پست امروز #گل_خانه درباره ی#درک_وفور است . برگرفته از سخنرانی های دکتر سلطانی موضوعی که امروزه با توجه به تنگناهای اقتصادی اهمیت بیشتری دارد و اما حالا درک وفور یعنی چی؟ اینکه بچه حس کنه همه چی هست، زیادم هست. حالا لزوم نداره واقعاً باشه ها، مهم القاء این حس از طرف والدین ه. یعنی والدین کاری کنن که بچه "حس کنه" که پدر و مادر وصل هستن به یه منبع لایتناهی؛ نه مدام بگن "کم بخور برا شب/فردا هم بمونه". این بچه تا آخر عمر مدام نگران فردای نیومده است. حس فراوانی نعمت #امنیت_روانی برای کودک ایجاد میکنه. لزوم هم نداره اون نعمت در مالکیت ما باشه حتماً. اولين #ناامنی_اقتصادی در خانواده،‌ ترويج تفكر ندرت و نداریه. بعدها این بچه دچار بی اعتمادی به اون بی نهایتِ معطیِ رازق میشه. حالا وقتی واقعاً یه چیزی نیست یا کمه چی؟ میشه صراحتاً و با تلخی نگیم "نیست" و تو دل بچه رو خالی کنیم! بگیم خواهدبود و خواهیم داشت. و بعد از تکنیک‌های انحراف ذهن استفاده کنیم(داریم کلا درمورد بچه‌های کوچک حرف میزنیم) یا جایگزین ارائه بدیم. یا کم رو، زیاد جلوه بدیم. همین سه تا بشقاب رو نگاه کنید. کلا با دوتا خیار، نصف سیب، سه تا زردآلو و آلوچه، شش تا دونه توت فرنگی و نصف موز درست شده. اما زیاد به نظر بچه‌ها میرسه. چون تکه شده است(این بشقابِ لاکچری مونه ها😎معمولاً یکی دونوع میوه است) راه دیگه اینه که به ساده اکتفا کنیم اما همون، زیاد باشه(عکس ۲) در موارد غیرخوراکی میشه از منابع مشترک استفاده کرد. مثل خانه بازی های پر اسباب بازی یا کتابخانه پراز کتاب. امید رو به کودکانمون هدیه بدیم. #گل_خانه @behesht_e_khane