جنس غمی که محرم داره، خیلی ملموس اما، دست نیافتنیه، قشنگه، فرق داره:).
چرا دارم این تومار رو می‌نویسم؟ چون لازم دارم راجع بهش صحبت کنم. از همین الان هم بگم لطفا اگر دارید می رید این فیلمو می بینید مراقب باشید چون نکات منفی کمی نداره. توی این چندروزی که نبودم، بیشتر کتاب خوندم، خوب بود و البته فیلم هم دیدم. یعنی یادتونه گفتم فرندز رو شروع کردم اما می خوام بذارم برای بعد محرم؟ راستش حس کنجکاویم اجازه نداد برای همین تا نیمه های فصل 2 دیدمش و از همین جا می خوام راجع بهش صحبت کنم. راستش فصل اولش خیلی خوب بود، واقعا اون حس صمیمیت و دوستی بین اون 6 نفر توی فصل اول خیلی خوب نشون داده شده بود. با همه ی بی مزه بودنش خیلی باحال بود و واقعا حال خوب کن بود. فصل دومش اما انگار یهو همه چیز عوض شد. شوخی هاشون و طنز هاشون هم همه ش ربط داشت به یه سری مسائلی.. که بگذریم، بعد خب از اونجا متوجه شدم سریال قطعا بی هدف ساخته نشده، درباره ی سازنده هاش هم خوندم و خب خود این سریال شروعی برای عادی سازی خیلی چیزها بود و من فکر می کردم با توجه به اینکه مال 30 سال پیشه قراره بیشتر طنز باشه و تا یه جایی هم می شه گفت که بله واقعا بود. اما با توجه به خلاصه هایی که از فصل ها بعدیش هم خوندم باید بگم حس می کنم فصل اولش یه حس و حال خفن دیگه داشت و از فصل های بعدیش یهو خیلی چیزا عوض شد. اما جداً جدا از حواشی این سریال، رابطه ی دوستی این 6 نفر خیلی برام قشنگ بود، یعنی در کنار همه ی دیدهای منفی که میشه بهش داشت، به نظرم کم هم نیستن، کلی هم چیز به آدم یاد میده و برای تقویت انگلیسی هم خیلی خوبه و خب در کل چیزهای مثبت زیادی هم داره. خلاصه که دوستش دارم و واقعا یکی از سریالهای حال خوب کنه با فاکتور گرفتن از ی سری قسمت هاش.
#friends