✨﷽✨
#یک_داستان_یک_پند
✍سال 1354 شمسی است. اداره تلفن، تلفن شهری واگذار میکند. عمو اکبر برای خانهاش تلفن نمیخرد، چون دو دختر جوان دمبخت دارد و میترسد برای آنان کسی مزاحم شود و آبروی او برود.
عمو اکبر در جواب میگوید: اگر قرار است تلفن بخرم دیوار خانۀ مرا هم خراب کنید چون در خانهای که تلفن باشد نیاز به دیواری هم نیست.... همه به او و فکر بستهاش میخندند و اکنون شما هم که افکار او را فهمیدید شاید به او به عنوان یک انسان جاهل خندیدید.
اما برخی هم به کلام او نمیخندند چون میبینند واقعا با وجود فضای مجازی، زن و مرد هر چند در یک چهاردیواری خانه زندگی میکنند، ولی با همان گوشی که همیشه در دست خود دارند برخی از آنها نیازی به دیواری برای خانهشان ندارند و با فکر و چشم و جسمشان در بیرون از چهاردیواری در هر ساعت از شبانهروز زندگی میکنند. در فضای مجازی با کسانی زندگی میکنند که هیچ چهاردیواری در دنیا آنان را با دیگران قطع ارتباط نمیتواند بکند... و این آسیب جدی تکنولوژی دنیای امروز در زندگی ماست.
┅┅┅┅┅┅┅┅┅┅┅
@Dastanhaykotah
✨﷽✨
#پندانه
✍ سالها پیش مردی به نام مسلم در شهری نانوا بود. او مردی پرهیزگار، قانع و شاکر بود. در محلّهای که پسر مسلم بود، یک مغازۀ مرغفروشی بود که فروش خوبی هم داشت. روزی جعفر، پسر مسلم، به پدرش گفت:دوست دارم مالکِ آن مغازه را ببینم و به قیمت بالایی آن را اجاره کنم، مغازۀ پرفروشی است.
مسلم گفت:پسرم! هرگز با آجرکردن نانِ کسی به دنبال نان برای خودت نباش. بدان! دنیا بزرگ است و خدا را قابلیّت روزی رساندن زیاد است.اما وسوسه درون جعفر را پر کرده بود و حاضر نبود از خواستۀ خود کوتاه بیاید.
روزی مسلم، او را کنار خود به نانوایی برد. خمیر لواشی را به تنور چسباند و سریع خمیر لواش دیگری را دوباره به روی همان لواش که در حالِ پختن بود، زد. هر دو خمیر لواش، سنگین شدند و از دیوارۀ داغ تنور رها شده و داخل تنور افتادند و سوختند. مسلم گفت:پسرم! دیدی یک لواش در حال پختن بود، لواش دیگر روی آن چسبید و باعث شد نه خودش بپزد و تبدیل به نان شود؛ و نه گذاشت لواش دیگر نان شود.
پسرم! هرگز نانِ خود را روی نانِ کس دیگری نزن، که برای تو هم نانی نخواهد شد. بدان! اگر اجارۀ بالا به آن مغازه بزنی و او را از نان و نوا بیندازی، خودت نیز به نان و نوایی نخواهی رسید و این قانون زندگی
@Dastanhaykotah
✅ خیلی افراد می خواهند امام را درخواب ببینند ولی سادات را در خواب میبینند؛
👌چون قدرت ولائی آنها به حدی نرسیده که خواب خود امام را ببینند
👈 ولی در بعضی خوابها این سیدی که دیده اگر چیزی گفت کلامش حق و صدق است.
🔸 یکی از رفقای دیگر می گفت مشهد بودم توسل پیدا کردم #امام_رضا علیه السلام را در خواب ببینم، آیت الله گلپایگانی را درخواب دیدم !
سال بعد رفتم دو مرتبه توسل پیدا کردم که من می خواهم شما را در خواب ببینم، آیت الله بهاء الدینی را در خواب دیدم !
🔹 شیخ هم اگر در خواب ببینند همین حکم را دارد؛ منتهی بستگی به ایمان افراد دارد.
↩️ یک وقت یکی از دوستان میگفت مدتی متوسل به امام جواد علیه السلام بودم اما آیت الله بهجت را خواب دیدم که گفتند نگران نباش کارت درست می شود؛ بعد فهمیدم اسم آیت الله بهجت، محمد تقی است.😊
🔸 میگفت دو مرتبه توسل پیدا کردم که من میخواهم خود امام جواد علیهالسلام را در خواب ببینم، بعد آقای بهلول را در خواب دیدم و ایشان هم به من گفتند نگران نباش کارت حل می شود 👈و حل شد. بعد دیدم اسم آقای بهلول هم محمد تقی است. 😊
🎤 حجتالاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر
@Dastanhaykotah
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎬 کلیپ : همه چیز را برایت مهیا کردند، تو چقدر آماده دریافت هستی؟!
👤 #حجت_الاسلام_والمسلمین_ع
@Dastanhaykotah
🌹امیرالمؤمنین (ع):
پرهیز از نگاه حرام؛ برترین پرهیزگاری است.
🌹امام صادق علیهالسلام:
هرکس میخواهد از یاران حضرت مهدی(عج) باشد، علاوه بر ترک گناه، باید از شُبَهات هم دوری کند. یعنی مواظب باشد که هر چیزی که در آن شُبهه(احتمال) گناه است، مرتکب نشود.
📗غررالحکم ح۵۵۴۲
📗مکیال المکارم ج۲
⚡️أللَّھُـمَ
@Dastanhaykotah
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⚠️ کجرویها و راسترویها در محضر خداست...
#کلام_امام
@Dastanhaykotah
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
حجت الاسلام رفیعی
🌷 چهار عمل که عذاب قبر رو از انسان بر میداره؟!
@Dastanhaykotah
8.12M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎭مرگ سیاه
سخنران:استاددانشمند🎤
┏━✨🌹✨🌸✨━┓
@Dastanhaykotah
✨﷽✨
🌼عاقبت صبر و تحمل در برابر بداخلاقی والدین(بسیار زیبا و آموزنده)
✍علامه طهراني در كتاب نورملكوت قرآن کریم مي فرمايد:يكروز در طهران، براى خريد كتاب به كتاب فروشى رفتم، مردى در آن أنبار براى خريد كتاب آمده، آماده براى خروج شد كه ناگهان در جا ایستاد و گفت: حبيبم الله. طبيبم الله،یارم....فهميدم از صاحب دلان است که مورد عنایت خاص خداوند قرار گرفته،گفتم: آقاجان! درويش جان! انتظار دعاى شما را دارم.چه جوری به این مقام رسیدی؟ناگهان ساکت شد،گریه بسیاری کرد،سپس شاد و شاداب شد و خندید.گفت: سید! شرح مفصلی دارد.
من مادر پيرى داشتم، مريض و ناتوان، و چندين سال زمين گير بود.
خودم خدمتش را مینمودم؛ و حوائج او را برميآوردم؛غذا برايش ميپختم؛ و آب وضو برايش حاضر ميكردم؛ و خلاصه بهر گونه در تحمّل خواسته هاى او در حضورش بودم. او بسيار تند و بداخلاق بود. ناسزا و فحش ميداد؛ و من تحمّل ميكردم، و بر روى او تبسّم ميكردم. بهمين جهت عيال اختيار نكردم، با آنكه از سنّ من چهل سال ميگذشت. زيرا نگهدارى عيال با اين اخلاقِ مادر مقدور نبود ... بهمین خاطر به نداشتن زوجه تحمّل كرده، و با آن خود را ساخته و وفق داده بودم.گهگاهى در أثر تحمّل ناگواريهائى كه از مادرم به من میرسيد؛ ناگهان گوئى برقى بر دلم ميزد، و جرقّه اى روشن میشد؛ و حال بسیارخوشی دست ميداد، ولى البته دوام نداشت و زود گذر بود.
تا يك شب كه زمستان و هوا سرد بود و من رختخواب خود را پهلوى او و در اطاق او پهن میکردم تا تنها نباشد، و براى حوائج، نياز به صدا زدن نداشته باشد. در آن شب كه من كوزه را آب كرده و هميشه در اطاق پهلوى خودم ميگذاشتم كه اگر آب بخواهد، فوراً به او بدهم، ناگهان او در ميان شب تاريك آب خواست. فوراً برخاستم و آب كوزه را در ظرف ريخته، و به او دادم و گفتم: بگير، مادر جان!او كه خواب آلود بود؛ و از فوريّت عمل من خبر نداشت؛ چنين تصوّر كرد كه: من آب را دير داده ام؛ فحش غريبى به من داد، و كاسه آب را بر سرم زد.فوراً كاسه را دوباره آب نموده و گفتم: بگير مادر جان، مرا ببخش، معذرت ميخواهم!
كه ناگهان نفهميدم چه شد...
إجمالًا آنكه به آرزوى خود رسيدم؛ و آن برق ها و جرقه ها تبديل به يك عالمى نورانى همچون خورشيد درخشان شد؛ و حبيب من، يار من، خداى من، بانظر لطف و عنایت خاصش به من نگاه کرد و چیزهایی از عالم غیب شنیدم و اين حال ديگر قطع نشد؛ و چند سال است كه ادامه دارد...
📚نور ملكوت قرآن(ج1) ، ص: 141 با اندكي تلخيص
┅┅┅┅┅┅┅┅┅┅┅
@Dastanhaykotah
✨﷽✨
#پندانه
🔴چهکسی را سرکاروان زندگیات قرار دادهای؟
✍دیدهور صاحب بصیرتی در کاروانی از حله به شام برای تجارت در حرکت بود.
کاروان چون به موصل رسید، سرکاروان از موصل پنبه خرید تا در شام بفروشد، چون خبر داشت پنبه در شام چند برابر موصل قیمت دارد.
سرکاروان به اهل کاروان توصیه کرد پنبه بخرید که چند برابر قیمت در شام بفروشید و سود کلان برید.
مرد صاحب بصیرت بهجای پنبه، بار گندم خرید تا در شام به سود شرعیاش بفروشد. به جوانی در کاروان برخورد که بر خرد آن صاحب بصیرت خرده گرفت و ملامتش کرد.
کاروان چون راه افتاد، شب را در کاروانسرایی که کنارش گورستانی بود، بار برای استراحت بر زمین نهاد.
مرد دیدهور آن جوان را با خود به گورستان برد. در ورودی گورستان ایستادند و با اشاره به اهل قبور به پسر جوان گفت:
«در کاروان دنیا، زندگان پشتسر زندگان قدم برمیدارند تا گم نشوند و سود کنند؛ ولی در کاروان آخرت، زندگان باید پشتسر مردگان قدم بردارند.
این اهل قبور، سرکاروان زندگی من در دنیا هستند و من همیشه در تجارت دنیا مینگرم که این سرکاروانها در دنیا چه خریدهاند یا چه نخریدهاند که سود کردهاند.»
روزی کاروان دنیای ما، به منزلمان در شهرمان بازخواهد گشت، ولی کاروان اهل قبور را به منزل خود در دنیا هرگز بازگشتی نیست.
پس سعی کن در زندگی دنیا، سرکاروان خود را مردگان و اهل قبور قرار دهی، نه زندگان طمعکار دنیا و غافل!
┅┅┅┅┅┅┅┅┅┅┅
@Dastanhaykotah
✨﷽✨
✍حاج اسماعیل دولابی (ره):
یکی از تجار بازار ورشکسته شد و چکهایش برگشت و طلبکارها زیر فشارش گذاشتند و درمانده شد. یکی از دوستانش که از ماجرا مطّلع شد به او گفت من مشکلت را حل میکنم؛ از فردا هر یک از طلبکارها که به سراغت آمد، هر چه گفت بگو: شما درست میفرمایید. فردا طلبکارها که آمدند و به او گفتند: تو به ما بدهکاری، گفت: شما درست میفرمایید. گفتند: این چکهای تو است که برگشت خورده است، گفت: شما درست میفرمایید. گفتند: باید بدهیهایت را به ما بپردازی، گفت: شما درست میفرمایید. خلاصه هر چه به او گفتند، او همین جمله را تکرار کرد.
.
آخرالامر طلبکارها به هم گفتند: این بندهی خدا از شدت فشار دیوانه شده است و چیزی هم که ندارد که بابت طلبهایمان از او بگیریم، پس بهتر است از طلبهایمان صرف نظر کنیم، بلکه لااقل حالش خوب شود و بتواند زن و بچهاش را سرپرستی کند. همه با هم توافق کردند و به او گفتند: ببین، این بدهیهای تو به ماست. گفت: شما درست میفرمایید. گفتند: ببین روی همهی آنها قلم کشیدیم و دیگر به ما بدهکار نیستی، گفت: شما درست میفرمایید. گفتند: این هم چکهای تو است که همه را پاره کردیم، گفت: شما درست میفرمایید. به این ترتیب تاجر ورشکسته از دست بدهیها و طلبکارها خلاص شد.
عصر آن روز همان رفیقش که این کار را به او یاد داده بود به سراغش آمد و از او پرسید: چه کردی؟ او هم ماجرا را تعریف کرد. همان رفیق مبلغ کمی از این تاجر طلب داشت، به او گفت: از دست طلبکارها که نجات پیدا کردی؛ اما حتما میدانی که فلان مبلغ به من بدهکاری. گفت: شما درست میفرمایید. گفت: باید این بدهیات را به من بپردازی. گفت: شما درست میفرمایید. گفت: شما درست میفرمایید که برای من پول نمیشود، گفت: شما درست میفرمایید. گفت: این شما درست میفرمایید را خودم به تو یاد دادم، گفت: شما درست میفرمایید.
.
در دستگاه خدا هم خوب است انسان اینگونه باشد و هر چه خدا و خوبان خدا به او میگویند و با او میکنند، بگوید شما درست میفرمایید و تصدیق کند و پذیرا باشد. البته خود این را هم خدا و خوبان به او یاد دادهاند.
📚مصباح الهدی صفحه 73
┅┅┅┅┅┅┅┅┅┅┅
@Dastanhaykotah
✨﷽✨
#مجازات_گناه_در_این_دنیا
✍پیرمردی بود زاهد که در دل کوه، توی دخمهای عبادت میکرد و از علفها و میوههای جنگلی کوه هم میخورد. روزی از کوه به زیر آمد و به طرف ده راه افتاد رفت و رفت تا به نزدیک ده رسید، مزرعه گندمی دید.
خیلی خوشش آمد، پیش رفت و دو تا سنبله از گندمها چید و کف دستش خرد کرد و آن چند دانه گندم تازه را خورد، بعد از آنکه چند قدمی به طرف ده پیش رفت، به خودش گفت: «ای مرد! این گندم از مال که بود خوردی؟… حرام بود؟… حلال بود؟…» زاهد سرگردان و پریشان شد و گفت: «خدایا! من طاقت و توش عذاب آن دنیا را ندارم ـ هرچه میخواهی بکنی و به هر شکلی که جایز میدانی مجازاتم کن و تقاص این چند دانه گندم را در همین دنیا از من بگیر!» خدا دعا و درخواست او را قبول کرد و او را به شکل گاوی درآورد و به چرا مشغول شد.
صاحب مزرعه که آمد و یک گاوی در گندمزارش دید هرچه در حول و حوش نگاه کرد کسی را ندید ـ ناچار طرف غروب، گاو را به خانه آورد و مدت هشت سال از او بهره گرفت، آخر که از گوشت و پوست او هم استفاده کرد، کله خشک او را برای مزرعهاش «داهول» کرد یعنی مترسک کرد و توی زمین سر چوب کرد ـ روزی که صاحب زمین مزرعهاش را چید و کوبید و گندم را خرمن کرد، شب دزدها آمدند و جوالهاشان را از گندم پر کردند ناگهان صدای غشغش خنده از کله خشک گاو بلند شد، دزدها مات و حیران شدند و خشکشان زد، هرچه به این طرف و آن طرف نگاه کردند دیدند هیچکس نیست اول خیلی ترسیدند و گندم جوال کردن را ول کردند.
💥بعد آمدند پیش کله و ایستادند و گفتند: «ای کله! ترا خدا بگو ببینم چرا میخندی؟ تو که هستی؟ چرا اینطور میخندی و ما را مسخره میکنی؟» کله به زبان آمد و شرح احوالش را گفت و آخر هم گفت: «من به تقاص دو تا سنبله گندم دارم چنین مکافاتی میبینم ـ وای به حال شما که جوال جوال می برید
@Dastanhaykotah