💠 وحى تنها احكام و تعبد نيست؛ كه زندگى و روش و راه و مقصد را با هم دارد:«اسْتَجِيبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا يُحْيِيكُمْ». 💠 وحى بر حس و احساس و بر فكر و عقل تأثير مى‏گذارد و به آدمى مى‏آموزد كه چگونه ببيند و بفهمد و بسنجد و انتخاب كند و بگرود و عمل نمايد. 💠 هدايت به معارف و عقايد و هدايت به مواقف و جايگاه‏ها و روابط و ارتباطها، از كارهاى رسول است. اينكه چه كسى و در كجا با چه كسى باشد، و با چه كسى نباشد، از هدايت‏هاى اوست. و همين هدايت كارايى و تاثير آدم‏ها را بسيار و يا خنثى مى‏سازد. 💠 هدايت به معارف و عقايد و مواقف و روابط و تكاليف و احكام را نمى‏توان از وحى جدا كرد. اين هدايت و معرفت، با نوع رايج در علم و فلسفه و عرفان متفاوت است: هم در شروع و هم در مراحل و هم در نتايج و هم در آفت پذيرى و سلامت؛ كه با سؤال آغاز مى‏شود، نه با شك و از حضوريات بهره مى‏گيرد، نه حسيات و عقليات و به مجموعه و تركيب توجه دارد، نه اجزاء و به كفر و شك و بلاء و تمحيص روى مى‏آورد، نه تمركز و رياضت و به عبوديت منتهى مى‏شود، نه علم و قدرت كه: «وَ أَنِ اعْبُدُوني‏ هذا صِراطٌ مُسْتَقيمٌ». 📚 از معرفت دینی تا حکومت دینی، ۲۸ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔶 مسأله معجزه احتياج به توجيه ندارد كه تمامى هستى معجزه است. طبيعت، معجزه‏اى است كه ما با آن مأنوس شده‏ايم و معجزه، طبيعتى است كه هنوز با آن مأنوس نشده‏ايم. معجزه، طبيعت نامأنوس است و طبيعت، معجزه مأنوس. 🔶 ما هميشه مى‏پرسيم: چرا آتش ابراهيم را نسوزاند؟ در حالى كه سؤال اين است چرا آتش بايد بسوزاند؟ اين پيوست و علّيت از كجا به وجود آمده است؟ چرا عصاى موسى مار شد؟ ما مى‏بينيم در هستى مولكول‏ها مار مى‏شوند، فيل مى‏شوند، كرگدن مى‏شوند. اينها در اثر نظامى به وجود آمده‏اند. مگر اينها اعجاز نيستند؟ اينها هم اعجازند. با اين تفاوت كه ما با آنها مأنوس شده‏ايم و به خاطر همين است كه راحت مى‏پذيريم وگرنه پرواز پشه‏ها هم اعجاز است. 🔶 در اين آيه آمده است:«إِنَّ الَّذينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَنْ يَخْلُقُوا ذُباباً وَ لَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ وَ إِنْ يَسْلُبْهُمُ الذُّبابُ شَيْئاً لا يَسْتَنْقِذُوهُ مِنْهُ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَ الْمَطْلُوب‏». آنهايى كه غير از خدا هستند و شما آنها را مى‏خوانيد، حتى مگسى را نيافريده‏اند. اگر همين مگس‏ها از آنها چيزى بدزدند، نمى‏توانند آن را بگيرند. اين عجز است، اين اعجاز است. 📚 حرکت، ص ۸۷ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

✅ ما خود را از منتظران حساب كرده‏ايم و جاى حرفى باقى نگذاشته‏ايم. در حالی كه حرف‏ها بسيار است و مى‏توانيم خود را دوباره ارزيابى كنيم. ✅ لااقل تا اين قدر كه اگر در متن عدالت و رفاه و حتى آزادى و آگاهى و عرفان، نشستيم. آيا انتظارمان برآورده شده و ديگر مهدى را نمى‏خواهيم و انتظار قائم آل محمّد را نداريم؟ ✅ اگر ما از مهدى تا اين مرحله انتظار داشته باشيم، ديگر انتظارى نخواهيم كشيد و توقعى نخواهيم داشت. ✅ مناسب است كه با اين حساب نگاهى ديگر به انتظار داشته باشيم و مفهوم و حقيقت انتظار، ريشه‏هاى انتظار، ادب انتظار و اثر انتظار را دوباره ارزيابى كنيم. 📚 تو می آیی، ص ۱۱ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔷 ميرفطروس در كتاب خود، انتظار را مذهب احتراز معرفى مى كند؛ مذهب كناره‏گيرى و گوشه‏گيرى، مذهبى كه نمى‏تواند كارى صورت دهد، پس دهن‏كجى مى‏كند و كنار مى‏كشد. 🔷 دكتر شريعتى، انتظار را مذهب اعتراض مى‏دانست. مذهبى كه حرفى دارد و كارى مى‏تواند و به آنچه مى‏گذرد دل نمى‏بندد و همه‏ى ظلم‏ها و بيدادها را با يك نه‏ى بزرگ كه از سقيفه آغاز شد، پيش مى‏راند. 🔷 سؤالى كه در ذهن مى‏آيد دو جلوه دارد: يكى اينكه اعتراض تا كجا ادامه دارد؟ آيا تا عدالت، تا آزادى، تا آگاهى و عرفان و يا تا شكوفايى و تكامل و يا ... دوم اينكه اين اعتراض چه كارى را به دنبال مى‏آورد و اين نفى با چه اثباتى همراه مى‏شود؟ 🔷 در مورد اول بايد گفت كه آرمان دينى و هدف رسالت بالاتر از تكامل و شكوفايى استعدادهاى آدمى است. چون اين وجود تكامل يافته و شكوفا، مى‏خواهد در چه جهتى و براى چه مقصدى مصرف شود؟ رشد و خسر، دو بعد تكامل انسانى است. 🔷 همين آرمان و همين مقصد، زمينه‏ها و آمادگى‏هايى را مى‏طلبد؛ آمادگى در ذهنيت و روحيه و طرح و تدبير و تربيت نيروها و تشكل و سازماندهى آن‏ها و جاسازى و جايگزينى مستمر و بى وقفه‏ى آن‏ها. و ناچار اين مقصود از انتظار همراه تقيّه و قيام، مى‏شود سه گام اساسى انقلاب دينى و انقلاب اسلامى. 🔷 پس انتظار نه احتراز، نه اعتراض، كه آمادگى و سازندگى و تقدير و تدبير و تربيت و تشكّل جديد را در دامان خويش دارد. 🔷 روح انتظار با دستيابى به امن و رفاه و رهايى كه آرمان‏هاى انسان معاصر و شايد خود ما هم باشد، آرام نخواهد گرفت و كسانى كه همراهى حجّت و معيّت محمّد و آل محمّد را مى‏خواهند نمى‏توانند تا اين سطح قرار بگيرند و تا اين حدّ آرام باشند، كه انسان معاصر چه بسا بتواند با تكيه بر علم و عقل و عرفان، بدون نياز به وحى و مذهب تا اين مرحله گام بردارد و با عقل جمعى و روح جمعى و غريزه‏ى جمعى به اين مهم نائل آيد. پس ما كه از ضرورت وحى و اضطرار به حجّت و انتظار حجّت دم مى‏زنيم بايد از اول حساب را روشن كنيم و سنگمان را حق كنيم. 🔷 چون ما مدعى هستيم كه آدم براى بيشتر از هفتاد سال برنامه‏ريزى شده و معتقد هستيم كه بافت و ساخت انسان و جهان با اين سطح از رفاه و امن و رهايى سازگار نيست. تحول نعمت‏ها و محدوديت‏ها و خودآگاهى و مرگ‏آگاهى، آدمى را در متن رفاه، راحت نمى‏گذارد و در شب عروسى به فكر عزا و بارهاى سنگين فرداها مى‏اندازد. 🔷 اگر ما مسأله‏ى قدر و استمرار و ارتباط هاى حتى محتمل و پيچيده با عوالم مشهود و غيب را در نظر بگيريم و اگر ما براى اين وسعت طرح و تدبير و تربيت و تشكّل را دنبال كنيم، ناچار انتظار ما از حجّت و انتظار ما براى حجّت شكل ديگرى مى‏گيرد و انتظار ما در جايگاه خويش مى‏نشيند. 📚 تو می آیی، ص ۱۱ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔷 اين سؤال اساسى ما است كه آيا در وجود، در خانه، در جمع، در جماعت و جامعه و جهان ما جايى براى حكم و حكومت معصوم باقى و خالى مانده⁉️ 🔷 آيا ضرورتى در حضور او هست؟ آيا اضطرارى به امر و حكم و حكومت او هست؟ 🔷 اگر اضطرارى نباشد و ما بتوانيم بدون او گردش كار داشته باشيم و سامان و سازمان بگيريم، آيا با حضور او درگير نمى‏شويم و در برابرش نمى‏ايستيم و سر از پيكرش نمى‏گيريم⁉️ 📚 وارثان عاشورا، ص ۱۴۷ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔷 آیت الله سید عبدالکریم کشمیری رحمة الله علیه سفارش می کردند شب نیمه شعبان سه بار سوره «یس» خوانده شود. 🔷 یکی به نیّت طول عمر و یکی به نیّت وسعت رزق و یک بار به نیّت صحت جسمانی. ❌ نشر با ذکر منبع👈 https://eitaa.com/tavasolitabrizi

🎤👈 حاج آقا حیدری 💟 استاد صفایی رحمة الله علیه می گفت: عشق امام زمان علیه السلام، برداشتن بارهای اوست؛ چون عاشق، امر معشوق را عهده دار می شود. 💟 می گفت: اگر به من بگویند امام زمان علیه السلام در دو خیابان آن طرف تر ایستاده است و در همان حال جوانی از من پرسش داشته باشد، من نزد آن حضرت نمی روم. 💟 چرا که آن وقت حضرت مرا توبیخ می کند: چرا سر پست خودت نایستاده ای. 📚 مشهور آسمان، ص ۹۵ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

✅👈 انتظار واقعی 💠 منتظر فرزند محبوب و دلدار عزيز، اقدام مى‏نمايد و در خود و در محيط اطراف، نشان و اثر مى‏گذارد. 💠 منتظر مهدى و قائم آل محمد علیهم السلام كه براى تمامى آدم‏ها و براى تمامى قدرت‏ها طرح دارد و حرف دارد و برخورد دارد، چگونه مى‏تواند آماده نشود و زمينه ‏سازى ننمايد كه در حديث آمده؛«يُوَطّئونَ للمَهدى سُلطانَه». 💠 و اين آماده ‏باش و زمينه‏سازى در فكر، در روحيه، در طرح و عمل اثر مى‏گذارد و در واقع تقدير جديد و برنامه‏ريزى و تدبير جديد و مديريت و تربيت مهره‏هاى كارآمد و جاسازى اين مهره‏ها در جاى مناسب كه با كار كم، بهره‏ى زياد بياورند و با قطره‏هاى محدود حركت و شور ايجاد كنند. 📚 تو می آیی، ص ۲۳ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

✅👈 حقیقت انتظار 🔷 انتظار نه احتراز است و حتّى بالاتر نه اعتراض و فرياد، كه اين انتظار آماده باش است. زمينه سازى و آمادگى براى رسيدن به مطلوب است. 🔷 آن كس كه در انتظار است آماده مى‏شود تا نقطه ضعف‏هاى خودش را پر كند و مانع‏ها را بشناسد و نقطه ضعف‏هايشان را بيابد و در نقطه ضعف‏هاى دشمن خانه بگيرد و از آن سنگر بسازد. 🔷 انتظار پر كردن خانه‏هاى ضعف خويش و تقيّه سنگر گرفتن در خانه‏هاى ضعف دشمن است. 🔷 بى‏جهت نيست كه انتظار فرج بالاترين اعمال است. آن كس كه بن‏بست موجود را نمى‏پذيرد و تحمل نمى‏كند در انتظار گشايش است و به دنبال مطلوب و براى رسيدن به مطلوب آماده است و مهياست، كه:«مَنْ انْتَظَرَ أَمْراً تَهَيَّأَ لَهُ». 📚 انتظار، ص ۷۳ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔷👈 کو بار من⁉️ ✅ شايد ده يا بيست سال پيش بود كه از همين زُشك شما در مشهد رد مى‏ شدم. ✅ بهارى بود و درخت‏هاىِ گيلاس دو طرفِ رودخانه، همه سفيد شده و شكوفه‏ هاى عجيبى داده بودند. ✅ من در يك لحظه با خودم فكر كردم كه يك بهار بر اين چوب‏ها گذشته و اين همه شكوفه گرفته و سفيد شده‏ اند ✅ اما بهارهايى بر ما گذشته است كه براى يك بار، يك شكوفه هم نداده ‏ايم! يك ميوه هم نداشته ‏ايم و دل صاحبمان را خوشحال نكرده ‏ايم. ✅ اين درخت‏ها باغبانشان را خوشحال مى‏ كنند: «يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ»،كشاورزشان را دل خوش مى‏ كنند؛ اما ما براى «ولّى» مان جز غم و آفت و رنج، هيچ نتيجه و ثمره ‏اى نداشته‏ ايم. 📚 بهار رویش، ص ۱۴۹ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

❇️ مواظب باش تا با گذشت بهارهاى عمرت، شكوفه ‏هاى سعادت را بر روى دوش لحظه هایت داشته باشى. ❇️ لحظه ‏ها، حتّى لحظه‏ ها را كم نگير، كه آنچه تمامى بهشت و تمامى جهنّم در آن شكل مى گيرد، كم نيست. ❇️ و كسى كه اين سنگينى را در هر لحظه احساس كند، بى ‏كار نيست، مشغول است و اهتمام دارد؛كه مولاى تو مى ‏گويد: «شُغِلَ مَنِ الْجَنَّةُ وَالنَّارُ أَمامَهُ» ❇️ آن كس كه بهشت و جهنّم، در هر لحظه ‏ى او نهفته است؛ كسى كه هر نگاهش، هر تصميمش و هر اقدامش، بهشت و يا جهنّم را به دنبال مى ‏كشد، بى‏ كار نيست؛ آرام نيست. ❇️ كسى كه با يك امضا مى‏ خواهد ميلياردها و ميليون‏ها و حتّى صدها و هزارها را جابه ‏جا كند، بى‏ خيال نيست، كه‏ مشغول است، گرفتار است، دقيق است. ❇️ پس چگونه هنگام جابه‏ جايى دنيايى بزرگ‏تر از تمامى عوالم گذشته، بى ‏خيال، بى‏ باك و سر به ‏هوا مى‏ ماند و كليد لحظه‏ ها را در چاه‏ غفلت مى ‏اندازد. 📙نامه ‏هاى بلوغ ص ۵۵ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

💠 انسان از سنگ، از خاك، از خورشيد، از شاخه‏ها و درخت‏ها، جلوتر است اما نه جوشش دارد و نه رويش و نه جنبش و نه شكوفه و نه كوششى. 💠 سنگ‏ها فجر داشته‏اند و شكافته‏ شده‏اند، اما من فجرى نداشته‏ام و نجوشيده‏ام. خاك‏ها اين همه رويانده‏اند، اما من رويشى نداشته‏ام. خورشيدها، اين همه حركت و جنبش، اين همه بخشش و دهش داشته‏اند، اما من هيچ نورى و حرارتى و هيچ شورى و جنبشى، نيافريده‏ام. 💠 وقتى هنگام بهار، به باغ مى‏رفتم و شاخه‏ها را غرق در شكوفه مى‏ديدم، راستى شرمم مى‏آمد كه چندين بهار بر ما گذشته و هنوز چوبيم ... ولى چوب‏هاى مرده شكفته‏اند و در گُل، غرقند. 📚 روش نقد، ج ۱، ص ۴۷ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

💟 همه هستى به تو منتهى شده تا تو به بلوغ برسى، حال تو خودت را براى چه كسى خرج مى‏ كنى؟ زير دندان چه كسى مى ‏روى؟ 💟 در چراگاه سبز عمر تو چه كسى خيمه مى ‏زند و از اين لحظه ‏هاى عمر تو چه كسى بهره‏ بردارى مى‏ كند؟ 💟 در دعاى مكارم الاخلاق آمده است:«إنْ كانَ عُمْرى مَرْتَعاً لِلشَّيْطانِ فَأقْبِضْنى الَيْكَ قَبْلَ أَنْ يَسْبِقَ مَقْتُكَ الَىَّ أَوْ يَسْتَحْكِمَ غَضَبُكَ عَلَىَّ» 💟 خدايا! اگر عمر من مرتع و چراگاه شيطان شده و در عمر من او پروار مى‏ شود، قبل از اينكه غضب تو مرا در هم پيچد و مَقْت تو بر من استوار و محكم شود، مرا ببر. 📗اخبات، ص ۹۶ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔶 ای برادر و خواهر! در حالى كه فرصت‏ها چون ابر مى ‏گريزند و زمان همچون كودكان پابرهنه در كوچه ‏هاى شهر مى ‏دود و ما در كار تماشاى «خسران» خويش، در معامله‏ اى كه هر ثانيه، «هستى» را با «نيستى» مبادله مى‏ كنيم. 🔶 آيا لحظه ‏اى انديشيده ‏اى؟ و با طرح چند سؤال از خويش، ابرهاى بارور در گذر زمان را به «باريدن» و سيراب كردن، واداشته ‏اى تا در بارش زلال آن به «رويش» و «فلاح» برسى؟ 🔶 كه «كه هستى»، «چه مى‏ كنى»، «براى كه كار مى‏ كنى»، «چرا كار مى ‏كنى»، «در كجا هستى»، «به كجا مى‏ خواهى بروى»، «به كجا رسيده ‏اى» و «به كجا رسانده ‏اى»⁉️ 📚تربيت كودك ص 9 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔶 من حساب مى‏كنم كه در اين راه چقدر لذّت برده‏ام، چقدر عزّت گرفته‏ام، چقدر خوش بوده‏ام، اما لذّتم و عزّتم و عيشم، همه به خاطر بى‏خبرى و كورى و نادانى من بوده. 🔶 من اينها را برده‏ام، اما چه باخته‏ام؟ چه چيزهايى از دست داده‏ام. عمرم را، دلم را، وجودم را. 🔶 من ارزش اينها را نمى‏دانم، من اينها را خوب نشناخته‏ام؛ چون براى اينها پول نداده‏ام. براى اينها زحمت نكشيده‏ام. اينها را به خيال خودم مفت بدست آورده‏ام. 📚 روش نقد، ج ۱، ص ۵۲ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔷 آنچه كه امروز مقام رهبرى بر آن تكيه دارد كه حكومت اسلامى، نه يك كلمه بيش و نه يك كلمه كم، با همين ديد توضيح مى ‏يابد كه حكومت‏هاى موجود و سيستم‏هاى شناخته شده در رابطه‏ ى انسان و جامعه طرح شده‏ اند، نه در رابطه‏ ى انسان و هستى و انسان و نظام، آن هم انسانى مستمر و نظام مداوم. و اين است كه نمى ‏توانند با اين طرح حكومتى تركيب شوند و مونتاژ شوند. 🔷 تو يا بايد انسان را در جامعه مطرح كنى، آن وقت به اسلام احتياج نيست تا چه رسد به تشيع و يا انسان را در هستى مطرح كنى، آن وقت جز تشيع، اسلامى نيست و جز طرح حكومتى شيعى، طرحى اسلامى وجود ندارد. 📚 تو می آیی، ص ۶۷ 🌺 ۱۲ فروردین، روز جمهوری اسلامی گرامی باد. 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

✅👈 سيزده بدر ما چه جور بايد باشد؟ 🎤👈 شهید مطهری رحمة الله علیه 💠 سيزده بدر واقعى ما اين است كه از خودمان بيرون بياييم، از خانه‏هاى تنگ و تاريك افكار خرافى خودمان به صحراى دانش و بينش خارج شويم. 💠 از ملكات پست خودمان خارج شويم، از اعمال زشت خودمان كه مانند تار عنكبوت دور ما تنيده است خارج شويم. 📚 یادداشت های استاد مطهری، ج ۶ ص ۱۳۱ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🎤👈 حاج آقا پورسید آقایی 🔷 سال ۵۹ یا ۶۰ بود، پیش از غروب روز آخر ماه شعبان و حلول ماه مبارک رمضان در بالا سر حرم امام رضا علیه السلام کنار استاد صفایی رحمة الله علیه نشسته بودم. 🔷 اعمال ماه مبارک رمضان را از مفاتیح می خواند. به من اشاره کرد که من هم با او بخوانم، با انگشتش خط می برد. 🔷 خطبه پیامبر اکرم صلی ‌الله علیه و آله و سلم در فضیلت ماه رمضان در آخرین جمعه ماه شعبان بود که صاحب مفاتیح بخش هایی از آن را آورده بود. 🔷 قطرات اشکش روی مفاتیح می ریخت. سال های بعد هم شاهد همین ماجرا بودم. 🔷 گویا عادت همه ساله ایشان بود که آنچه در فضیلت ماه مبارک رمضان در ابتدای اعمال ماه رمضان در مفاتیح آمده، بازخوانی کند. 📚 حکایت ها و هدایت ها، ص ۳۴ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔷 من عادت کرده ام همیشه در اوایل ماه رمضان یک جمع بندی از دلم داشته باشم، ببینم بغض ها، کینه ها و خستگی هایم از چیست؟ به چی دل خوش کرده ام؟ 🔷 بنابراین کسی که می‌خواهد از ماه رمضان بهره ای بگیرد، باید در اوّل ماه بنشیند و این دل و تَهِ کیسه را بتکاند، تا اگر رنجی از برادری، از دوستی، از کسی دارد، به یک حسابی آن را بتکاند و خالی کند و ببیند که در آن چیست؟ 🔷 به خدا قسم! وقتی که آدم به دلش سر کشی می کند، دل او از انبار جحودها، از انبار یهودی ها، از انبارهایی که گاهی چهل یا پنجاه سال نمی دانند چه چیزی در آن هاست، از همه این ها پست تر است. این دل آدمی، رنج و ملالش، شادی و شَعَفش، از چیز هایی است که بیا و ببین! 📚 فوز سالک، ص ۲۰۵ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔷 در روايت آمده است كه حضرت رسول در همين ماه رمضان خطبه‏اى خواندند. يكى از اصحاب گفت: چه عنايات زيادى هست! حضرت فرمودند: چه شرط سنگينى هم دارد! امكانات زياد است ولى وقتى تو جمع نمى‏كنى و بعد از جمع كردن نگهدارى نمى‏كنى، خواه و ناخواه چيزى باقى نمى‏ماند. فردايى كه روز برداشت توست، مى‏بينى كه دست تو بسته است و فقيرى و خيال مى‏كرده‏اى كه خيلى چيز دارى. 🔷 مادربزرگى داشتم كه مى‏گفت: بابايى بود، زن گرفت و زنش از او خواست كه من فارغ و بيكارم، يك مقدار پشم بياور كه گاه گاهى دوكى بريسم. همان طور مختصر پشمى، گاه گاهى مى‏آورد و او هم آنها را مى‏انداخت در زيرزمينى كه داشتند. 🔷 مدتها گذشت و اين مرد شكسته شد و به دنبال امكانى مى‏گشت. وقتى كه درِ زيرزمين را باز كردند، كلى امكانات جمع شده بود و خروارها دوك ريسيده داشتند. اين‏ خوشحالى مى‏آورد. 🔷اما اگر يك عمر، مرتب ما خيال كرديم كه جمع آورى كرده‏ايم، تحصيل علم كرده‏ايم، خدمت به دين كرده‏ايم، هدايت و ارشاد كرده‏ايم، احسان كرده‏ايم، با نعمت‏ها كار كرده‏ايم، خيال كرديم كه ما آمده‏ايم براى تربيت نفوس، آمده‏ايم براى ... حالا وقتى كه درب انبار را باز مى‏كنند، مى‏بينيم كه هيچ چيزى نيست. ويل و عذاب است، چاهى است كه به جهنم كشيده شده است. 🔷 مى‏بينيم كه چقدر آنجا مدعى داريم، خون‏هايى كه با يك كلاممان ريختيم، جان‏هايى كه امنيتش را گرفتيم، دل‏هايى را كه گمراه كرديم، فسادهايى را كه به بار آورديم. 📚 بهار رویش، ص ۳۸ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔶 این شب ها، شب های بررسی و محاسبه است و این ماه، ماهی است که آدمی باید به حسّ اش، به چشمش، به دستش، به پایش، و به موجودی اش نگاهی بکند. واقع قضیه این است که ما اصلاً اینها را جزء موجودی خودمان نمی‌دانیم. 🔶 ما گاه گاهی سال به سال که می شود، یک خانه تکانی ای می‌کنیم، پرده ها را بر می داریم و می شوییم، چرک هایش را پاک می‌کنیم. فرش، گلیم، زیر و زبر، همه را شست و شو می دهیم. واقع قضیه این است که ما خودمان را جزء موجودی ها نمی‌دانیم. 🔶 یک پارچه و گلیم پاره ای را مواظبیم، به یک فرش دقت داریم ولی خود ما پر از کدورت و رنج ایم و پر از ضعف ایم. این ضعف‌ها چه بسا هزار بحران در ما ایجاد کنند، هزار درگیری بیاورند و با خدا درگیر شویم اما بی خیالیم. 🔶 دل هایمان پر از کینه و سوءظن نسبت به یکدیگر شده است. آیا حسادت ها در ما نیست؟ یعنی ما نعمت‌ها را ملاک ارزش نمی‌دانیم؟ 🔶 اینکه او از من زیباتر است، رنج نمی برم؟ اینکه او از من امکانات، ارتباطات و شرایطش بیشتر و بهتر است مرا نمی سوزاند؟ یعنی ته دلم بحرانی ندارم؟ 📚 بهار رویش، ص ۳۳ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔶 ماه رمضان، ماه ضيافت خداست. او رزق بدن ما را از سال‏هاى سال تهيه كرده‏. پس در اين ماه، دنبال رزقى براى فكر و عقل و قلب و روح خودت باش. 🔶 كه رزق فكر، خلوت و توجّه و مطالعه و نظر است؛ و رزق عقل، معرفت؛ و رزق قلب، اطاعت؛ و رزق روح، قرب و انس؛ كه هر كدام، از كار نيروى سابق تأمين مى ‏شوند. فكر، رزق عقل را مى‏ سازد و عقل، رزق قلب را و قلب، رزق روح را. 🔶 در اين ماه، رزق‏هاى واسع و سفره‏ هاى گسترده فراهم است. خدا را به محمّد و آل محمّد قسم بده و با تضرّع و زارى، بخواه كه محرومت مگذارد. و به خاطر آمال و اعمال، در را به روى تو نبندد؛ كه ما در نوبت‏ ايستاده ‏ايم: «قَدْ تَكَرَّرَ وُقُوفِى ...». 📚 نامه های بلوغ، ص ۳۹ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

✅ روزه مهمانی و ضیافت خداست، یعنی تو اگر بر میزبانی وارد بشوی، میزبان به اندازه فهمش و وسعتش و کرامتش به تو رزق می دهد. ✅ اول، فهم است و او باید بفهمد که تو چه چیزی می‌خواهی، اگر خسته ای برای تو جایی پهن کند و اگر غذا می‌خواهی بفهمد که چه غذایی برای تو بیاورد. ✅ دوم، توان و وسعت داشته باشد. سوم، کرامت داشته باشد که بتواند بدهد و ببخشد. و چه میزبانی از خدا علیم تر، واسع تر و کریم تر... ✅ این میزبان برای ما میهمانی بر پا کرده، ضیافتش هم رمضان است: «قَد دُعیتُِم فِیِه إِلی ضِیَافَةِ الله». این میهمانی تنها یک بُعد ما را نباید تأمین کند. ✅ چون او به همه ابعاد ما علیم است و نباید همین طوری سر و ته قضیه ما را به هم بیاورد، که باید بدهد و ما را پر کند و فیضش را بریزد، چرا که واسع و کریم است. ✅ ما در این ماه روزه گرفتیم، این رزق ما بود. آیا تن ما هم رزق پیدا کرد، به سلامت رسید؟ آیا قلب ما هم رزق پیدا کرد، به صفایی رسید؟ آیا فکر ما هم رزق پیدا کرد: به معرفتی رسید؟ آیا روح ما هم رزقی پیدا کرد و به قدرتی رسید؟ ✅ هر كدام از اينها رزقى مى‏ خواهند: عقل ما رزقش‏ نور است، روح ما رزقش‏ قرب‏ است، فكر ما رزقش‏ معرفت‏ است، قلب ما رزقش‏ حب‏ است و تن ما هم كه رزقش‏ سلامت‏ است. ✅ ميزبان ما براى تمام ابعاد ما رزقى معين كرده است. بايد بدانيم كه علامت اين رزق‏ها چيست؟ و ببينيم كه كدام رزق را خورده‏ ايم؟ ✅ بايد ببينيم كه آيا دل تنگ ما، وسعتى پيدا كرده است؟ آيا «أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ» را گذرانده ‏ايم؟ آيا براى ما شرح صدر آمده؟ فراغت و امن آمده؟ ✅ آيا بعد از امن، عافيت آمده كه انسان بتواند از نيروهايش بهره بردارى كند؟ آيا در اين ماه چيزى به دست آورده‏ ايم؟ ديد تازه‏ اى به دست آورده ‏ايم؟ 📙 بهار رویش ص ۱۲۷ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔷👈 یار باش، نه بار ✅ سالهای اول طلبگی خیلی پرخاطره و با ابتلاءات زیادی همراه بود. خود را عاشق امام زمان علیه السلام می‌دانستیم و به دنبال دیدن روی چون ماهش هر هفته پیاده به اتّفاق چند تن از دوستان به بیابانهای جمکران رفته و تا صبح با ناله و زاری به دنبال آقا و مولایمان بودیم. ✅ شبی در جمکران استاد صفایی را با جمعی یافتم، شنیده بود چه می‌کنیم، پرسید: اگر الان آقا را ملاقات کنی چه می‌کنی؟ ✅ گفتم به دست و پایش می‌افتم چون پروانه به دورش می گردم و...گفت: اگر پرسید در راه ما چه کرده‌ای چه؟ چه بارهایی برداشتی؟ با شیعیان و دوستان گرفتار ما چه کردی؟ چه جوابی داری⁉️ ✅ به چشمانم نگاهی سرشار از محبت نمود و ادامه داد خودت باری بر دوش مولا نباشی⁉️ این را گفت و رفت، به دنبالش دویدم، پس چه کنیم؟ ✅ فرمود مالک اشترها به دنبال علی علیه السلام نبودند که فقط رویش را ببینند بلکه عهده‌دار اموری می‌شدند که رضایت حضرت در آن بود و‌لو فرسنگ‌ها از او دور بودند و زبیرها در کنار علی علیه السلام بودند ولی طاقت امر او را نداشتند و در مقابل او لشگر‌کشی کردند! ✅ ولایی بودن فقط اشک و آه و... نیست بلکه کسب نمودن رضایت ولی شرط است. 📚 خاطره یکی از طلاب. 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie