واما
نوروز هم به پایان رسید . . .
سیزده بدر هم تمام شد ..
امیدوارم شروع زیبایی در فروردین داشته باشید ...
امیدوارم عشقی واقعی را در اردیبهشت پیدا کنید ...
امیدوارم از خرداد تا تیر ،زندگی پر از هیجان و لذت بخشی داشته باشید
امیدوارم از مرداد تا شهریور هرگز مشکلات به سراغت نیایند ...
امیدوارم مهر و آبان و آذر خبرهای خوبی برایتان داشته باشند ...
امیدوارم دی و بهمن خاطرات لذت بخشی برایتان به جا بگذارند ...
و در آخر امیدوارم در اسفند ماه به یک سال گذشته تان نگاه کنید و بگید"چه سال شگفت انگیز و خوبی داشتم."
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
خداوندا...
برای همسایه ای که
نان مرا ربود، نان
برای عزیزانی که
قلب مرا شکستند، مهربانی
برای کسانی که
روح مرا آزردند، بخشش
و برای خویشتن
آرامش و عشق می طلبم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌹 #سلامبر_رمضان
خدایا! بنده ات را ناز کردی،
چه زیبا در به رویم باز کردی.
دوباره بوی باران،بوی رحمت،
نشان تازه ای از کوی رحمت
سلام ای سفره داران ضیافت،
سلام ای بندگان باشرافت
سلام ای افتتاح نیمه شبها ،
ابوحمزه،دعای زیر لبها
دلم تنگ مناجات است ای دوست،
که اوقات ملاقات است ای دوست
🌹 حلول ماه ضیافت خدا
برتمام شما خوبان مبارک
لحظه هاتون پر از استجابت دعا
♡••♡••♡••♡••♡
#صدقه_ای_زیبا
✍حـاج آقا مجتبی تهـرانی به شاگـردان تـوصیه میکرد اگر می خواهی صدقه بدهی، همین طوری صدقه نده، زرنگ باش حواست جمع باشد. صدقه را از طـرف امام رضا علیه السـلام برای سـلامتی امام زمـان عجل الله تعـالی فرجه الشریف بده
برای دو معصـوم است ، دو معصومی کـه خدا آن ها را دوست دارد ، مـمکن نیست خدا این صدقه تو را رد کند. تو هم این جا حق واسطه گری ات را می گیـری. تو واسطه ای و همین حق واسطه گری است کـه اجازه می دهد تو به مراحل خاص برسی
🌼روزه کله گنجشکی
✍امام باقر علیه السلام: « ما پسرانمان را از ۵ سالگی امر به نماز می کنیم و شما از هفت سالگی امر کنید و برای روزه از ۷ سالگی امر می کنیم به اندازهای که در روز طاقت دارند هرچند نصف روز یا بیشتر و یا کمتر باشد و وقتی تشنگی گرسنگی بر ایشان غالب شد افطار می کنند تا به روزه عادت کند و توانایی بیابند و شما پسر بچه ها را از ۹ سالگی به روزه امر کنید هر مقدار از روز را که میتوانند روزه بگیرند و وقتی تشنگی بر ایشان غلبه کرد افطار کند
📚کافی، ج۲، ص۴۰۹