قسم به آغوش آنگاه که آرامَت کند.

بله حقیقت دارد: وقتی نباشی دلم تنگ می‌شود، قدِ سر سوزن! مچاله می‌شود، کز می‌کند یک گوشه و هی بهانه می‌گیرد. اما می‌گویی چه کنم؟ هرچه اطرافم را نگاه کردم تو را ندیدم. هیچ جای زندگی من نیستی. جوری رفته‌ای که انگار هیچ‌وقت نبوده‌ای. می‌دانم این‌ها کار تو نیست. تقصیر سرنوشتِ زهرماری من است که روی خوش به خودش ندیده، اما از دست من که کاری بر‌نمی‌آید! نمی‌توانم دوره بیفتم و آدرس تو را از این و آن بخواهم. درست است که وقتی نیستی دنیا به تنگ می‌آید و آسمان بر دلم سنگینی می کند، اما باور کن ما خسته‌دلان هم غرور داریم. این غرور کوفتی‌مان می‌گوید اگر دوستت داشت بی‌خبر نمی رفت، یا اصلا نمی رفت. خیلی می‌بخشید "عزیزِ رفته"، اما وامانده درست می‌گوید. نمی‌شود دوره افتاد دنبالِ عشقی که خودش خواسته از دست رفته باشد. #زیور_شیبانی

تا چند؟! #جداریات

[تنگ است دلم، قوتِ فریاد کجایی..؟!]

[از من؛ مهاجرت کن]

در حیرتم که دیده از او برنداشتم دل را چگونه بُرد که چشمم خبر نداشت؟ #قدسی_مشهدی

روزیِ امروز.

دوستش می‌دارم چرا که می شناسمش به دوستی و یگانگی... #احمد_شاملو

بترس از ستم در حق کسی‌که جز خدا فریادرس دیگری ندارند. سیدالشهداعلیه‌السلام کافی.ج۲.ص۳۳۱

همین...!