یه افسانه یونانی میگه:
چهره ای که الان دارید، چهره همون شخصی هست که تو زندگی قبلیتون عاشقش شدین.
این دیالوگ پونیو خداست:
منم قبلا یه انسان بودم و بالاخره از اون میراث مزخرف " انسان بودن" فرار کردم.
مردم میگن هیچوقت نباید بیخیال کسایی که دوستشون داری بشی، اما گاهی باید تسلیم شی چون با جنگیدن برای کسی که اهمیتی نمیده، تنها داری به خودت آسیب میزنی.
کیم نامجون
اَحِبَني بشَکلٍ لا یُبقي اَيُ اُمنیَةٍ اُخري بقَلبي...
+جوری مرا دوست بدار؛
که آرزوی دیگری در دلم باقی نَمانَد...
👤نزار قبانی
آدمهایی هم هستند که میآیند و چنان روحمان را
در آغوش میگیرند، که یادمان میرود غم و اندوه را..
«برایت آرزو میکنم که دوام بیاوری، در روزگاری که شغل اولِ انسانها، زخم زدن بر یکدیگر است.»🌱
وضعیتم جوریه که یدفعه به خودم میام و میبینم تو مغزم دارم راجب موضوعی که ده بار با خودم باهاش به توافق رسیده بودم، کلنجار میرم.
کوردها یه کلمه قشنگی دارن
به اسم "چاو جووانم" یعنی: <<چشم قشنگم>>
چقد میتونه یه کلمه به دل بشینه؛)))
چشم قشنگتو اینجوری سیو کن.
هدایت شده از سلاطین دهه هشتاد و نود
من میشم همون دختری که سرشو میگیره بالا و میگه همه اینارو خودم تنهایی بدست آوردم>>>
یه افسانه هست که میگه:
ستاره دب اکبر زن زیباای بوده که توسط خدایان حسود تبدیل به خرس شده.