ژانر نوآر در این مورد هم مانند وسترن بحث و جدل زیاد است اما همگان دیگر به توافق رسیده‌اند که نوآر ژانر نیست بلکه یک لحن و سبک سینمایی است. ریشه نوآر برمی‌گردد به سال‌های جنگ جهانی دوم و عبارتی که فرانسوی‌ها برای توصیف نسل جدیدی از فیلم‌های جنایی آمریکایی به کار می‌بردند که چه بافت بصری متاثر از سینمای اکسپرسیونیستی و چه روایت‌های تلخ و نافرجام آن‌ها، همه بر یک جهان‌بینی تیره و تار تاکید داشت. «شاهین مالت» و «غرامت مضاعف» از جمله نمونه‌های معروف عصر طلایی فیلم‌های نوآر هستند. بعدها تعریف دیگری مانند نئو-نوآر هم از راه رسید که همان لحن بصری و روایی را خارج از بازه زمانی و مکانی فیلم‌های نوآر بازآفرینی می‌کرد. «محله چینی‌ها» شاید معروفترین نئو-نوآر تاریخ سینما باشد. باید در نظر داشت که از منظر ژانرشناسی، فیلم‌های نوآر عموما زیرمجموعه درام جنایی یا معمایی (و گاه هر دو) طبقه‌بندی می‌شوند. 7️⃣1️⃣ 30 شهریور 1400 ▪️با طوبی در ارتباط باشید وبلاگ | اینستا | ایتا | آموزش‌مستندسازی

ژانر جنایی و گانگستری (کارگردان فرانسیس فورد کوپولا 1972) فیلم های جنایی و گانگستری براساس اعمال جنایتکاران، خلافکاران، سارقان، خلافکاران زیرزمینی، اوباش خلافکار و قاتلین، ساخته شده است. در این فیلم های جنایی و گانگستری یک کاراگاه نقش اصلی را برعهده داشته و داستان را به جلو می برد. فیلم های کارآگاهی در سال های ۴۰ و ۵۰ (فیلم های کلاسیک نوآر) در اوج بودند. بنابراین، فیلم های جنایی و گانگستری اغلب به عنوان فیلم نوآر یا کارآگاهی شناخته شده و گاهی اوقات تریلر جنایی نامیده می شود. زیرا این فیلم ها باهم شباهت هایی هم دارند. فیلم های “قاتل های سریالی” نیز در این طبقه بندی قرار می گیرند. 8️⃣1️⃣ 30 شهریور 1400 ▪️با طوبی در ارتباط باشید وبلاگ | اینستا | ایتا | آموزش‌مستندسازی

ژانر جنگی و ضد جنگ ( پیانیست رومن پولانسکی 2002 ) فیلم های جنگی (و ضد جنگی) ترس و وحشت جنگ را نشان داده، نبرد نیروها (علیه کشورها یا اشخاص) بر روی خشکی، دریا یا هوا را به تصویر می کشد تا داستان اصلی یا درون مایه فضای اکشن فیلم را نشان دهند. فیلم های جنگی اغلب با ژانرهای دیگر نظیر اکشن، ماجراجویی، درام، عاشقانه، کمدی (سیاه)، روایتی و حتی حماسه های تاریخی و وسترن ترکیب شده و در تلاش اند تا جنگ را محکوم کنند. داستان های اسارت، عملیات نظامی و آموزشی نیز در این فیلم ها نشان داده می شود. 9️⃣1️⃣ 30 شهریور 1400 ▪️با طوبی در ارتباط باشید وبلاگ | اینستا | ایتا | آموزش‌مستندسازی

دیالوگ نویسی در فیلمنامه برای فیلم ▪️گروه فرهنگی طوبی ▪️ متشکل از بانوان طلبه پژوهشگر و فیلمساز ▪️با طوبی در ارتباط باشید وبلاگ | اینستا | ایتا | آموزش‌مستندسازی

ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺩﻗﻴﻖ ﻳﮏ ﻓﻴﻠﻢ، ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻭ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎﯼ ﺳﺎﺯﻧﺪﻩ ﺁﻥ ﻫﺴﺘﻴﻢ. ▪️1️⃣ 10 مهرماه 1400 ▪️با طوبی در ارتباط باشید وبلاگ | اینستا | ایتا | آموزش‌مستندسازی

ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺮﻳﻦ ﻋﻨﺼﺮ ﺭﻭﺍﻳﺘﯽ ﻭ ﻭﺍﺣﺪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﻳﮏ ﻓﻴﻠﻢ ﺍﺳﺖ. ﻳﮏ ﻓﻴﻠﻢ ﺳﻴﻨﻤﺎﻳﯽ (ﻣﺴﺘﻨﺪ ﻳﺎ ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﯽ)، ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻳﮏ ﺭﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﻓﺼﻞ ﻳﺎ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺭﺍ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، ﻃﻮﻝ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻭﺣﺪﺕ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ. ﺳﮑﺎﻧﺲ ﻫﺎ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ: ﺳﮑﺎﻧﺲ ﻋﺮﻭﺳﯽ، ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺗﻮﻟﺪ، ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺩﺭﮔﻴﺮﯼ، ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺗﺠﺎﻭﺯ، ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺳﺮﻗﺖ، ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺭﻗﺺ، ﺳﮑﺎﻧﺲ ﻗﺎﻳﻖ ﺭﺍﻧﯽ ﺩﺭ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﻭ… . ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﻫﺎ ﺩﺭ ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎﯼ ﻫﻨﺮﯼ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﺍﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺭﻳﺘﻢ ﮐﻨﺪﯼ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﺟﺮﺍﻳﯽ ﻭ ﺍﮐﺸﻦ (ﻣﺜﻼ ﺩﺭ ﺳﻴﻨﻤﺎﯼ ﻫﺎﻟﻴﻮﻭﺩ) ﺍﺳﺖ. ﻳﮏ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺳﻴﻨﻤﺎﻳﯽ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻳﮏ ﺗﺎ ﺩﻩ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﻃﻮﻝ ﺑﮑﺸﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﺭﻳﺘﻢ ﻓﻴﻠﻢ ﻭ ﺗﻨﻮﻉ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﺁﻥ ﺩﺍﺭﺩ. ﺑﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻮﺿﻮﻉ، ﺳﮑﺎﻧﺲ ﻧﻴﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺻﺤﻨﻪ ﻫﺎ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻋﺎﻣﻞ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ. ﮔﺎﻫﯽ ﻳﮏ ﻣﮑﺎﻥ ﺧﺎﺹ ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻣﻌﻴﻨﯽ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﮏ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺍﺯ ﻳﮏ ﻓﻴﻠﻢ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﺩ. ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺸﻬﻮﺭﺗﺮﻳﻦ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﻫﺎﯼ ﻓﻴﻠﻢ «ﻫﻤﺸﻬﺮﯼ ﮐﻴﻦ»، ﺳﮑﺎﻧﺲ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭ ﺗﺎﻣﺴﻮﻥ ﺑﺎ ﺳﻮﺯﺍﻥ، ﻫﻤﺴﺮ ﭼﺎﺭﻟﺰ ﻓﺎﺳﺘﺮ ﮐﻴﻦ ﺩﺭ ﮐﻠﻮﭖ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺍﻝ ﺭﻧﭽﻮﺳﺖ. ﺗﺎﻣﺴﻮﻥ ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺍﻟﮑﺴﺎﻧﺪﺭ ﻫﻤﺴﺮ ﮐﻴﻦ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﺗﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻴﻦ ﻭ ﻣﻔﻬﻮﻡ «ﻏﻨﭽﻪ ﺭﺯ» ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻭ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﮐﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺑﺎ ﺻﺤﻨﻪ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻓﻼﺵ ﺑﮏ (ﺭﺟﻌﺖ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ) ﻭﺍﺭﺩ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﻭ ﮐﻴﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺷﺎﻣﻞ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺻﺤﻨﻪ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺳﺖ. ▪️2️⃣ 10 مهرماه 1400 ▪️با طوبی در ارتباط باشید وبلاگ | اینستا | ایتا | آموزش‌مستندسازی

ﺩﻭ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﻣﻬﻢ ﺩﺭ ﺳﻴﻨﻤﺎ، ﺳﮑﺎﻧﺲ ﻫﺎﯼ ﺍﻓﺘﺘﺎﺣﻴﻪ ﻭ ﺍﺧﺘﺘﺎﻣﻴﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺍﻓﺘﺘﺎﺣﻴﻪ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺳﮑﺎﻧﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﺻﻠﯽ ﻓﻴﻠﻢ، ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻫﺎﯼ ﺍﺻﻠﯽ، ﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﻣﮑﺎﻥ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﻣﺜﻼ ﺩﺭ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺍﻓﺘﺘﺎﺣﻴﻪ ﻓﻴﻠﻢ «ﻣﺎﺩﻳﺎﻥ» ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻋﻠﯽ ﮊﮐﺎﻥ، ﺳﻮﺳﻦ ﺗﺴﻠﻴﻤﯽ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﺣﺴﻴﻦ ﻣﺤﺠﻮﺏ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺳﻮﺍﺭ ﺑﺮ ﺍﺳﺐ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺟﺎﺩﻩ ﺟﻨﮕﻠﯽ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺭﻭﺳﺘﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺳﻮﺳﻦ ﺗﺴﻠﻴﻤﯽ (ﺭﺿﻮﺍﻧﻪ) ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ. ﺍﺯ ﺧﻼﻝ ﮔﻔﺘﮕﻮﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﻴﻢ ﮐﻪ ﺭﺿﻮﺍﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺎﺯﮔﯽ ﺷﻮﻫﺮ ﮐﺮﺩﻩ، ﺑﭽﻪ ﺩﺍﺭ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻳﺪﻥ ﺍﻭ ﻭ ﺑﭽﻪ ﺍﺵ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ. ﺍﻳﻦ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺗﺎ ﺟﺎﻳﯽ ﻃﻮﻝ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎﺩﻩ ﺟﻨﮕﻠﯽ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺿﻮﺍﻧﻪ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭﯼ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺳﻮﺳﻦ ﺗﺴﻠﻴﻤﯽ ﻭ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ، ﺁﻥ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺍﺧﺘﺘﺎﻣﻴﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻓﻴﻠﻢ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﻳﺎ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﻓﻴﻠﻢ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺩﺭﮔﻴﺮﯼ ﻧﻴﻞ ﻣﮏ ﮐﺎﻟﯽ (ﺑﺎ ﺑﺎﺯﯼ ﺭﺍﺑﺮﺕ ﺩﻭﻧﻴﺮﻭ) ﻭ ﻭﻳﻨﺴﺖ ﻫﺎﻧﺎ (ﺁﻝ ﭘﺎﭼﻴﻨﻮ) ﺩﺭ ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩ ﺩﺭ ﻓﻴﻠﻢ «ﻣﺨﻤﺼﻪ» ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﻧﻴﻞ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﻧﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ، ﺍﺯ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺗﺮﻳﻦ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﻫﺎﯼ ﺍﺧﺘﺘﺎﻣﻴﻪ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺳﻴﻨﻤﺎﺳﺖ. ﻫﻤﻴﻦ ﻃﻮﺭ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺩﻭﺋﻞ ﻧﻬﺎﻳﯽ ﮔﺮﯼ ﮐﻮﭘﺮ، ﮐﻼﻧﺘﺮ ﺗﻨﻬﺎﯼ ﻓﻴﻠﻢ «ﻣﺎﺟﺮﺍﯼ ﻧﻴﻤﺮﻭﺯ» ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻓﺮﺩ ﺯﻳﻨﻪ ﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﺗﺒﻬﮑﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺗﺒﻬﮑﺎﺭﺍﻥ، ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﻫﺎﯼ ﺍﺧﺘﺘﺎﻣﻴﻪ ﻣﺎﻧﺪﮔﺎﺭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﺸﺪﻧﯽ ﺳﻴﻨﻤﺎﺳﺖ. ▪️3️⃣ 10 مهرماه 1400 ▪️با طوبی در ارتباط باشید وبلاگ | اینستا | ایتا | آموزش‌مستندسازی

ﺻﺤﻨﻪ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﻫﺎﯼ ﻳﮏ ﻓﻴﻠﻢ ﺑﻪ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎﯼ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺻﺤﻨﻪ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﯽ‌ﺷﻮﻧﺪ. ﻫﺮ ﺻﺤﻨﻪ ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻓﻴﻠﻢ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻭﺣﺪﺕ ﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﻣﮑﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﻫﺮﮔﺎﻩ ﺯﻣﺎﻥ ﻳﺎ ﻣﮑﺎﻥ ﺻﺤﻨﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﮐﻨﺪ، ﺻﺤﻨﻪ ﻧﻴﺰ ﻣﺘﻌﺎﻗﺐ ﺁﻥ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ. ﺻﺤﻨﻪ ﮐﻮﭼﮏ ﺗﺮﻳﻦ ﻭﺍﺣﺪ ﻳﮏ ﻓﻴﻠﻢ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻫﻮﻳﺖ ﻣﺴﺘﻘﻠﯽ ﺍﺳﺖ. ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺻﺤﻨﻪ ﻫﺎﯼ ﻫﺮ ﻓﻴﻠﻢ ﺑﻠﻨﺪ ﺳﻴﻨﻤﺎﻳﯽ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺘﻮﺳﻂ ۱۵۰ ﺻﺤﻨﻪ ﺍﺳﺖ. ﻣﺪﺕ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺮ ﺻﺤﻨﻪ ﻧﻴﺰ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺒﮏ ﻭ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻓﻴﻠﻢ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻣﺎ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻴﻦ ١٠ ﺛﺎﻧﻴﻪ ﺗﺎ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﻧﻮﺳﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ. ﻫﺮ ﭼﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺻﺤﻨﻪ ﻫﺎﯼ ﻳﮏ ﻓﻴﻠﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﺁﻥ ﻓﻴﻠﻢ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺭﻳﺘﻢ ﻭ ﺿﺮﺑﺎﻫﻨﮓ ﺗﻨﺪﺗﺮﯼ ﺍﺳﺖ. ﻳﮏ ﺻﺤﻨﻪ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﺻﺤﻨﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﻫﺎﯼ ﺩﻳﮕﺮ، ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﯼ ﺧﻮﺩ ﻧﻴﺰ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻫﻮﻳﺘﯽ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺍﺳﺖ. ﻳﮏ ﺻﺤﻨﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺎ ﻳﮏ ﻣﮑﺎﻥ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ: ﺻﺤﻨﻪ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ، ﺻﺤﻨﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﻮﺍﺏ، ﺻﺤﻨﻪ ﺣﻤﺎﻡ، ﺻﺤﻨﻪ ﺗﻮﻧﻞ، ﺻﺤﻨﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺗﺎﮐﺴﯽ، ﺻﺤﻨﻪ ﺭﺍﻫﺮﻭﯼ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ. ﻣﺜﻼ ﺻﺤﻨﻪ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻗﺘﻞ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﺩﻭﺵ ﺣﻤﺎﻡ ﻓﻴﻠﻢ «ﺭﻭﺍﻧﯽ» (ﺭﻭﺡ) ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺁﻟﻔﺮﺩ ﻫﻴﭽﮑﺎﮎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺁﻧﺘﻮﻧﯽ ﭘﺮﮐﻴﻨﺰ ﺑﺎ ﺿﺮﺑﻪ ﻫﺎﯼ ﭼﺎﻗﻮ، ﺟﻨﺖ ﻟﯽ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﺩﻭﺵ ﺣﻤﺎﻡ ﻫﺘﻞ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﯽ ﺭﺳﺎﻧﺪ، ﺗﻨﻬﺎ ۳ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﻃﻮﻝ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﻭ ﺷﺎﻣﻞ ۵۰ ﻧﻤﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﺻﺤﻨﻪ ﺳﻮﺯﻥ ﻧﺦ ﮐﺮﺩﻥ ﭘﻴﺮﺯﻥ ﻓﻴﻠﻢ «ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺑﻴﺠﺎﻥ» ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺳﻬﺮﺍﺏ ﺷﻬﻴﺪ ﺛﺎﻟﺚ ﮐﻪ ﺣﺪﻭﺩ ﭘﻨﺞ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﻃﻮﻝ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ، ﺗﻤﺎﻣﺎ ﺩﺭ ﻳﮏ ﻧﻤﺎ ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ▪️4️⃣ 10 مهرماه 1400 ▪️با طوبی در ارتباط باشید وبلاگ | اینستا | ایتا | آموزش‌مستندسازی

ﻧﻤﺎ (ﭘﻼﻥ) ﻫﺮ ﺻﺤﻨﻪ، ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺍﺯ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻧﻤﺎ (Shot) ﻳﺎ ﭘﻼﻥ (Plan) ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﻧﻤﺎ ﺩﺭ ﺳﻴﻨﻤﺎ، ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﻳﻦ ﻭﺍﺣﺪ ﺭﻭﺍﻳﺘﯽ ﻭ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺭﻭﯼ ﭘﺮﺩﻩ ﻭ ﮐﻮﭼﮏ ﺗﺮﻳﻦ ﺟﺰﺀ ﻣﻌﻨﺎﻳﯽ ﻓﻴﻠﻢ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻓﺮﻳﻢ (Frame) ﺳﻴﻨﻤﺎﻳﯽ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﻳﮏ ﻧﻤﺎ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺯ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻓﻴﻠﻤﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ (Take)، ﺍﺯ ﻟﺤﻈﻪ ﺭﻭﺷﻦ ﺷﺪﻥ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﻗﻄﻊ ﺁﻥ ﻭ ﺍﻋﻼﻡ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﮐﺎﺕ (Cut) ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﮐﺎﺭﮔﺮﺩﺍﻥ، ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﻣﺪﺕ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺮ ﻧﻤﺎ ﻭ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺩﻳﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﺁﻥ ﺑﺮ ﭘﺮﺩﻩ ﺳﻴﻨﻤﺎ، ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﺳﺒﮏ ﻭ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﺎﺭﮔﺮﺩﺍﻥ ﺩﺍﺭﺩ. ﻣﺜﻼ ﻓﻴﻠﻤﺴﺎﺯﯼ ﻣﺜﻞ ﻫﻴﭽﮑﺎﮎ ﻳﺎ ﺳﺮﮔﺌﯽ ﺁﻳﺰﻧﺸﺘﻴﻦ ﺭﻭﺳﯽ، ﻋﻤﻮﻣﺎ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﻫﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺩﺭ ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﻃﻮﻝ ﻧﻤﺎﻫﺎﯼ ﻓﻴﻠﻤﺴﺎﺯﺍﻧﯽ ﭼﻮﻥ ﺁﻧﺘﻮﻧﻴﻮﻧﯽ، ﺁﻧﺪﺭﻩ ﺗﺎﺭﮐﻮﻓﺴﮑﯽ ﻭ ﻣﻴﮑﻠﻮﺵ ﻳﺎﻧﭽﻮﯼ ﻣﺠﺎﺭﺳﺘﺎﻧﯽ ﻭ ﻳﺎ ﺳﻬﺮﺍﺏ ﺷﻬﻴﺪ ﺛﺎﻟﺚ ﻭ ﮐﻴﺎﺭﺳﺘﻤﯽ، ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺍﺳﺖ. ﻃﻮﻝ ﻧﻤﺎﻫﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﻣﻌﮑﻮﺳﯽ ﺑﺎ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺭﻳﺘﻢ ﺩﺍﺭﺩ. ﻫﺮ ﭼﻪ ﻃﻮﻝ ﻧﻤﺎﻫﺎﯼ ﻳﮏ ﻓﻴﻠﻢ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﺭﻳﺘﻢ ﺁﻥ ﺗﻨﺪﺗﺮ ﻭ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﺭﻳﺘﻢ ﺁﻥ ﮐﻨﺪﺗﺮ ﺍﺳﺖ. ﻧﻤﺎﻫﺎﯼ (ﭘﻼﻥ‌ﻫﺎ) ﻣﺸﻬﻮﺭﯼ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺳﻴﻨﻤﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺑﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﻳﮏ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﻭ ﻳﺎ ﺣﺘﯽ ﻳﮏ ﻓﻴﻠﻢ ﺍﺳﺖ. ﻓﻴﻠﻢ ﻃﻨﺎﺏ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺁﻟﻔﺮﺩ ﻫﻴﭽﮑﺎﮎ، ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﻫﻔﺖ ﻧﻤﺎ (ﮐﻪ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﻫﻔﺖ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﺍﺳﺖ) ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎﯼ ﻣﺸﻬﻮﺭ «ﺧﻮﺍﺏ» ﻭ «ﺍﻣﭙﺎﻳﺮ ﺍﺳﺘﻴﺖ» ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪﯼ ﻭﺍﺭﻫﻮﻝ ﺳﻴﻨﻤﺎﮔﺮ ﺗﺠﺮﺑﯽ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎﻳﯽ، ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﻳﮏ ﻧﻤﺎ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻫﺮ ﻧﻤﺎ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﯼ ﺧﻮﺩ ﻫﻮﻳﺖ ﻣﺴﺘﻘﻠﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻭ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻭ ﻫﻢ ﻧﺸﻴﻨﯽ ﺑﺎ ﻧﻤﺎﻫﺎﯼ ﺩﻳﮕﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ، ﻣﻔﻬﻮﻡ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ▪️5️⃣ 10 مهرماه 1400 ▪️با طوبی در ارتباط باشید وبلاگ | اینستا | ایتا | آموزش‌مستندسازی

1. همیشه در حال کسب تجربه باشیم. بحران ها و یا مناسبت های خاص مثل اربعین برای کسب تجربه در عکاسی و مستند سازی بسیار سودمند هستند. 2. دوربین های حرفه ای هیچگاه برای من معجزه نمی کند. نگاه و انتخاب موضوع برای عکاس مهمتر از دوربین عکاسی است. 3. حوزه فعالیت خود را در عکاسی مشخص کنیم. عکاسی مستند. یا عکاس ورزشی و یا یک عکاس حیات وحش حتی یک عکاس خبری 4. هر حوزه یا ژانر عکاسی دوربین و نوع لنز شما ما را انتخاب می کند. 5. دوربین های حرفه ای موجب می شود تا در عکاسی مستند میان من و سوژه مرز و محدودیت به وجود بیایید. 6. چه راهکاری می توانم بکار بگیرم تا مرز من و سوژه کم یا از بین برود؟ 7.با استفاده از دوربین های سبک و یا استفاده از دوربین موبایل از موضوع می توانم این مرز و محدودیت را کم کنم و به سوژه نزدیکتر بشوم. 8. برای ثبت عکس خوب باید با سوژه خود ارتباط برقرار کنم. حتی با طبیعت بی جان و اشیاء. تا موضوع و سوژه به من اجازه برقراری ارتباط ندهد نمیتوانم عکس خوبی ثبت کنم. 9.عکس خوب یعنی آن چیزی که در ذهن من با دیدن موضوعی پیامی شکل میگیرد و من با ثبت آن عکس می توانم آن پیام را به بیننده خود منتقل کنم 10. در کشور خوب من ایران اقوام و مذاهب مختلفی وجود دارد من باید جامعه شناس و روانشناس خوبی بلد باشم تا بتوانم با آنها ارتباط برقرار کنم. ▪️1️⃣ 17 مهرماه 1400 ▪️با طوبی در ارتباط باشید وبلاگ | اینستا | ایتا | آموزش‌مستندسازی | آپارات

11. عکاسی در شرایط خاص مثل بحران زلزله یا سیل، و حتی اربعین در این شرایط من باید یک مدلسازی ذهنی از جغرافیا، اقلیم ، قوم شناسی، آشنایی با زبان محلی، پوشش محلی و حتی موسیقی فولکور آن منطقه داشته باشم. این امر باعث میشود تا من با سوژه خود ارتباط بر قرار و عکس خوبی ثبت کنم. 12. من به عنوان یک عکاس باید نسبت به محل تصویربرداری اطلاعات کامل و کافی داشته باشم . 13. حضور در شرایط مختلف مانند اربعین موضوع های متنوعی وجود دارد. 14. برقراری ارتباط با اکثریت افراد امکان ثبت عکسهای بیشتر و بهتری برای من خواهد بود. 15. هر عکس ثبت گوشه از سند و بخشی از تاریح کشورم خواهد بود و این نکته ی مهمی است 16. برخورد من چه تاثیری خوب یا بدی بر یک اجتماع کوچک خواهد گذاشت؟ 17. من در هنگام عکاسی میان یک اجتماع کوچک چه رفتاری از خود بروز دهم تا تاثیر روانی خوبی داشته باشد و خوشایند آن اجتماع باشد؟ و این رفتار چه تاثیری در ثبت عکس من خواهد گذاشت؟ 18. هر رفتاری که بنده از خود بروز دهم آثار آن در عکس من ثبت خواهد شد. ▪️2️⃣ 17 مهرماه 1400 ▪️با طوبی در ارتباط باشید وبلاگ | اینستا | ایتا | آموزش‌مستندسازی | آپارات

▪️قدرت کلمات را دست کم نگیریم ▪️زخمی به او بزن عمیقتر از انزوا ▪️پل‌الوار شاعر فرانسوی ▪️با طوبی در ارتباط باشید وبلاگ | اینستا | ایتا | آموزش‌مستندسازی | آپارات