eitaa logo
نکات ناب علامه جوادی آملی
297 دنبال‌کننده
559 عکس
189 ویدیو
1 فایل
.بسم الله الرحمن الرحیم 🔍(قل اندعوا من دون الله ما لا ینفعنا ولا یضرنا و نرد علی اعقابنا بعد اذ هدانا الله کالذی استهوته الشیاطین فی الارض حیران..)‼ 📚تفسیر کامل هست مگر مطالبی که از حوصله عزیزان خارج باشد.... @R_seyedi313💬
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖سوره:حمد 💎آیه: (بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ) 🌴معناي به نام خدا اين نيست كه (بسم الله) در آغاز آن مورد عنايت قرار گيرد، بلكه مايه تذكر الهي است، هر چند كلمه ويژه (بسم الله) كافي است. بر اين اساس، برخي از بدون كلمه (بسم الله) و با تحميد، تسبيح يا تكبير آغاز مي ‏شود كه در مزبور توجه به اسمي از اسماي حسنا و صفتي از اوصاف علياي الهي است. 🎗چنان كه در امتثال دستور خداوند درباره مذبوح يا منحور(نحر و ذبح شتر) و اشتراط آن به تسميه، در آيه (فكلوا مما ذكر اسم الله عليه إن كنتم بآياته مؤمنين*از آنچه نام خدا بر آن برده است بخورید اگر به آیات ما ایمان دارید)و آيه (ولا تأكلوا مما لم يُذْكَر اسم الله عليه وإنّه لفسقٌ*از آنچه نام خدا بر آن برده نخورید چرا که آن خارج شدن از مسیر اطاعت است و ناپسند) نقل شده است: شخصي هنگام ذَبْح، (سبحان الله) يا (الله اکبر) يا (لا اله الا الله) يا (الحمد لله) خدا كرده است (كافي است يا نه؟) امام (عليه ‏السلام) فرمود: نام خداوند در همه اين كلمات آمده است و چنين سر بريدني و آن مذبوح يا منحور است: «سئلته عن رجل ذبح أو أو أو قال: «هذا كلّه من أسماء الله، به». 💢گاهي با فعل معيّن همراه با لفظ باء كه حرف جرّ است ذكر مي ‏شود؛ مانند: «بحول الله وقوته أقوم وأقعد*به قوه و قدرت خدا بلند می شوم و می نشینم» و (إقرء باسم ربّك الذي خلق*بخوان به نام پروردگاری که تو را خلق کرد) در اين گونه موارد ابهامي در تعيين متعلق باء نيست و گاهي كار به نام خدا شروع مي‏ شود كه به مثابه قرينه مُعِيّنه مي‏ تواند تعلَّق حرف جرّ باشد؛ مانند آن كه كسي بخواهد سوره‏اي تلاوت كند يا از جايي برخيزد يا به جايي بنشيند. 🍀 و نظير آن كه ذابِح يا ناحِر در هنگام ذبح گوسفند يا نَحْر شتر مي ‏گويد: بسم الله...؛ يعني به نام خداوند قرباني مي ‏كنم و به نام او حيوان را سر مي‏برم و نيز مانند شروع مُؤلّف يا مدرّس يا صاحب كه در اين گونه موارد احتمال تعيّن متعلّق حرف جر كاملا ً بجاست؛ گرچه احتمال تعلّق آن به متعلّق عام كه در موارد عمومي متحمل است، نظير «ابتداء» و «استعانت» نيز معقول خواهد بود. 🌀البته ممكن است متعلَّقْ باشد تا جمله، اسميّه شود و ممكن است باشد تا جمله، فعليّه گردد؛ مانند: ابتدائي (ابتدائي ثابت كه ظرف مستقر باشد، نه لغو) بسم الله...و ابتدأت بسم الله...؛ زيرا حرف جرّ نيازمند به متعلق است تا از برهد و به برسد. 〽️و اين نتيجه گاهي با حاصل مي ‏شود؛ مانند: «ابتدائي» و زماني با حاصل مي‏ گردد؛ مانند: «ابتدأت». بحث درباره از آن جهت است كه حرف جرّ به آن است و از اين لحاظ تفاوت بين اقسام مجرور نيست؛ يعني اگر گفته مي ‏شد: «بالله» و كلمه اسم ذكر نمي ‏شد نيز تعيين متعلَّق قابل طرح بود. ⚜اما اين كه چرا به جاي «بالله» عنوانِ «بسم الله» انتخاب شد؟ وجوهي ذكر شده است؛ مانند: 1⃣براي به اسم. 2⃣براي بين شروع در مثلا ً و بين ؛ زيرا قَسَم به «الله» حاصل مي‏ شود، نه «بسم الله». 3⃣ چون ، عين ، تفاوتي بين «الله» و بين «بسم الله»، وجود ندارد. 4⃣اوّل با به نام خداوند، دل ها از علايق و سرّها از عوايق صاف شود تا كلمه «الله» بر دل نَقّي و سِرِّ صَفّي وارد آيد... ⏳به هر تقدير، چون كلمه (بسم الله) و نيز جزء قرآن است، اگر براي يا عنوان ديگر قرائت شود، گرچه از لحاظ لفظ شامل حال خود نمي‏ شود، ولي از جهت ملاك، خود را نيز در بر مي‏ گيرد؛ يعني از خداوند همان‏طور كه نسبت به ساير اجزاي سوره و همچنين ساير كلمات قرآن مجيد محقّق است، نسبت به خودِ (بسم الله) نيز محقّق خواهد بود. 🖌حتي در به نام خداوند، بايد نام الهي را سرآغاز افتتاح و ابتداء و تسميه و بَسْمَله(بسم الله الرحمن الرحیم) دانست. آري اگر (بسم الله) جزو سوره و خارج از قرآن بود مي ‏توانست به عنوان ابتداء به نام خدا قرار گيرد و با افتتاح آن، سوره شروع شود. ✨ به هر حال تسميه الهي هر و كليد هر مخزن است. 🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻 📚تفسیر تسنیم 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖تفسیر سوره: حمد 💎آیه: (بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ) 🌧لطايف و اشارات 1 ـ ادب الهي در شروع كار ❄️سوره مباركه كه اولين سوره كتاب خداست، با آيه كريمه (بسم الله الرّحمن الرحيم) كه حاوي و برخي اسماي صفات الهي است، آغاز مي‏ شود. بنابراين، «بسم الله» همدر سوره و هم در كتاب الهي آمده است و اين گونه، خداي سبحان ورود به و شروع عمل را به ما مي‏ آموزد. 🕊پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) نيز در مقام تبيين همين ادب ديني فرمودند: هر كاري كه با نام خدا آغاز نگردد است: «كلّ أمر ذى بال لم يُبداي فيه باسم الله فهو أبتر». ابتر به معناي «منقطع الآخر» و ‏فرجام است و چون فاعل با پايان يافتن كار به هدف خود مي‏ رسد، كاري كه به ، ابتر است و از اين رو به زيركي و هوشي كه در به كار نيايد، چون به هدف اصيل خويش نرسيده است، «فطانت بَتراء» (زيركي بي ‏فرجام) گفته مي ‏شود. 💢آغاز كردن كار با نام خدا و ابتداي به اسم «الله» اشارتي لطيف و رمزگونه به لزوم و ، يعني جمع بين «حُسن فعلي*کار خوب» و «حُسن فاعلي*از قلب پاک» دارد. بنابراين، كاري را مي‏توان با نام خدا آغاز كرد كه هم حسن فعلي داشته باشد و هم حسن فاعلي؛ يعني هم حق باشد و هم از و نيّت خالص فاعل برخاسته باشد و اگر عملي هر دو حسن يا يكي از آن دو باشد، قابل با نام خدا نيست و به نيز نمي ‏رسد؛ زيرا كار باطل به باطل ختم مي‏شود. ☸پس براي شدن كار به اصيل خود كه حق است و مصونيّت از نافرجامي كه آفت فعل است، بايد كار را با و به حق آغاز كرد و از اين رو خداي سبحان مسئلتِ ورود صادقانه به كار و خروج پيروزمندانه از آن را به پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) مي‏ آموزد: (وقل ربّ أدخلني مدخل صدق وأخرجني مخرج صدق.....و بگو خدایا مرا به کار خوب داخل و از کار خوب خارج کن). ⛱انساني كه با نام خدا وارد كاري شد و در و آن نام را حفظ كرد، هرگز در بين راه نمي‏ ماند: (ومن يتّق الله يجعل له مخرجاً ويرزقه من حيث لا يحتسب...هر کس که تقوای الهی پیشه کند راه خروج را برای او قرار می دهیم و روزی اش را از کجایی که گمان آنرا نمی برد می فرستیم). خداي سبحان در اين سوره به ما مي ‏آموزد كه حتي حمد و عبادت او نيز اگر با «اسم الله» آغاز نگردد، گرچه حسن فعلي دارد، ولي چون (حسن فاعلي*از قلب پاک بیرون نیامده) است، اَبْتر است. 🗼در فرهنگ ديني، «ابتر» بودن و نافرجامي هم به اسناد داده شده است؛ مانند آنچه در حديث پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) گذشت، و هم به ؛ مانند: (إنّ شانئك هو الأبتر...قطعا که دشمن تو ابتر است). ⌛️انسان ‏اي كه كار باطل مي ‏كند، يعني هم «قُبح فعلي» دارد و هم «قُبح فاعلي»، ابتر است و هرگز به مقصد ‏رسد. 🔮مراد از ابتر بودن فاعل، تنها نيست. فاجعه آن است كه انسان به مقصد و مقصود اصيل خود دست وگرنه و انقطاع نسل فاجعه ‏بار ؛ به ويژه در جهان آخرت كه سخني از روابط (قوم و خویشی) نيست: (فلا بينهم يومئدٍ...) و هر كس عقايد، اخلاق و كارهاي خويش است. 🔊حاصل آن كه، خداي سبحان با آغاز كردن كتاب وحي به نام خود، ديني در آغاز كردن كارها را به ما مي ‏آموزد. 🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄 📚تفسیر تسنیم 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖تفسیر سوره: حمد 💎آیه: (بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ) 🔑8 ـ معيار تفكيك صفات ذات و فعل 🔮 خداي سبحان برخي و برخي است. 💡صفات «ذاتي» و همچون ذات، بوده، در مقابل آن ها هيچ وصف كمالي قرار ندارد؛ مانند: و و و چون مقابل هاي اين صفات (ناداني، مرگ، ناتواني) براي خداوند است، خداي سبحان به آنها متصف نمي‏ شود. 💭امّا صفات «فعل» صفاتي است كه از خداوند انتزاع مي‏ شود و در برخي موارد مقابل دارد و با داشتن مقابلْ خداوند به مقابل هاي آنها نيز متصف مي ‏شود؛ اراده، رضا، اِحياء و بسط كه مقابل هاي آن ها (كراهت، سخط، اِماته، قبض) صفات فعل خداي سبحان است. ♦️براساس همين فرق بين صفات ذات و صفات فعل، حضرت امام رضا (عليه ‏السلام) به شخصي كه در محضر ايشان گفت: خدا را حمد مي ‏كنم تا آن جا كه علم اوست(خدا): «الحمد لله منتهي علمه»، فرمودند: اين گونه تعبير نكن؛زيرا علم خدا كه عين ذات نامحدود اوست، ندارد.گوينده پرسيد: خدا را چگونه حمد كنم؟ آن حضرت فرمودند: بگو «الحمد لله منتهي رضاه....حمد می کنم خدا را تا جایی که رضای اوست». چون رضاي خدا است. او از است، ولي از كفر و كافر ناخشنود است: (ولا يرضي لعباده الكفر). در جهان آخرت نيز و نعيم آن گستره رضاي خدا و و عذاب هايش محدوده غضب اوست. 📣تذكّر: ، تنها به اوصاف كماليِ متصف خواهد شد و هرگز به اوصاف نقصيِ آن متصف نمي‏ شود؛ مثلاً اگر كاري از خداوند شد حتماً و و هيچ‏گاه ظلم و جفا نخواهد بود. پس اتصاف به دو طرف مقابل به معناي موصوف شدن ذات اقدس الهي به اوصاف نقصيِ آن نيست. 🦋9 ـ احكام فقهي نام خدا ⭐️قداست و بركت نام خدا منشاي اعتبار براي اسماي لفظي خداي سبحان شده است. برخي از اين احكام عبارت است از: الف: حرمت تنجيس و آلوده كردن آن. ب: وجوب تطهير آن، در صورت آلوده شدن. ج: حرمت هتك آن، به هر نحو. د: حرمت مسّ آن بدون طهارت. ه: ممنوع بودن جدال با آن (سوگند به صورت «لا والله» و«بَلي والله») در اِحرام عمره و حجّ. و: لزوم ذكر و تسبيح آن در ركوع و سجود نماز. ز: اشتراط ذبح و تذكيه حيوان به آن. ح: مشروط بودن حليّت صيد به ذكر آن. ط: احكام سوگند. ي: استحباب شروع كار با ذكر آن. 🔆برخي از اين احكام از معصومان (عليهم ‏السلام) و برخي از كريم استفاده مي‏ شود؛ مثلاً قرآن كريم هم ذكر نام خدا به هنگام ذبح حيوان را توصيه مي ‏كند: (فاذكروا اسم الله عليها) و هم از خوردن گوشت حيواني كه بدون ذكر نام خدا صيد يا ذَبح يا نَحْر(ذبح شتر) شده است، منع مي ‏كند: (ولا تأكلوا ممّا لم يذكر اسم الله عليه). 🖌 اثر اسماي لفظي خداي سبحان به پايه ‏اي است كه حيوان پاك و حلال، اگر ذكر نام او كشته شود، مردار، و مي‏ شود. پس نام خدا با نام هاي ديگر يكسان تا ذكر و عدم ذكرش تفاوتي نداشته باشد و يا تنها نيّت و خطور ذهني آن ها كافي و كارساز باشد. ❄️تذكّر: برخي براي فرق بين يَمين(سوگند) كه فقط به «الله» حاصل مي ‏شود و بين تيمّن(تبرک) كه به «اسم الله» تحقّق مي ‏يابد، نكته تبرك به نام خدا را ذكر كرده ‏اند؛ يعني سوگند بر اساس حكم فقه، به «الله» حاصل مي‏ شود، نه به «اسم الله»، ليكن تبرّك به «اسم الله» حاصل مي ‏شود، چه رسد به ذات «الله». 🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄 📚تفسیر تسنیم 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖تفسیر سوره: حمد 💎آیه۲: (اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ العالمین) 🔮5 ـ مشكور و محمود حقيقي ☄در فرهنگ ديني: ❄️الف)هم از خداي سبحان در برابر بندگان سخن رفته است: (فمن حجّ البيت أو اعتمر فلا جناح عليه أن يطّوّف بهما ومن تطوّع خيراً فإن الله شاكر عليم...پس کسی که حج خانه کعبه کند یا عمره انجام دهد، بر او گناهی نیست که بر آن دو طواف کند و کی که کار خیری (طواف و سعی مستحب) انجام دهد، بدون تردید خدا به کار او پاداش دهنده و داناست )، (ومن أراد الآخرة وسعي لها سَعْيَها وهو مؤمن فأولئك كان سعيهم مشكورا...و کسی که اراده آخرت کند و برای آن تلاش نماید در حالی که خالص باشد تلاشش دارای پاداش است). 🌻(ب) و هم از او نسبت به : «فرضى سعيهم وحمد مقامهم...پس از تلاش آنها راضی است و جایگاهشان را می ستاید». شكر و حمد خدا و از است، نه از صفات ذات؛ زيرا از مقام فعل او انتزاع مي‏ شود. 🌙نكته مهمي كه درباره و بودن خداوند سبحان بايد مورد توجه قرار گيرد آن است كه و شكور بودن خداوند در برابر و و حامد بودن او نسبت به ، به ديد است وگرنه در تحليل و جمع‏ بندي نهايي، غيرخدا سهمي از شكر دارد و بهره و نصيبي از حمد، بلكه شاكر كار خود و حامد كمال خويش است. 🌴 او با از افعال و حامد فعلي است و بنابراين شاكر و مشكور و حامد و محمود حقيقي جز او كسي نيست. 🚨بيان مطلب اين كه، بر اساس و خداي سبحان اعمال صالح و سعي مشكور بندگان صالح خداوند، چيزي جز و تجلي نيست و شكر و حمد نسبت به آن در حقيقت حمد و شكر در برابر خداست. 🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄 📚تفسیر تسنیم 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖تفسیر سوره: حمد 💎آیه۵:(إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ) ⛓بحث:حصر استعانت و استمداد از غیر خدا 💫 خداوند همان طور كه غذا و آب را آفريده و به آن ها سير و سيراب كردن بخشيده، انسان مددكار را نيز آفريده و به او امداد و گره‏ گشايي را عطا كرده است و در حقيقت او آيت(نشانه) خداست و اين كارها همه از اوصاف خداست كه از او انتزاع مي ‏شود و زايد بر ذات است، نه از اوصاف ذاتي كه از مقام ذات خداي سبحان انتزاع مي ‏شود. ☀️پس استعانت از استعانت از وجه خدا و فيض اوست، نه غير آن و هيچ در اعانت خود مستقل نيست و كسي كه توفيق كارهاي خير نيز مي‏ يابد بايد خود را شأني از شئون الهي در مقام فعل حق بداند. 💥پس تعاون، استعانت و اعانت، در محور است، نه ذات و چون همه جهان را ربّ العالمين اداره مي ‏كند با در خدا هم منافاتي ندارد و با اين بيان جايي براي اين تفكيك (إيّاك نستعين) در مورد است و (تعاونوا علي البرّ والتقوي) در مورد نمی ماند. 💨اما چون نقص و امر عدمي است به خداي سبحان ارتباطي ندارد. منشاي هر معصيتي يا است يا يا ساير امور عدمي و خدا از همه آن ها منزّه است. 🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄 📚تفسیر تسنیم 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i 🌍کانال تلگرامی:https://t.me/javadiamolii
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه آملی 📖تفسیر سوره: 📜آیه۲۱:یَا أَیُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّکُمُ الَّذِی خَلَقَکُمْ وَالَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ ⛓بحث: 6⃣اطلاق بر خدا 🔴 آلوسی می گوید: از آن که ابوعبدالله بصری، استاد قاضی عبدالجبار گفت: اطلاق «خالق» بر خدا است؛ زیرا در خلقت، تقدیر معتبر است وتقدیر مستلزم فکر و محاسبه است... این مسئله مورد اختلاف بین ابوعبدالله بصری و بین خداست که عنوان «خالق» را بر خود رواداشته، می گوید: « هو الله الخالق الباری ء » و من سخن خدا را می گویم. 🟢 قرآن کریم در موارد فراوانی خلقت را به خداوند اسناد داده، گاهی به صورت و زمانی به صورت و اگر تقدیر مأخوذ در خلق، در برخی موارد همراه با فکر و محاسبه است، براساس خصوصیت مورد است وگرنه آنچه در تقدیر معتبر است علم است، حصولی باشد یا حضوری وذاتی باشد یا کسبی. پس اگر در خلق تقدیر معتبر است تقدیر و اندازه گیری خداوند براساس علم حضوری و ذاتی اوست و هیچ محذوری ندارد. بســـوے ظــــــــهور💫✨ 🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄 📚تفسیر تسنیم 📬ایتا: https://eitaa.com/bourhan