✨﷽✨ 🌹آبروی واقعی در دین چیست؟ 🔶آبرو بر دو نوع است: 1🌱آبروی بشر نزد خدا، 2🌱آبروی بشر در نزد بشر. ✍آبروی بشر در نزد خدا در صورت گناه، می‌ریزد و در این حالت است که اعتبار مخلوق در نزد خالق کم می‌شود و دعای او سخت مستجاب شده و رزق و روزی او کم می‌شود. که این گناه در صورت اجازه خدا مبنی بر آشکار شدنش در نزد مخلوق، باعث آبروریزی در نزد مخلوق هم می‌شود. 🔻مثال⇦ کسی رابطه نامشروعی دارد این گناه باعث آبروریزی او نزد خدا می‌شود و اگر خدا این گناه او را علنی کند، باعث مفتضح و رسوایی آن فرد در بین خلق می‌شود. اما بسیاری از ما آبرو را از دایره گناه خارج کرده‌ایم و آن را مربوط به عرف و چیزهای بی‌ارزش می‌دانیم. 🔻مثال⇦ مردی به علت ناتوانی مالی احساس می‌کند، اگر برای پسرش در تالار عروسی نگیرد، آبروی او خواهد رفت. درحالی‌که این موضوع اصلا ربطی به آبرو ندارد. و انسان، محبوب‌شدن در نزد مردم و پرهیز از حرف و حدیث آن‌ها را آبرو تلقی می‌کند؛ که هرگز چنین نیست. بلکه باید تبتل از مردم کند (از مردم ببرد و نظر مردم برای او اهمیتی نداشته باشد) و در اجرای فرمان خدا، حرف و حدیث مردم را وقع و ارزشی ننهد. چون این مرد، تعریف و مصداق آبرو را به درستی نمی‌داند. لذا از کسی قرض می‌کند و درحالی‌که می‌داند قدرت بازپرداخت قرض را ندارد، برای حفظ آبرو زیر بار بدهی می‌رود. در حالی که نمی‌داند، بزرگ‌ترین آبروریزی قرضی است که انسان از پرداخت آن عاجز باشد. معصیتی بزرگ‌تر از این نیست که انسان، با بدهی و دِین٬ از دنیا برود که بزرگ‌ترین آبروریزی است. ➫ @Dastan1224

✨🌸✨ 🔹 مقایسه کردن در زندگی 🔹 ما چون یک موجود اجتماعی هستیم با هم زندگی می کنیم، خواه یا ناخواه در زندگی ما مقایسه می آید. زن فلانی چنان است، دختر فلانی چنان است، پسر فلانی در کنکور قبول شد، فلانی در فلان کار بار خودش را بست. در درس موفق شد. مدام مقایسه می کنیم. مقایسه کردن یک شمشیر دو لبه است هم می تواند آرامش و هم می تواند اضطراب آورد. من امروز برای شما عرض می کنم که چطور فرهنگ مقایسه آرامش می آورد و چگونه اضطراب می آورد. از آیات و روایات استفاده می کنم ببینید اصل مقایسه، طبیعی است. دو جوان وارد دانشگاه می شوند، دو جوان ازدواج می کنند، دو همکار در یک اداره، دو همسایه کنار هم، فلانی چهل سفر به مکه رفته، ما هنوز رنگ مکه را ندیده ایم، بچۀ فلانی در این اداره است و همه چیز دارد، بچۀ من پنج سال است که بیکار است. مدام در کار، شغل، مسایل مادی و معنوی مقایسه می کنند. ✅ سه جور مقایسه داریم: 1- مقایسه صعودی؛ 2- مقایسه نزولی؛ 3- مقایسه هم سطح. اگر شما در امور دنیا خودت را با بالاترت مقایسه کردی این صعودی است، اگر با پایین ترت مقایسه کردی؛ مثلاً شخصی که یک میلیون تومان درآمد دارد خودش را با شخصی که پانصد هزار تومان درآمد دارد مقایسه کند می شود نزولی. اما اگر با آن که دو میلیون تومان درآمد دارد مقایسه کند می شود صعودی. مقایسۀ هم سطح مثلاً یک میلیون با یک میلیون، و یا با همکار خودش مقایسه کند. 〖از بیانات حجت الاسلام رفیعی〗 @Dastan1224

☝️هیچوقت همسرت رو تحقیر نکن ...! 🎙#استاد_دانشمند 🌺امام محمد باقر علیه السلام فرموده اند : به راستی که خداوند عزوجل بر زنان و مردان جهاد را واجب کرده است اما جهاد مردان آن است که (برای حفظ دین و مملکت) مال و خون خود را بذل کنند تا در راه خدا کشته شوند و اما جهاد زن آن است که در مقابل دشواری های زندگی همسرش صبر کند. 📙(مکارم الاخلاق فی حق الزوج علی المراة (ط بیروت ص 215) 🌺حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند : بهترین شما کسی است که در برخورد با مردم نرم تر و مهربان تر باشد و ارزشمندترین مردم کسانی هستند که با همسرانشان مهربان و بخشنده اند 📙(دلال الامامه و کنزالعمال ، ج ‌7، ص 225) 🌺حضرت محمد (ص) فرموده اند : هر مردی زحمت بکشد و بر عیالش انفاق کند خداوند متعال به عوض هر درهم ، هفتصد برابر به او مرحمت فرماید. 📙(مکارم اخلاق طبرسی به نقل از رساله امام سجاد علیه السلام ، شرح @Dastan1224

📹 کلیپ تصویری: «چه‌کار بکنیم از ضعف ما در علم و عمل؟!» ✨ حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: 🔸 چه بکنیم از بی علمی؟! چه بکنیم از ضعف در ایمان؟! از ضعف در تدین! ... چه بکنیم از این ضعف‌ها؟! 🔸چه بکنیم از این ضعف‌های اختیاری؟! نمی‌رویم دنبال تحصیلات علمیه! نمی‌رویم که بفهمیم که خب عمل چطور بر ما آسان بشود؟ اختیارا نمی‌رویم! اگر غیراختیاری باشد حالا، خدا می‌بخشد ما را؛ اما اختیاری را چه بکنیم؟! 🔸 چه‌کار بکنیم از ضعف ما در علم و عمل؟! چه کار بکنیم که این ضعف ما به اختیار ماست؟! خودمان نمی‌رویم دنبال تقویت! 📚 بخشی از فرمایشات حضرت آیت‌الله‌العظمی بهجت اعلی‌الله مقامه در دیدار جمعی از طلاب مشهد با معظم‌له - تابستان 1376 ┏━✨🌹✨🌸✨━┓ 🆔 @Dastan1224

🎥 تاثیر دعاهای مستجاب نشده در زندگی انسان از زبان مرحوم آیت الله فاطمی نیا ┏━✨🌹✨🌸✨━┓ @Dastan1224

🎧 #حتما_گوش_کنید 💎 آبروداری کن به همسرت آرامش بده 🎤 #حاج_اقا_دانشمند 🔹 @Dastan1224

💥 نکته‌ای بسیار مهم در معرفت نفس ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 💠 استاد حاج شیخ جعفر ناصری @Dastan1224

🎬 کلیپ : چرا انفاق نمی‌کنید ؟! 👤 #حجت_الاسلام_والمسلمین_عابدینی ┏━✨🌹✨🌸✨━┓ @Dastan1224

🎥تصاویر هوایی عظمت حضور بیش از صدهزار نفری مردم در اجتماع بزرگ خانوادگی «سلام فرمانده» در ورزشگاه آزادی @faghatkhoda1397

🎬 کلیپ : بزرگترین دردی که قرآن شفا میدهد @Dastan1224

حضرت آیت الله بهجت در رابطه با بهره برداری از سرمایه عمر" می فرمایند: همه ما در این زمینه گرفتار تضییع عمر هستیم. منتها مراتب‌مان فرق می‌کند. یکی تضییع عمرش بیشتر است. یکی با سرگرم شدن به حرام عمرش را ضایع می‌کند. یکی نه با اشتغال به مکروهات عمرش را تباه می‌کند. یکی با اشتغال به مباحات بما هو مباح بدون توجه به هدف غایی خلقت و جهات اخروی عمرش را ضایع می‌کند. هر کسی در یک حدی. ایشان توجه دادند که از این عمر باید استفاده کنیم و قدر فرصت‌ها را باید بدانیم. یعنی این فرصت چند روزه دنیا باید تامین کننده ابد ما باشد. یعنی هر رفتاری، گفتاری، کرداری از ما صدور و بروز می‌کند، ببینیم این نسبت به عالم آخرت ما چه تاثیری دارد؟ جهت اخروی این را ببینیم. جهت معنوی این را ملاحظه کنیم. ایشان می‌فرماید:   "مثل ما، مثل پول‌داران است. بعضی پول را ذخیره می‌کنند و به کار نمی‌زنند. [پول هست و هیچ تجارتی با آن انجام نمی‌دهند. این‌جا پول وقتی یک گوش‌های است منفعت نمی‌برد اما پول سر جای خود است. عمر این گونه نیست. عمر را نمی‌شود در یک جا ذخیره کرد. امروز که فرض کنید که ششم یا هفتم شهریور است دیگر این برگه تقویم باطل شد تمام شد. نمی‌شود این‌ها را ذخیره کرد. پول را می‌شود ذخیره کرد اما عمر را نمی‌شود.] و بعضی با آن تجارت می‌کنند وبه کار می‌بندند. [این جهتش برای ما مهم است که این عمر را باید بیاوریم در این بازار دنیا، درست با آن تجارت کنیم] بنابراین روز به روز بر سرمایه‌های آن‌ها افزوده می‌شود [یعنی ده هزار تومان دارد، می‌آورد در بازار می‌کند بیست هزار تومان. ما باید عمر را در این بازار دنیا، در این تجارت خانه دنیا بیاوریم وسط کار و سود ببریم از این کار. یک روز بدهیم اما بی نهایت از نعم اخروی برای خود توشه برداریم. این می‌شود سود بردن. شصت سال بدهیم ابد آبادی داشته باشیم] بنابراین روز به روز بر سرمایه‌های آن‌ها افزوده می‌شود. ولی آنان که به کار نمی‌بندند آن‌قدر از آن مصرف می‌کنند تا این‌که سرمایه تمام می‌شود. این عمر و سرمایه که خداوند به ما عنایت فرموده هر چه هست، بعضی از ما از آن استفاده می‌کنیم و بعضی استفاده نمی‌کنیم. بلکه گاهی به آن اعتنایی نداریم تا آن‌که از دست ما برود."   این دیگر آفت فراگیر است. وقتی از دست ما رفت، وقتی در دامن مرگ قرار بگیریم، می‌گوییم: "رَبِّ ارْجِعُونِ لَعَلِّي أَعْمَلُ صالِحاً" خدایا من را برگردان یک کار خوب آن‌جام دهم. خطاب می‌آید "کَلاَّ" دیگر راه برگشتی نیست. همین مرحوم آقای بهجت مثل خود شما مثل من و شما بوده. امام راحل مثل من و شما بوده. منتها این‌ها درست در مسیر تربیت دینی قرار گرفتند، از همه فرصت‌های زندگی استفاده کردند، هم از جهت علمی و هم از جهت معنوی بار خود را بستند. تا جایی که شدند "امام متقین" نه فقط انسان با تقوا. امام متقین شدند یعنی متقین به این‌ها اقتدا کردند. این راه رفتنی است. دست یافتنی است. اما شرطش این است.    بعد بعضی‌ها می‌گویند: "آقا چه دعایی بخوانیم؟" نه. مهم این است که انسان اراده داشته باشد. این‌ها را به کار ببندد. این بیان مرحوم آیت الله بهجت را بشنود و فرصت‌ها را غنیمت بشمرد و نگذارد از دست برود و زندگی خود را بر این محور ببندد. نشست و برخاست زیاد با رفیق، معاشرت‌های زیاد با دوستان، این طرف آن طرف رفتن، گعده‌ها تشکیل دادن، مطرح کردن حرف‌های تکراری که نفعی ندارد، این‌ها فرصت سوزی است. تا چه رسد به امر حرام و غیبت و چیزهای دیگر! این هم کلام بیست و یکم ایشان.  @Dastan1224

📚داستان کوتاه توبه کار دوست خدا مرد فاسقي در بني اسرائيل بود كه اهل شهر از معصيت او ناراحت شدند و تضرع به خداي كردند! خداوند به حضرت موسي وحي كرد: كه آن فاسق را از شهر اخراج كن، تا آنكه به آتش او اهل شهر را صدمه اي نرسد. حضرت موسي آن جوان گناهكار را از شهر تبعيد نمود؛ او به شهر ديگري رفت، امر شد از آنجا هم او را بيرون كنند، پس به غاري پناهنده شد و مريض گشت كسي نبود كه از او پرستاري نمايد. پس روي در خاك و بدرگاه حق از گناه و غريبي ناله كرد كه اي خدا مرا بيامرز، اگر عيالم بچه ام حاضر بودند بر بيچارگي من گريه مي كردند، اي خدا كه ميان من و پدر و مادر و زوجه ام جدائي انداختي مرا به آتش خود به واسطه گناه مسوزان . خداوند پس از اين مناجات ملائكه اي را به صورت پدر و مادر و زن و اولادش خلق كرده نزد وي فرستاد. چون گناهكار اقوام خود را درون غار ديد، شاد شد و از دنيا رفت . خداوند به حضرت موسي وحي كرد، دوست ما در فلان جا فوت كرده او را غسل ده و دفن نما. چون موسي به آن موضع رسيد خوب نگاه كرد ديد همان جوان است كه او را تبعيد كرد؛ عرض كرد خدايا آيا او همان جوان گناهكار است كه امر كردي او را از شهر اخراج كنم ؟! فرمود: اي موسي من به او رحم كردم و او به سبب ناله و مرضش و دوري از وطن و اقوام و اعتراف بگناه و طلب عفو او را آمرزيدم. 📕نویسنده : يکصد موضوع 500 داستان / سيد علي اکبر صداقت ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ @Dastan1224