•○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_هفتم #عطر_یاس #بخش_سوم . سپس نگاهش را بہ من دوخت. تنم گر گرفت،معنے رفتارش را نمے فهمیدم! حاج بابا طاقت نیاورد و صدایش را ڪمے بالا برد:مرحبا! دورہ افتادے آبرو و حرمت منو میون دوست و همسایہ ببرے! محرابو من بزرگ ڪردم اوغول! (پسر) ڪم تر از تو نہ ولے شاید بیشتر برام عزیزہ! برابر با رایحہ و ریحانم! حد و حدودو نگذرون! محراب سریع گفت:اشڪالے ندارہ عمو خلیل،حتما یہ چیزے شدہ ڪہ امیرعباس شاڪیہ! انقد مے شناسمش ڪہ بدونم بے دلیل حرفے نمیزنہ! عمو باقر بے دریغ لبخندش را نثارمان ڪرد:با اجازہ تون! چند قدم ڪہ دور شدند،امیرعباس گفت:رایحہ! توام باید باشے! دیدم ڪہ سر محراب بہ سمت ما برگشت و ثانیہ اے بہ من خیرہ ماند! آب دهانم را با شدت فرو دادم و در خودم جمع شدم. _من؟! جدے سرش را تڪان داد:بعلہ شما! سپس از مقابل در ڪنار رفت و رو بہ حاج بابا و عمو محمد گفت:بفرمایین! با ڪلے تعارف اول عمو محمد وارد شد و بعد حاج بابا،امیرعباس با سر اشارہ ڪرد من هم بروم! در حیاط را بستم و با نگاهم امیرعباس را التماس ڪردم! نگاهش بے رحم و عاطفہ شد،وارد حیاط ڪہ شدم در را بست و پشت سرم آمد. _بفرمایین داخل! مامان و بابا نیستن! همہ وارد پذیرایے شدیم و روے مبل نشستیم،حاج بابا و عمو محمد ڪنار هم نشستند و امیرعباس رو بہ رویشان. من هم گوشہ اے ڪز ڪردم و عصبے پا روے زمین ڪوبیدم! حاج بابا را ڪارد میزدے خونش در نمے آمد! امیرعباس سڪوت را شڪست:در خدمتم بفرمایین! حاج بابا با حرص گفت:شما بفرمایین! این چہ الم شنگہ ایہ ڪہ را انداختے؟! نگاہ امیرعباس روے من نشست:رایحہ بهتر میدونہ! سنگینے نگاہ حاج بابا و عمو محمد گردنم را تا ڪرد! حاج بابا گفت:بہ رایحہ چہ مربوطہ؟! امیرعباس نفس عمیقے ڪشید و رو بہ من گفت:خودت بگو چے شدہ! دوبارہ آب دهانم را قورت دادم،گلویم خشڪ خشڪ شدہ بود. حاج بابا عصبانے پرسید:رایحہ چے شدہ؟! امیرعباس چے میگہ؟! ڪدام از خدا بے خبرے ماجرا را بہ گوشش رساندہ بود؟! جز من و حافظ و اعتماد ڪہ ڪسے آن جا نبود! صداے امیرعباس بہ گوشم خورد:بذا من ڪمڪت ڪنم! دم ظهر یڪے زنگ زد خونہ تون و گفت برے بیرون ببینش ڪے بود؟! بہ زور لب زدم:آقا حافظ! _پشت تلفن بهت چے گفت خواهرے؟! ڪلمہ ے "خواهری" را ڪہ گفت،دلم قرص شد! نگاهش پر از خشم بود اما ڪلامش پر از محبت! محبت برادرانہ! سرم را ڪمے بالا گرفتم:گفت آقا محراب زخمے شدہ و شاید بتونم ڪمڪ ڪنم! حاج بابا گفت:خب! گلویم را صاف ڪردم،بغض بہ گلویم چنگ انداخت. _رفتم سر خیابون،یڪم بعد آقا حافظ اومد سر خیابون و گفت آقا محراب تیر خوردہ نتونستہ دڪتر پیدا ڪنہ! گفت آقا محراب خونہ شونہ شاید بتونم ڪمڪش ڪنم! منم رو حساب اعتماد شما و عمو باقر بہ آقا حافظ،حرفشو قبول ڪردم و دنبالش را افتادم. خونہ شون ڪہ رسیدیم خبرے از آقا محراب نبود! آقا حافظ داخل نیومد و درو از پشت قفل ڪرد،اعتماد تو حیاط بود،همون...همون ساواڪیہ! داد حاج بابا بلند شد:چے؟! سرم را بلند ڪردم،قطرہ ے اشڪے روے گونہ لغزید. _از آقا حافظ خواستہ بود یہ بهونہ جور ڪنہ تا منو ببینہ و باهام حرف بزنہ! رنگ از رخ عمو محمد پرید:حافظ چہ غلطے ڪردہ؟! راہ گلویم بستہ شد،امیرعباس نگاہ معنادارے بہ من انداخت و گفت:از اعتماد همہ ے ما سواستفادہ و چون خواهر منو در حد و اندازہ ے گروهشون و بچہ هاے انقلابے نمے دونس با یہ مامور ساواڪ براے ڪنار رفتنش همڪارے ڪردہ! رایحہ بعد از این ڪہ با اعتماد حرف زد بہ من خبر داد! شما جاے من حاجے،رگ غیرتت باد نمے ڪرد؟! جاے من بودے چے ڪار مے ڪردے؟! ڪدوم برادرے راضے میشہ ڪسے بہ خواهرش،بہ ناموسش نگاہ چپ بندازہ؟! حاج بابا مثل اسپند روے آتش از جا پرید و انگشت اشارہ اش را بہ نشانہ ے تهدید بہ سمت عمو محمد گرفت! صورتش بیش از حد سرخ شدہ بود و رگ گردنش باد! پرہ هاے بینے و چانہ اش مے لرزید! _احترامت واجب حاجے اما خون پسرت حلالہ! حافظ انقد بے چشم و رو شدہ یا یادش رفتہ رایحہ دختر حاج خلیل نادریہ؟! من سر ناموسم با هیچ احدالناسے شوخے ندارم! زیر لب لا اللہ الاللهے گفت و ادامہ داد:فقط بگو جلو چشمم آفتابے نشہ ڪہ قید رفاقت و حرمت و نون و نمڪ و همسایگیو میزنم! جلو چشمم آفتابے نشہ تا تڪلیفشو مشخص ڪنم اما بهترہ قبلش بساطشو جمع ڪنہ و از این محل برہ وسلام! نگاہ خشمگینش روے من نشست:پاشو! مرحبا بہ غیرتت امیرعباس! من گردن شڪستہ رو ببخش ڪہ یادم رفتہ بود تو چہ شیر پاڪ خوردہ اے هستیو بے دلیل ڪارے نمیڪنہ! امیرعباس سریع گفت:این چہ حرفیہ دایے؟! یہ دیقہ آروم باشین! گفتم حتے حاج باقر و محراب نباشن ڪہ ڪسے چیزے متوجہ نشہ! این مسئلہ باید بین خودمون رفو رجو بشہ! . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

💜✨ بہ وقٺ رایحہ‌ے محراب... 5 قسمٺ ٺقدیم نگاهـتونـ👁 . .

یادت نره!¡ #ساخت_خودمونه😇 🌸🌸🌸🌸 @ahdbste

بدون شرح💔💔🌱 #ساخت_خودمونه😇 🎈✨ @Blackchador

•○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_هفتم #عطر_یاس #بخش_چهارم . عمو محمد سرش را پایین انداخت،غرور و غیرتش مقابل چشم هایم شڪست! بہ زور زمزمہ ڪرد:شرمندہ تم حاجے! خونش حلالتہ اما بذا ببینم باید چہ گلے بہ سر خودم و پسر ناخلفم بگیرم! رایحہ جان! ببخش عمو! بہ خدا حافظ... لبش را گزید:آخ حافظ! ببین چطور رو سیاہ و بے آبروم ڪردے! خدا ازت نگذرہ! هوا را بلعید و بہ زور سر پا ایستاد،دستش را روے شانہ ے حاج بابا گذاشت،سرش خم بود! _ریش و قیچے دست تو حاج خلیل! وقتے پاے ناموس وسط باشہ گردن من از مو باریڪترہ! اما...آبروم حاجے! نذا جلوے در و همسایہ سرافڪندہ بشم! حاج بابا نفسش را با حرص بیرون داد،امیرعباس گفت:اونے ڪہ باید خجالت بڪشہ شما نیستین! اگہ خاطرتونو مڪدر ڪردم شرمندہ ام! بہ احترام عمو محمد سر پا ایستادم،با سر و ڪمرے خم خداحافظے ڪرد و رفت. من و حاج بابا هم قصد رفتن ڪردیم ڪہ امیرعباس گفت:دایے! اگہ اجازہ بدین با رایحہ حرف دارم! حاج بابا عصبے سرش را تڪان داد:باشہ! همراہ هم از خانہ خارج شدیم،حاج بابا بہ خانہ رفت و در حیاط را برایم باز گذاشت. همراہ امیرعباس جلوے در ایستادیم،در را تا آخر باز گذاشت و گفت:اینہ رسم خواهر برادرے؟! نباید همون لحظہ بهم خبر میدادے ڪہ گردنشو بشڪنم؟! بہ چشم هایش زل زدم:تو از ڪجا فهمیدے؟! بہ پیشانے اش چین داد:اعتماد بہ گوشم رسوند ڪہ بیشتر مراقب خواهرم باشم و سیر تا پیاز ماجرا رو برام گفت! سرم را پایین انداختم. _رایحہ! منو نگا! اون روز آخر حرفاے حافظو شنیدم! همون روزے ڪہ از ڪاشان برگشتے! تنها ڪشیدمش ڪنار و گفتم هوا برش ندارہ و دهنشو بیخود وا نڪنہ ڪہ زندہ نمیذارمش! بہ محرابم سر بستہ حرفاے حافظو رسوندمو گفتم بہ رفیقت حالے ڪن رایحہ همونطور ڪہ خانم و با حجب و حیاس یہ سرے اعتقاداتش با ما فرق دارہ! ما رو صرف اعتماد بزرگترا و راحتے بہ چشم برادرے میبینہ نہ چیز دیگہ! فڪ نمے ڪردم باز جرات ڪنہ بہ حرفایے ڪہ زدہ حتے فڪ ڪنہ چہ برسہ بہ همچین ڪارے! سرم را بلند ڪردم:تو بهترین برادر دنیایے! ازت خجالت مے ڪشیدم! لبخند عمیقے زد:من دایے و بابا سهراب نیستم رایحہ! دورہ زمونہ ے ما فرق دارہ! هر مشڪلے داشتے بهم بگو! داداش امیر همیشہ پشت توئہ! لبخند زدم،عمیق و پر از مهر! ناگهان گفت:اما میدونم...ڪہ...نگاهت بہ محراب بہ چشم برادرے نیس! پلڪم پرید،قلبم از سینہ بیرون زد و گونہ هایم داغ شد! با چشم هاے گشاد شدہ و شرمگین نگاهش ڪردم:خب...خب...منو مِح...آقا محراب... بہ تتہ پتہ افتادہ بودم،سریع خودم را جمع ڪردم و ادامہ دادم:ڪلا باهم رابطہ ے خوبے نداریم! طورے نگاهم ڪرد ڪہ انگار گفت "خودتے بچہ جون!" آرام زمزمہ ڪرد:من نمیذارم هیچڪس قلب خواهرمو بشڪونہ! حتے اگہ محرابے ڪہ اند مرام و رفاقتہ،باشہ! حواسم بهت هس دختر جون،ڪنار باش! خودم را زدم بہ آن راه:معنے حرفاتو نمے فهمم! نمیخوامم بفهمم! دیوونہ شدے امیر! خواستم بہ سمت خانہ بروم ڪہ گفت:حواسم بهت هس دختر یاغے! لازمہ ڪہ من و تو از محراب دور باشیم! تمام تنم داغ شد،داشتم از شرم آب مے شدم. انقدر چشم هایم بے دست و پا شدہ بودند ڪہ رازم را بہ امیرعباس لو دادند؟! نفس عمیقے ڪشیدم و بہ سمتش برگشتم:داداش... رگ گردنش همچنان ورم داشت،دستش را روے رگ گردنش گذاشت:قلب تو بشڪنہ اینم میشڪنہ رایحہ! نذا بشڪنہ! نہ قلبت نہ غیرت من! غیرت من بہ قلب و وضعیت آب و هواے چشماے تو وصلہ آبجے! لبخند زدم:تو ڪہ انقد دوسش دارے پس چرا باهاش اونطورے حرف زدے؟! _خواهرمو بیشتر دوس دارم! یہ سر قضیہ بہ اون وصلہ! حالا بدو برو خونہ تون! مردد گفتم:تو ڪہ بہ... چشم هایش را ریز ڪرد و لبش را ڪج:من محرم رازتم! البتہ تا وقتے ڪہ رازاتو بهم بگیو خیالم از بابتت راحت باشہ! الانم اینطور بِرو بِر تو چشام زل نزن،خجالت بڪش! حیف اسلام نمیذارہ همہ گیساتو بِڪَنم! گونہ هایم انارے شد،لبم را محڪم گاز گرفتم. خواستم وارد حیاط بشوم ڪہ چشمم بہ عمو باقر و محراب افتاد. ڪنار هم راہ مے آمدند و زیر لب صحبت مے ڪردند،چهرہ ے عمو باقر مثل همیشہ آرام بود و چهرہ ے محراب در هم رفتہ. سر محراب بالا آمد و نگاهش میان من و امیرعباس چرخید. رو بہ عمو باقر گفتم:بفرمایین شام در خدمت باشیم! لبخند مهربانے زد:ممنون دخترم! بہ همہ سلام برسون! _بزرگے تونو میرسونم! زبانم نچرخید بگویم "شمام بہ خالہ ماہ گل سلام برسونین!" لبخند ڪم رنگے زدم:با اجازہ تون! سنگینے نگاہ امیرعباس راہ نفس ڪشیدنم را بستہ بود،محراب بہ امیرعباس چشم دوخت. تیز و برندہ! رو بہ عمو باقر گفت:بابا شما برین من با امیرعباس حرف دارم! عمو باقر پیشانے اش را بالا داد:باشہ! . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

•○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_هفتم #عطر_یاس #بخش_پنجم . سپس ڪلید را داخل قفل انداخت و وارد عمارت شد،نگاہ ڪنجڪاوم روے محراب بود. ناگهان امیرعباس بلند گفت:شما نمیخواے برے داخل؟! لحنش تند بود و صدایش ڪمے بلند،مبهوت نگاهش ڪردم ڪہ محراب بہ سمتش رفت. اخم هایش را در هم ڪشید:فاصلہ تون یہ مترم نیس ڪہ سرش داد میزنے! آرومم بگے میشنوہ! امیرعباس ابرو بالا انداخت:ممنون از گوشزدت اما صلاح دونستم بلند بگم! چشم هاے محراب ڪمے سرخ شد،جدے گفت:بهترہ دیگہ اینطور صلاح نبینے! نیم نگاهے بہ صورتم انداخت و ادامہ داد:شما چند ماهہ اومدے برادرش شدے من هیجدہ سالہ ڪہ... حرفش را قورت داد،قلبم یڪ جورے شد! بہ جایش گفت:صداتو واسہ رایحہ و ریحانہ بلند ڪنے با من طرفے! بہ رابطہ ے خونے و فامیلے تونم ڪارے ندارم! اخم هاے امیرعباس درهم رفت،خواست دهان باز ڪند ڪہ سریع گفتم:داداش! حواستون بہ حرمتاے بین تون باشہ! بہ رفاقت چند ماهہ تون ڪہ قد یہ عمر مے ارزہ! سپس وارد حیاط شدم و با شرم نگاهم را میان آن دو گرداندم،محراب نگاهم ڪرد،دلخور و همراہ با دلهرہ! چشم هایش مے پرسیدند "چے شدہ ڪہ امیرعباس با حافظ ڪتڪ ڪارے ڪردہ؟! بین تون چے گذشتہ؟!" بیشتر از این ها،از چشم هایش نگرانے و غیرت مے بارید... سریع در را بستم،دیگر مست و جادوے این قهوہ ے قجرے نمے شدم! . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

•○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_هشتم #عطر_یاس #بخش_اول . نفهمیدم آن شب میان محراب و امیرعباس چہ گذشت،با اشارہ اے ڪہ امیرعباس بہ علاقہ ام ڪرد دیگر رو نداشتم نہ او را ببینم و نہ محراب را! نہ بہ خانہ ے عمہ مهلا مے رفتم و نہ بہ خانہ ے عمو باقر! از خانہ هم بیرون نمے رفتم ڪہ مبادا با امیرعباس رو بہ رو بشوم! آخر آن شب حاج بابا بہ اتاقم آمد و خواست ریحانہ تنهایمان بگذارد. صورتش غرق خشم بود،رگہ هاے باریڪ و سرخ مردمڪ چشم هایش را احاطہ ڪردہ بودند. گوشہ ے لبش مے لرزید،دندان هاے ردیف بالایے اش را روے لب پایینے اش گذاشت و محڪم فشار داد! چند ثانیہ بعد گفت:دُرُسہ تو و محراب باهم قد ڪشیدین،دُرُسہ عین خواهر برادرین ولے یہ بارم بهت گفتم! چے گفتم رایحہ؟! نامحرمین! نگفتم دورہ نیوف دنبال محراب و حافظ؟! ڪے فڪرشو مے ڪرد حافظ،پسر حاج محمد،اینطور تو زرد از آب دربیاد؟! سرم را پایین انداختم و دستہ ے باریڪے از موهایم را دور انگشت اشارہ ام پیچیدم. _نمیخواے حرف بزنے؟! زمزمہ وار گفتم:من دنبال ڪسے دورہ نیوفتادم حاج بابا! حد و حدود خودمو میدونم! میدونم نباید با نامحرم زیر یہ سقف تنها باشم! امروز حماقت ڪردم و سر اعتماد خودم و شما بہ حافظ حرفشو باور ڪردم! توقع داشتین چے ڪار ڪنم؟! زنگ بزنہ بگہ آقا محراب تیر خوردہ و ڪمڪ میخواد منم بگم بہ من چہ؟! نیت من ڪمڪ ڪردن بود،نہ بہ غریبہ! بہ پسر حاج باقر! بہ ڪسے ڪہ از وقتے دَسِ چپ و راستمو شناختم گفتین برادر بزرگترمہ! بہ ڪسے ڪہ بخاطرہ نجات من اومد ڪمیتہ و فراریم داد! ڪجاے این خبط و خطاس؟! ڪجاے این پا ڪج گذاشتنہ؟! شما بہ من شڪ دارین یا بہ تربیت خودتون؟! خطاے من این بود ڪہ هول ڪردم و یڪیو خبر نڪردم همراهم بیاد! چون فڪ نمے ڪردم پسرِ رفیق شما،رفیق آقا محراب،امین و معتمد شما و عمو باقر همچین خوابے برام دیدہ باشہ ڪہ حسابے برام درس عبرت شد! حاج بابا! من خستہ ام! از این شهر و ماجراهاش! تا دیروز مے گفتین برو تبریز و نہ میاوردم،امشب میگم میخوام برم تبریز پیش خان جون! میرم ڪہ شمام خبط و خطایے از من نبینین! اصلا...اصلا درسمم همونجا میخونم! دانشگاہ تبریز! موهایم را از دور انگشتم آزاد ڪردم و سرم را ڪمے بالا گرفتم. _این جواب من نبود قیزیم! (دخترم) مگہ حرفے از خبط و خطا زدم؟! من بہ دخترم شڪ ندارم اما بہ نامردا چرا! میخواے برے دیدن خان جون،حرفے نیس اما این ڪہ بخواے بمونے و شش هف سال آزگار اونجا براے درس خوندن موندگار شے نظرم مثبت نیس! لبخند محزونے زدم:من ڪہ هنوز ڪنڪور ندادم ببینم ڪجا قبول میشم! معلوم نیس تهران... میان حرفم دوید:مطمئنم تو آزمون دانشگاہ تهران قبول میشے! دانشگاہ تهران نشد دانشگاہ ملے! تو این آشفتہ بازار نمیخوام از ڪنارم جُم بخورے! نفسم را بیرون دادم،تا چند روز قبل سر تبریز نرفتن اختلاف داشتیم و حالا بر سر تبریز رفتن! محتاط پرسیدم:با حافظ میخواین چے ڪار ڪنین؟! اخم ڪرد:یہ سیلے ڪہ ازم طلب دارہ! باقیشو خدا میدونہ! سپس ایستاد و از اتاق خارج شد. دوبارہ موهاے آشفتہ ام را دور انگشتم پیچیدم و بہ یاد لبخند ظهر الناز محڪم ڪشیدم! سرم درد گرفت ولے قلبم بیشتر! محراب بدجور ناامیدم ڪرد،من آدم جنگیدن براے مالِ دیگرے نبودم! محراب را در قلبم حبس مے ڪردم اگر مرا نمے خواست! •♡• دو سہ دوز بعد فرودگاہ ها باز شدند و آمریڪایے هاے مقیم ایران بار سفر بستند! قرار بود امام روز دوازدهم بهمن بہ ایران بازگردد. مسیر استقبال از امام و برنامہ اعلام شدہ بود،فرماندارے نظامے تهران بہ مناسبت بازگشت امام اجتماعات را تا سہ روز آزاد اعلام ڪرد! تهران شبیہ بہ میدان جنگ شدہ بود! تظاهرات پے در پے،بوے آتش سوزے لاستیڪ و چوب درخت ها،حضور مداوم نیروهاے نظامے و تانڪ ها در خیابان ها،گشت زنے گاہ و بے گاہ چرخبال ها بر فراز آسمان! همہ دست بہ دست هم دادہ بودند تا چهرہ اے خوفناڪ از تهران بسازند! نفهمیدم حاج بابا با حافظ چہ ڪار ڪرد،فقط فهمیدم در اوج شرایط بحرانے و دم بازگشتن امام،حافظ راهے تبریز شدہ بود! براے مدتے طولانے! پوزخندے روے لبم نشست،طفلڪ بہ مراسم استقبال امام هم نرسید چہ برسد بہ صف سهم خواهے! محراب گاہ و بے گاہ جلوے درمان مے آمد،یڪ روز براے احوالپرسے،یڪ روز براے آوردن آش رشتہ و روزے دیگر براے گرفتن وسیلہ اے! من ڪہ تاب رو بہ رویے با او و چشم هایش را نداشتم! بیشتر ریحانہ بہ استقبالش مے رفت،وقتے بر مے گشت مے گفت:داداش همش حال تو رو مے پرسید! این ها دواے درد من نبود! دواے درد من داداش محراب نبود! دواے دردم محرابم بود! بے هیچ پسوند و پیشوندے! بے هیچ آقا و حڪم برادرے اے! بامداد روز دوازدهم بهمن،حاج بابا شال و ڪلاہ ڪرد و مهمان ها هم بہ دنبالش. . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_هشتم #عطر_یاس #بخش_دوم . عمو سهراب،عمہ مهلا و امیرعباس دم در منتظرشان بودند. از شب قبل مامان فهیم ڪمے حال ندار بود،هرچہ اصرار ڪرد حاج بابا قبول نڪرد همراهشان برود. من هم دل رفتن و تنها گذاشتن مامان را نداشتم،ریحانہ را همراہ بقیہ راهے ڪردم و خودم ڪنار مامان فهیم خانہ ماندم. امام دست در دست خلبانے از پلہ هاے هواپیما پایین مے آمد. مامان فهیم سلانہ سلانہ از اتاق بیرون آمد و با حال نزارش ڪنار من نشست. اشڪ شوق در چشم هایش جمع شدہ بود. امام از مردم تشڪر و سخنرانے ڪوتاهے ڪرد،مقصد جمعیت بهشت زهرا بود. قلبم از شادے محڪم مے تپید،نہ مثل همیشہ! دو برابر مے تپید! یڪ تپش سهم خودش بود و تپشے دیگر سهم شادے و هیجان محراب! گویندہ ڪہ شروع بہ خواندن شعارهاے فرودگاہ ڪرد ناگهان تصویر و صدا قطع شد. سریع سرود شاهنشاهے پخش شد و عڪس شاہ در صفحہ ے تلویزیون نقش بست! من و مامان،هاج و واج بہ هم نگاہ ڪردیم. مامان دندان هایش را روے هم سابید:اَہ! نڪبتا! تلویزیونو خاموش ڪن رایحہ! سریع تلویزیون را خاموش ڪردم و گفتم:دلمون خوش بود مراسمو از تلویزیون مے بینیم! حاج بابا و اقوام ڪہ چند ساعت بعد،از مراسم بازگشتند فهمیدیم چندین ساعت طول ڪشیدہ بود تا جمعیت بہ بهشت زهرا برسد! امام را در قطعہ اے ڪہ مزار شهداے هفدهم شهریور آنجا بود،سخنرانے ڪردہ بود. جمعیت زیادے بہ بهشت زهرا رفتہ بود،عمو باقر،محراب و خالہ ماہ گل و اقوام شان هم همراہ حاج بابا این ها رفتہ بودند. پس از اتمام مراسم سخنرانے،امام را بہ مدرسہ ے علوے بردہ بودند. از روز بعد مردم براے دیدن امام بہ مدرسہ ے علوے مے رفتند. مامان فهیم بہ من گفت ما ڪہ نتوانستیم بہ مراسم استقبال برویم،براے دیدن امام بہ محل اقامتش برویم‌. با شور و هیجان لباس پوشیدم و موهایم را ڪامل داخل روسرے جا دادم! همراہ مامان فهیم بہ سمت مدرسہ ے علوے راہ افتادیم،دل توے دلم نبود ڪہ امام را از نزدیڪ ببینم! آقا روح اللہ را! ڪسے ڪہ محراب فدایے راهش بود! نزدیڪ مدرسہ ڪہ رسیدیم نگاهم بہ پلاڪاردهاے روے دیوار افتاد. روے پلاڪاردے نوشتہ بود "زیارت قبول" و روے پلاڪاردے دیگر "با یڪ بار زیارت امام این توفیق را بہ دیگران هم بدهید" با قدم هاے بلند خودمان را مقابل در رساندیم،جمعیتے بہ سمت داخل در حرڪت بود و عدہ اے بیرون مے آمدند. بعد از ڪمے توقف وارد حیاط مدرسہ شدیم،صف آخر جمعیت ایستادہ بودیم و خوب جلو را نمے دیدیم. مامان فهیم ڪہ قدش از من ڪوتاہ تر بود پرسید:رایحہ امامو میبینے؟! روے پنجہ هایم ایستادم و با دقت اطراف را نگاہ ڪردم تا این ڪہ از پشت پنجرہ امام را دیدم! لبخند زدم:آرہ مامان! امام پشت پنجرہ واسادہ! گل از گل مامان شڪفت،او هم روے پنجہ هایش بلند شد و گردنش را بالا ڪشید. امام از پشت پنجرہ با لبخند محوے دستش را بالا برد و برایمان تڪان داد. لبخندم عمیق تر شد،از مامان پرسیدم:دیدے مامان؟! امامو دیدے؟! لبخندش پهن شد:آرہ عزیزم! دارہ برامون دَس تڪون میدہ! از میان جمعیت نگاهم بہ محراب افتاد! جلوے جمعیت،نزدیڪ بہ پنجرہ اے ڪہ امام پشتش ایستادہ بود،قد علم ڪردہ و با لبخند،محو آقا روح اللہ بود! نزدیڪِ نزدیڪ! در چند قدمے امام! •♡• همہ ے چشم ها بہ مدرسہ ے علوے بود و آقاے بختیار سرگرم مصاحبہ هاے خودش! دربارہ ے تشڪیل دولت موقت امام،گفتہ بود:اگر او مے خواهد چنین دولتے در شهر مقدس قم تشڪیل بدهد اجازہ خواهم داد! این جذاب خواهد بود،ما واتیڪان ڪوچڪ خود را خواهیم داشت! اما بہ طور جدے بہ آیت اللہ خمینے مے گویم بہ او اجازہ ے تشڪیل دادن دولت واقعے نخواهم داد،او نیز ایراد مے داند! درگیرے و تظاهرات در شهرهاے مختلف همچنان ادامہ داشت،شهرهاے سمنان و تربت جام عزادر شهداے خود بودند. بختیار اعلام ڪرد ڪہ حاضر بہ همڪارے با یاران امام است و از وزراے پیشنهادے ایشان در دولت ملے استفادہ مے ڪند. با بازگشت امام،سربازهاے بیشترے از ارتش فرار مے ڪردند. جواد شهرستانے،شهردار تهران،نخستین دولتے اے بود ڪہ بہ دیدن امام رفت و استعفایش را بہ ایشان داد. امام دوبارہ او را بہ عنوان شهردار تهران انتخاب ڪرد. آقاے بختیار چندبار خواست با امام دیدار ڪند اما امام گفت تا استعفا ندهد او را نخواهد دید. امام مهندس مهدے بازرگان را بہ نخست وزیرے انتصاب ڪرد. در پادگاہ لویزان،چند نقطہ از تهران براے توپ باران در نظر گرفتہ شدہ بود! استاد مطهرے،دڪتر بهشتے و مهندس بازرگان،مدام با ارتشیان تماس مے گرفتند و مے خواستند ڪہ بہ مردم بپیوندند و بدون خون و خون ریزے با همہ متحد بشوند. نوزدهم بهمن مردم براے تایید دولت دڪتر بازرگان در سراسر ایران،راهپیمایے راہ انداختند. ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_هشتم #عطر_یاس #بخش_سوم . همان روز عدہ ے زیادے از همافران و افراد نیروے هوایے با رژہ براے دیدن امام بہ سمت اقامتگاہ ایشان رفتند! آن ها با دادن شعارهایے ڪہ اتحادشان را با مردم و امام نشان مے داد،مقابل امام صف ڪشیدند و امام برایشان سخنرانے ڪرد. دولت درگیر پیدا ڪردن افسرانے بود ڪہ با امام دیدار داشتند اما نزدیڪان امام،آن ها را مخفے ڪردہ بودند! سپهبد مقدم،رئیس سازمان ساواڪ،بہ تمام روساے سازمان ساواڪ در ڪشور،دستور داد در صورت نیاز اسناد و مدارڪ محرمانہ را از بین ببرند! روز بعد درگیرے سختے بین همافران و افراد گارد جاویدان در گرفت! درگیرے اے ڪہ بہ تیراندازے ختم شد و صبح روز بعد با شصت و یڪ ڪشتہ و بیشتر از دویست مجروح،خاتمہ پیدا ڪرد! بالاخرہ آن روز در اسلحہ خانہ ے نیروے هوایے بہ روے مردم باز شد و هرڪس با داشتن برگہ ے پایان خدمت مے توانست اسلحہ بگیرد. در شهر شایع شد ڪہ امام اعلام جهاد ڪردہ! هزار جوان انقلابے ڪہ آموزش هاے نظامے دیدہ بودند با بمب هاے دست ساز در سطح شهر راہ افتادند و بہ مراڪز نظامے حملہ ڪردند! همہ دل آشوب بودیم و نگران! محراب هم طبق معمول غیبش زدہ بود! دیگر جلوے درمان نمے آمد! ڪلانترے هاے ۹،۱۰،۱۱،۱۴،۱۶،۲۶ و ڪلانترے نارمڪ بہ دست مردم افتاد. ارتش با تانڪ ها و نفربرها بہ مقابلہ با مردم رفتہ بود! مردم با صابون رندہ شدہ و بنزین براے مقابلہ با تانڪ ها،ڪوڪتل مے ساختند! جوانان توانستند با سلاح هاے سادہ ے خود،چند تانڪ را از پا دربیاورند. در حالے ڪہ در تمام ایران جنگ راہ افتادہ بود،بختیار در مجلس سنا مشغول تصویب انحلال سازمان ساواڪ و برخورد با غارتگران بیت المال بود! روز بیست و دوم بهمن ماہ هم رسید و همچنان جنگ و درگیرے ادامہ داشت! خیلے از مردم دو سہ روز بود ڪہ از خیابان ها تڪان نخوردہ بودند و دست از مبارزہ نمے ڪشیدند! بہ جاے صداے قار قار ڪلاغ ها یا بغ بغوے یاڪریم ها،صداے تیراندازے،فریاد و پرتاب سنگ در گوشمان مے پیچید! اقوام ما و عمو باقر بہ تبریز برگشتہ بودند و من همچنان بین در تهران ماندن و بہ تبریز رفتن سردرگم ماندہ بودم! شهربانے ڪل ڪشور،ڪمیتہ مشترڪ،دانشڪدہ افسرے،دبیرستان نظام و دانشڪدہ پلیس بہ دست نیروهاے مردمے فتح شد. آقاے بختیار فرار ڪرد و امیرعباس هویدا خودش را تسلیم شوراے انقلاب. ڪنار ریحانہ نشستہ بودم و در حل ڪردن مسائل ریاضے اش ڪمڪش مے ڪردم. مامان فهیمہ در آشپزخانہ مشغول بود و رادیو روشن. گویندہ ے رادیو پیامے از آیت اللہ طالقانے خواند و سڪوتے برقرار شد! متعجب بہ رادیو نگاہ ڪردم و دوبارہ چشم هایم را بہ دفتر ریحانہ دوختم. بعد از چند دقیقہ،صدایے از رادیو در آمد. صدایے ڪہ از شدت هیجان مے لرزید! با جملہ اے ڪہ گویندہ گفت فریاد شادے من و ریحانہ بہ آسمان رسید! در آغوش ریحانہ پریدم و محڪم فشارش دادم! گویندہ ے رادیو دوبارہ گفت:توجہ! توجہ! این صداے انقلاب ملت ایران است! اما این شروع ماجرا بود... . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

💜✨ بہ وقٺ رایحہ‌ے محراب... 5 قسمٺ ٺقدیم نگاهـتونـ👁 . .

#پروفایل📸 مادیر رسیدیم💔 یا در خانه کسی نیست🖤 ° @blackchador

#پروفایل📸 • چه شاعرانه است فریادشان زیر پاهایمان!¡ برگ هایی که 🍁 روزی برای آرامش💫 به سکوتشان پناه میبریم ツ °• @blackchador