eitaa logo
نکات ناب علامه جوادی آملی
296 دنبال‌کننده
560 عکس
189 ویدیو
1 فایل
.بسم الله الرحمن الرحیم 🔍(قل اندعوا من دون الله ما لا ینفعنا ولا یضرنا و نرد علی اعقابنا بعد اذ هدانا الله کالذی استهوته الشیاطین فی الارض حیران..)‼ 📚تفسیر کامل هست مگر مطالبی که از حوصله عزیزان خارج باشد.... @R_seyedi313💬
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖سوره:حمد 💎آیه: (بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ) 🌴معناي به نام خدا اين نيست كه (بسم الله) در آغاز آن مورد عنايت قرار گيرد، بلكه مايه تذكر الهي است، هر چند كلمه ويژه (بسم الله) كافي است. بر اين اساس، برخي از بدون كلمه (بسم الله) و با تحميد، تسبيح يا تكبير آغاز مي ‏شود كه در مزبور توجه به اسمي از اسماي حسنا و صفتي از اوصاف علياي الهي است. 🎗چنان كه در امتثال دستور خداوند درباره مذبوح يا منحور(نحر و ذبح شتر) و اشتراط آن به تسميه، در آيه (فكلوا مما ذكر اسم الله عليه إن كنتم بآياته مؤمنين*از آنچه نام خدا بر آن برده است بخورید اگر به آیات ما ایمان دارید)و آيه (ولا تأكلوا مما لم يُذْكَر اسم الله عليه وإنّه لفسقٌ*از آنچه نام خدا بر آن برده نخورید چرا که آن خارج شدن از مسیر اطاعت است و ناپسند) نقل شده است: شخصي هنگام ذَبْح، (سبحان الله) يا (الله اکبر) يا (لا اله الا الله) يا (الحمد لله) خدا كرده است (كافي است يا نه؟) امام (عليه ‏السلام) فرمود: نام خداوند در همه اين كلمات آمده است و چنين سر بريدني و آن مذبوح يا منحور است: «سئلته عن رجل ذبح أو أو أو قال: «هذا كلّه من أسماء الله، به». 💢گاهي با فعل معيّن همراه با لفظ باء كه حرف جرّ است ذكر مي ‏شود؛ مانند: «بحول الله وقوته أقوم وأقعد*به قوه و قدرت خدا بلند می شوم و می نشینم» و (إقرء باسم ربّك الذي خلق*بخوان به نام پروردگاری که تو را خلق کرد) در اين گونه موارد ابهامي در تعيين متعلق باء نيست و گاهي كار به نام خدا شروع مي‏ شود كه به مثابه قرينه مُعِيّنه مي‏ تواند تعلَّق حرف جرّ باشد؛ مانند آن كه كسي بخواهد سوره‏اي تلاوت كند يا از جايي برخيزد يا به جايي بنشيند. 🍀 و نظير آن كه ذابِح يا ناحِر در هنگام ذبح گوسفند يا نَحْر شتر مي ‏گويد: بسم الله...؛ يعني به نام خداوند قرباني مي ‏كنم و به نام او حيوان را سر مي‏برم و نيز مانند شروع مُؤلّف يا مدرّس يا صاحب كه در اين گونه موارد احتمال تعيّن متعلّق حرف جر كاملا ً بجاست؛ گرچه احتمال تعلّق آن به متعلّق عام كه در موارد عمومي متحمل است، نظير «ابتداء» و «استعانت» نيز معقول خواهد بود. 🌀البته ممكن است متعلَّقْ باشد تا جمله، اسميّه شود و ممكن است باشد تا جمله، فعليّه گردد؛ مانند: ابتدائي (ابتدائي ثابت كه ظرف مستقر باشد، نه لغو) بسم الله...و ابتدأت بسم الله...؛ زيرا حرف جرّ نيازمند به متعلق است تا از برهد و به برسد. 〽️و اين نتيجه گاهي با حاصل مي ‏شود؛ مانند: «ابتدائي» و زماني با حاصل مي‏ گردد؛ مانند: «ابتدأت». بحث درباره از آن جهت است كه حرف جرّ به آن است و از اين لحاظ تفاوت بين اقسام مجرور نيست؛ يعني اگر گفته مي ‏شد: «بالله» و كلمه اسم ذكر نمي ‏شد نيز تعيين متعلَّق قابل طرح بود. ⚜اما اين كه چرا به جاي «بالله» عنوانِ «بسم الله» انتخاب شد؟ وجوهي ذكر شده است؛ مانند: 1⃣براي به اسم. 2⃣براي بين شروع در مثلا ً و بين ؛ زيرا قَسَم به «الله» حاصل مي‏ شود، نه «بسم الله». 3⃣ چون ، عين ، تفاوتي بين «الله» و بين «بسم الله»، وجود ندارد. 4⃣اوّل با به نام خداوند، دل ها از علايق و سرّها از عوايق صاف شود تا كلمه «الله» بر دل نَقّي و سِرِّ صَفّي وارد آيد... ⏳به هر تقدير، چون كلمه (بسم الله) و نيز جزء قرآن است، اگر براي يا عنوان ديگر قرائت شود، گرچه از لحاظ لفظ شامل حال خود نمي‏ شود، ولي از جهت ملاك، خود را نيز در بر مي‏ گيرد؛ يعني از خداوند همان‏طور كه نسبت به ساير اجزاي سوره و همچنين ساير كلمات قرآن مجيد محقّق است، نسبت به خودِ (بسم الله) نيز محقّق خواهد بود. 🖌حتي در به نام خداوند، بايد نام الهي را سرآغاز افتتاح و ابتداء و تسميه و بَسْمَله(بسم الله الرحمن الرحیم) دانست. آري اگر (بسم الله) جزو سوره و خارج از قرآن بود مي ‏توانست به عنوان ابتداء به نام خدا قرار گيرد و با افتتاح آن، سوره شروع شود. ✨ به هر حال تسميه الهي هر و كليد هر مخزن است. 🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻 📚تفسیر تسنیم 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖تفسیر سوره: حمد 💎آیه۵:(إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ) ⛓بحث:حصر استعانت و استمداد از غیر خدا 💫 خداوند همان طور كه غذا و آب را آفريده و به آن ها سير و سيراب كردن بخشيده، انسان مددكار را نيز آفريده و به او امداد و گره‏ گشايي را عطا كرده است و در حقيقت او آيت(نشانه) خداست و اين كارها همه از اوصاف خداست كه از او انتزاع مي ‏شود و زايد بر ذات است، نه از اوصاف ذاتي كه از مقام ذات خداي سبحان انتزاع مي ‏شود. ☀️پس استعانت از استعانت از وجه خدا و فيض اوست، نه غير آن و هيچ در اعانت خود مستقل نيست و كسي كه توفيق كارهاي خير نيز مي‏ يابد بايد خود را شأني از شئون الهي در مقام فعل حق بداند. 💥پس تعاون، استعانت و اعانت، در محور است، نه ذات و چون همه جهان را ربّ العالمين اداره مي ‏كند با در خدا هم منافاتي ندارد و با اين بيان جايي براي اين تفكيك (إيّاك نستعين) در مورد است و (تعاونوا علي البرّ والتقوي) در مورد نمی ماند. 💨اما چون نقص و امر عدمي است به خداي سبحان ارتباطي ندارد. منشاي هر معصيتي يا است يا يا ساير امور عدمي و خدا از همه آن ها منزّه است. 🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄 📚تفسیر تسنیم 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i 🌍کانال تلگرامی:https://t.me/javadiamolii