#شعبات_درد |#پارت_اول #میم_اصانلو | @biseda313 مقدمہ ے آشنایی هرچہ که هست؛ نوشیدن چای عراقی در لیوانی کوتاہ قد یا لولیدن عزا در تار و پود یک پیرهن و یا طفلے میزبان در موکبے کوچک یعنی؛ عشق به رگ هاے حسین(ع) مقیاس اندازہ گیرے ندارد...! رایحہ ے خون او ڪفایت می کند براے رحلت مرد، زن و حتے کودک! آخر خون آغشته به عشق، پیروی از مسیر را اوجب واجبات می کند و مطیع الامر بودن ماحصل امتداد است! آدم در امتداد عطر خون که باشد خبرهای حسینی منتشر می شود! زیرا بوی عشق سرایت می کند به اقصے نقاط پیکر؛ به امعاء و احشاء بدن به سوال هاے ممتد در مغز سر: "مَن هُوَ؟ او ڪیست؟" سوالی عمیق که عطش جواب دارد! همیشه نباید پاے آب در میان باشد؛ گاهی شناختن هویت یک "او" ، ترک لب می آورد! در وانفساے انا عطشان بودن، سوال دوم زادہ می شود: "ما فے البطون سر بر نیزہ، زینب؟" ارتباط سوال اول و ثانی، کمر افکار را خم می کند... با هجوم سوال ها بر پیشانے سر، آدمیزاد صاحب "درد مازاد" مے شود؛ درد حسین یک طرف، درد از دست "خود" که نشستہ روی سینه ے حسین در طرف دیگر... 💟 @clad_girls

  #شعبات_درد |#پارت_دوم #میم_اصانلو | @biseda313 وحدت درد برعلیه "خود"، عبارتند از: بینی "مَنیّت" را بہ خاک و خون کشیدن یک آب خوش در طول گلو پایین نرفتن و بر حَیَّ علی العزاےِ خویش نشستن! منبعد "کربلا" برایت مخفف نمی شود؛ در تخلیه ے احساس مابین ابیات در سراییدن از چشم و ابروی یار در چالش داغ عکس های پروفایل در ابتلا به جمله ے "بیمار توام" و ویروس مزمن "سرماے ادعا" یا در صیغه اے کوتاه مدت برای رفع حاجت و نذرُ نیاز! دیگر درد به مغز استخوان رسیده و هیچ چیز تسکین درد نمی شود بجز؛ تکرار کَرب نه در عصر نیم روز عاشورا که در تفسیر"لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی‏ کَبدٍ!" و در فلسفه ے "کُلُّ یَومٍ عاشورا" فعالیت ذهنی در لا به لاے مقتل ها خواندن زیارت عاشورا با احیاے تَبَرّی اشغال خطوط فکر در نقاط ابهام ماجرا یک لمحه تفکر و بہ اندازه بال مگس،بُکاء نهی از منکر بہ نیت تعمیر نه یک قوزِ بالا خون به دل حسین نکردن حتی در انزوا یعنی؛ روزمره "درد عشق" کشیدن، ممکن است.. قسم به معنے لایُمکِنُ الفرار! 🏴 @clad_girls