‏‏#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۳۲۶)  حکمت ۳۷۲ نهج البلاغه بخش اول: وقال علیه السلام:لِجَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الاَْنْصَارِيِّ: يَا جَابِرُ، قِوَامُ الدِّينِ وَالدُّنْيَا بِأَرْبَعَةٍ: عَالِمٍ مُسْتَعْمِلٍ عِلْمَهُ، وَ جَاهِلٍ لاَ يَسْتَنْكِفُ أَنْ يَتَعَلَّمَ، وَ جَوَادٍ لاَ يَبْخَلُ بِمَعْرُوفِهِ، وَفَقِيرٍ لاَ يَبِيعُ آخِرَتَهُ بِدُنْيَاهُ؛ فَإِذَا ضَيَّعَ الْعَالِمُ عِلْمَهُ اسْتَنْكَفَ الْجَاهِلُ أَنْ يَتَعَلَّمَ، وَ إِذَا بَخِلَ الْغَنِيُّ بِمَعْرُوفِهِ بَاعَ الْفَقِيرُ آخِرَتَهُ بِدُنْيَاهُ. يَا جَابِرُ، مَنْ كَثُرَتْ نِعَمُ اللّهِ عَلَيْهِ كَثُرَتْ حَوَائِجُ النَّاسِ إِلَيْهِ، فَمَنْ قَامَ لِلّهِ فِيهَا بِمَا يَجِبُ فِيها عَرَّضَهَا لِلدَّوَامِ وَ الْبَقَاءِ، وَ مَنْ لَمْ يَقُمْ فِيهَا بِمَا يَجِبُ عَرَّضَهَا لِلزَّوَالِ وَالْفَنَاءِ. امام علیه السلام به جابر بن عبدالله انصارى چنين فرمود : اى جابر! قوام و استوارى دين و دنيا به چهار چيز است: عالم و دانشمندى كه علم خود را به‌كار گيرد و نادانى كه از فراگيرى سر باز نزند و سخاوتمندى كه در بذل وبخشش بخل نورزد و نيازمندى كه آخرتش را به دنيا نفروشد. ازاين‌رو هرگاه عالم علمش را ضايع كند (و به‌كار نگيرد)، جاهل از فراگيرى علم خوددارى خواهد كرد (زيرا به علم عالم بدبين مى‌شود) و هرگاه اغنيا در نيكى بخل ورزند، نيازمندان آخرت خود را به دنيا مى‌فروشند (و به اموال اغنيا حمله مى‌كنند). اركان دين و دنيا: اميرمؤمنان على(عليه السلام) در اين كلام جامع و نورانى خطاب به جابر بن عبدالله انصارى (آن يار وفادار و باشخصيت) درباره قوام دين و دنيا سخن مى گويد و مى فرمايد: ‏«اى جابر! استوارى دين و دنيا به چهار چيز است»; ‏ (لِجَابِرِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ الاَْنْصَارِيِّ: يَا جَابِرُ، قِوَامُ الدِّينِ وَالدُّنْيَا بِأَرْبَعَة). ‏ ‏اشاره به اين كه اگر اين چهار چيز هركدام در جاى خود قرار گيرد هم دين مردم سامان مى يابد و هم دنياى آنها. ‏ ‏سپس در توضيح آن فرمود: ‏«(نخست) دانشمندى كه علم خود را به كار گيرد ‏(و دوم) نادانى كه از فراگيرى علم سر باز نزند»; (عَالِم مُسْتَعْمِل عِلْمَهُ، وَجَاهِل لاَيَسْتَنْكِفُ أَنْ يَتَعَلَّمَ). ‏ ‏ بنابراين نخستين پايه ها علم و دانش، و تعليم و تعلم است و تا اين دو پايه محكم نشود نه دين مردم سامان مى يابد نه دنياى آنها; در دينشان گرفتار انواع خرافات و بدعت ها مى شوند و در دنيايشان گرفتار انواع پريشانى ها و اختلافات و رنج ها و ناكامى ها. ‏ ‏آنگاه به ركن سوم و چهارم اشاره كرده، مى فرمايد: ‏«(و سوم) سخاوتمندى كه در كمك هاى مالى به ديگران بخل نورزد ‏ و (چهارم) نيازمندى كه آخرت خود را به دنيا نفروشد»; ‏ (وَ جَوَاد لاَ يَبْخَلُ بِمَعْرُوفِهِ، وَ فَقِير لاَ يَبِيعُ آخِرَتَهُ بِدُنْيَاهُ). ‏ ‏«معروف» در اين جا به معناى كمك مالى كردن به مردم است. اشاره به اين كه بعد از علم و دانش، دو ركن اصلى ديگر، مال و ثروت و تقسيم عادلانه آن و حل مشكلات نيازمندان است. ‏ ‏جامعه فقير و همچنين جامعه اى كه ثروتمندان بخيلى داشته باشند از آرامش و امنيت محروم خواهد بود. @nahi_ir

توضیحات تقی پور نماینده تهران در حمایت از تصویب طرح صیانت از کاربران در فضای مجازی: هشت سال در توسعه فضای مجازی در کشور، خیانت صورت گرفته است. 🔹فضای مجازی ما در اشغال دشمن است 🔹نمایندگان محترم به حملات دشمنان نظام به این طرح توجه نکنید و در دام کارهای تبلیغاتی آنها نیفتید #صیانت #تقی_پور #ایران #مجلس #ایران

درس دویست و شصت و هشت ادامه........ تفسیر آیه ۲۲۹ سوره #بقره از تفسیر نور پیام ها: ۱- در قطع رابطه با دیگران،نباید آخرین تصمیم را یک مرتبه گرفت،بلکه باید میدان را برای فکر و بازگشت باز گذاشت. «الطَّلاقُ مَرَّتانِ» ۲- آزار و ضرر رسانی به همسر،ممنوع است.مرد نباید به قصد کام گرفتن یا ضربه روحی زدن به زن، به او رجوع نموده و سپس او را رها کند. «فَإِمْساکٌ بِمَعْرُوفٍ» ۳- در همسر داری باید از سلیقه های شخصی و ناشناخته دوری کرد و به زندگی عادّی و عرفی تن در داد. «فَإِمْساکٌ بِمَعْرُوفٍ» ۴- تلخی جدایی را با شیرینی هدیه و احسان جبران کنید. «أَوْ تَسْرِیحٌ بِإِحْسانٍ» ۵- طلاق،نباید عامل کینه،خشونت و انتقام باشد،بلکه در صورت ضرورتِ طلاق،نیکی و احسان شرط اساسی است. «أَوْ تَسْرِیحٌ بِإِحْسانٍ» ۶- اصل در زندگی،نگهداری همسر است،نه رها کردن او.کلمه«امساک»همه جا قبل از کلمه«تسریح»آمده است. «فَإِمْساکٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِیحٌ بِإِحْسانٍ» ۷- حقوق و احکام در اسلام،از اخلاق و عاطفه جدا نیست.کلمات«احسان»و «معروف» نشانه ی همین موضوع است. «فَإِمْساکٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِیحٌ بِإِحْسانٍ» ۸- مراعات حقوق،لازم است.مرد،حقّ ندارد از مهریه زن که حقّ قطعی اوست چیزی را پس بگیرد. «لا یَحِلُّ لَکُمْ أَنْ تَأْخُذُوا مِمّا آتَیْتُمُوهُنَّ شَیْئاً» ۹- خواسته های مرد و زن باید در چارچوب حدود الهی باشد. «إِلاّ أَنْ یَخافا أَلاّ یُقِیما حُدُودَ اللّهِ» ۱۰- تنها نظر زن و شوهر در مورد طلاق کافی نیست،بلکه باید دیگران نیز به ادامه زندگی آنان امیدی نداشته باشند. «یَخافا... فَإِنْ خِفْتُمْ» گاهی زن و شوهر می گویند:با هم توافق اخلاقی نداریم،امّا این حرف برخاسته از هیجان آنهاست.لذا قرآن در کنار خوف زن وشوهر «یَخافا» پای مردم را به میان کشیده که آنان نیز این ناسازگاری را درک کنند. «خِفْتُمْ» ۱۱- در تصمیم گیری ها باید محور اصلی،اقامه ی حدود الهی و انجام وظایف باشد.اگر حدود الهی مراعات می شود ازدواج باقی بماند وگرنه طلاق مطرح شود. «فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاّ یُقِیما حُدُودَ اللّهِ» ۱۲- طرحِ«طلاق خُلع»برای آن است که زن بتواند خود را از بن بست خارج سازد. «افْتَدَتْ بِهِ» ۱۳- اسلام با ادامه زندگی به صورت تحمیلی و با اجبار و اکراه،موافق نیست.در صورتی که زن به اندازه ای در فشار است که حاضر است مهریه ی خود را ببخشید تا رها شود، اسلام راه را برای وی باز گذاشته است.البتّه مرد ملزم به پذیرش طلاق خلع نیست. «فَلا جُناحَ عَلَیْهِما فِیمَا افْتَدَتْ بِهِ» ۱۴- شکستن قانون الهی،ظلم است. «وَ مَنْ یَتَعَدَّ حُدُودَ اللّهِ فَأُولئِکَ هُمُ الظّالِمُونَ» @alquran_ir

طی روزهای اخیر و با اوج گرفتن گمانه زنی ها در خصوص اعضای کابینه دولت رئیسی، اسم برخی از نماینده ها نیز در بین این افراد مشاهده می شود

#سفارشهای_امام_صادق_عليه_السّلام_به_عبداللَّه_بن_جندب (۱۲۶) از آیت الله مصباح یزدی ‏ﻣﺤﺒﺖ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻪ ﯼ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻣﻘﻮﻟﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺗﻔﮑﻴﮏ ﮐﺮﺩ. ‏ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺷﻦ ﺗﺮ ﺷﺪﻥ ﻣﻮﺿﻮﻉ، ﺭﻭﺍﻳﺘﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﻧﻘﻞ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻴﻢ: ‏ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﻭﻟﺎﻳﺖ ﻋﻬﺪﯼ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ، ﻣﻄﺮﺡ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻪ ﻣﺮﻭ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﻓﺮﻣﺎ ﺷﺪﻧﺪ، ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺳﺘﻪ ﺩﺳﺘﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻋﺮﺽ ﺗﺒﺮﻳﮏ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺷﺮﻓﻴﺎﺏ ﻣﯽ‌ﺷﺪﻧﺪ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪ ﭘﻴﺮﻭﺯﯼ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯽ‌ﺁﻣﺪ. ‏ ‏ﻣﺪﺗﯽ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﻣﺮﻭ، ﺩﺳﺘﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻪ ﻣﺤﻀﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺷﺮﻓﻴﺎﺏ ﺷﺪﻧﺪ. ﺩﺭﺑﺎﻥ ﻭ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﺎﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺳﺆﺍﻝ ﮐﺮﺩ: ﺷﻤﺎ ﮐﻴﺴﺘﻴﺪ ﻭ ﭼﻪ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ؟ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﻣﺎ ﺟﻤﻌﯽ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻭ ﺗﻘﺎﺿﺎﯼ ﺷﺮﻓﻴﺎﺑﯽ ﺣﻀﻮﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻳﻢ. ‏ ‏ﺩﺭﺑﺎﻥ ﮔﻔﺖ: ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﻦ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﮕﻴﺮﻡ، ﺳﭙﺲ ﺧﺪﻣﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩ: ﺟﻤﻌﯽ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻣﯽ‌ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻭ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﮐﻨﻴﻢ. ‏ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩﻧﺪ. ‏ﺩﺭﺑﺎﻥ، ﭘﺎﺳﺦ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻔﺖ. ﺁﻧﺎﻥ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺩﻭﻡ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺭﺍ ﻣﻄﺮﺡ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﻠﺎﻗﺎﺕ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﺪﺍﺩﻧﺪ. ‏ ‏ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯ ﺳﻮﻡ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﺠﺪﺩﺍ ﻫﻤﺎﻥ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﺭﺍ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﻧﻴﺰ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩﻧﺪ. ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﮔﺮﻳﻪ ﻭ ﺯﺍﺭﯼ ﺍﺯ ﺩﺭﺑﺎﻥ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﺆﺍﻝ ﮐﻨﺪ ﮔﻨﺎﻫﺸﺎﻥ ﭼﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﯼ ﻣﻠﺎﻗﺎﺕ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﻨﺪ. ‏ ‏ ﺩﺭﺑﺎﻥ ﻣﻄﻠﺐ ﺭﺍ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩ. ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﭼﻪ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﺑﺎﻟﺎﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﯽ‌ﮔﻮﻳﻨﺪ، ﺁﻧﺎﻥ ﻣﯽ‌ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻣﺎ ﺷﻴﻌﻪ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺻﻔﺎﺕ ﺷﻴﻌﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ؛ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺍﻣﺜﺎﻝ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﺑﻮﺫﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ‏ ‏ ﺩﺭﺑﺎﻥ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻳﺶ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻔﺖ. ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﻣﺎ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺷﻴﻌﻪ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻳﻢ، ﻣﺎ ﺩﺭﻭﻍ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﻳﻴﻢ. ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻪ ﺩﺭﺑﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﮕﻮ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺍﻥ ﻭ ﻣﺤﺒﺎﻥ ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻴﺪ، ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﻣﺎ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ. ‏ ‏ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺁﺭﯼ، ﻣﺎ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺍﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻫﺴﺘﻴﻢ. ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﺣﺎﻟﺎ ﺭﺍﺳﺖ ﮔﻔﺘﻨﺪ، ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻮﻧﺪ. ‏ ‏ﺷﺎﻳﺪ ﺍﮔﺮ ﻣﺎ ﺟﺎﯼ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻭ ﺳﻪ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﯽ‌ﺭﻓﺘﻴﻢ ﻭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﯼ ﺣﻀﻮﺭ ﻧﻤﯽ ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ، ﺧﺴﺘﻪ ﻣﯽ‌ﺷﺪﻳﻢ ﻭ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺸﺘﻴﻢ، ﻭﻟﯽ ﺁﻧﺎﻥ ﭼﻮﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺳﺮ ﻣﻄﻠﺐ ﺭﺍ ﺩﺭﻳﺎﺑﻨﺪ. ‏ ‏ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻓﻬﻤﺎﻧﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺻﺮﻑ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻣﺤﺒﺖ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻗﺪﻡ ﺍﻭﻝ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﮐﺘﻔﺎ ﮐﺮﺩ؛ ﻣﺮﺍﺗﺒﯽ ﮐﻪ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﻪ ﯼ ﺍﻧﺘﺴﺎﺏ ﺑﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﺎﻳﺪ ﮐﺴﺐ ﮐﻨﻨﺪ، ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺍﺳﺖ. ‏ ‏ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﻟﻄﻒ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻣﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﻴﻢ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﻠﻪ ﯼ ﺍﻭﻝ ﺗﻮﻗﻒ ﻧﮑﻨﻴﻢ. @nazz_ir

#بازخوانی 🎥 چرا آمریکا تحریم واکسن برای ایران رو برداشته؟ 🔸امروز رهبر انقلاب تو صحبت‌هاشون اشاره کردن که تولید واکسن داخلی باعث شد تا تحریم واکسن برداشته بشه

‏‏#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۳۲۷)  حکمت ۳۷۲ نهج البلاغه بخش دوم: ‏ ‏آنگاه امام(عليه السلام) اشاره به نقطه مقابل اين چهار ركن و آثار شوم آن مى كند و مى فرمايد: ‏ «پس هرگاه عالم، علم خود را به كار نگيرد و ضايع كند جاهل از فراگيرى علم خوددارى خواهد كرد و زمانى كه اغنيا در كمك هاى مالى بخل ورزند، نيازمندان، آخرت خود را به دنيا مى فروشند»; ‏ (فَإِذَا ضَيَّعَ الْعَالِمُ عِلْمَهُ اسْتَنْكَفَ الْجَاهِلُ أَنْ يَتَعَلَّمَ، وَ إِذَا بَخِلَ الْغَنِيُّ بِمَعْرُوفِهِ بَاعَ الْفَقِيرُ آخِرَتَهُ بِدُنْيَاهُ). ‏ ‏ بديهى است كه افراد غير عالم هنگامى كه ببينند علما به علم خود پايبند نيستند، هم به خود آن ها بى اعتماد مى شوند و هم به علمشان و در اين حال به دنبال فراگيرى علوم آن ها نمى روند و مى گويند: اگر علم آن ها حقيقتى داشت خودشان به آن عمل مى كردند. به تعبير ديگر، بهترين راه تبليغ علم، عمل به آن است همان گونه كه در حديث معروف از امام صادق(عليه السلام) آمده است: ‏«كُونُوا دُعَاةً لِلنَّاسِ بِغَيرِ أَلْسِنَتِكُمْ». ‏ ‏ در حديث ديگرى از آن حضرت مى خوانيم كه فرمود: ‏«إِنَّ الْعَالِمَ إِذَا لَمْ يعْمَلْ بِعِلْمِهِ زَلَّتْ مَوْعِظَتُهُ عَنِ الْقُلُوبِ كَمَا يزِلُّ الْمَطَرُ عَنِ الصَّفَا; ‏ هنگامى كه عالم به علمش عمل نكند مواعظ و اندرزهاى او از دل ها فرو مى ريزد آن گونه كه باران از سنگ هاى سخت فرو مى ريزد (و بر آن باقى نمى ماند)». ‏ ‏ نيز روشن است كه هرگاه اغنيا به وظايف خود در برابر نيازمندان عمل نكنند آن ها سد تقوا را شكسته و آلوده انواع گناهان، امثال سرقت و غارت، خيانت در امانت، حتى قيام هاى عمومى بر ضد ثروتمندان و رفتن به سراغ نظام هاى اشتراكى و كمونيستى مى شوند. ‏ ‏ ‏در حديثى از امام صادق(عليه السلام) مى خوانيم: ‏«إِنَّ مِنْ بَقَاءِ الْمُسْلِمِينَ وَ بَقَاءِ الاِْسْلاَمِ أَنْ تَصِيرَ الاَْمْوَالُ عِنْدَ مَنْ يعْرِفُ فِيهَا الْحَقَّ وَ يصْنَعُ فِيهَا الْمَعْرُوفَ فَإِنَّ مِنْ فَنَاءِ الاِْسْلاَمِ وَ فَنَاءِ الْمُسْلِمِينَ أَنْ تَصِيرَ الاَْمْوَالُ فِى أَيدِى مَنْ لاَ يعْرِفُ فِيهَا الْحَقَّ وَ لاَ يصْنَعُ فِيهَا الْمَعْرُوفَ; ‏ از عوامل بقاء اسلام و مسلمين اين است كه اموال و ثروت ها به دست كسانى بيفتد كه حق را در آن بشناسند و به ديگران كمك كنند، و از عوامل فناء اسلام و مسلمين اين است كه اموال به دست كسانى بيفتد كه حق را در آن نشناسند و كمك به ديگران نكنند». @nahi_ir

اعتراف به توانایی نیروهای انقلابی

درس دویست و شصت و نه تفسیر آیه ۲۳۰ سوره #بقره از تفسیر نور فَإِنْ طَلَّقَها فَلا تَحِلُّ لَهُ مِنْ بَعْدُ حَتّی تَنْکِحَ زَوْجاً غَیْرَهُ فَإِنْ طَلَّقَها فَلا جُناحَ عَلَیْهِما أَنْ یَتَراجَعا إِنْ ظَنّا أَنْ یُقِیما حُدُودَ اللّهِ وَ تِلْکَ حُدُودُ اللّهِ یُبَیِّنُها لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ (۲۳۰) پس اگر(بعد از دو طلاق و دو رجوع،برای بار سوم)او را طلاق داد،دیگر آن زن بر او حلال نخواهد بود،مگر آنکه به نکاح مرد دیگری درآید(و با او آمیزش نماید.)پس اگر(همسر دوّم)او را طلاق داد،مانعی ندارد که به یکدیگر بازگشت کنند(و زن با همسر اوّل خود مجدّداً ازدواج نماید.)البتّه در صورتی که امید داشته باشند حدود الهی را برپا دارند.و اینها حدود الهی است که خداوند آن را برای افرادی که آگاهند بیان می کند. نکته ها: * در اسلام بعضی مقرّرات،جهت جلوگیری از تصمیمات عجولانه به چشم می خورد. مثلاً: الف: هر کسی بنا دارد زن خود را طلاق دهد،باید زن در حال پاکی بوده و طلاق در برابر دو شاهد عادل باشد.باید تا مدّتی هزینه زن را بپردازد و زن در این مدّت می تواند با آرایش کردن،خود را به مرد عرضه کند.هر یک از این شرائط می تواند از طلاق های عجولانه جلوگیری کند. ب:مردم برای گفتگوهای خصوصی با پیامبر بسیار هجوم می کردند،خداوند دستور داد هر کس با پیامبر سخن خصوصی دارد،مقداری صدقه بدهد و بعد گفتگو کند.این قانون برای جلوگیری از طرح سؤالات غیر ضروری بود. به هر حال شرط ازدواج با شوهر دیگر و طلاق دادن او،برای همسرِ شوهر اوّل شدن،یکی دیگر از نمونه های قوانین سرعت گیر در اسلام است. پیام ها: ۱- مردان نباید از اختیارات خود سوء استفاده کنند و باید بدانند که اختیار آنها برای طلاق،محدود است.از امام رضا علیه السلام روایت شده است که فرمود:طلاق را سبک نگیرید و به زنان ضرر نرسانید. «فَلا تَحِلُّ لَهُ» ۲- امید به زندگی براساس احکام الهی،شرط ازدواج است. «إِنْ ظَنّا أَنْ یُقِیما حُدُودَ اللّهِ» ۳- مسلمانان بدانند که حدود الهی،تنها در نماز،زکاه،حج و جهاد نیست، مراعات مسائل خانوادگی نیز از حدود الهی است. «تِلْکَ حُدُودُ اللّهِ» ۴- هر کسی اسرار و حکمت مقرّرات الهی را نمی داند. مردم عادّی،ظاهر دستورات و آگاهان،روح و عمق آن را می بینند. «لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ» @alquran_ir

#سفارشهای_امام_صادق_عليه_السّلام_به_عبداللَّه_بن_جندب (۱۲۷) از آیت الله مصباح یزدی ‏ﻧﺸﺎﻧﻪ‌ﻫﺎﯼ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﮔﺸﺎﺩﻩ ﺩﺳﺘﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺍﻳﻤﺎﻧﯽ: ‏ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺷﺮﻳﻒ، ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺻﻔﺖ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺟﻮﺩ ﻭ ﺑﺨﺸﺶ ﻭ ﻋﺪﻡ ﺍﻣﺴﺎﮎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺫﮐﺮ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ. ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻫﻞ ﻭ ﻋﻴﺎﻟﺶ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ، ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺍﻳﻤﺎﻧﯽ ﺍﺵ ﻫﻢ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ‏ ‏ ﺩﺭ ﺣﻘﻮﻕ ﺍﺧﻮﺍﻥ، ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺻﻮﻝ ﮐﺎﻓﯽ ﻫﻢ ﺑﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ: ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻏﻠﺎﻣﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﻣﻮﺭ ﻣﻨﺰﻟﺶ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ‌ﺩﻫﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺍﻳﻤﺎﻧﯽ ﺍﺵ ﺍﺯ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻏﻠﺎﻡ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺍﺳﺖ، ﺍﻭ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺣﻖ ﺍﺧﻮﺕ ﻣﻮﻇﻒ ﺍﺳﺖ ﻏﻠﺎﻡ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺍﻳﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ. ‏ ‏ﺩﺭ ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻥ ﻏﻠﺎﻡ - ﮐﻪ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻏﻠﺎﻡ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺮﺳﻮﻡ ﺑﻮﺩ - ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺩﻳﻨﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻭﻇﺎﻳﻒ ﻣﺆﻣﻨﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻧﻌﻤﺖ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭﻧﺪ ﺫﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﻣﺴﻠﻤﺎ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﮐﺮﺩﻥ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺍﻳﻤﺎﻧﯽ ﻭ ﻳﺎ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﻠﺎﻗﺎﺕ ﺍﻭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﻴﻤﺎﺭﯼ ﻭ ﻳﺎ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﺍﺯ ﺳﻔﺮ ﻭ... ﺍﺯ ﺍﺑﺘﺪﺍﻳﯽ ﺗﺮﻳﻦ ﻭﻇﺎﻳﻒ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽ‌ﺁﻳﺪ. ‏ ‏ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﺍﺧﻠﺎﻗﯽ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺸﮑﻞ ﺍﺳﺖ. ﻣﺜﻠﺎ ﻓﺮﺽ ﮐﻨﻴﺪ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﺧﻮﺩ ﮐﺘﺎﺏ‌ﻫﺎﻳﯽ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﮐﻪ ﻧﻴﺎﺯ ﭼﻨﺪﺍﻧﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺪﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻃﺮﻑ، ﺩﻭﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺣﺘﻴﺎﺝ ﻣﺒﺮﻡ ﺑﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭﯼ ﭘﻮﻝ ﺩﺍﺭﺩ، ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﻭﻳﺪ ﻭ ﺁﻥ ﮐﺘﺎﺏ‌ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻔﺮﻭﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﺳﺎﺯﻳﺪ، ﮐﺎﺭ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﻧﻴﺴﺖ. @nazz_ir

🔻ارتش پوشکی پنتاگون

‍ ▪️چطور به این روز رسیدیم؟ در روزهایی که طالبان با چند موتورسوار بیابانگرد ولایات افغانستان را یکی پس از دیگری تصرف می‌کند جای سوال است که چرا مقاومتی صورت نمی پذیرد؟ جواب را باید در عملکرد بیست سال اخیر جستجو کرد با ورود آمریکا و متحدانش به افغانستان اکثریت رهبران جهادی که دارای جایگاه مردمی بودند برنامه‌ها و آرزوهای خود را به حضور غربی‌ها گره زدند آمریکایی‌ها هم آنان را در قدرت خود شریک کرد و با چشم‌پوشی و رانت، رهبران مردمی را یکباره به تاجران و میلیاردرهای مناطق خود تبدیل کرد. حالا رهبران جهادی اسم خود را به دبیرکل احزاب سیاسی تغییر دادند و باور کردند که غربی‌ها با صرف میلیاردها دلار هزینه هیچگاه افغانستان را بلاتکلیف رها نمی‌کنند! رهبران جهادی که روزی با فرمان‌شان صدها جوان به میدان‌ می‌رفتند و جان می‌دادند، بیست سال فرصت داشتند روی جوانان آینده‌ساز کار کنند و ظرفیت‌ها را بسازند و جایگاه مردمی خود را (با خدمت‌رسانی) تقویت کنند اما آنها تکیه‌گاهی غیر از مردم پیدا کرده بودند سیاسیونی که روزی با مردم خود سر یک سفره بودند و با حمایت و فداکاری همین مردم بالا رفته بودند حالا برای دیدارشان و بیان مشکل‌ روزها باید در نوبت ایستاد. "چطور به اینجا رسیدیم" را باید از مردمی پرسید که در این بیست سال نیازمند اتحاد ملی بودند ولی بخاطر منافع حزبی و کسب قدرت با شعار قومیت و نژاد رو در روی هم قرار گرفتند و این تفکر را تا عمق ارتش سیصدهزار نفری افغانستان هم گسترش دادند. . "چطور به اینجا رسیدیم" را باید در کاخ‌ها و شرکت‌های بزرگ تجاری رهبران سابق (سیاسیون امروز) و سفره‌های خالی و دردهای ناشنیده مردم جستجو کرد. و بیچاره مردمی که خود را بین آینده تاریک در حکومت طالبان و بقای رهبران و دولتمردان فاسدی میبینند که نتیجه هر دو برای‌شان تباهی است. #فارس_پلاس #طالبان #افغانستان #آمریکا #قومیت #نژاد #غرب #سیاست #فساد

‌‌ 🔴بایدن 39 روز پیش: غلبه طالبان بر دولت به دلیل وجود 300 هزار نیروی آموزش دیده بعید است!

#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۳۲۸)  حکمت ۳۷۲ نهج البلاغه بخش سوم: ‏ ‏سپس امام(عليه السلام) در ادامه اين سخن به نكته مهم ديگرى اشاره كرده، مى فرمايد: ‏«اى جابر! كسى كه نعمت فراوان خداوند به او روى آورد نياز مردم به او بسيار خواهد شد»; ‏ (يَا جَابِرُ، مَنْ كَثُرَتْ نِعَمُ اللّهِ عَلَيْهِ كَثُرَتْ حَوَائِجُ النَّاسِ إِلَيْهِ). ‏ ‏طبيعى است كه تشنگان به دنبال چشمه هاى آب مى روند و گرسنگان به دنبال منابع غذا. بنابراين كسانى كه خداوند نعمت فراوانى به آن ها داده بايد از مراجعات مكرر مردم تعجب يا وحشت نكنند، و اين خود نعمت ديگرى است كه بتوانند با نعمت هاى وافرى كه در اختيار آنهاست گره از كار مردم بگشايند. ‏ ‏ سپس امام(عليه السلام) به واكنش هاى مختلف افراد پرنعمت در برابر اين وضع و آثار آن اشاره كرده، مى فرمايد: ‏«در اين حال آن كس كه وظيفه واجب خود را در برابر اين نعمت هاى الهى انجام دهد زمينه دوام و بقاء آن ها را فراهم ساخته و آن كس كه به وظيفه واجب خود در برابر آن ها عمل نكند آن ها را در معرض زوال و فنا قرار داده است»; ‏(فَمَنْ قَامَ لِلّهِ فِيهَا بِمَا يَجِبُ فِيها عَرَّضَهَا لِلدَّوَامِ وَ الْبَقَاءِ، وَ مَنْ لَمْ يَقُمْ فِيهَا بِمَا يَجِبُ عَرَّضَهَا لِلزَّوَالِ وَالْفَنَاءِ). ‏ ‏«عرّض» از ماده «تعريض» به معناى چيزى را در معرض شخص يا حادثه اى قرار دادن است. همين مضمون با تفاوتى در كتب متعددى از امام حسين سيدالشهدا(عليه السلام) نقل شده است كه در يكى از خطبه هاى خود فرمود: ‏ «وَاعْلَمُوا أَنَّ حَوَائِجَ النَّاسِ إِلَيكُمْ مِنْ نِعَمِ اللَّهِ عَلَيكُمْ فَلاَ تَمَلُّوا النِّعَمَ فَتَحُورَ نِقَما; ‏یعنی: ‏بدانيد نيازهاى مردم به شما از نعمت هاى خدا بر شماست از اين نعمت ناراحت نشويد كه تبديل به نقمت خواهد شد». ‏ ‏ روشن است كه هرگاه درخت پرميوه اى در باغ باشد، تمام افرادى كه وارد باغ مى شوند چشم به آن مى دوزند و از آن توقع و انتظار دارند، حتى پرندگان نيز از آن سهمى مى خواهند. در صورتى كه توقعات مردم برآورده نشود، امواج كينه و عداوت در دل ها پيدا مى شود و همين امر آن نعمت را در معرض زوال قرار مى دهد. اضافه بر اين خداوند بركت را از آن برمى دارد و آن نعمت به سوى زوال و فنا مى رود. ‏ ‏از سويى ديگر نعمت هاى بزرگى كه خداوند به افراد مى دهد خواه مال فراوان باشد يا قدرت بسيار يا هوش سرشار، همه آن براى زندگى شخصى آن ها لازم نيست. پيداست كه خداوند آن ها را مأمور ساخته كه به وسيله آن بار مشكلات را از دوش ديگران بردارند و گره از كار آن ها بگشايند. ‏ ‏حال اگر اين امانت دار الهى به وظيفه خود عمل نكند خداوند او را عزل كرده امانتش رابه دست ديگرى مى سپارد. @nahj_ir

عاشقان اباعبدالله الحسین (ع) با برگزاری آیین «روز حسین» در یکی از خیابان‌های منهتن برای سرور و سالار شهیدان کربلا و یارانش اقامه عزا کردند.

درس دویست و هفتاد تفسیر آیه ۲۳۱ سوره #بقره از تفسیر نور وَ إِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِکُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَ لا تُمْسِکُوهُنَّ ضِراراً لِتَعْتَدُوا وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ وَ لا تَتَّخِذُوا آیاتِ اللّهِ هُزُواً وَ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللّهِ عَلَیْکُمْ وَ ما أَنْزَلَ عَلَیْکُمْ مِنَ الْکِتابِ وَ الْحِکْمَهِ یَعِظُکُمْ بِهِ وَ اتَّقُوا اللّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ (۲۳۱) و هنگامی که زنان را طلاق دادید و به پایان مهلت(عدّه)رسیدند،پس یا به طرز شایسته آنها را نگاه دارید(و آشتی کنید)و یا آنها را به طرز پسندیده ای رها سازید.و برای آزار رسانیدن،آنان را نگاه ندارید تا(به حقوقشان)تعدّی کنید و کسی که چنین کند،به خویشتن ظلم کرده ومبادا آیات خدا را به مسخره بگیرید.ونعمتی ر ا که خداوند به شما داده و کتاب آسمانی و حکمتی را که بر شما نازل کرده و شما را با آن پند می دهد،یاد کنید و از خدا پروا داشته و بدانید خداوند به هر چیزی آگاه است. نکته ها: * هر کجا زمینه ی انحراف و ظلم و خطر بیشتر است،هشدارها و سفارش ها نیز باید بیشتر باشد.با آنکه در دو آیه ی قبل فرمود: «فَإِمْساکٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِیحٌ بِإِحْسانٍ» بار دیگر در این آیه می فرماید: «فَأَمْسِکُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ» زیرا شرایط روحی زن و مرد در موقع جدایی،عادّی نیست و زمینه ی انتقام و آزار رسانی بسیار وسیع و خطر ظلم و تعدّی فراوان است. * در ظلم و تعدی به حقوق زن،خود مرد نیز زجر می کشد.زن و مرد در نظام آفرینش جزء یک پیکرند وظلم به عضوی،ظلم به تمام اعضا است.کسی که به زن ظلم کند به استقبال کیفر الهی رفته و لذا به خودش نیز ظلم کرده است. پیام ها: ۱- اسلام،زندگیِ همراه با صفا و محبّت را می خواهد،نگاهداری همسر به قصد آزار او حرام است. «وَ لا تُمْسِکُوهُنَّ ضِراراً لِتَعْتَدُوا» ۲- کسانی که با همسر خود بدرفتاری می کنند،متجاوزند. «لِتَعْتَدُوا» ۳- ظلم به زن،ظلم به خویشتن است. «فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ» ۴- ازدواج،یکی از آیات بزرگ الهی است و نباید با طلاق های بی مورد یا نگاهداری همسر به قصد آزار او،این قانون مقدّس استهزا شود. «وَ لا تَتَّخِذُوا آیاتِ اللّهِ هُزُواً» ۵- -به جای کینه ها وضعف ها وتلخی ها از نعمت ها یاد کنید.مشکلات خانوادگی را در کنار نعمت های بیشمار الهی چیزی نشمارید. «وَ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللّهِ عَلَیْکُمْ» ۶- برای بهبود روابط زناشویی،توجّه به احکام و مواعظ کتاب آسمانی وتقوا لازم است. «وَ اذْکُرُوا... ما أَنْزَلَ عَلَیْکُمْ مِنَ الْکِتابِ وَ الْحِکْمَهِ یَعِظُکُمْ بِهِ وَ اتَّقُوا اللّهَ» ۷- کسی که خود را در محضر خدا بداند،از گناه پرهیز می کند. «وَ اتَّقُوا اللّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ» ۸- اگر هدفتان از طلاق،ظلم به همسر و سوء استفاده باشد،باید بدانید که خداوند آگاه است. «أَنَّ اللّهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ» @alquran_ir

تفاوت را ببین!......

#سفارشهای_امام_صادق_عليه_السّلام_به_عبداللَّه_بن_جندب (۱۲۸) از آیت الله مصباح یزدی ‏ ‏ﻧﻤﺎﺯ ۵۱ ﺭﮐﻌﺖ: ‏ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺸﺎﻧﻪ‌ﻫﺎﻳﯽ ﺩﺭ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺎ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻣﺤﺒﺖ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﮐﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﺎﺹ ﻭ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺘﻨﺪ؛ ﻳﻌﻨﯽ ﺩﺭ ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﻭ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﻭ ﺗﻘﺮﺏ ﺍﻟﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﮔﻮﯼ ﺳﺒﻘﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺷﻴﻌﻪ ﯼ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﯽ‌ﺩﺍﻧﺪ، ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﻴﺶ ﺗﺮ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﺍﻭ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﺨﻮﺭﺩ. ‏ ‏ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻧﺸﺎﻧﻪ‌ﻫﺎﯼ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ۵۱ ﺭﮐﻌﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﻭﯼ ﺗﺮﮎ ﻧﺸﻮﺩ (۱۷ ﺭﮐﻌﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﻭﺍﺟﺐ ﻭ ﺩﻭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺁﻥ ﻧﻤﺎﺯ ﻧﺎﻓﻠﻪ): ‏ﺑﺎﻥ ﻳﺼﻠﻮﺍ ﺍﻟﺨﻤﺴﻴﻦ ﻟﻴﻠﺎ ﻭ ﻧﻬﺎﺭﺍ؛ ‏ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺭﮐﻌﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ. ‏ﺧﻤﺴﻴﻦ ﺍﺯ ﺑﺎﺏ ﺗﻐﻠﻴﺐ ﺍﺳﺖ؛ ﻳﻌﻨﯽ ﻧﻤﺎﺯ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻭ ﻳﮏ ﺭﮐﻌﺖ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻧﻤﺎﺯ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺭﮐﻌﺖ. ﭘﺮﺧﺎﺵ ﮔﺮ ﻭ ﻃﻤﻊ ﮐﺎﺭ ﻧﺒﻮﺩﻥ: ﺩﺭ ﻋﺮﺏ ﻣﺮﺳﻮﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺻﻔﺎﺕ ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﻧﺴﺒﺖ ﻣﯽ‌ﺩﻫﻨﺪ. ﺍﻟﺒﺘﻪ، ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺎ ﻫﻢ ﮐﻢ ﻭ ﺑﻴﺶ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ؛ ﻳﻌﻨﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺯﺷﺘﯽ ﻋﻤﻠﯽ ﺭﺍ ﻣﺠﺴﻢ ﺳﺎﺯﻧﺪ، ﺁﻥ ﺻﻔﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﻴﻮﺍﻧﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﻣﯽ‌ﺩﻫﻨﺪ. ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﮓ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ، ﺣﻤﻠﻪ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻭ ﭘﺎﺭﺱ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ؛ ﻳﻌﻨﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﻓﺮﺩ ﻧﺎﺷﻨﺎﺳﯽ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﺑﻴﻨﺪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺳﮓ، ﻧﺸﺎﻥ ﮔﺮ ﺭﻭﺣﻴﻪ ﯼ ﭘﺮﺧﺎﺵ ﮔﺮﯼ ﺍﺳﺖ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺳﮓ‌ﻫﺎﯼ ﭘﺎﺳﺒﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻣﯽ‌ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ؛ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ، ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﻳﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﻴﻮﺍﻥ ﻫﺴﺖ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺻﺤﻴﺢ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ‏ ‏ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻃﻤﻊ ﺯﻳﺎﺩ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺻﻔﺎﺕ ﮐﻠﺎﻍ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺣﻴﻮﺍﻥ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻫﻢ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﻣﻮﺍﺩ ﻏﺬﺍﻳﯽ ﺭﺍ ﺫﺧﻴﺮﻩ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﺪ. ﻣﺜﻠﺎ ﮔﺮﺩﻭ ﺭﺍ ﺯﻳﺎﺩ ﺩﻓﻦ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ؛ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ‌ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺑﺴﻴﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﮔﺮﺩﻭ ﺍﺯ ﮔﺮﺩﻭﻫﺎﻳﯽ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁﻣﺪﻩ ﮐﻪ ﮐﻠﺎﻍ‌ﻫﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﻓﻦ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ‏ ‏ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ: ﺷﻴﻌﺘﻨﺎ ﻟﺎ ﻳﻬﺮﻭﻥ ﻫﺮﻳﺮ ﺍﻟﮑﻠﺐ ﻭ ﻟﺎ ﻳﻄﻤﻌﻮﻥ ﻃﻤﻊ ﺍﻟﻐﺮﺍﺏ؛ ‏ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﻣﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﮓ، ﭘﺮﺧﺎﺵ ﮔﺮ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻠﺎﻍ، ﻃﻤﻊ ﮐﺎﺭ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ؛ ﻳﻌﻨﯽ ﻧﻪ ﺩﺭ ﺻﺪﺩ ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﺍﺫﻳﺖ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺑﺮﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻧﻴﺎﺯﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺟﻤﻊ ﺁﻭﺭﯼ ﻣﺎﻝ ﻭ ﺛﺮﻭﺕ ﻣﯽ‌ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ. ‏ ‏ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺩﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻌﺒﻴﺮﻫﺎﻳﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺯﺷﺘﯽ ﺑﻌﻀﯽ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﯼ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺻﻔﺎﺕ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺰﮐﻴﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻧﮕﺬﺍﺭﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﺻﻔﺎﺕ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺷﺪ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻠﮑﺎﺗﯽ ﺛﺎﺑﺖ ﺩﺭﺁﻳﺪ. ‏ ‏ ﺷﺄﻥ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﺎ ﺭﻭﺣﻴﻪ ﯼ ﭘﺮﺧﺎﺵ ﮔﺮﯼ ﻭ ﻃﻤﻊ ﮐﺎﺭﯼ ﺳﺎﺯﮔﺎﺭ ﻧﻴﺴﺖ؛ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﺰﺕ ﻧﻔﺲ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺎﻝ ﻭ ﮐﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻃﻤﻊ ﻧﻮﺭﺯﻧﺪ. @nazz_ir

#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۳۲۹)  حکمت ۳۷۲ نهج البلاغه بخش چهارم: ‏ گفته شد که: ‏ اگر امانت دار الهى به وظيفه خود عمل نكند خداوند او را عزل كرده امانتش رابه دست ديگرى مى سپارد. ‏ ‏در قرآن مجيد در داستان قارون ثروتمند گردنكش نيز آمده است كه عقلاى بنى اسرائيل به او گفتند: ‏ «(وَابْتَغِ فِيمَا آتَاكَ اللهُ الدَّارَ الاْخِرَةَ وَلاَ تَنسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيَا وَأَحْسِنْ كَمَا أَحْسَنَ اللهُ إِلَيْكَ وَلاَ تَبْغِ الْفَسَادَ فِى الاَْرْضِ إِنَّ اللهَ لاَ يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ); ‏یعنی: ‏و در آنچه خدا به تو داده، سراى آخرت را بطلب; و بهره ات را از دنيا فراموش مكن، و همان گونه كه خدا به تو نيكى كرده نيكى كن، و هرگز در زمين در جستوجوى فساد مباش، كه خدا مفسدان را دوست ندارد». ‏ ‏ولى قارون اين نصيحت منطقى و عاقلانه را نپذيرفت و آن ثروت عظيم را مولود علم و تدبير خود شمرد و براى ديگران در آن سهمى قائل نشد. ‏ ‏سرانجام خداوند او و ثروتش را در زمين فرو برد. زلزله اى واقع شد و شكافى در زمين ايجاد گرديد و او و سرمايه اش در آن دفن شدند ‏(فَخَسَفْنَا بِهِ وَبِدَارِهِ الاَْرْضَ). ‏ ‏ در حديثى از امام صادق(عليه السلام) مى خوانيم كه فرمود: ‏ «مَنْ عَظُمَتْ نِعْمَةُ اللَّهِ عَلَيهِ اشْتَدَّتْ مَئُونَةُ النَّاسِ عَلَيهِ فَاسْتَدِيمُوا النِّعْمَةَ بِاحْتِمَالِ الْمَئُونَةِ وَ لاَ تُعَرِّضُوهَا لِلزَّوَالِ فَقَلَّ مَنْ زَالَتْ عَنْهُ النِّعْمَةُ فَكَادَتْ أَنْ تَعُودَ إِلَيهِ; ‏یعنی: ‏كسى كه نعمت خداوند بر او فراوان و عظيم شود نياز مردم به او شديد خواهد شد پس نعمت ها را از طريق تحمل اين هزينه ها بر خود پايدار سازيد و آن را در معرض زوال قرار ندهيد زيرا هنگامى كه نعمت (براثر ناسپاسى) زائل شود كمتر ديده مى شود كه بازگردد». ‏ ‏در كتاب كافى در همين باب روايات ديگرى به همين مضمون وارد شده است و در باب «حسن جوار النعم» نيز رواياتى در اين زمينه ديده مى شود ازجمله يكى از ياران امام صادق(عليه السلام)مى گويد: از آن حضرت شنيدم كه فرمود: ‏«أَحْسِنُوا جِوَارَ النِّعَمِ قُلْتُ وَ مَا حُسْنُ جِوَارِ النِّعَمِ قَالَ الشُّكْرُ لِمَنْ أَنْعَمَ بِهَا وَ أَدَاءُ حُقُوقِهَا; ‏یعنی: ‏همسايه و ملازم خوبى براى نعمت هاى الهى باشيد. راوى عرض مى كند: چگونه همسايه و ملازم خوبى باشيم؟ امام(عليه السلام) مى فرمايد: شكر بخشنده نعمت را به جاى آوريد و حقوق آن را ادا كنيد». @nahj_ir