📚 داستان کوتاه روستایی فقیری که از تنگدستی و سختی معیشت جانش به لب رسیده بود، نزد کدخدای ده رفت و گفت: کدخدا فشار زندگی آنقدر مرا در تنگنا قرار داده که به فکر خودکشی افتاده ام. از روی زن و بچه‌هایم خجالت می کشم، زیرا حتی قادر به تامین نان خالی برای آنان نیستم. با زن، شش فرزند قد و نیم قد، مادر و خواهرم در یک اتاق کوچک مخروبه زندگی می کنیم، که با هر نم باران آب به داخل آن چکه می کند. این اتاق آنقدر کوچک است که شب وقتی چسبیده به هم در آن می خوابیم، پای یکی دو نفرمان از درگاه بیرون می ماند. دیگر ادامه این وضع برایم قابل تحمل نیست… پیش تو، که مقرب درگاه خدا هستی، آمده ام تا نزد او شفاعت کنی که گشایشی در وضع من و خانواده‌ام حاصل شود. کدخدا پرسید: از مال دنیا چه داری؟ روستایی گفت: همه دار و ندارم یک گاو، یک خر، دو بز، سه گوسفند، چهار مرغ و یک خروس است. کدخدا گفت: من به یک شرط به تو کمک می کنم و آن این است که قول بدهی هرچه گفتم انجام بدهی. روستایی که چاره‌ای نداشت، ناگزیر شرط را پذیرفت و قول داد…. کدخدا گفت: امشب وقتی خواستید بخوابید باید گاو را هم به داخل اتاق ببری. روستایی برآشفت که: من به تو گفتم که اتاق آنقدر کوچک است که حتی من و خانواده‌ام نیز در آن جا نمی گیریم. تو چگونه می خواهی که گاو را هم به اتاق ببرم؟! کدخدا گفت: فراموش نکن که قول داده‌ای هر چه گفتم انجام دهی وگرنه نباید از من انتظار کمک داشته باشی. صبح روز بعد، روستایی پریشان و نزار نزد کدخدا رفت و گفت: دیشب هیچ یک از ما نتوانستیم بخوابیم. سر و صدا و لگداندازی گاو خواب را به چشم همه ما حرام کرد. کدخدا یکبار دیگر قول روستایی را به او یادآوری کرد و گفت: امشب علاوه بر گاو، باید خر را نیز به داخل اتاق ببری. چند روز به این ترتیب گذشت و هر بار که روستایی برای شکایت از وضع خود نزد کدخدا می رفت، او دستور می داد که یکی دیگر از حیوانات را نیز به داخل اتاق ببرد تا این که همه حیوانات هم خانه روستایی و خانواده‌اش شدند! روز آخر روستایی با چشمانی گود افتاده، سراپای زخمی و لباس پاره نزد کدخدا رفت و گفت که واقعا ادامه این وضع برایش امکان پذیر نیست! کدخدا دستی به ریش خود کشید و گفت: دوره سختی‌ها به پایان رسیده و به زودی گشایشی که می خواستی حاصل خواهد شد. پس از آن به روستایی گفت که شب گاو را از اتاق بیرون بگذارد! ماجرا در جهت معکوس تکرار شد و هر روز که روستایی نزد کدخدا می رفت، این یک به او می گفت که یکی دیگر از حیوانات را از اتاق خارج کند تا این که آخرین حیوان، خروس نیز بیرون گذاشته شد.روز بعد وقتی روستایی نزد کدخدا رفت، کدخدا از وضع او سئوال کرد و روستایی گفت: خدا عمرت را دراز کند ، پس از مدتها، دیشب خواب راحتی کردیم. به راستی نمی دانم به چه زبانی از تو تشکر کنم. آه که چه راحت شدیم و این است حکایت حال و روز ما آدمها ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

🎞حکایت تصویری این داستان: داستان راستان | انفاق کن اما نه از جیب دیگران بهترین حکایات تصویری و متنی را باما تجربه کنید.🤓 ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

🔺جمعی از هنرمندان کشورمان از پرچم ایران و احساس‌شان نسبت به آن می‌گویند... 🔸پرچم افتخار ➥ @zohur_media | ‌اینڪ آخرالزمان

📚 داستان کوتاه چند شب پيش عنکبوتی را كه گوشه ي اتاق خوابم تار تنيده بود ديدم. خیلی آرام حركت ميكرد گويی مدت ها بود كه آنجا گير كرده بود و نمی‌توانست برای خودش غذايی پيدا كند. با لحنی آرام و مهربان به او گفتم: "نگران نباش كوچولو الان از اينجا نجاتت ميدهم." يك دستمال کاغذی در دست گرفتم و سعی كردم به آرامی عنكبوت را بلند كنم و در باغچه‌ی خانه مان بگذارمش. اما مطمئنم كه آن عنكبوت بيچاره خيال كرد من ميخواهم به او حمله كنم چون فرار كرد و لابه‌لای تارهايش پنهان شد. به او گفتم: "قول ميدهم به تو ؟آسيبی نزنم". سپس سعی كردم او را بلند كنم. عنكبوت دوباره از دستم فرار كرد و با سرعت تمام مثل يك توپ جمع شد و سعی كرد لابه‌لای تارهايش پنهان شود. ناگهان متوجه شدم كه عنكبوت هيچ حركتي نميكند. از نزديك به او نگاه كردم و ديدم آنقدر از خودش مقاومت نشان داد كه خودش را كشته است. بسيارغمگين شدم. عنكبوت را بيرون بردم و داخل باغچه كنار يك بوته گل سرخ گذاشتم. به نرمي زير لب زمزمه كردم :" من نميخواستم به تو صدمه‌ای بزنم می‌خواستم نجاتت بدهم متاسفم كه اين را نفهميدی." درست در همان لحظه فكری به ذهنم خطور كرد. از خودم پرسيدم آيا اين همان احساسی نيست كه خداوند نسبت به من و تمامی بندگانش دارد؟! از اينكه شاهد دست و پا زدن و درد ها و رنج‌های ماست آزرده ميشود و ميخواهد مداخله كند و به ما كمك كند و ما را از خطر دور كند اما مقاومت ميكنيم و دست و پا ميزنيم و داد و فرياد سر ميدهيم كه: كه چرا اينقدر ما را مجبور ميکنی كه تغيير كنيم؟ شايد هر كدام از ما مثل همان عنكبوت كوچك هستيم كه تلاش ديگران را برای نجات خودمان تلقی ميكنيم و متوجه نيستيم كه اگر تسليم خدا شده بوديم و اينقدر دست و پا نميزديم تا چند لحظه‌ی ديگر خود را در باغچه اي زيبا مي ديديم. 👤باربارا دی‌آنجلس ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

📚#داستان_حضرت_موسی_و_مرد_کشاورز روزی حضرت موسی به  پروردگار متعال عرض کرد:«دلم می خواهد یکی از آن بندگان خوبت را ببینم.» خطاب آمد:«به صحرا برو.آنجا مردی کشاوزی میکند.او از خوبان درگاه ماست.»حضرت به صحرا آمد و مردی را مشغول به کشاورزی دید.حضرت تعجب کرد که او چگونه به درجه ای رسیده است که خدا می فرماید او از خوبان ماست. از جبرئیل پرسش کرد. جبرئیل عرض کرد:در همین لحظه خداوند او را امتحان میکند ،عکس العمل او را مشاهده کن.بلایی نازل شد که آن مرد در یک لحظه هر دو چشمش را از دست داد. نشست و بیلش را در مقابلش قرار داد و گفت:«مولای من،تا تو مرا بینا می پسندیدی من داشتن چشم را دوست می داشتم،حال که تو مرا نابینا می پسندی من نابینایی را بیشتر از بینایی دوست دارم.»حضرت دید این مرد به مقام رضا رسیده است. رو کرد و به آن مرد فرمود:ای مرد،من پیغمبرم و مستجاب الدعوه.می خواهی دعا کنم خداوند چشمانت را شفا دهد؟مرد گفت:خیر.حضرت فرمود چرا؟گفت:آنچه مولای من برای من اختیار کرده بیشتر دوست میدارم تا آنچه را که خودم برای خودم بخواهم. ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

📚#داستان_آموزنده عربى بادیه‌نشین نزد پیامبر اکرم آمد و گفت: اى رسول خدا، قیامت چه زمانی برپا می‌شود؟ در این هنگام وقت نماز شد. پیامبر نمازش را خواند و سپس فرمود: «کو آن مردى که از قیامت پرسید؟» مرد گفت: من هستم اى پیامبر خدا؛ حضرت فرمود: «براى قیامت چه فراهم آورده‌اى؟» گفت: به خدا، چیز زیادى از نماز و روزه فراهم نیاورده‌ام، جز آن‌که خدا و پیامبرش را دوست می‌دارم. پیامبر به او فرمود: «انسان با کسى است که دوستش دارد»(۱). همچنین فرموده‌اند: «هرکس، مردمى را به سبب کردارشان دوست بدارد، روز قیامت، در جمع آنان گرد خواهد آمد و مانند آنان محاسبه خواهد شد؛ اگرچه کردارش مانند کردار آنان نباشد»(۲). امام علی فرمود: «هرکه ما را دوست بدارد، در روز قیامت، همراه ما خواهد بود، و اگر شخصى سنگى را دوست بدارد، خداوند، او را با آن، گِرد خواهد آورد»(۳). پ.ن: هر چند محشور شدن همراه انبیاء و اولیاء فواید زیادی دارد اما به معنای قرار گرفتن در جایگاه آنان نمی‌باشد. (علل الشرائع،ج۱ص۱۳۹) (تاریخ بغداد،ج۵ص۴۰۵) (أمالی صدوق،ص۲۰۹) ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

💌#نگین_ماندگار پادشاهی نگین انگشتری داشت که می خواست روی آن نقشی ماندگار بگذارد که در روزهای غم افسرده نشود و نا امیدی به سراغش نیاید و به خاطر داشته باشد بعد از هر رنج و دردی، درسی نهفته است و در هنگام شادی که موجب امید و انرژی است، گرفتار غرور نشود و خدا را از یاد نبرد. تمام دانشمندان اندیشیدند اما فکرشان به جایی نرسید تا اینکه یک فرد فقیری آمد و گفت روی نگین فقط یک جمله بنویسید که یادآور هر دو زمان باشد. جمله این بود: این نیز بگذرد! پادشاهی دُر ثمینی داشت بهر انگشتری نگینی داشت خواست نقشی باشدش دو ثمر هر زمان که افکند به نقش نظر گاه شادی نگیردش غفلت گاه اندوه نبایدش محنت هر چه فرزانه بود در ایام کرد اندیشه ای ولی همه خام ژنده پوشی پدید شده آن دم گفت: بنگار« بگذرد این هم» ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

🟣دل شکسته ... 🎙#استاد_مسعود_عـــالے 🌺خداوند می فرماید: بنده ی من هر جوری گمان به من داشته باشه من با همون گمانش باهاش برخورد میکنم ! اگر بنده ی من بمن خوش گمان باشه ... حسن ظن داشته باشه باهاش خوب رفتار میکنم ! اگر بنده ای به خدا گمان بد داشته باشه، سوء ظن داشته باشه ...بگه خدا با من کاری نداره ،خدا بامن قهره ... خدا میگه تو که اینجوری هستی چیزی برای تو نمیفرستم ...! ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

خدایا🙏 خلوت لحظه‌هايم را با ياد تو پر میکنم و اميدوارم به لطف خـداوندی‌ات❤️ باشد که به دوستان و عزیزانم دراین شب‌ زیبا نظری ازمهر داشته باشی❤️🙏 آمیـــن یا رَبَّ 🙏 الهی نگاه خدا❤️ به زندگیتون بباره شبتون بخیر عزیزان🙏 ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

🌸بامدادت قشنگ 🍃آرزوهایت سپید 🌸آسمانت روشن از جادوی مـاه 🍃شاخه احساس تو از ریشه سبز 🌸کوچه باغ قصه هایت پر صفا 🍃گرد شمع آرزویت شاپرکهای امید 🌸خنده ات بی انتها صبح پنجشنبه تون بخیر🌸 ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

📚داستان روزی مردی خواب عجیبی دید؛ او دید که نزد فرشته ها حضور دارد و به کارهای آنها نگاه می کند. هنگامِ ورود، دسته بزرگی از فرشتگان را دید که سخت مشغول کارند و تندتند نامه هایی که توسط پیک ها از زمین می رسند را باز می کنند و آنها را داخل جعبه می گذارند. او از فرشته ای پرسید: شما چه کار می کنید؟ فرشته در حالی که نامه ای را باز می کرد گفت: اینجا بخش دریافت است و ما دعاها و تقاضاهای مردم از خداوند را تحویل می گیریم. مرد کمی جلوتر رفت. باز تعدادی از فرشتگـــان را دید که کاغذهـایی را داخل پاکت می گذارند و آن ها را توسط پیک هایی به زمین می فرستند. مرد پرسید : شماها چه کار می کنید؟ یکی از فرشتگان با عجله گفت : اینجا بخش ارسال است، ما الطاف و رحمت های خداوند را برای بندگان به زمین می فرستیم. مرد کمی جلوتر رفت و یک فرشته را دید که بیکار نشسته است. با تعجب از فرشته پرسید : شما چرا بیکارید؟ فرشته جواب داد : اینجا بخش تصدیق جواب است. مردمی که دعاهایشان مستجاب شده باید جواب بفرستند ولی فقط عده بسیار کمی جواب می دهند. مرد از فرشته پرسید : مردم چگونه می توانند جواب بفرستند؟ فرشته پاسخ داد : بسیار ساده ، فقط کافیست بگویند : خدايا شكر. امام صادق علیه السلام: شكرِ نعمت، دوری از گناهان است و كمالِ شكرگزاری انسان، گفتن «الحمدُ للهِ رَبِّ العالَمین» است. 📚بحار، ج ٧١، ص ٤٠ ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

‌ ❤️تقدیم به ترک زبانان کانال بهلول عاقل 📚ولی نین تایی عاشق اولوز بعید است اردبیلی باشی و اسم میرزا ولی عدسچی را نشنیده باشی. بیش از دویست سال قبل٬ زمانی که سواد داشتن فقط مختص کارمندان دیوانی بود٬ میرزا ولی که بنکدار عمده ی عدس در بازار اردبیل بود از معدود افرادی بود که علاوه بر مرغوبیت کالا، به درسخواندگی و ادب دانی مشهور بود. میرزا ولی به توصیه و مدد عمویش حاج جعفر آقا، که روحانی روشنفکری بود به مسکو رفته بود و در فاکولته ی مسکو مهندسی کشاورزی را تمام کرده بود.همین بود که موفق به پرورش نوعی عدس ریز شده بود که علاوه بر اردبیل در تمام ایران و اروپا خریدار وطرفدار داشت... ولی دلیل اشتهار میرزا نه عدس هایش بود و نه دانش بی حد و حصر و طبع شعر بی مانندش. ولی در زمان تحصیل در مسکو دلباخته ی همکلاسی گرجی اش شده بود که زنی بلند بالا و بسیار زیبا به نام تاینی بود و این عشق به ازدواجی شورانگیز و مثال زدنی ختم شده بود.تصورش را بکنید در اردبیل آن دوران که زنان محدودیت فراوان داشتند و چیزی به نام عشق در محاق محافظه کاری فرو رفته بود، میرزا ولی مرتب برای همسرش هدایای رنگ به رنگ تهیه می کرد و با گل و شعر و بوسه ستایشش می کرد. دیگر ولی نین تایی عاشیق اولماق(مثل ولی عاشق شدن) ورد زبان جوانها بخصوص دختران شده بود و عشق داشت از حصر در می آمد. در جنگ نفرت؛ این همیشه عشق است که زخمی می شود. زمستان سردی بود.ولی با باری از عدس به گرجستان سفر کرده بود تا هم همسرش را -که به دیدار خانواده رفته بود - بازگرداند و هم عدس های محبوبش را بفروشد غافل از اینکه حالا که به موجب قرارداد گلستان، گرجستان دیگر جزو ایران نبود مقامات آن سامان اجازه نمی دهند تاینی، که شهروند گرجستان محسوب می شود به ایران برگردد.. میرزا ولی خواهش ها کرد اما ماموران مست مرزبانی نه تنها اجازه ندادند بلکه نگاه های چندش آوری هم به تاینی می انداختند و قهقهه می زدند. ناگهان خون به چشمان ولی دوید و با ساطوری که همراه داشت سه مامور را یکی بعد از دیگری به درک فرستاد. اما گلوله های داغ سربازهای دیگر قلبش را درید و خون گرمش عدس ها و برف ها و گل ها را سرخ کرد.. ولی شهید راه عشق شد.چهاردهم فوریه ی ۱۸۱۴... بیش از دو قرن گذشته اما هنوز هم روز بیست وپنجم بهمن هر سال، مردم اردبیل خوراکی از عدس قرمز، که اصطلاحا «مرجمک» نامیده می شود تهیه می کنند و به یاد عشق ولی و تاینی از عشق می گویند. البته این مراسم بعدها از گرجستان به بقیه ی اروپا گسترش پیدا کرد و بعضی اعتقاد دارند که ولنتاین مخفف همان« ولی نین تایی عاشیق اولماق» است... بعضی هم باور دارند که آمیزه ای از ولی اینن تاینی(ولی و تاینی) است. هر چه که باشد ولی با بود و نبود شدنش سنتی عاشقانه به تقویم جهان اضافه کرد. عدس های خون آلوده ی سرخ, نماد عشق و وفاداری و همراهی شده اند. امروز عده ای از نوادگان ولی و تاینی، که بیاد پدربزرگ و عدس هایش فامیلی «مرجمکی» را انتخاب کرده اند هر جای دنیا که باشند, با عشق و لبخند و "مرجمک شورباسی" یاد عشق بزرگ نیای خود را گرامی می دارند.. ولی نین تایی عاشق اولوز (مثل ولی عاشق بشید)❤️ ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel