وَإِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فِي الْبَحْرِ ضَلَّ مَنْ تَدْعُونَ إِلَّا إِيَّاهُ ۖ
فَلَمَّا نَجَّاكُمْ إِلَى الْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ ۚ
وَكَانَ الْإِنْسَانُ كَفُورًا
-و چون در دریا(زندگی) به شما خطری رسد،
در آن حال به جز خدا همه از یاد شما بروند،
و آن‌گاه که خدا شمارا به ساحل سلامت رسانید؛
باز از خدا روی می‌گردانید!
و انسان بسیار ناسپاس است..
|اسرا، ۶۷ ..|
