صابر خراسانی با هنرنمایی فاطمه عبادی👌👌 @beshetabim 👈با دوستانه تا ظهور

🖤دمی با معلم قرآن🖤 یا محمّد! دل این قوم برایت تنگ است!😭 در زیارت روز شنبه که زیارت حضرت رسول(ص) است، یک تکه اش غم عظیمی دارد. یعنی نمی‌شود که به آن برسم و دلم نگیرد، که دلم تنگ نشود، که دلم بودنشان را نخواهد، که از ذهنم نگذرد: «کاش بود، کاش از نزدیک درک‌شان می‌کردم، کاش اویس آن روز بود و آن دعایی که باید را می‌کرد؛ که: خدا بهترین خَلق‌ش را از ما نگیرد...‌‏»؛ همانجای زیارت که می‌گوید: «اُصِبنا بِکَ یا حَبیبَ قلُوبِنا...»، از همین «اُصِبنا»یش قلبم فشرده می‌شود. خطاب می‌کند «یا حبیبَ قلوبنا» و از همان «حاء ِ حبیب»، همه‌ی لطافت و مهربانی می‌ریزد توی قلبم. می‌نشیند بر جانم. می‌خوانم: یا حبیبَ قلوبنا...محبوب دل‌هاى ما! ما به واسطه‌ی شما مصیبت زده ایم! به راستى چه اندازه بزرگ است مصیبت تو که بدان جهت وحى از ما منقطع گشته و مبتلا به فقدان تو شدیم. پس ما هم از آن خداییم و مسلّماً به سویش باز می‌گردیم. اى آقاى ما! اى رسول الله...‌‌‌‌‏» 🖤واقعاً می‌شود اینها را خواند و دل تنگ نشد؟! که به خاطر از دست دادن و نداشتن بهترین خلق خدا -رحمة للعالمین- بر زمین و در کنارمان، دلمان نگیرد؟ می‌شود؟! دلمان تنگ است برای عزیزی که خداوند در وصفش فرمود:«لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ...»(توبه ۱۲۸) ◾ رحلت رحمة للعالمین◾ @beshetabim 👈با دوستانه تا ظهور

#حسنم_مظلوم_است 🔹️میرزا محمّد شفیع شیرازی متخلص به وصال شیرازی متوفّی سال 1262 هـ. ق در شیراز از بزرگان شعرا و ادبا و عرفای عصر فتحعلی شاه قاجار بود. علاوه بر مراتب علمی ، به تمام خطوط هفت گانه (نسخ، نستعلیق، ثلث، رقایم، ریحان، تعلیق، و شکسته) مهارتی به سزا داشته و کتابهای فراوانی نیز با خطوط مختلف نگاشته است. از جمله، اینکه 67 قرآن به خط زیبای خود نوشته است. 🔸️بر اثر نوشتن زیاد چشمش آب می آورد و به پزشک مراجعه می کند ، دکتر می گوید: من چشمت را درمان می کنم، به شرطی که دیگر با او نخوانی و خط ننویسی. پس از معالجه و بهبودی چشم، دوباره شروع به خواندن و نوشتن می کند تا این که به کلّی نابینا می شود. 🔹️ سرانجام با حالت اضطرار متوسل به حضرت محمّدصلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلمو آل او صلوات‌الله علیهم می شود. 🔸️شبی در عالم رؤیا پیغمبر اکرم صلی‌ الله‌ علیه‌ و‌ آله‌ و‌ سلم را در خواب می بیند ، حضرت به او می فرماید: چرا در مصائب حسین(و حسن) مرثیه نمی گویی تا خدای متعال چشمانت را شفاء دهد. 🔹️در همان حال حضرت فاطمه زهرا سلام‌ الله‌ علیها حاضر گردیده می فرماید: وصال! اگر شعر مصیبت گفتی اوّل از حسنم شروع کن زیرا او خیلی مظلوم است. 🔸️صبح آن روز وصال شروع کرد در خانه قدم زدن و دست به دیوار گرفتن و این شعر را سرودن: از تاب رفت و طشت طلب کرد و ناله کرد  آن طشت راز خون جگر باغ لاله کرد نیمه دوّم شعر را که گفت ناگهان چشمانش روشن و بینا شد. آن گاه اضافه کرد: خونی که خورد در همه عمر ، از گلو بریخت دل را تهی زخون دل چند ساله کرد نبود عجب که خون جگر گر شدش بجام عمریش روزگار همین در پیاله کرد نتوان نوشت قصه درد و مصیبتش ور می توان ز غصه هزاران رساله کرد زینب درید معجر و آه از جگر کشید کلثوم زد به سینه و از درد ناله کرد هر خواهری که بود روان کرد سیل خون هر دختری که بود پریشان کُلاله کرد یا رب به اهل بیت ندانم چه سان گذشت آن روز شد عیان که رسول از جهان گذشت @beshetabim 👈با دوستانه تا ظهور

🖤💚🖤 امّا خودمانیم خیلی حرف است یک مرد در خانه ی خودش هم غریب باشد ... غریب آقام😭 @beshetabim 👈با دوستانه تا ظهور

*اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم* 🏴🏴🏴 امام علی در سوگ رسول اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم فرمودند: *بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا رَسُولَ اَللَّهِ لَقَدِ اِنْقَطَعَ بِمَوْتِكَ مَا لَمْ يَنْقَطِعْ بِمَوْتِ غَيْرِكَ مِنَ اَلنُّبُوَّةِ وَ اَلْإِنْبَاءِ وَ أَخْبَارِ اَلسَّمَاءِ خَصَّصْتَ حَتَّى صِرْتَ مُسَلِّياً عَمَّنْ سِوَاكَ وَ عَمَّمْتَ حَتَّى صَارَ اَلنَّاسُ فِيكَ سَوَاءً وَ لَوْ لاَ أَنَّكَ أَمَرْتَ بِالصَّبْرِ وَ نَهَيْتَ عَنِ اَلْجَزَعِ لَأَنْفَدْنَا عَلَيْكَ مَاءَ اَلشُّؤُونِ وَ لَكَانَ اَلدَّاءُ مُمَاطِلاً وَ اَلْكَمَدُ مُحَالِفاً وَ قَلاَّ لَكَ وَ لَكِنَّهُ مَا لاَ يُمْلَكُ رَدُّهُ وَ لاَ يُسْتَطَاعُ دَفْعُهُ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي اُذْكُرْنَا عِنْدَ رَبِّكَ وَ اِجْعَلْنَا مِنْ بَالِك* پدر و مادرم به فدايت يا رسول الله. با مرگ تو رشته اى گسسته شد كه با مرگ ديگران گسسته نشده بود: رشته نبوّت و اخبار غيبى و آسمانى. حادثه خاصى بود مرگ تو. به گونه اى كه آنان كه به مصيبت مرگ تو دچار شدند ديگر مصيبتها را از ياد بردند و همگان يكسان در مصيبت مرگ تو عزادار شدند. اگر ما را به شكيبايى فرمان نداده بودى و از گريستن و زارى كردن منع نكرده بودى، آن قدر مى گريستيم تا سرشكمان را به پايان رسانيم. درد جدايى تو در رفتن درنگ مى كند و رنج و اندوه تو چون يار سوگند خورده اى همواره با ماست. در سوگ تو، هر چه بيقرارى كنيم، باز هم اندك است، ولى مرگ چيزى است كه كس را ياراى راندن و توان دفع كردن آن نيست. پدر و مادرم به فدايت، ما را نزد پروردگارت ياد كن و ما را در ياد خوددار. خطبه 235 نهج البلاغه 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 @beshetabim 👈با دوستانه تا ظهور