▪️قدرت از آن #خداوند است 👈ایتالیا درمانده شد..‌. 👈اسپانیا به زانو درآمد... 👈آلمان اسیر کرونا شد... 👈فرانسه میگوید: از دست ما هیچ چیزی ساخته نیست... 👈آمریکا با بالاترین آمار مبتلا در پرتگاه سقوط است... 👈بریتانیا میگوید: با دوستان تان خدا حافظی کنید.‌.. 💠(سبحان الله العظیم)💠 👈کجاست بمب های اتمی و هیدروژنی؟ 👈کجاست موشک های دوربرد و قاره پیما؟ 👈کجاست کشتی های جنگی و نیروهای دریایی؟ 👈کجاست ناو هواپیمابر [آبراهام لینکلن]؟ 👈کجاست به فلک تاختن ها؟ 👈چرا عاجز آمدند؟ چرا شکست خوردند؟ 👈امروز فرمانروایی از آن کیست؟ [لِّمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ؟] 👈بلی به قدرت های پوشالی و مجازی فریب نخورید.... [فرمانروایی و پادشاهی در همه زمان ها از آن الله یگانه و قهار است. [لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّار] ] 👈و این نمونه‌ی کوچک آن است 👈سبحان الله، این همه قدرت دنیایی، جلوی این ویروس زانو زدند 👈 کوچک شدند آنها که خیال کردند قوی بودند 👈 ولي بدانيد: «ظهر الفساد في البر والبحر بما کسبت أيدي الناس لیذیقهم بعض الذي عملوا لعلهم يرجعون» (آية ٤١ سورة الروم) ➕ کرونا ثابت کرد که بشر با همه ادعاهایش ضعیف هست و قدرت از خداوند متعال است. شاید کرونا شروع دوره جدید گرایش بشر بسمت دین و خداباوری باشد.

روز شهید بهت تبریک🌸 گفتیم دیروز که #روز_پاسدار بود بهت تبریک گفتیم و امروز که #روز_جانباز هست رو هم بهت تبریک میگیم . . .😔 حاجی جان توی دنیا چه مدالی🥇 باقی مونده بود که به دستش نیاوردی...؟ ای #فخر_شهدا ای فخر جانباز ها♥️ ای فخر پاسدار ها🌼 سردار دل ها جانباز دفاع مقدس #شهید_قاسم_سلیمانی 🌹🍃🌹🍃

‼️این سخنان استاد شهید مطهری، گمشده ی این روزهای ماست : در مقابل بیماری ها، سیل ها، اضطراب ها و احساس بی‌پناهی‌ها، *نقش علم‌ و ایمان* چیست؟! هم *علم* به انسان امنیّت می‏‌بخشد و هم *ایمان* ... *علم* ، امنیّت بیرونی می‌دهد و *ایمان* امنیت درونی! *علم* در مقابل هجوم بیماری ها، سیل ها، زلزله‏‌ها، طوفان ها ایمنی می‌دهد و *ایمان* در مقابل اضطراب ها، تنهایی‌ها، احساس بی‌‏پناهی‌ها، پوچ‌‏انگاری ها... *علم* جهان را با انسان سازگار می‌کند و *ایمان* انسان را با خودش..." 📚 انسان و ایمان – ص23

مدل مو کرونایی هم رسید دیگه به سلامتی😐😁

کار زیبای یک جنگجوی کرونا #کرونا #در_خانه_بمانیم

♨️فرازی از صحیفه و شخصیت #امام_سجاد(ع) 👌 #سخنرانی بسیار شنیدنی 🎤حجت الاسلام #قرائتی 📡حداقل برای یک☝️نفر ارسال کنید.

واااااي كه چقدر اين شعر زيباست لطفا كامل بخونين اگه گريه كردي و دلت شكست التماس دعا خواب بودم، خواب دیدم مرده ام/ بی نهایت خسته و افسرده ام/ تا میان گور رفتم دل گرفت/ قبر کن سنگ لحد را گل گرفت/ روی من خروارها از خاک بود/ وای، قبر من چه وحشتناک بود! بالش زیر سرم از سنگ بود/ غرق ظلمت، سوت و کور تنگ بود/ هر که آمد پیش، حرفی راند و رفت/ سوره ی حمدی برایم خواند و رفت/ خسته بودم هیچ کس یارم نشد/ زان میان یک تن خریدارم نشد/ نه رفیقی، نه شفیقی، نه کسی/ ترس بود و وحشت و دلواپسی/ ناله می کردم ولیکن بی جواب/ تشنه بودم، در پی یک جرعه آب/ آمدند از راه نزدم دو ملک/ تیره شد در پیش چشمانم فلک/ یک ملک گفتا: بگو دین تو چیست؟ دیگری فریاد زد: رب تو کیست؟ گر چه پرسش ها به ظاهر ساده بود/ لرزه بر اندام من افتاده بود/ هر چه کردم سعی تا گویم جواب/ سدّ نطقم شد هراس و اضطراب/ از سکوتم آن دو گشته خشمگین/ رفت بالا گرزهای آتشین/ قبر من پر گشته بود از نار و دود/ بار دیگر با غضب پرسش نمود: ای گنه کار سیه دل، بسته پر/ نام اربابان خود یک یک ببر/ گوئیا لب ها به هم چسبیده بود/ گوش گویا نامشان نشنیده بود/ نامهای خوبشان از یاد رفت/ وای، سعی و زحمتم بر باد رفت/ چهره ام از شرم میشد سرخ و زرد/ بار دیگر بر سرم فریاد کرد: در میان عمر خود کن جستجو/ کارهای نیک و زشتت را بگو/ هر چه می کردم به اعمالم نگاه/ کوله بارم بود مملو از گناه/ کارهای زشت من بسیار بود/ بر زبان آوردنش دشوار بود/ چاره ای جز لب فرو بستن نبود/ گرز آتش بر سرم آمد فرود/ عمق جانم از حرارت آب شد/ روحم از فرط الم بی تاب شد/ چون ملائک نا امید از من شدند/ حرف آخر را چنین با من زدند: عمر خود را ای جوان کردی تباه/ نامه اعمال تو باشد سیاه/ ما که ماموران حق داوریم/ پس تو را سوی جهنم می بریم/ دیگر آنجا عذر خواهی دیر بود/ دست و پایم بسته در زنجیر بود/ نا امید از هرکجا و دل فکار/ می کشیدندم به خِفّت سوی نار/ ناگهان الطاف حق آغاز شد/ از جنان درهای رحمت باز شد/ مردی آمد از تبار آسمان/ دیگران چون نجم و او چون کهکشان/ صورتش خورشید بود و غرق نور/ جام چشمانش پر از خمر طهور/ چشمهایش زندگانی می سرود/ درد را از قلب انسان می زدود/ بر سر خود شال سبزی بسته بود/ بر دلم مهرش عجب بنشسته بود/ کِی به زیبائی او گل می رسید/ پیش او یوسف خجالت می کشید/ دو ملک سر را به زیر انداختند/ بال خود را فرش راهش ساختند/ غرق حیرت داشتند این زمزمه/ آمده اینجا حسین فاطمه؟! صاحب روز قیامت آمده/ گوئیا بهر شفاعت آمده/ سوی من آمد مرا شرمنده کرد/ مهربانانه به رویم خنده کرد/ گشتم از خود بی خود از بوی حسین (ع)/ من کجا و دیدن روی حسین (ع)/ گفت: آزادش کنید این بنده را/ خانه آبادش کنید این بنده را/ اینکه این جا این چنین تنها شده/ کام او با تربت من وا شده/ مادرش او را به عشقم زاده است/ گریه کرده بعد شیرش داده است/ خویش را در سوز عشقم آب کرد/ عکس من را بر دل خود قاب کرد/ بارها بر من محبت کرده است/ سینه اش را وقف هیئت کرده است/ سینه چاک آل زهرا بوده است/ چای ریز مجلس ما بوده است/ اسم من راز و نیازش بوده است/ تربتم مهر نمازش بوده است/ پرچم من را به دوشش می کشید/ پا برهنه در عزایم می دوید/ بهر عباسم به تن کرده کفن/ روز تاسوعا شده سقای من/ اقتدا بر خواهرم زینب نمود/ گاه میشد صورتش بهرم کبود/ تا به دنیا بود از من دم زده/ او غذای روضه ام را هم زده/ قلب او از حب ما لبریز بود/ پیش چشمش غیر ما ناچیز بود/ با ادب در مجلس ما می نشست/ قلب او با روضه ی من می شکست/ حرمت ما را به دنیا پاس داشت/ ارتباطی تنگ با عباس داشت/ اشک او با نام من می شد روان/ گریه در روضه نمی دادش امان/ بارها لعن امیه کرده است/ خویش را نذر رقیه کرده است/ گریه کرده چون برای اکبرم/ با خود او را نزد زهرا (س) می برم/ هرچه باشد او برایم بنده است/ او بسوزد، صاحبش شرمنده است/ در مرامم نیست او تنها شود/ باعث خوشحالی اعدا شود/ گرچه در ظاهر گنه کار است و بد/ قلب او بوی محبت میدهد/ سختی جان کندن و هول جواب/ بس بود بهرش به عنوان عقاب/ در قیامت عطر و بویش می دهم/ پیش مردم آبرویش می دهم/ آری آری، هرکه پا بست من است/ نامه ی اعمال او دست من است/ فقط به عشق آقا امام حسین وهرچی درتوان داری پخش کن یا علی مدد.