🔶 در واقع گونه ای اعتراض به پیامدهای ویرانگر کودتای مرداد سال ۱۳۳۲ بود که بسیاری از فعالیت های فرهنگی و سیاسی را به یکباره در اقول مطلق فرو برد. شاعران در این ،عصر اعتراضات خود را با وجود اختناق و سانسور گسترده به گونه های مختلف گاه به صورت نیمه آشکار و زمانی به شیوه غیر مستقیم بیان کردند. 🔷 سمبولیسم یکی از شیوه های ناآشکار برای مبارزه با سانسور بود، اما ادبیات سیاه و رمانتیک گونه ای مبارزه آشکار و پنهان و البته تا حدی منفی با انسداد سیاسی بود که عصيان و اعتراض شاعر را با تمرکز بر پیامدهای مخرب ناشی از کودتا در حوزه مسائل سیاسی اجتماعی و فرهنگی بازگو می کرد دو تن از مشخص ترین چهره های این جریان را می توان #نصرت_رحمانی و #فروغ_فرخزاد (البته در اولین دوره شاعری اش تا قبل از انتظار «تولدی دیگر» دانست. 💢این دو چهره و شاعران ،پیرو آنان با اعراض از سیاستی که سرنوشتی جز شکست نداشت پایه گذاران شعری بودند که صدای اعتراضشان در پس کفر و گناه پنهان و آشکار بود وضعیت فرهنگی آن روزگار حدود دهۀ سی به گونه ای بود که تمایلات و اعتراضات کفرگویانه و گناه آلود جایگزین بیان سیاسی شده بود و اتفاقاً از سوی حکومت تقویت و تشویق میشد. #سمبولیسم #معرفی_کتاب #آموزش_مفاهیم #کودتای_28_مرداد 📌@canoon_org