eitaa logo
(🌼بوی باران🌼)
91 دنبال‌کننده
235 عکس
124 ویدیو
41 فایل
مذهبی،عقاید(پرسش و پاسخ)،احکام،داستانک،خانواده،انگیزشی. ارتباط با خادم کانال: @M_Ramazanghasem
مشاهده در ایتا
دانلود
طبق نظر مشاور و درمان‌گر معروفی؛ برخی افراد در ازدواج تفکراتِ رایجی دارند؛ نظیرِ خوشبخت شدن و پیدا کردن نیمه گمشده‌شان و تغییر طرف مقابل و... حال ان‌که ازدواج با این تفکرات، صحیح نیست چون واقعیت‌های زندگی با انتظارات‌شان جور در نمی آید و دچار سرخوردگی می‌شوند. چرا که عشق و درد مثل دو روی یک سکه‌اند؛ عشق را یک گلزار در نظر بگیرند، حالا که وارد این گلزار شدند دو انتخاب دارند : ❶گِلاویز شدن با خارهای گلزار تا آنها را از بین ببرند(همسرم را درستش می کنم، تغییرش میدم) که قطعا نمیتوانند همه خارها را از بین ببرند و فقط خودشان را زخمی می کنند، ضمن اینکه از بودن در گلزار هم لذت نمی برند. ❷ پذیرش گلزار با خارهایش البته شاید یک مقدار خارها اذیت‌شان کنند، اما در کل، بودن در گلزار می‌تواند تجربه لذت بخشی برای‌شان باشد. به تعبیر بنده ‌‌‌ ما نیز با ورود در گلزار دنیا اگر چشم خاربین داشته باشیم تا پایان عمر در حال درگیری و جنگ با رنج‌های هستیم که آنها را خار این گلزار می‌دانیم و روح و جسم‌مان فرسوده می‌شود و ناگاه به خود می آییم که پایان زندگی مان است. اما اگر چشم گُل‌بین داشته باشیم و در کنار رنج‌های زندگی گنج‌ها که گل‌های گلزار زندگی هستند؛ دیدیم از زندگی‌مان رضایت داریم و خارهای گلزار زندگی چشم ما را نابینای‌ گل‌های زندگی نمی‌کنند. چشم گلُ بین داشته باشیم تا حتی خارها را هم گُل ببینیم‌. ✍مریم رمضان قاسم @booyebaran313
🔻انواع واکنش در مواجهه با ناملایمات 1⃣ بی‌صبری 2⃣ تظاهر به صبوری 3⃣ صبورانِ مشتاقِ راضی 4⃣ صبورانِ مشتاقِ راضیِ شاکر 🍂1⃣بی‌صبری توأم با جزع و فزع: انسان‌هایی که فاقد صبوری‌اند و زمانی که با مشکلی برخورد می‌کنند و یا گرفتار بلا می‌شوند اصلا صبر نمی‌کنند؛ بلکه جزع و فزع کرده و به سرعت واکنش منفی نشان می‌دهند؛ در حالیکه: سعادت با شکیبایی بوَد یار ز بی‌صبری به رسوایی کشد کار 🍁2⃣ تظاهر به صبوری توأم با نارضایتی درونی: این گروه هر چند در مواجهه با سختی‌ها، به ظاهر هیچ‌گونه واکنشی ندارند؛ اما در باطن به شدت متلاطم و مضطرب‌اند؛ آشوب درونی و نگرانی روحی دارند. این افراد در برابر ناملایمات تسلیم‌‌‌اند، اما تسلیم ظاهری، نه باطنی و قلبی؛ بنابراین نه تنها آرامش ندارند بلکه ناراحت، نگران‌‌اند و از وقوع بلاها هیچ رضایتی ندارند و با خود می‌گویند: کاش فلان نعمت را از دست نداده بودم، کاش فلان اتفاق رخ نداده بود و... 🔻عدم واکنش آنها نسبت به رویدادهای تلخ می‌تواند ناشی از: ❌ بی‌نتیجه دانستن جزع‌ و فزع گمان‌شان این است: بلایی که به آن دچار شده‌اند با جزع‌ و فزع نه از بین می‌رود و نه جبران می‌شود؛ بلکه اظهار عدم رضایت از زندگی، سختی‌های دیگری در پی دارد و مشکلی به مشکل کنونی افزوده می‌گردد. به همین خاطر در ظاهر تسلیم هستند. به عنوان مثال می‌دانند: داد و فریاد زدنِ شخصِ مصیبت دیده، مصیبت را کم نمی‌کند، انسان متوفا را بر نمی‌گرداند، باغ خشک‌شده را طراوت نمی‌بخشد، درد را از بیمار برطرف نمی‌کند. قرآن کریم در این باره می‌فرماید: «سَواءٌ عَلَینا أ جَزِعنا أم صَبَرنا مَا لَنَا مِن مَّحِیصٍ»(بر ما یکسان است  چه بی‌تابی کنیم، چه شکیبایی، هیچ راه گریزی برای ما نیست.) ❌ ریاکاری برخی به منظور ریا و نشان‌دادن صفت صبر به دیگران، ظاهرا در برابر بلا تسلیم می‌شوند تا همه گمان کنند او فرد صبوری است؛ بنابراین وقتی فرزندشان در مقابل مهمان لیوان آب را روی فرش می‌ریزد او را سرزنش نمی‌کند اما در باطن ناراحت است و حرص می‌خورد. ❌ حیا و خجالت‌زدگی عده‌ای به جهت حیا و روحیۀ خجالتی که دارند خود را به صبوری می‌زنند؛ این دسته به‌ سبب نگران بودن از اینکه دیگران آنها را طرد کنند و نیز ترس از انگشت‌نمایی، رسوا شدن نقائص و توجه منفی دیگران دارند خود را تسلیم نشان می‌دهند. ❌ انتقادگریز برخی هم جسارت داشته اما از قرار گرفتن در معرض انتقاد دیگران، رنجور می‌شوند لذا صبر را به خود تحمیل می‌کنند تا از رنج تذکر در امان باشند. 🍃3⃣ صابران مشتاقِ راضی: دسته‌ی سوم در مواجهه با بلا، نه در ظاهر و نه در باطن جزع‌وفزع نمی‌کنند بلکه علاوه بر ظاهر در باطن نیز تسلیم‌ هستند زیرا صبر در وجودشان نهادینه شده؛ شوق به بلا را در آنها ایجاد شده است. بنابراین از وقوع مصیبت خشنود و راضی‌اند؛ آرامش باطنی در وجودشان و چون صبر در اعماق وجودشان نهادینه شده است، اعضا و جوارح‌شان صبورانه عمل می‌کنند. 🪴4⃣ صابرانِ مشتاقِ راضی و شاکر: دسته ی چهارم علاوه بر داشتن شوق و رضایت به وقوع بلا و مصیبت، شاکر نیز هستند؛ یعنی در باطن مشتاق نزول بلا و رضایت کامل از وقوع آن دارند به‌گونه‌ای که اگر آنها را مخیر به انتخاب بین مبتلاشدن به گرفتاری‌ و عدم ابتلا به مشکلات قرار دهند به یقین وقوع بلا را انتخاب می‌کنند؛ بعلاوه اینکه در حین ابتلا به بلاء، خدای سبحان را به سبب دچارشدن به این بلا و سایر نعمت‌های الهی، شکر می‌کنند. 🔸امام صادق«علیه‌السلام» فرمودند: هرگاه پیشامد خوبی برای پیامبر خدا«صلی‌الله‌علیه‌وآله» رخ می‌داد که از وقوع آن خوشحال می‌شدند و می‌فرمودند: «الحَمدُلِلهِ عَلَی هذه النِّعمَة» و هرگاه اتفاقی می‌افتاد که حضرت را ناراحت می‌کرد، می‌فرمودند: «الحَمدُ لِله عَلَی کُلِّ حَالٍ». عاشق درویش تا دانست ذوق صبر و شکر بر جفاهای تو صابر و ز بلاها شاکر است 🔻حضرت ایوب «علیه‌السلام» الگو، نمونه‌‌ و مصداق کم‌نظیر صابران بر بلا هستند. ایشان در هنگام ابتلا به بلا، هیچ سخنی برای برطرف‌شدن آن بلاها نگفتند، فقط در یک جملۀ کوتاه عرض کردند: «أنِّی مَسَّنِیَ الضُرُّ وَ أَنتَ أرحَمُ الرَّاحِمینَ»([پروردگارا،] به من سختی رسیده است و تو مهربان‌ترین مهربانانی.) که این جمله‌ی آن حضرت نشان از اوج معرفت عظیم به حکمت الهی دارد که در اوج بلا و مصیبت‌ها نه جزغ و فزغ و نه درخواست رفع بلا می‌کنند بلکه پی در پی و فراوان، در دعا و مناجات تنها شرح‌حال خود را محضر خدا عرضه و از حال خود خبر می‌دهند؛ 👈عجیب‌تر اینکه در حین وقوع آن گرفتاری‌های بزرگ، خدای خود را به «أرحم‌الراحمین» توصیف می‌کند. هفت سال ایوب با صبر و رضا در بلا خوش بود با ضیف خدا تا چو واگردد بلای سخت‌رو پیش حق گوید به صدگون شکر او کز محبت با من محبوب‌کش رو نکرد ایوب یک لحظه ترش از وفا و خجلت علم خدا بود چون شیر و عسل او با بلا @booyebaran313
❓سوال: يك وقت هايي ما در زندگی‌مان كم مي‌آوريم؛ دردها و رنج‌ها بر سرمان آوار می‌شوند و گمان میکنیم واقعا به بن بست رسیده‌ایم و شايد اين اضطرار را در آن لحظات زندگي مان حس كنيم؛ آن اضطراري كه در مسائل مادي و مشكلاتي كه در زندگي روزمره رخ مي دهد، در راستاي همين اضطراربه حجت الهی است؟ ✅ پاسخ: بله، یكی از حكمت ها و فوايد بلاها و گرفتاري هايي كه گاهي براي يك شخصی پيش مي‌آيد همين است كه به اضطرار برسد. و نمونه آن در آیه آمده است که "وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ ﴿٤٢﴾ -و همانا ما پیغمبرانی به سوی امتان پیش از تو فرستادیم، پس (چون اطاعت نکردند) به بلاها و مصیبتها گرفتارشان ساختیم، شاید تضرع کنند (به درگاه خدا اظهار عجز و گریه کنند.) مضطر شدن انسان، بسیار ارزشمند است. خودِ اضطرار نعمت است چون گرد و غبار غفلت‌ها را کنار می‌زند و انسان از مسائلی که باید قطع امید کند جدا شده و به آنچه باید وصل شود متصل می‌شود؛ فلذا انسان را به تنظیمات کارخانه خودش که همان فطرتش است برمی‌گرداند؛ و اینجا اضطرار به حجت را درک می‌نماید. اضطرار، کلید گشایش است و فقط دعای انسانِ مضطر دعاست و به آسمان می رود؛ تا وقتي انسان مضطر نشده؛ هنوز دعايش دعا نيست. اوج اضطرار در آيه ي اضطرار آمده است:«أَمَّنْ يُجيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوء» (نمل/62) مصداق تام اين آيه ولی عصر عجل الله فرجه الشریف هستند که مضطر واقعی هستند و دعای‌شان از طرف خداوند اجابت خواهد شد. @booyebaran313
سؤال: ❌ چرا مصیبت؟🤔 ❌ چرا رنج؟🧐 ✅ پاسخ : ✂️ برشی از یک کتاب ● مصیبت ها زمینه ساز توجه به خدا 🖇 برای آنکه در زمین بذر بپاشند، باید زمین را شخم بزنند و در آن شیار به وجود آورند تا آمادگی پذیرش بذر را پیدا کند. بدون این شخم زدن و شیار ایجاد کردن هر چه در زمین بذر بپاشند، بی فایده است. 🖇 مصیبت ها در زندگی مانند شخم زدن زمین و شیار ایجاد کردن در آن است، تا بذر توجه و التجاء به خدا و تضرع در برابر خدا و نیز بذر معرفت در دل انسان کاشته و بارور شود. برشی از کتاب "تمثیلات" آیه الله حائری شیرازی @booyebaran313
☘🌺☘🌺☘🌺 دلیل رنج‌های ما 🌿روزی چند نفری که در جستجوی آرامش و رضایت درون بودند، نزد یک استاد رفتند و از او پرسیدند: استاد شما همیشه یک لبخند روی لبت است و به نظر ما خیلی آرام و خشنود به نظر میرسی، لطفا به ما بگو راز خشنودی شما چیست؟ استاد گفت: بسیار ساده! من زمانی که دراز می‌کشم، دراز می‌کشم. زمانی که راه می‌روم، راه می‌روم. زمانی که غذا می‌خورم، غذا می‌خورم. ان چند نفر عصبانی شدند و فکر کردند که استاد آن‌ها را جدی نگرفته است. به او گفتند که تمام این کارها را ما هم انجام می‌دهیم, پس چرا خشنود نیستیم و آرامش نداریم؟ استاد به آن‌ها گفت: زیرا زمانی که شما دراز می کشید به این فکر می‌کنید که باید بلند شوید، زمانی که بلند شدید به این فکر می‌کنید که باید کجا بروید، زمانی که دارید می‌روید به این فکر می‌کنید که چه غذایی بخورید. فکر شما همیشه در جای دیگر است و نه در آنجایی که شما هستید! زمان حال، تقاطع گذشته و آینده است و شما در این تقاطع نیستید بلکه در گذشته و یا آینده هستید... به این علت است که از لحظه‌هاتان، لذت واقعی نمیبرید زیرا همیشه در جای دیگر سیر می‌کنید و حس می‌کنید زندگی نکرده‌اید و یا زندگی نمی کنید. @booyebaran313
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎞 اسیر باشیم یا امیر؟! ✍🏻 عین‌صاد ❞ دنيا بد نيست، كم است. دنيا رنج است اگر اسيرش باشى و سود است، اگر اميرش بشوى.دنيا پا است اگر با آن راه بروى و بار است اگر او تو را راه ببرد. دنيا نور است و همچون خورشيد است. اگر با آن نگاه كنى مى‌بينى، اگر به آن نگاه كنى كور مى‌شوى و رنج مى‌برى و مى‌سوزى. دنيا مردار است اگر ذبحش نكنى و به كارش نگيرى و مرداب است اگر به جريانش نيندازى. ما با دنيا و ثروتمان، بخواهيم يا نخواهيم، مردار زمين و مرده زمان خواهيم بود مگر آنجا كه حركتى بگيريم و حياتى بدست بياوريم و سپس، خويش را ذبح كنيم و ذبيح الله شويم. @booyebaran313
🌺میلاد با سعادت امام حسن عسکری مبارک🌺 گاهی به نشاط گاه هم غم داریم ما شعر در این بزم، دمادم داریم آزمایش‌‌دائمی با توجه به آیات کریمه قرآن کریم انسان تا زنده است در کلاس آزمون است. اگر نعمتی دارد بايد وظيفه آن نعمت را انجام دهد و اگر نقمتی(رنجی) دامنگير او شد با نقمت بايد کنار بيايد. در هر دو حال انسان در حال امتحان است. نه داده‌ها کرامت است و نه نداده‌ها توهین. ما بر سر سفره ربوبیت الهی نشسته ایم و نعمت‌ها و نقمت متناسب با ظرف روح ما هستند. @booyebaran313
🔻بلاها و آزمون ها، راهی به سوی تضرع و توبه 🎙علامه مصباح یزدی 🔴کار خدا با یک تیر چند نشان می‌زند. ما آدمیزادها همیشه یک هدف داریم و چیزهای دیگر طفیلی هستند. ولی برای خدا همه اهداف حساب شده است و کار لغو و اتفاقی ندارد. برای یک کسی یک حساب دارد و برای کسی دیگر حساب دیگری. 🔴یکی از آیه‌هایی که من تازگی‌ها در دفتر آقا خواندم، می‌فرماید: «ما هیچ پیغمبری را برای هیچ مردمی نفرستادیم مگر اینکه موقعی که پیغمبر آمد، مردم مبتلا شدند به بلاهایی لعلهم یضّرّعون» (اعراف، ۹۴). این زمینه‌ای است برای اینکه مردم به طرف خدا بروند و گریه و زاری کنند. 🔴می‌فرماید: «فلولا اذ جائهم باسنا تضرعوا ولکن قست قلوبهم»(انعام، ۴۳). جا داشت که وقتی بلاها می‌آید، اینها بیشتر به طرف خدا بروند، حرف پیغمبر را قبول کنند، توبه کنند و بازگشت کنند. ولی اینها به قساوت قلب مبتلا شدند و اثری هم نکرد. باز بلا هم را دیدند و باز هم به طرف خدا نرفتند. ما مصداقش هستیم. خدا گاهی برای تنبیه ما یک تلنگر می‌زند و یک مشکلی پیش می‌آید برای اینکه ما به گوش بیاییم. ولی باز هم غفلت می‌کنیم. «ولکن قست قلوبهم» دل‌ها سخت شده و اثر نمی‌کند. این نص قرآن است و تاویل و این حرف‌ها در آن نیست.۱۳۹۲/۱۱/۲۸ @booyebaran313