندشان امام حسین (علیه السلام) وارد شده است: حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: يمَثَّلُ لِفَاطِمَةَ رَأْسُ الْحُسَيْنِ مُتَشَحِّطاً بِدَمِهِ فَتَصِيحُ وَا وَلَدَاهْ وَا ثَمَرَةَ فُؤَادَاهْ «هنگامى كه روز قيامت فرا رسد، سر مبارك و غرقه به خون امام حسين (عليه السّلام) در نظر حضرت زهرا (سلام الله علیها) نمایان خواهد شد. وقتى نظر حضرت فاطمه (سلام الله علیها) بر سر مبارک امام حسين (علیه السّلام) بيفتد گریان شده و فرياد مى ‏زنند: اى فرزند مظلوم من، اى ميوه قلب محزون من»! فتَصِيحُ الْمَلَائِكَةُ لِصَيْحَةِ فَاطِمَةَ(علیها السلام) وَ يُنَادُونَ أَهْلَ الْقِيَامَةِ قَتَلَ اللَّهُ قَاتِلَ وَلَدِكِ يَا فَاطِمَةُ قَالَ فَيَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَفْعَلُ بِهِ وَ لِشِيعَتِهِ وَ أَحِبَّائِهِ وَ أَتْبَاعِهِ. «فرشتگان از نالۀ و بکاء حضرت فاطمه (سلام اللّٰه عليها) صیحه و ناله کنند و اهل محشر (قیامت) ندا می دهند: اى فاطمه (سلام اللّٰه عليها) ، خداوند قاتل فرزندت را بكشد»! 👈 حضرت فرمودند: خدای عزّوجلّ فرمايد: اين كار را در مورد قاتل او و پيروان و دوستداران و رهروان (قاتل او) ، انجام می دهم . (همه آنان را لعن نمایم و از رحمت خود دور کنم.) 🖋 در ادامه روایت آمده است که ؛ «حضرت فاطمه الزهرا (سلام الله علیها) در آن روز بر يكى از ناقه ‏هاى بهشتى سوار هستند ؛ كه اطرافش به وسيله حريرهاى بهشتى زينت شده است. و تعداد هفتاد هزار ملك اطراف هودج آن بانو را احاطه خواهند كرد كه به تسبيح و تهليل و تكبير حضرت پروردگار مشغول خواهند بود. آنگاه از طرف خداوند رئوف منادى ندا مى رسد: اى اهل قيامت، چشمان خود را ببنديد تا فاطمه (سلام الله علیها) دختر حضرت محمّد (صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم) از صراط عبور نمايد». فَتَمُرُّ فَاطِمَةُ (علیها السلام) وَ شِيعَتُهَا عَلَى الصِّرَاطِ كَالْبَرْقِ الْخَاطِفِ قَالَ النَّبِيُّ (صلی الله علیه و آله) وَ يُلْقَى أَعْدَاؤُهَا وَ أَعْدَاءُ ذُرِّيَّتِهَا فِي جَهَنَّمَ. ⬅️ سپس آن بانوى معظمه و شیعیانشان ، مانند برق جهنده از صراط مى‏ گذرند. ؛ ولى دشمنان ذرّيّه خود را به دوزخ خواهد انداخت. (۱) 💠 حضرت ابا صالح المهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) که اسوه و الگوی ایشان، دختر حضرت رسول، حضرت زهرا (سلام الله علیها) هستند، همچون مادر گرامی شان در تمام طول عمر با برکت شان به اقامه ی بکاء برای جدشان امام حسین (علیه السلام) پرداخته اند. ➖آن حضرت صَبَاحاً وَ مَسَاءً بر جد غریبشان اشک می ریزند و در زیارت ناحیه مقدسه خطاب به ایشان می فرمایند: «یا جداه! فَلَئِنْ أَخَّرَتْنِي‏ الدُّهُورُ، وَ عَاقَنِي عَنْ نَصْرِكَ الْمَقْدُورُ،... فَلَأَنْدُبَنَّكَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً، وَ لَأَبْكِيَنَّ عَلَيْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَما» (۲)؛ «جدّ غریبم! اگر زمانه مرا به تاخیر انداخت و نتوانستم تو را در کربلا یاری کنم، پس صبح و شام بر تو ندبه میکنم و به جای اشک بر تو خون می گریم». 📚منابع ➖➖➖ (۱) بحارالأنوار، ج ٨، ص ٩٨؛ (۲) بحارالأنوار، ج٩٨، ص٢٣۸؛ فرازی از زیارت ناحیه مقدسه. ⚜ ⚜ ✨⚜✨⚜✨⚜✨⚜

◽️زیارت_ائمة_البقیع_علیهم_السلام ➖شرح_زیارت_جامعه_کبیره 🌕قسمت نهم 👈بخش سوم): «[السَّلامُ عَلَيْكُمْ یَا] قَادَةَ الْأُمَمِ» (سلام بر شما ای) رهبران امّت ها. ♦️ در قسمتهای قبل، اشاره شد که طبق فراز فوق، رهبری و قیادت ائمه اطهار (علیهم السلام) برای امّت های (در همه معانی مذکور) گذشته و سلف وجود داشته و تنها در زمان چند ساله حضور جسمی آن حضرات در صدر اسلام نبوده است؛ چرا که: امام البقیع، حضرت باقر (علیه السلام) می فرماید: «وَ اَللَّهِ لاَ تَبْقَى اَلْأَرْضُ بِغَيْرِ إِمَامٍ، حُجَّةً لِلَّهِ عَلَى عِبَادِهِ» سوگند به خدا که حق تعالى هرگز زمین را بدون امام که مردم را به سوی خدا هدایت نماید، نگذاشته است. 📔 الإمامة و التبصرة من الحيرة، ج ۱، ص ۲۹؛ 🔹 در معراج، یکی از فرشتگان به حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) عرض کرد: «سَلْ مَنْ قَدْ أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنْ رُسُلِنَا عَلَى مَا بُعِثُوا قُلْتُ عَلَى مَا بُعِثُوا» از پیامبران پیشین بپرس که بر چه اساسی و بر چه چیزی مبعوث شدند. پس پاسخ آن چنین بود: «بَعَثْتُهُمْ عَلَى نُبُوَّتِكَ وَ وَلاَيَةِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ اَلْأَئِمَّةِ مِنْكُمَا» ما بر اساس پذیرش ولایت تو و ولایت علی بن ابیطالب (علیهما السلام) و ائمه (علیهم السلام) پس از شما مبعوث شده ایم. 📔 بحارالأنوار، ج ۳۸، ص ۴۳؛ 🖋حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) ذیل آیه ١٧٢ سوره مبارکه اعراف می فرماید: «لَوْ يَعْلَمُ اَلنَّاسُ مَتَى سُمِّيَ عَلِيٌّ أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ مَا أَنْكَرُوا فَضْلَهُ، سُمِّيَ أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ آدَمُ بَيْنَ اَلرُّوحِ وَ اَلْجَسَدِ» اگر مردم می دانستند حضرت علی (علیه السلام) چه زمانی امیر مؤمنان شد فضل او را انکار نمی کردند. او زمانی امیر المؤمنین (علیه السلام) خوانده شد که حضرت آدم میان روح و جسم بود. 📗 تفسیر البرهان، ج ۲، ص ۶۱۵؛ 🌕 ⚜🌕👇👇

♦️ از طرفی دیگر؛ قیادت آن حضرات تنها محدود به این دنیا نبوده، بلکه هنگامه معاد و قیامت نیز بر همه امّت ها قائد و رهبرند: 📝 امام البقیع، حضرت صادق (علیه السلام) می فرماید: هنگامی که روز قیامت بیاید منادی از میان عرش ندا می ‌دهد: "خلیفه‌ خدا در زمین کجاست؟" پس داوود نبی به پا می‌خیزد. پس از جانب خداوند ندا می ‌آید که مقصود ما تو نبودی اگرچه تو خلیفه خدا بودی. سپس ندا می ‌دهد: "خلیفه خدا در زمین کجاست؟" پس حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) به پا می ‌خیزند. پس از جانب خداوند ندا می ‌آید که: ای جمیع مخلوقات! این علی بن ابی طالب (علیهما السلام)، خلیفه خدا در زمین و حجّت او بر بندگانش است، پس هر کسی که در دنیا به ریسمان او آویخته، پس امروز به ریسمان او بیاویزد تا به نور او روشن گردد و او را به سمت درجات بالای بهشت همراهی کند. پس مردمی که در دنیا به ریسمان او آویخته بودند بر می ‌خیزند و او را به سوی بهشت همراهی می ‌کنند. سپس از جانب خداوند بلند مرتبه ندا می ‌آید: آگاه باشید هر کس در دنیا امامت امامی را پذیرفته است پس او را تبعیّت کند و با او برود. 📔 إثبات الهداة، ج ۳، ص ۹۸؛ 📌 امام رضا (علیه السلام) ذیل آیه شریفه: «یَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ»، می فرماید: هنگامی که روز قیامت بیاید خداوند می ‌فرماید: آیا از جانب پروردگارتان این عدل نیست که هر قومی که ولایت کسی را پذیرفتند امروز نیز به همان ولایت برانگیزد؟ می‌گویند "چرا" پس می ‌فرماید: "جدا شوید"، پس افراد جدا می ‌شوند [و هر گروه بسمت موالی خود می رود]. 📗 تفسیر العیاشی، ج ۲، ص ۳۰۴؛ 🔅پس چون فیض خدا عام است و اختصاص به امّت خاصی ندارد، ممکن نیست به کسی فیضی برسد و ائمه(علیهم السلام) واسطه ی آن نباشند. فیض به هرکس برسد ( انسان ، جماد ، نبات ) و هرچه باشد ( مادی ، معنوی ...) از رهبران امم است. 💠 بنابراین، در این فراز شریف زائر بر رهبران و پیشروان امت ها در دنیا و آخرت که ائمه اطهار (علیهم السلام) می باشند، سلام‌ می دهد. 🌕 ⚜️ 🌕⚜️🌕⚜️🌕⚜️🌕⚜️🌕

◽️زیارت_ائمة_البقیع_علیهم_السلام ➖شرح_زیارت_جامعه_کبیره 🌕 قسمت ۱۰ 👈 بخش اول):

❇️ «[السَّلامُ عَلَيْكُمْ یَا] أَوْلِيَاءَ النِّعَمِ» (سلام بر شما ای) سرپرستان نعمت ها. 💎 "أولیاء" جمع ولیّ به معنای کسی است که تدبیر امور را بدست می گیرد. در لغتنامه ها نیز از معانی متعددی چون يار، سرپرست، مالك و صاحب نامبرده شده است. ♦️ "ولیّ" بصورت کلی دارای دو معنا می باشد: 👇👇 📍اول، یار و دوست 📍دوم، مالک و سرپرست. ⚜ با قرار گرفتن لفظ "ولیّ" کنار "نعمت" و حمل آن بر شئون والا مقامی چون ائمه اطهار (علیهم السلام) مشخص می شود مراد از "ولی" در این فراز معنای دوم یعنی سرپرست و مالک نعمات می باشد. 🍃 همانگونه که خداوند در سوره مبارکه مائده آیه ۵۵ می فرماید: «إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ»؛ ولىّ شما، تنها خدا و پيامبر اوست و كسانى كه ايمان آورده‌اند، همان كسانى كه نماز برپا مى‌دارند و در حال ركوع زكات مى ‌دهند. 📝 امام البقیع، حضرت صادق (علیه السلام) ذیل آیه شریفه می فرماید: «يَعْنِي أَوْلَى بِكُمْ أَيْ أَحَقُّ بِكُمْ وَ بِأُمُورِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ وَ أَمْوَالِكُمُ يَعْنِي عَلِيّاً وَ أَوْلَادَهُ الْأَئِمَّةَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَة» [منظور این آیه] يعنى اولى بشما و سزاوارتر به شما و كارهاى شما و جان و مال شما خداست و رسولش و كسانى كه ايمان آورده‌اند، یعنی حضرت علی (علیه السلام) و فرزندان امام (علیهم السلام) ایشان تا روز قیامت. 📗 الکافی، ج ۱، ص ۲۸۸؛ 🔖 سوره مبارکه احزاب آیه ٦ می فرماید: «النَّبِيُّ أَوْلَىٰ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنفُسِهِمْ» پيامبر به مؤمنان از خودشان سزاوارتر [و نزديكتر] است. 📌 رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) ذیل آیه شریفه می فرماید: من به جان مؤمنين نسبت به خودشان اولى هستم، سپس [بعد از من] برادرم على بن ابى طالب (علیهما السلام) به مؤمنين از جانشان اولى و سزاوارتر است. هر زمان حضرت على (علیه السلام) شهيد شد، امام حسن (علیه السلام) و بعد از او امام حسين (علیه السلام) اولى به مؤمنين هستند و زمانى كه حضرت حسين (علیه السلام) به شهادت رسيد، فرزندش على بن الحسين (علیهما السلام) اولى به مؤمنين است. آن‌گاه رسول خدا (صلى اللّه عليه و اله و سلم) امامت را تا دوازدهمين امام كه نه نفر آن ‌ها از فرزندان و نسل امام حسين (علیه السلام) هستند، تكميل فرمودند. 📗 كتاب سليم بن قیس هلالی، ج ۲، ص ۸۳۴؛ 🌕 ⚜🌕👇👇

💎 "" نعم "" جمع نعمت، در لغت به معناى نرمى و نازكى؛ و در اصطلاح به معناى مال و ثروت، رفاه و خوشى، برخوردارى و فَراخىِ روزى و به طور کلی همه آنچه که انسان از آن بهره مند می شود می باشد. 📌 واژه "نعماء" نیز در مقابل "ضرّاء می باشد: ⚜خداوند در سوره مبارکه هود آیه ١٠ می فرماید: «وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ نَعْمَاءَ بَعْدَ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ...» و اگر پس از ناراحتى و زيانى كه به او رسيده است نعمت هايى به او بچشانيم... . 📍در اطراف ما نعمات الهی مختلفی، اعم از مادی و معنوی، وجود دارند که در احادیث به برخی از آنها اشاره شده است: امام البقیع، حضرت صادق (علیه السلام) می فرماید: پنچ چیز از نعمات خداوند است که اگر نباشند عقل زائل می شود: «فَأَوَّلُهَا صِحَّةُ اَلْبَدَنِ وَ اَلثَّانِيَةُ اَلْأَمْنُ وَ اَلثَّالِثَةُ اَلسَّعَةُ فِي اَلرِّزْقِ وَ اَلرَّابِعَةُ اَلْأَنِيسُ اَلْمُوَافِقُ وَ اَلْخَامِسَةُ وَ هِيَ تَجْمَعُ هَذِهِ اَلْخِصَالَ اَلدَّعَةُ»؛ اول صحت بدن، دوم امنيت، سوم وسعت روزى، چهارمى دوست موافق و پنجمى كه جامع همه اين خصلت ‌هاست، آسودگى است. راوی پرسید: دوست موافق كيست؟ حضرت فرمودند: «اَلزَّوْجَةُ اَلصَّالِحَةُ وَ اَلْوَلَدُ اَلصَّالِحُ وَ اَلْخَلِيطُ اَلصَّالِحُ» همسر شايسته و فرزند صالح و رفيق صالح. 📗 الخصال، ج ۱، ص۲۸۴ 📌 نعمات الهی بسیار زیاد است، بحدی که قابل شمارش نمی باشد: در سوره مبارکه نحل آیه ١٨ می فرماید: «وَإِن تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا» و اگر نعمت‌ [هاى‌] خدا را شماره كنيد، نمى ‌توانيد آن را احصاء کنيد. 📝 امام البقیع، حضرت سجاد (علیه السلام) در دعای ششم از صحیفه سجادیه می فرماید: «فَآلاَؤُكَ جَمَّةٌ ضَعُفَ لِسَانِي عَنْ إِحْصَائِهَا وَ نَعْمَاؤُكَ كَثِيرَةٌ قَصُرَ فَهْمِي عَنْ إِدْرَاكِهَا فَضْلاً عَنِ اِسْتِقْصَائِهَا فَكَيْفَ لِي بِتَحْصِيلِ اَلشُّكْرِ وَ شُكْرِي إِيَّاكَ يَفْتَقِرُ إِلَى شُكْرٍ فَكُلَّمَا قُلْتُ لَكَ اَلْحَمْدُ وَجَبَ عَلَيَّ لِذَلِكَ أَنْ أَقُولَ لَكَ اَلْحَمْدُ»؛ این قدر نعمتهایت فراوان است که زبان یارای شمارش آنها را ندارد و به قدری زیاد است که از ادراکش عقل و فهمم قاصر است تا چه رسد که همه را دریابم پس چگونه بتوانم سپاس آن همه نعمت را به جای آورم و حال آن که سپاس گفتن بر هر نعمتی خود به شکری نیازمند است پس من هر چه حمد و سپاست را بگویم به خاطر آن نیز حمد و سپاسی دیگر باید بگویم. 💠 در این فراز شریف، زائر بر سرپرستان نعمت ها که ائمه (علیهم السلام) هستند، سلام می دهد. 🌕 ⚜️ 🌕⚜️🌕⚜️🌕⚜️🌕⚜️🌕