و حضرت ره‌بر در باره‌ی آن وزیرهای پیش‌نهادی دولت التقاط که آن‌ها و انحراف‌شان از اسلام و انقلاب را می‌شناختند و با معیارهای مفهومی پیش‌گفته‌شان اسقاط‌شان کرده بودند هم چیزی نگفتند؛ ما خفی أعظم...

جوراب‌قرمزها خود را رافضی و برائتی و ولایتی می‌خوانند، اما کمابیش رد پایی از رفض طاغوتی چون اسرائیل و برائت از جاهلیتی چون امریکا و نفی ولایت آن‌ها از این‌ها دیده نمی‌شود...

سنت اسلامی در به‌ترین حالت برای عموم آکادمی ایرانی و خصوص جامعه‌شناسی آکادمی، عتیقه است اگر زباله نباشد و یا نخاله نباشد...

جامعه‌شناسی‌ سنت‌پریش ایرانی می‌گوید: هر جا می‌رویم آخوندهای حوزه می‌بینیم. می‌گوییم: ما هم هر جا می‌رویم آدم‌های آکادمی را می‌بینیم. با این تفاوت که حوزه‌ی شیعه سنت هزارساله‌ی ما است و دانش‌گاه ایرانی محصول این چند دهه بدعت است...

بیست روز از قم تا کربلاء آمده بودم و فردای اربعین پیاده به نجف می‌رفتم. نزدیک عمود هشت‌سد آن شیخ سنی را دیدم که با قبا و دستار و شاید عصاء در تنهایی و گرمای جاده به طرف حرم می‌رفت و شاید شب می‌رسید.‌ این روزها را در موکب‌ فلسطین مشغول بود اما نمی‌خواست فیض بیاده را از دست بدهد...

تقریر رأی فقیه شأن فقیه است و نه کار سفیه...

تذکر مرجعیت شیعه گام نخست جلوگیری از عرفی‌سازی قانونی حکومت اسلامی توسط نماینده‌های مجلس شورای عوام است؛ گام‌های بعدی؟ تفسیق و تکفیر آن‌ها...

حجاب اجباری کلیدواژه‌ی سکولارهای شارلاطان ایرانی است...

در هرم ولایت منتشر فقیه، شرح فقیه کار فقیه است؛ نه کار نقاش یا بنا یا جراح...

تصویب قانون خلاف شرع را اگر مصداق صریح عدم التزام به اسلام بدانیم، شورای نگه‌بان ناگزیر باید تک‌تک نمایند‌ه‌های مجلس شورای ملی که خلاف شریعت محمدی را تصویب می‌کنند را رد صلاحیت کند...

سد سال پیش سوداگر بازار آن قدر فقه و اصول خوانده بود که حدود و ثغور فتوای مرجع تقلید شیعه را بفهمد. این سال‌ها با دهه‌ها فقاهت‌زدایی از نظام آموزش مقدمات و عالی ایران، حقوق‌دان مجلس و دولت هم در فهم سره‌ی بیان ولی فقیه می‌لنگد و تفسیر به رأی می‌کند...

این طور به نظر می‌رسد که آن چه به عنوان ماده‌ی درسی دینی در نظام آموزش دبستان و دبیرستان و دانش‌گاه ما ارائه می‌شود در به‌ترین وضعیت پی بسط علم دینی دانش‌آموز و دانش‌جوها است و عقل دینی ایشان...