✨﴾﷽﴿✨ 🔹 #شرح_نامه۳۶_بخش_اول🔹 (فَدَعْ عَنْکَ قُرَيْشاً وَتَرْکَاضَهُمْ فِي الضَّلاَلِ، تَجْوَالَهُمْ فِي الشِّقَاقِ، وَ جِمَاحَهُمْ فِي التِّيهِ، فَإِنَّهُمْ قَدْ أَجْمَعُوا عَلَى حَرْبِي کَإِجْمَاعِهِمْ عَلَى حَرْبِ رَسُولِ اللهِ(صلى الله عليه وآله) قَبْلِي). سپس مى افزايد: «خدا قريش را به کيفر اعمالشان برساند آنها پيوند خويشاوندى را با من بريدند و خلافت فرزند مادرم (پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله)) را از من سلب کردند»; (فَجَزَتْ قُرَيْشاً عَنِّي الْجَوَازِي! فَقَدْ قَطَعُوا رَحِمِي، وَسَلَبُونِي سُلْطَانَ ابْنِ أُمِّي). جمله «فَجَزَتْ قُرَيْشاً عَنِّي الْجَوَازِي» با توجّه به اينکه «جوازى» جمع جازية به معناى جزا و مکافات عمل است، مفهومش اين است که مکافات اعمال قريش دامان آنها را بگيرد و گرفتار عواقب سوء اعمال خويش بشوند و اين در واقع نفرينى است براى آنها که نه حق خويشاوندى را رعايت کردند و نه اجازه دادند امام(عليه السلام) به خلافتى که خدا براى او مقرر داشته بود و پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله) بر آن تأکيد فرموده بود و ضامن سعادت دين و دنياى مسلمانان بود برسد. آرى آنها در عصر پيامبر(صلى الله عليه وآله) سرسخت ترين دشمنان آن حضرت بودند و آتش تمام جنگ هاى ضد اسلام به وسيله قريش و رؤساى آنها برافروخته شد و آخرين گروهى بودند که در برابر پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله) تسليم شدند و به او ايمان آوردند، در حالى که ايمان بسيارى از آنها صورى بود نه واقعى. بعد از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) با خليفه و جانشين او امير مؤمنان على(عليه السلام) نيز همان رفتار را کردند، بلکه بر اثر انگيزه انتقام جويى شدت عمل بيشترى به خرج دادند. در حديثى از پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم که روزى به على(عليه السلام) خطاب کرد در حالى که گريان بود و اشک مى ريخت و فرمود: «ضَغَائِنُ فِي صُدُورِ أَقْوَام لاَ يُبْدُونَهَا لَکَ إِلاَّ مِنْ بَعْدِي; براى اين گريه مى کنم که کينه هايى در سينه هاى گروهى وجود دارد و امروز قادر بر اظهار آن نيستند; ولى بعد از من در برابر تو اظهار خواهند کرد». در ذيل خطبه 172 در جلد ششم همين کتاب (پيام امام اميرالمؤمنين(عليه السلام)) در شرح شکايتى که امام(عليه السلام) از قريش به پيشگاه خدا مى کند گفتار مبسوط ترى درباره دشمنى هاى قريش نسسبت به آن حضرت داده ايم. تعبير به «ابْنِ أُمِّي» درباره پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله) يا به جهت آن است که رسول خدا(صلى الله عليه وآله) و امام(عليه السلام) هر دو از فرزندان فاطمه مخزومى دختر عمرو بن عمران مادر عبدالله (پدر گرامى پيامبر(صلى الله عليه وآله)) و مادر ابوطالب (پدر گرامى امير  مؤمنان(عليه السلام)) بودند و يا به سبب اينکه فاطمه بنت اسد مادر امير  مؤمنان(عليه السلام) در آن زمان که پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله) در کفالت ابى طالب بود همچون مادر به تربيت او مى پرداخت، لذا پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله) درباره او فرمود: «فاطِمَةُ أُمّى بَعْدَ أُمّى; فاطمه بنت اسد بعد از مادرم (آمنه) مادرم بود». ✔️پایان بخش اول #نهج_البلاغه_خوانی_باید_یک_مکتب_شود

✨﴾﷽﴿✨ 🔹شرح نامه (۳۶) بخش دوم🔹 ✅ایستادگی در مبارزه با باطل 🔹دست از مبارزه با خائنان بر نمى دارم: سخن امام(عليه السلام) در اين بخش از نامه، ناظر به مطلبى است که عقيل در پايان نامه خود که سابقاً گذشت آورده بود که: «فرزند مادرم! نظر خود را درباره جنگ با مخالفان صريحا اظهار کن. اگر مى خواهى تا پاى مرگ بجنگى من و فرزندانم با تو هستيم و من هرگز دوست ندارم لحظه اى بعد از تو زنده بمانم»، امام(عليه السلام) مى فرمايد: «و اما آنچه درباره جنگ از من پرسيده اى و رأيم را خواسته اى، عقيده من اين است، با کسانى که پيمان شکنى (و نقض بيعت) و پيکار با ما را حلال مى شمرند بجنگم تا آن گاه که خدا را ملاقات کنم (و چشم از جهان بپوشم)»; (وَأَمَّا مَا سَأَلْتَ عَنْهُ مِنْ رَأْيِي فِي الْقِتَالِ، فَإِنَّ رَأْيِي قِتَالُ الْمُحِلِّينَ حَتَّى أَلْقَى اللهَ). تعبير به «مُحِلِّينَ» يا اشاره به کسانى است که بيعت او را شکستند و در بصره پرچم جنگ جمل را برافراشتند و کسانى که بعدا به آنها پيوستند(1) و يا اشاره به ستمگران شام است که جنگ با او را در صفين حلال شمردند و بعد از واقعه صفين نيز همان راه نادرست شيطانى را ادامه دادند. ظاهر اين است که هر دو گروه را شامل مى شود. آن گاه امام(عليه السلام) براى اينکه اراده قاطع خود را در اين مبارزه پيگير به برادرش نشان دهد و به او اطمينان بخشد که مخالفت گروه زيادى از اين پيمان شکنان تأثيرى در اراده او ندارد مى فرمايد: «(در اين راه) نه کثرت جمعيّت مردم در اطرافم بر عزت و قدرت من مى افزايد و نه پراکندگى آنها از اطراف من موجب  وحشتم مى شود»; (لاَ يَزِيدُنِي کَثْرَةُ النَّاسِ حَوْلِي عِزَّةً، وَلاَ تَفَرُّقُهُمْ عَنِّي وَحْشَةً). شعارى است آميخته با شعور و معرفت بسيار و برگرفته از آيات شريفه قرآن: (أَلَيْسَ اللهُ بِکَاف عَبْدَهُ)(2) و يا (وَلاَ تَخْشَوُا النَّاسَ وَاخْشَوْنِ)(3) و امثال آن و نشان مى دهد که اولياى الهى و مردان بزرگ الهى با تکيه بر پروردگار هرگز از انبوه مخالفان وحشت نمى کردند و از کثرت موافقان مغرور نمى شدند. اگر همه مسلمانان اين سخن بزرگ امام(عليه السلام) را شعار خويش سازند به يقين در برابر هجمه سياسى و نظامى و فرهنگى غرب، حالت انفعالى به خود راه نمى دهند و سرانجام در تمام اين جبهه ها پيروز خواهند شد. سپس امام(عليه السلام) در گفتارى پرمعنا و کوبنده، برادرش را خطاب کرده مى فرمايد: «(برادر) هرگز گمان مبر که فرزند پدرت ـ هرچند مردم او را رها کنند ـ از در تضرع و خشوع (در برابر دشمن) در آيد يا در برابر ظلم و ستم سستى به خرج دهد يا زمام خويش را به دست هر کس بسپارد و يا به اين و آن سوارى دهد»; (وَلاَ تَحْسَبَنَّ ابْنَ أَبِيکَ ـ وَلَوْ أَسْلَمَهُ النَّاسُ ـ مُتَضَرِّعاً مُتَخَشِّعاً، وَلاَ مُقِرّاً لِلضَّيْمِ(4) وَاهِناً، وَلاَ سَلِسَ(5) الزِّمَامِ لِلْقَائِدِ، وَلاَ وَطِيءَ(6) الظَّهْرِ لِلرَّاکِبِ الْمُتَقَعِّدِ). اين عبارت چهارگانه که امام(عليه السلام) بيان فرموده مراحل مختلف تسليم در مقابل دشمن را بيان مى دارد که هر يک از ديگرى بدتر است; نخست اينکه در برابر دشمن به تضرع و خشوع و تقاضا بنشيند و ديگر اينکه از قدرت دشمن بهراسد و سستى کند و تسليم شود و سوم اينکه افزون بر تسليم، زمام خود را به دست او بسپارد که تا هر جا خاطر خواه اوست ببرد و سرانجام اينکه پشت خود را خم کند و در مسير خواسته هاى دشمن به او سوارى دهد. چه تعبيرات دقيق و زيبا و گويايى که از نهايت فصاحت و بلاغت کلام امام(عليه السلام) حکايت دارد و حضرت تسليم در برابر دشمن را در تمام اشکالش ترسيم کرده و از خود نفى مى کند. تعبير به «مُتَقَعِّدِ» که در بعضى از نسخ «مقتعد» آمده، به معناى کسى است که جايى را محل نشستن خود انتخاب کرده و اشاره به سوارى است که بر مرکب خود نشسته و تنها در مسير از آن استفاده نمى کند، بلکه در تمام حاجات خود از آن بهره مى گيرد; گاه مى ايستد و با کسى سخن مى گويد، گاه همان طور که سوار است چيزى مى خرد و گاه چيزى به ديگرى تحويل مى دهد. خلاصه بر مرکب نشسته و بى خيال از سنگينى وزنش بر دوش مرکب همه کارهاى خود را سواره انجام مى دهد. #پایان_شرح_نامه۳۶ #نهج_البلاغه_نسخه_سعادت_بشریت #جلسه_چهل_و_هشتم_دوشنبه۱۳شهریور۱۴۰۲_۱۸صفر

💐💐💐💐💐 ان شاءالله همگی پای درس امیرالمؤمنین علی علیه السلام باشیم سلامتی و تعجیل در فرج مولایمان یوسف زهرا(عج) و شادی دل امیرالمؤمنین علی علیه السلام صلواتی تقدیم میکنیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم 💐💐💐💐💐

چقد ميگيرى همين راهى كه آمدى رو ادامه ندى و برگردى؟ #مبلغ_سیرخروشان_اربعین_حسینی_باشیم جاماندیم ولی بیاید مبلغ فرهنگ عظیم اربعین ارباب مون باشیم @brjko1402

💠مجموعه معرفت انگیز #چگونه_عبادت_کنیم را خواهیم داشت توجه داشته باشیم رابطه با خدا در همه کارهای ما موثر است ان شاءالله همگی از جمله کسانی شویم که بهترین رابطه را با خدا داشته باشیم و مانوس با خدا و اهل‌بیت علیهم شویم همگی با دقت و توجه گوش دهیم و بهره ببریم و برای دیگران نیز ارسال کنیم #مجموعه_چگونه_عبادت_کنیم_توجه_به_توحید_نگاه_به_ابدیت 🔻🔻🔻🔻🔻

#چگونه_عبادت_کنم۴ 🤲 عبادت، ارتباطی‌ست میان #قلب ما و #غیب هرقدر قلب تطهیرتر، صاف‌تر و زلا‌تر شود؛ موانع دریافت‌های غیبی، در قلبمان کمتر و کیفیت عبادات ما بیشتر و بهتر می‌گردد. #قسمت_چهارم #دوشنبه_۱۳شهریور۱۴۰۲_۱۸صفر #درمسیرسعادت_درمسیرعبادت

برخورد خوب حاج قاسم با افراد کم حجاب و جذب انها👌👌👌👌💐🌹 @brjko1402

اولین بخش از برنامه #کارگاه_توکل_روی_پای_خدا که بجای برنامه #باران_رحمت که مجموعه ۲۰ قسمتی بود که به پایان رسید را خواهیم داشت

[✍🏻| #نشان_راه] وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا و بر خدا توکّل کن، و همین بس که خداوند حافظ و مدافع (انسان) باشد! 🌼آیه ۳ سوره مبارکه احزاب🌼 برنامه #روی_پای_خدا(کارگاه_توکل) را تقدیم به محضر شما خوبان می‌شود امید که همگی بهره ببریم و برای دیگران نیز ارسال کنید