🌹🕊🥀💐🥀🕊🌹
#مکه_مکرمه
#حج_خونین
#جمعه_خونین
در روز #ششم_ذی_الحجه سال ۱۴۰۷ هجری قمری هنگامی که بیش از ۱۵۰ هزار #زائر در خیابانهای #مکه برای شرکت در مراسم #برائت از مشرکین حرکت کردند ، مأمورین دولت سعودی با انواع سلاحهای #سرد و #گرم به #سرکوبی تظاهر کنندگان پرداختند .
در این واقعه حدود #چهارصد نفر از #حجاج ایرانی ، لبنانی ، فلسطینی ، پاکستانی ، عراقی و دیگر کشورها به #شهادت رسیدند و حدود #پنج_هزار نفر #مجروح و عدهای بیگناه #دستگیر شدند .
6.94M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
◾️#مراسم_حرم |🎙 سعید قانع
آفتاب غمم غروب نداشت
عمر من لحظههای خوب نداشت
🔺 زبان حال امام باقر علیه السلام از مصیبتهای کربلا
🥀غربت امام زمان🥀
◀️جایگاه امام زمان در زندگی ما
🔺از وقتی که مسجدالنبی ساخته شد، پیامبر اکرم در موقع ایراد خطبه و سخن رانی (مخصوصا روزهای جمعه) برای مسلمانان، بر تنه ی درخت خرمایی که در صحن مسجد باقی مانده بود تکیه می دادند؛ منتها وقتی جمعیت زیاد شد، اصحاب پیشنهاد کردند که منبری برای رسول خدا ساخته شود تا همگان، به آسانی بتوانند پیشوای مهربان خود را ببینند. پیامبر نیز اجازه فرمودند؛ منبری از چوب با دو پله و یک عرشه ساخته شد.
🔺اولین جمعه ای که پیش آمد، رسول اکرم جمعیت را شکافتند و با پشت سر گذاشتن آن ستون نخل، به طرف منبر رهسپار شدند. همین که بر عرشه ی منبر قرار گرفتند، یکباره صدای ناله ی ستون خشکیده همانند زنی فرزند مرده بلند شد. با ناله ی ستون، صدای جمعیت نیز به گریه و ناله برخاست. رسول خدا از منبر به زیر آمدند؛ ستون را در بغل گرفتند و دست مبارک را بر آن کشیدند و فرمودند: «آرام باش!». سپس به طرف منبر برگشته خطاب به مردم فرمودند:
«ای مردم! این چوب خشک نسبت به رسول خدا اظهار علاقه و اشتیاق می کند و از دوری وی محزون میگردد؛ ولی برخی از مردمان باکشان نیست که به من نزدیک شوند یا از من دور گردند! اگر من او را در بغل نگرفته و بر آن دست نکشیده بودم، تا روز قیامت از ناله خاموش نمی شد.»
🔺 آری، درختی خشک لحظه ای از پیامبر دور شد و صدا به ناله بلند کرد؛ با این که آن حضرت را میدید. ما را چه شده است که امام زمان خویش را نمی بینیم و از او دوریم؛ اما به زندگی عادی خویش سرگرمیم؟ به یاد همه کس و همه چیز هستیم؛ جز امام زمانمان!
🔺سید کریم پینه دوز از "بخت یارانی" بود که توفیق و سعادت دیدار ولی غایب خدا، امام زمان علیه السلام را در حجره ی محقر خود داشت. نوشته اند که روزی امام أرواحنافداه از آن مرد سعادتمند پرسیدند:
🔺سید کریم؛ اگر هفته ای بگذرد و ما را نبینی، چه خواهی کرد؟
سید کریم پاسخ داده بود: "آقا جان، می میرم!"
🔺 حضرت ولی عصر أرواحنافداه نیز فرموده بودند:"اگر این گونه نبود، به سراغت نمی آمدیم"
◀️ تعارف را کنار بگذاریم؛ اگر به راستی چنین حالتی به برخی شیعیان (نه همه ی آنها!) دست بدهد و فراق و هجران آن حضرت دست کم گروهی از دوستان را اندوهگین و بیقرار سازد، به سعادت وصال و حضور ایشان نخواهیم رسید؟
◀️داستان ما داستان صغیری است که پدر خویش را از دست می دهد. او به دلیل عدم بلوغ فکری، نمیداند به چه بلا و محرومیتی گرفتار شده است؛ اما بزرگ ترها- که عمق مصیبت را می فهمند- برای وی اظهار دل سوزی می کنند. به بیان
◀️امام عسکری علیه السلام :
"سخت تر از یتیمی که پدرش را از دست داده، آن یتیمی است که از امامش بریده شده است و نمی تواند به او برسد (و بدو دسترسی ندارد)."
◀️ در برخی روزنامه ها ستونی به نام «جویندگان عاطفه» وجود دارد. بارها دیده شده است که فردی مثلا سی سال پیش طی حادثه ای، پدر و مادر یا نزدیکان خویش را گم کرده است. او آگهی میدهد؛ سرگذشت خود را می نویسد؛ عکس و پیام خود را به چاپ می رساند؛ مژدگانی هم تعیین و تلفن تماس اعلام میکند و عاجزانه از خوانندگان روزنامه تقاضا میکند که اگر رد و نشانه ای از بستگان او دارند، وی را مطلع سازند. کدامین ما تا به این حد عاشق دیدن امام زمان خویش هستیم؟ به چه میزان برای دیدن او و درک محضر مقدسش تلاش کرده ایم؟
◀️پیامبر خدا فرمودند:
"هیچ بنده ای ایمان به خداوند ندارد مگر این که من در نزد او از خودش محبوب تر باشم و عترت مرا بیش از عترت خود و خانواده ام را بیش از خانواده ی خود و جان مرا بیش از جان خود دوست داشته باشد."
◀️اگر فرزند ما در بازگشت از مدرسه اندکی تأخیر کند، چه می کنیم؟ خونسرد و آرام در جای خویش می نشینیم یا از ترس اینکه مبادا برای وی اتفاقی افتاده باشد. سراسیمه به کوچه و خیابان می رویم؟
◀️کدام یک از ما تأخیر در ظهور امام را جدی گرفته ایم؟ دوری از امام چه تعداد از شیعیان را دردمند و دل نگران ساخته است؟ اصلا چند درصد جامعه ی شیعه غیبت امام را مصیبت و درد میدانند که بخواهند به دنبال درمان و دوای آن باشند؟ چند نفر را دیده اید که در این مصیبت، آسایش خویش را، اگر چه موقت و محدود، از دست داده باشند؟ سراغ دارید کسی را که هر چند وقت یک بار، خواب و خوراکش مختل شده باشد؟!
#استاد_هراتیان
طفل باشی غم بسیار ببینی سخت است
غنچه باشی ستم خار ببینی سخت است
غربت و غارت و داغ و عطش و در به دری
نصف روز این همه آزار ببینی سخت است
اربا اربا تن داماد و اذان گوی حرم
به زمین دست علمدار ببینی سخت است
#شهادت_امام_محمد_باقر(ع)🥀
#تسلیت_باد🏴
#تربیت_فرزند
🚫دست و پاگیر نباشید
❌به عبارت امروزی اینکه که “پیله نباشید”
💢این مورد در والدین و مربیان مهربان خیلی زیاد دیده میشود. دائماً میگویند بزار کمکت کنم. بزار راهنماییات کنم.
✅گاهی اوقات ما فکر میکنیم که میتوانیم کمک کنیم و میتوانیم ایجاد انگیزه در کودک انجام دهیم ولی درصورتیکه شاید بهترین کمک ما این باشد که دخالت نکنیم و بگذاریم کودک ما کار خودش را بکند.
👈گاهی اوقات فرزند ما نیاز به خلوت دارد. البته این مواردی که عرض میکنم جنبهی عمومی ندارند و این کاملاً به شخصیت کودک بستگی دارد.
💠مثلاً اگر کودک برونگرا باشد نیاز بیشتری به صحبت و درد دل دارد و اگر کودک درونگراست نیاز بیشتری دارد که تنها باشد؛ اما بهترین حالت برای کمک به متربی و فرزند زمانی است که خودش بخواهد و خودش سراغ شما بیاید.
امام باقر (علیه السلام)
اسلام بر۵ پایه استواراست
نماز،زکات،حج،روزه،و ولایت
که ولایت یعنی تحت حاکمیت خدا وامام حق بودن ازهمه مهمتراست
کافی ج ۲ ص ۱۸
🔴 #اعدام_ناعادلانه
💠 اگر کودکی در خانه بخاطر بیاحتیاطی پایش به یک #ظرف قیمتی بخورد و بشکند اگر پدر و مادرش بخواهند او را شلّاق زده یا #اعدام کنند این مجازات، ناعادلانه و حتّی وحشیانه خواهد بود. سقف مجازاتی که میتوان برایش در نظر گرفت این است که به او تذکّر جدّی بدهند و یا دقایقی با او بخاطر بیدقتی، قهر کنند.
💠 اگر در زندگی، زن یا مرد دچار #گناه یا خطایی شد نباید با ناراحتی غیر منصفانه و مجازات ناعادلانهی همسرش روبهرو شود.
💠 در بسیاری از موارد #قهرهای طولانی، ترک طولانی منزل، تصمیم عجولانه برای طلاق، آبروی همسر را بردن و تنفّر و کینههای طولانی از مصادیق ناراحتی و مجازات غیر منصفانه است در حالیکه اگر در ناراحتی خود #اعتدال و انصاف داشته باشیم با تدبیر، تغافل، گذشت، دستگیری و صمیمیّت مشکل حل میشود.
💠 گاه بجای اینکه #طناب اعدام را دور گردن همسرمان بیندازیم سر طناب را به دستش بدهیم و او را با محبّت و راهنمایی گرفتن از #مشاور خانواده از #باتلاق اشتباه و گناه بیرون بکشیم.