🔳 #شهادت_حضرت_مسلم #حرکت_کاروان_سمت_کربلا نیا به کوفه کوفه وفا نداره آقا 🎤 #سید_رضا_نریمانی #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله #سلام_بر_امام_حسین_علیه‌السلام_و_اصحابش

#حرکت_کاروان_سمت_کربلا صدایِ پایِ کاروانِ حسین می‌آید از دور کَم کَم باید رَختِ عَزا را دَستُ و پا کُنیم #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله #سلام_بر_امام_حسین_علیه‌السلام_و_اصحابش

☀🌈عـصـر ظـهـور🌈☀ 🔹 قسمت 197 🌤️⏳ *آغاز نهضت ظهور مقدس*⏳🌤️ 🟢 *خروج امام با بیم و امید از مدینه*🟢 ➖ طبق روایات، لشکر سفیانی بر مدینهٔ منوره تسلط کامل می‌یابد و سه روز تمام، این شهر را در اختیار سپاهیان خود قرار می‌دهد تا هرچه می‌خواهند انجام دهند. آنان افراد بنی‌هاشم را دستگیر و شماری از آنان را به قتل می‌رسانند. هدف از این عملیات دستیابی به وجود مبارک امام است. ابن حماد روایت کرده که: 💫« سفیانی به سوی مدینه حرکت کرده و قریش را از دم شمشیر بگذراند و چهار صد تن از مردان آنها و از انصار را بکشد و شکم زن‌ها را دریده و کودکان را به قتل رساند و خواهر و برادری بنام محمّد و فاطمه را از قریش کشته و بر دروازهٔ مسجد مدینه آویزد!»(1)❗ 🌴👈 و در همین صفحه از ابورومان نقل می‌کند که می‌گوید: 💫« سفیانی لشکری به سوی مدینه اعزام کند تا هر یک از خاندان پیامبر صلّی‌اللّه علیه وآله را که بیابند، دستگیر نمایند. در این گیر و دار مردان و زنانی از بنی‌هاشم کشته شوند. و مهدی و مبیّض (منصور) از مدینه به سوی مکه گریزند و سفیانی گروهی را به تعقیب آنها فرستد غافل از آن که آنان به حرم امن خدا رسیده‌اند.»❗ 🌴 و در روایتی دیگر آمده است که: 💫« مردم مدینه به سبب خشم و هجوم سفیانی و جنایات وی شهر را ترک کنند.»(2)❗ 🌴 امام باقر علیه‌السّلام در روایت جابر بن یزید جعفی می‌فرماید: 💫« سفیانی گروهی را به مدینه فرستد. آنها مردی را در آنجا به قتل رسانند و مهدی و منصور از آنجا بگریزند و کوچک و بزرگ خاندان پیامبر صلّی‌اللّه علیه وآله دستگیر شوند و کسی از آنان نماند مگر آنکه زندانی گردد. لشکر سفیانی به تعقیب آن دو مرد اعزام شوند.»(3)❗ 👈 مردی که بدست لشکر سفیانی کشته می‌شود، غیر از آن جوانی است که طبق روایات، در مدینه به قتل می‌رسد، در این زمینه امام صادق علیه‌السّلام می‌فرماید: ... (ادامه دارد) ... 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ 📚: عصر ظهور، (علی کورانی)، ص ۲۷۳ و ۲۷۴. 📚:1- نسخهٔ خطی ابن حماد، ص ۸۸. 📚:2- مستدرک حاکم، ج ۴، ص ۴۴۲. 📚:3- بحار: ۵۲ / ۲۲۳. ⛈🌤بـوی ظـهـور🌤⛈ https://chat.whatsapp.com/CwfcV2Ysy4JCM5071GEki5 https://eitaa.com/booye_zohoor_resane_zohoor @resane_zohoor

🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃 بمناسبت روز ترویه #هشتم_ذی_الحجه 1- هنگامی که امام حسین(علیه‌السلام) در ماجرای سفر به سوی عراق و کربلا از مدینه عازم شد، عبداللّه بن مطیع (از مسلمین معروف مدینه) برای خود چاه آبی حفر می کرد، تا با خانواده اش از آن بهره مند گردند، عبداللّه نزد امام حسین(علیه‌السلام) آمد و عرض کرد: این چاه را کنده ایم، امروز به آب رسیده، و مقداری از آن، آب به دست آمده که هم شور و هم اندک است، تقاضا دارم دعا کنی تا خداوند آن را شیرین و پر برکت کند. امام حسین(علیه‌السلام) فرمود: اندکی از آب چاه را نزدم بیاور. عبداللّه اندکی آب آورد، امام(علیه‌السلام) اندکی از آن را نوشید سپس مقداری از آن را در دهان مزه کرد، و آنگاه همان آب مزه شده را در درون آن چاه ریخت. همین کار امام حسین(علیه‌السلام) باعث شد که آب آن چاه، هم شیرین و گوارا گردید، و هم زیاد شد.(1) 2- شیخ مفید (ره) در ارشاد از سالم بن ابی حفصه نقل می کند، روزی عمر بن سعد به امام حسین(علیه‌السلام) گفت: «ای ابا عبداللّه! در نزد ما مردمان بی خردی هستند که می پندارند من تو را می کشم؟» امام حسین(علیه‌السلام) به او فرمود: «آنها بی خرد نیستند بلکه خردمند هستند، آگاه باش آنچه چشمم را روشن کند، این است که پس از من از گندم عراق جز اندکی نخواهی خورد.»(2) از امام باقر(علیه‌السلام) نقل شده: هنگامی که امام حسین(علیه‌السلام) یک روز قبل از ترویه (روز هشتم ماه ذیحجّه) از مکه خارج شد، عبداللّه بن زبیر، آن حضرت را بدرقه کرد و گفت: «ای ابا عبداللّه! آیا در موسم حج، مکه را می گذاری و به سوی عراق می روی؟» امام حسین(علیه‌السلام) فرمود: «ای پسر زبیر! هرگاه در کنار آب فرات به خاک سپرده شوم، برایم محبوب تر از دفن در آستان کعبه است.»(3) 3- محدّث معروف راوندی در کتاب الخرائج و الجرایح روایت می کند: هنگامی که امام حسین(علیه‌السلام) از مدینه عازم عراق (کربلا) بود، امّ سلمه (یکی از همسران پیامبر) به محضر امام آمد و عرض کرد: «از رفتن به عراق خودداری کن، زیرا من از رسول خدا(ص) شنیدم که فرمود: فرزندم حسین(علیه‌السلام) در عراق کشته می شود، و به من تربتی (مقداری از خاک کربلا) داد، که آن را در شیشه ای نهاده ام.» امام حسین(علیه‌السلام) فرمود: سوگند به خدا من کشته می شوم، و اگر به عراق سفر نکنم نیز مرا می کشند، اگر بخواهی خوابگاه قتلگاه خود و اصحابم (در کربلا) را به تو نشان می دهم، آنگاه امام حسین (علیه‌السلام) با دست مبارک، بر چهره امّ سلمه کشید، همین باعث شد که خداوند همه پرده های حجاب را از پیش روی امّ سلمه برچید، او هماندم قتلگاه امام حسین(علیه‌السلام) و سرزمین کربلا را مشاهده کرد، و صحنه عاشورا را دید. در این وقت امام حسین(علیه‌السلام) مقداری از خاک کربلا را بر گرفت و به امّ سلمه داد، تا آن را در شیشه دیگر نگهداری کند، و به او فرمود: «هرگاه این تربت را دیدی که از آن خون می جوشد و جریان دارد، بدان که من کشته شده ام.» امّ سلمه می گوید: روز عاشورا بعد از ظهر هر دو شیشه را دیدم که خون در آنها می جوشید، صیحه زدم و ناله سر دادم، و دانستم که امام حسین(علیه‌السلام) را به شهادت رسانده اند.(4) 📚📚📚 پی نوشت ها : 1. ارشاد شیخ مفید (ترجمه شده)، ج 1، ص 135. 2. همان. 3 . کامل الزّیارات، ص 73. 4. همان #یوم_الترویه #یوم‌الترویه #ترویه

‌‌‌‌‌‌‌┄✦۞✦‌‌✺‌﷽‌‌‌✺✦۞✦┄ #حدیث_نور ✨امام علی علیه‌السلام فرمودند: گروه‏ هايى به سوى بهشت برين (از ديگران) پيشى گرفتند كه بيش از ديگران اهل روزه، نماز، حج و عمره نبودند، بلكه آنان در موعظه‏ هاى الهى تعقل كردند.✨ #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

✾ ✾ ✾ ══════💚══   #ماجرای_غدیرخم_درمنابع_اهل‌سنت #مبلغ_غدیر_باشیم ⇦بیشتر در زیر نویس منابع اهل سنت بیان خواهد شد⇨ ●ابو‌عبدالرحمان نسائی، احمد بن شعیب، السنن الکبری، ج۴، ص۵۷ و ص۴۹ و ج۵، ص۱۵۵. ○ابن‌کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، ج۵، ص۱۶۴. ●ابویعلی موصلی، احمد بن علی، مسند ابی‌یعلی، ج۴، ص۹۳. ○ابو‌بکر بیهقی، احمد بن حسین بن علی، السنن الکبری، ج۵، ص۱۰. ●ابن اثیر، ابوالسعادات، جامع الاصول، ج۳، ص۴۵۹. ○علامه امینی، عبدالحسین، الغدیر، ج۱، ص۹. ●ابن سعد بغدادی، محمد بن سعد، طبقات الکبری، ج۲، ص۱۷۳. ○نیشابوری، مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ج۲، ص۸۷۶. ●واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۳، ص۱۰۸۹. ○نوی، یحیی بن شرف، نهایه الارب فی فنون الادب، ج۱۷، ص۳۷۱.     ●ماوردی، علی بن محمد، الحاوی الکبیر، ج۱۴، ص۸۷. ○سمهودی‌، علی ‌بن‌ عبد الله، وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، ج۳، ص۱۶۰.     #فقط_حیدر_امیرالمؤمنین_است #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

#آیات_نور #حزب شصت و هفتم پیامهای آیات فوق⇧‌⇩: 1- آفرينش انسان و گياه، نشانه‌ى حقانيّت خداوند است. «ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ» 2- خداوند هرگز آفرينش را با مرگ و مير رها نمى‌كند زيرا كسى كه حقّ است، هرگز كار لغو و باطل از او سر نمى‌زند. پس بايد آفريده‌هاى خود را به مقصد و هدف نهائى برساند و پس از مرگ مرحله‌ى ديگرى باشد. «بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَ أَنَّهُ يُحْيِ الْمَوْتى‌» 3- كسى كه يك بار آفريد، باز هم مى‌تواند بيافريند. «يُحْيِ الْمَوْتى‌» 4- كسى كه هم ابتداءً خلق مى‌كند و هم مى‌تواند در آفريده‌ى خود هرگونه تصّرفى انجام دهد، قادر مطلق است. «عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ» 5- معاد، جسمانى است. «يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ» #استاد_قرائتی #اللهم_عجل_لولیک_الفرج