#قسمت_صد_و_سی_پنجم_رمان 😍 #برای_من_بخون_برای_من_بمون ❤️ دست عاطفه رو گرفتم و پيش خودم نشوندمش... واسمون جا باز کرده بودن...مامان احتمالا مهمونيه شام گرفته بود...چون هوا داشت کم کم تاريک ميشد... غروب بود... همه شيفتي مي اومدن جلومون مينشستن و صحبت و تبريک و... خلاصه شلوغي و برو بيايي برپا بود... عاطفه خم شد و در گوشم گفت عاطفه-: مخمد من هيچکسو نميشناسم...خنديدم-: عادت ميکني و ميشناسي...اينا تا ما اينجاييم اينجان مطمئنا...ادامه دادم-: فقط علي اينجا نيست ...نگام کرد. عاطفه -: آرهههه ... جاشون خيلي خاليه ... آخي ...چپ چپ نگاهش کردم .عاطفه -: خب...ميگم که...چيزه ...ميخواست بحث رو عوض کنه . خنده ام گرفته بود ولي حالت نگاهم هنوز همون بود . عاطفه -: واااااي محمد اينا چقد شيرين حرف ميزنن آدم دلش ميره ...خنديدم -: خوشت مياد؟ عاطفه -: وااي آرههه ... يه تصميم گرفتم -: چي؟ نگاهش به اطرافش بود . ولي من زل زده بودم بهش. اصلا انگار تو اين عالم نبود . عاطفه -: اينکه اگه خواستم ازدواج کنم .... با يه اصفهاني ازدواج کنم ... البته مهم ترين شرطم هم اينه که لهجه داشته باشه...والا زنش نميشم... همه دنيا آوار شد رو سرم . حالم يهو عوض شد . خوبه نگاهم نميکرد .. اصلا يه جوري شدم ...وصف نا پذير . کلي اميدوار شده بودم که عاطفه دوستم داره . ولي اين حرفش؟ يعني اينکه به ازدواج فکر ميکرد... يعني فکر ميکنه الان ازدواج نکرده ؟يعني اينکه به رفتن از پيشم فکر ميکنه ؟ رفتن ؟ رفتن ...بغض فضاي گلوم رو اشغال کرد . يه مدت طولاني طول کشيد تا به خودم بيام و متوجه بشم که من زل زدم بهش و اون هم با يه حالت خاصي زل زده به من ...با صداي يکي از خاله هام از اون حالت اومديم بيرون .خاله-: خب حالا محمد ... انگار تا حالا نديدس خانومشا ... بيبين چيطور داره نيگاش ميکونه...همه خنديدن.حامد اومد نشست کنارم . يه دونه زدم پشتش. -: داداشي گلم چيطورس ؟ ...حامد-: حالا که شوما را ميبينم عاااالييييي خاله -: محمد ... اجازه هست من خانومتا ببرم ديگه ؟ -: کجا؟ خاله -: نترس بابا... ببريمش لباسشا عوض کونه ... يه خورده هم حرفاي خانومانه داريم باهاش... دست عاطفه رو کشيد . علي رغم ميل باطني ام اعتراضي نکردم . با لبخند از جاش بلند شد و خاله بردش تو اتاق خودم . خانوما هم پشت سرشون رفتن . اونقدر سمت اتاقم نگاه کردم تااينکه درش بسته شد. پوفي کردم و سرم رو انداختم پايين ... ببين توروخدا . حالا يه بارم که اون مث دختراي خوب نشسته بود کنارم اينا نذاشتن ... حالا نميشه لباسشو يکم بعد عوض کنه؟ بيخيال شدم و با حامد مشغول صحبت شدم . از درس و دانشگاهو و اصفهانو و مامان و بابا و کلي چيز ديگه...حرفامون که تموم شد دستم رو کوبيدم رو پاش و گفتم-: ميرم چمدونا رو از تو ماشين بيارم... http://eitaa.com/cognizable_wan

#قسمت_صد_و_سی_ششم_رمان 😍 #برای_من_بخون_برای_من_بمون ❤️ بلندشدم . حامد همراهم بلند شد. حامد-: بريم با هم مياريم...زديم بيرون . دم در حامد دوتا چمدون رو هم برداشت و گفت حامد-: تو بقيه کارا رو راست و ريس کن... يکم ماشين رو تميز کردم و آشغال ها رو دور ريختم و ماشينو آوردم تو حياط پارک کردم. کيفم رو که عاطفه واسم عيدي خريده بود و وسايلاي کارم توش بود برداشتم و راه افتادم سمت خونه . دختر خاله هام تو راهرو ايستاده بودن. داشتن وسيله ميبردن داخل...پشتشون بهم بود . سه نفر بودن . صداي يکيشون به گوشم خورد-: اين کفشه مالي کيه ؟ رد انگشتشو گرفتم . به يه کتوني مشکي آل استار که روش آدمک کشيده شده بود اشاره ميکرد. صدام رو کلفت کردم و با لحن داشتي مشتي گفتم-: واس خانومه ماس... فرمايشات؟ سه تاييشون برگشتن طرفم -: واقعا؟ نسبت به تو یه کم کوچيک نیس؟ زبون درآوردم براشون -:خانوم ما خودشم کوچولوعه ديگه ... خنديدن . يکيشون کارشناسی داشت و دوتاي ديگه دانشجوی سال آخری بودن-: جدي چند سالشه محمد؟ با ذوق گفتم -: نوزده...-: آخيييي...باز صدامو کلفت کردم-: ديگه نبينم به کفشاي عيال من نگاه ميکنين ها ...غيرتي شم بد ميشه ...و همزمان سيبيلاي خياليمو با انگشتام تاب دادم. صداي خنده اشون رفت رو هوا-: اوهو ... چه عاشق ...با لهجه اصفهوني گفتم -: پس چي که... کوچو لويه من تکس ... ازِش پيدا نيميشد يکيشون با تعجب پرسيد-: محمد ؟ تو واقعا همون پسرخاله بداخلاقي هستي که خنده اش رو نديديم ؟چه برسه به شوخي ؟ راست ميگفتن . خب عوض شده بودم. ولي دست خودم نبود که.يهو چشم باز کردم ديدم رفتارم عوض شده بدون کوچکترين تلاش و تصميمي. خنديدم . -:خانوم ما بهم ميگه مخمدديگه تصميم گرفته بودم با لهجه اصفهوني صحبت کنم . باز خنديدن . از کنارشون رد شدم و رفتم داخل . اغا يعني چي؟ عاطفه رو برده بودن پيش خودشون. من ... تنها ... بدون اون ...نشستم کنار آقايون و کلي صحبت و خنده و آجيل و ميوه و شيريني تا وقت سفره انداختن . بالاخره رخصت دادن عروس من بياد بيرون . اي جووونم ... اين فرشته من بود ؟ تونيک و دامن صورتي پوشيده بود با شال سفيد و چادر سفيد با گلهاي خوشگل صورتي سرش کرده بودن . خيلي ناز شده بود . دلم ضعف رفت واسش . نميتونستم چشم ازش بگيرم .کلي بهش اصرار کردن که بشينه ولي زير بار نرفت که نرفت . پاي به پاي همه کمک کرد وسفره رو انداختن . سفره چيده شده بود که دوباره مهمون اومد. مامان آيفون رو برداشت و در رو باز کرد. http://eitaa.com/cognizable_wan

#قسمت_صد_و_سی_هفتم_رمان 😍 #برای_من_بخون_برای_من_بمون ❤️ مامان-: امينس...امين اومد داخل و با همه احوالپرسي کرد وباهم رو بوسي کرديم . شام رو کشيدن . عاطفه رو هم فرستادن کنار من بشينه . پس چي که زن باس کنار آقاش بشينه و جم نخوره. نشست کنارم. امين هنوز سر پا بود. مامان-: امين جان بيشين پسر ...يه نگاه به اطرافش کرد . نگام رو ازش گرفتم. هنوز کوفت کردن غذامو شروع نکرده بودم که امين اومد و صاف نشست اونطرف عاطفه . ننشسته شروع کرد به صحبت کردن باهاش .دقيق نميشنيدم چيا ميگفتن... تن صداشون رو ميشنيدم ولي جمله هاشون رو نه ... هر از گاهي از صحبت هاي عاطفه که کنارم بود متوجه ميشدم که راجع به درس و دانشگاه صحبت ميکنن .غذا از گلوم پايين نميرفت . کارد ميزدي خونم در نمي اومد . آخه ادم قحط بود ؟خب يکي ديگه مينشست کنار عاطفه ... چرا امين ؟چرا کسايي که روشون حساسم؟ رگ گردنم زده بود بيرون ولي خب از بدبختي کاري هم نميتونستم بکنم . جلو همه ميگفتم پاشو جاتو عوض کن ؟ من نميدونم چرا اينا هر وقت همو ميبينن ميشنن حرف ميزنن؟جوريم حرف ميزنن که من نميشنوم؟ مثل همون روز مثلا عروسيمون ... نکنه امين از سوري بودن ماجرا خبر داشته باشه ؟نکنه از عاطفه ؟مردم و زنده شدم تا شام تموم شه . هر دفعه که امين با لهجه اصفهانيش دم گوش عاطفه حرف ميزد احساس ميکردم يکي داره با تيغ قلبمو ريش ريش ميکنه. عاطفه بلند شد و رفت واسه کمک . امين هم نشست يه گوشه و مشغول گوشيش شد . احساس ميکردم دارم خفه ميشم . خنده دار بود . حسادت من به پسري که هفت سال ازم کوچکتر بود. رفتم تو حياط. وسط حياط ايستادم. دستام رو فرو تو جيبم . سرم رو گرفتم به سمت آسمون و چشمام رو بستم . صداي همهمه از توي خونه مي اومد . نفس هاي عميق ميکشيدم تا آروم شم. شروع کردم به قدم زدن تو حياط . يه کم دعا کردم و زير لب با خدا حرف زدم . يه نفس عميق ديگه هم کشيدم و همزمان که نفسم رو بيرون ميدادم گفتم-:يا زهرا (س)... آروم شده بودم . رفتم سمت خونه . تو راهرو چشمم افتاد به کتوني هاي عاطفه . رفتم جلوتر و با پاهام جفتشون کردم . جفت که شدن پاهام رو گذاشتم دو طرف کفشاش و بيشتر نزديکشون کردم.راست میگفتن دخترا از مقايسه سايز کفشامون خنده ام گرفت . تو همون حالت کفش هام رو در آوردم و رفتم داخل . عاطفه کنار دختر خاله هام نشسته بود . به محض ديدن من يه چيزي بهشون گفت و از جا بلند شد. اونا هم خنديدن . رفتم نزديکشون. يه ابرومو دادم بلا و با اخم پرسيدم -: عيالي ما چي چي مي گفت به شوما ؟-: هيچي به خدا ...گفت برم يه کم خودشيريني کنم ...شونه هام رو بالا انداختم و با فاصله ازشون نشستم . مشغول چک کردن اس ام اس هام شدم .عاطفه با يه سيني که يه فنجون چاي توش بود و يه ظرف کوچيک شکلات و قندون اومد نشست کنارم. پس منظورش از خود شيريني اين بود؟ انگار که همه دنيا رو بهم دادن. خيلي ذوق زده شدم. گوشيو گذاشتم کنار و زل زدم بهش .چشم تو چشم نگاهم کرد . بعد نگاهشو به اطراف چرخوند . بعد مشغول درست کردن شالش شد . يکم سرش رو انداخت پايين. حالتاشو ميشناختم . ميدونستم الان به شدت زير نگاهم معذبه. شايد اگه من رو شوهر خودش ميدونست ، معذب نبود . خوشحال هم ميشد که همه توجهم بهشه . با صداي آرومي گفت عاطفه-: محمد ... همه دارن نگاهمون ميکنن ... يه چيزي بگو ... يه حرفي بزن ...لبخند زدم . شده بود لبو-: از حرفاي تکراري که بدت نمياد؟عاطفه -: تا چي باشه ...-: لبو که ميشي خيلي با مزه ميشي منم که عاشق لبو... چشاش رو ريز کرد و با حرص گفت... http://eitaa.com/cognizable_wan

#قسمت_صد_و_سی_هشتم_رمان 😍 #برای_من_بخون_برای_من_بمون ❤️ عاطفه -: من میدونم با تو محمد... خنديدم . سر چرخوندم . انصافا نصف بيشترشون زوم کرده بودن رو ما . مامانم هم که قربونش برم با چه عشقي نگاهمون ميکرد . يه چشمک به مامان زدم و دوباره سر چرخوندم سمت عاطفه عاطفه-: چاييت يخ زد ...چاييمو سر کشيدم و فنجون رو گذاشتم تو سيني .بلند شد و برش داشت . دوباره رفتم تو گوشيم.اس ام اس هامو ميخوندمو واسه کاري ها جواب مي دادم . چند تا هم شايان و مازيار فرستاده بودن و سوال ازم پرسيده بودن . جوابشونو دادم . بعد يه مدت بالاخره يه گروه بلند شدن برن الحمدلله . سرم رو آوردم بالا که بلند شم و خداحافظي کنم. عاطفه و امين کنار آشپزخونه پيش هم نشسته بودن و دوتاشونم خم شده بودن و به يه برگه که مقابلشون روي زمين بود نگاه ميکردن. همه انرژيم تحليل رفت . از جا بلند شدم واسه بدرقه . ولي چشمام همش رو امين وعاطفه بود . اونا هم بلند شدن .انگار خستگي همه عالم رو دوشم بود . کنار هم ايستاده بودن .بهم میومدن...نه....نه...تصورشم دیونم میکنه من از لحاظ قد و هيکل از امين بلند تر و بزرگتر بودم .اه لعنت به این فکرا...مامان کنارم ايستاد و نذاشت بيشتر فکر کنم. مامان-: مامان خب نشدي هنو؟چرا قيافت همچينس؟ -: مامان خسته ام ... خيلي خسته ام مامان -: الان ميرم رخت خواباتونا پهن ميکونم تو اتاق شوما بريد استراحت کونيد.بعد بدرقه اون گروه از مهمونا مامان عاطفه رو صدا زد و بردش توي اتاق . پشت سرشون رفتم . عاطفه چمدونارو جابه جا ميکرد و مامان داشت رخت خواب پهن ميکرد تو اتاق . عاطفه زيپ يکي رو باز کردو واسم لباس راحتي در آورد و يه حوله . فکر خوبي بود . برداشتم و رفتم دوش بگيرم . يکم طول کشيدهيچ انرژي اي نداشتم . مامان گفت برم تو اتاق استراحت کنم . از همه عذرخواهی کردم و رفتم تو اتاق.اي جووونممم... همونطور با چادر و شال خوابش برده بود روي رخت خواب . چراغ رو خاموش کردم و در رو بستم . آروم چادرش رو برداشتم وانداختم اونور . روشو با يکي از پتو ها کشيدم... موهام رو حسابي خشک کردم و کنارش دراز کشيدم . کاملا خواب بود. يه خواب عميق-: امين کور خونده اگه فک کرده ميتونه با اون لهجه اصفهونيش تو رو از من بگيره ... در اتاق باز شد و نور پذيرايي افتاد رومون . نميخواستم حالتمو عوض کنم . چشمامو بستم تا هر کسي ديد خودش خجالت بکشه و بره.از بوش فهميدم مامانمه. غريبه که نبود پس موندم تو همون حالت . در رو بست و چراغ خواب رو روشن کرد . يه پارچ اب و يه ليوان گذاشت روي ميز . نگاهم کرد .همونطور سرپا با لبخند به ما نگاه ميکرد. مامان-: خوابس؟-: چي جورم ...مامان-: ميگم ... والا تا چند تا جيغ زده بود از خجالت .. http://eitaa.com/cognizable_wan

#قسمت_صد_و_سی_نهم_رمان 😍 #برای_من_بخون_برای_من_بمون ❤️ دوتايي خنديدیم ، مامان اومد نزديکتر وروسریشو از سرش برداشت. مامان-: چي زودم خوابش برد ... انگشتام رو فرو کردم لاي موهام . يکم ...خيلي کم ...ازش فاصله گرفتم و به مامان نگاه کردم -: چند شبه درست و حسابي نخوابيده ...مامان-: چرا ؟-: اونشب که من مريض شدم ... از شب تا صبح و بعدش تا ظهر يه ريز فقط منو پاشويه کرد و بهم رسيد... بعدشم بچه ها اومدن پيشم رفته خريد واسه هفت سين و بعدم منو خوابوند و شروع کرد به خونه تکوني تا نصفه شب صبح زودشم پا شده رفته کمک همسایه طبقه اول کنه بعدم يه ساعت مونده به تحويل سال اومد خونه ... يکم کنار هم بوديم و بعد رفتيم عيد ديدني خونه علي و مرتضي و پسر داييش... باز صبح بعد نماز بقيه وسيله ها رو جمع کرد و چمدون رو بست...صبحم مهمون اومد واسمون ...ظهرم که راه افتاديم بياييم تو راه فقط سر به سر من گذاشته که نخوابم و حوصلم سر نره ...مامان نشست کنارمون .مامان-: اينجا هم که کلي کمک کرد.مامان -: همه چي خوبس پسرم ؟ ازدواج ؟ -: عاليه ... کاش زودتر مي اومد تو زندگيم ...مامان-: شکر خدا ... حالا اين اول راهي زياد با هم مشکل پيدا نيمي کونين که؟ دعواتون نيميشد؟ -: چطور؟ -: تا حالا يه بارم نديدم که با اخم نگات کوند ... معلومه خيلي باهاش خوبي که این همه دوستت داره .تودلم گفتم آرزومه چیزی که میگی حقیقت باشه .با ناراحتي گفتم -: نه مامان ... من همون پسر تخس و بداخلاقتم ... دستم بشکنه سه بار زدم تو صورتش ... شرمنده سرم رو انداختم پايين . مامان درحاليکه سعي مي کرد ولوم صداش رو کنترل کنه گفت. مامان-: چيکا کِردي؟ مظلوم گير آوردي؟ تو شهر غريب برديش عوض اينکه پناهش باشي گرفتي زدي تو صورتش؟مگه چيکا کِرده طفلي معصوم -: هيچ کاري نکرده بودمن بد فکر کردم مامان همش به خاطرعلاقم بهش بود که ديوونگي کردم کليم منت کشيدم ديگه ام ازين غلطا نميکنم...موهاشو نوازش کرد و نگاهش کرد . مامان خيلي بيشتر از ناهيد عاطفه رو دوست داشت .با ناهيدم خيلي مهربون و صميمي بود ولي نه به اين شدت . نميدونم چي تو خانومم ديده بود که اينقدر دوسش داشت . ولي خداييش جلو مامانم اينا حتي يه بار هم دست ناهيد رو نگرفته بودم .اصلا نميخو ام ديگه به گذشته فکر کنم . علاقه اي به گذشته ندارم .حالام بهترين روزاي عمرمه...مامان -: چقد کوچيکس ... يه ذره بچس ... به عاطفه نگاه کردم . نفساي عميق ميکشيد . معلوم بود خيلي خسته اش وگرنه خوابش سبک بود و زود بيدار ميشد. مامان-: محمد تو رو خدا مواظبش باش... عين يه پروانه دورت ميچرخد ... بايد صد برابر بيشتر دورش بگردي ... محمد بفهمم اذيتش ميکوني ولله ازت نيمي گذرم ...-: مامان واسم خيلي دعا کن ... تازه همه سختيا گذشته و آرامش اومده تو زندگيم دعام کن ...يه قطره اشک از چشم مامان چکيد.مامان-:ميدونم عزيزي دلم عاشقش بودم . تک بود . تو دنيا لنگه نداشت از بس ماه و مهربون بود .جونم براش در ميرفت-: گريه نکن مادرمن ...قربون چشاي خوشگلت بشم ... گريه نکن فدات بشم ...لبخند زد.دستم رو از لاي موهام در آوردم و اشکش رو پاک کردم . لبخند زد . موهاي عاطفه که روي پيشونيش بود رو کنار زدم. اختيار از دستم در رفت و موهاشو بوسيدم . مامان خنديد. اونم خم شد و پيشونيش رو بوسيد و بلند شد... http://eitaa.com/cognizable_wan

#قسمت_صد_و_چهلم_رمان 😍 #برای_من_بخون_برای_من_بمون ❤️ مامان-:تا ظهر بخوابيد که دوتاتونم حسابي خسته ايد... بعدش بايد بيريم عروسما بگردونيم ...چراغ خواب رو هم خاموش کرد و رفت بيرون ودر روهم بست. روي خودم رو هم با دست آزادم کشيدم .نگاهم به عاطفه بود وباهاش حرف میزدم نفهمیدم کی خوابم برد. آروم ترين و راحتترين خواب عمرم بود. صبح با صداي ضربه هاي آرومي که به در کوبيده ميشد بيدار شدم. چشمام رو باز کردم . دنبال عاطفه گشتم . اي بابا ... بازدررفته بود این دختر...نشستم و در حاليکه دستمو رو صورتم ميکشيدم گفتم-: بفرمائيد ...عاطفه اومد داخل. موهامو با انگشتام مرتب کردم . سلام دادم بهش. عاطفه -: ببخشيدا ولي دیگه بايد بيدارت مي کردم ... خوبي ؟ خسته که نيستي ؟از جام بلند شدم . يه نگاهي به ساعتم انداختم . -: اوه اوه ... ظهره چقد خوابيدم.تو عمرم اينقدر نخوابيده بودم ...عاطفه -: آخه چند شبه که درست و حسابي نخوابيدي... اونهمه هم رانندگي کردي ... مشغول جمع کردن جام شدم . عاطفه اومد ازم گرفت و خودش جمعشون کرد . بعد اينکه چيد شون تو کمد بهم نگاه کرد. ولو شده بودم روي صندلي ميز کامپيوتر و ديدش ميزدم ...عاطفه-: خسته اي باز؟ دوباره دست کشيدم به صورتم-: اممممم ... بذار ببينم ... بلافاصله دويدم طرفش و از پشت کشيدمش . همش ميخواست فرار کنه... بلند بلند ميخنديدم . تو همون حال شروع کردم به قلقلک دادنش. قهقهه ميزد. که در اتاق زده شد . سريع هلم داد و دويد اونورتر . خاله و مامان اومدن داخل... خاله -: خير باشه اول صبحي ...همه خنديديم .عاطفه -: خاله جون صبح کجا بود ؟ لنگ ظهره ...خاله -: حالا همون ... والا ما ميريم شوهرامونا بيدار کونيم عربده ميکشن و ما هم با ترس الفرار... حالا تويه وروجک چيکا کردي که شوهري بداخلاقت اينطور با قهقهه از خواب پا ميشد ؟خنديد و لپاش چال افتاد .آخ خاله تو چه ميدونی اين وروجکي که ميگي ديوونم کردس دست شما درد نکنه خاله ... حالا ما شديم بداخلاق ؟ مامان چپ چپ نگام کرد . مامان-: پس چي که بداخلاق ...به عاطفه نگاه کرد و پرسيد . مامان-: دروغ ميگه ؟ عاطفه-:نه مامان جان...خاله حقيقت محضوگفتن دوباره خنديد . ازون خنده هاش...خيز برداشتم سمتش . عين فنر از جا پريد و دويد بيرون. منم دنبالش.دويد پشت بابا سنگر گرفت. ول کن نبودم. بابا هم دستاشو باز کرده بود تا نذاره دستم بهش بخوره. بابا-:پسر عوض سلام و ظهر بخيرته ؟ خاله هام و دخترهاشون و بابا خونه بودن. زن دايي هام هم بودن.با دست پاچگي گفتم -:سلام سلام ... همه زل زده بودن به من که سعي داشتم عاطفه رو بگيرم . صداي خنده کل خونه رو برداشته بود . دويدم سمتش . باز فرار کرد و رفت تو حياط . پا برهنه. ميدويد و منم دنبالش. دوتامونم ميخنديديم.اون که داشت غش ميکرد از خنده . و اين من رو ديوونه تر ميکرد. داشت ميدويد که يهو در باز شد و حامد با نون سنگک اومد تو .عاطفه داد زد. عاطفه-:داداشي... دويد پشت حامد ايستاد. حامد من رو که ديد قضيه رو فهميد وايستاد تا سنگر عاطفه باشه .مامان-: بسه بابا محمد... ولش کون بذا بياد تو... تو پاش يه چيزي ميردا ...ولي من ول کن نبودم . با خنده و يه حرکت سريع خيز برداشتم سمتش که از پشت حامد بگيرمش . ناخودآگاه يه جيغ کشيد و گوشه کت حامد رو گرفت تو مشتش. انگار برق دويست ولت از تو بدنم گذشت. ايستادم. لبخندم محو شد . صداي خنده بقيه مي اومد ولي من خشک شدم سر جام. چشمم فقط به دستش بود. فهميد.سريع ولش کرد.از حامد هم فاصله گرفت. چرخيدم و برگشم تو خونه. بابا-: نتونستي بيگيريش؟عروسي خودمس ديگه... خنديد. نيشخندي زدم و رفتم تو دستشويي . آب يخ رو مشت مشت ميکوبيدم تو صورتم بلکه حالم درست بشه و عصبانيتم يکم بخوابه . اين دوست داشتن بيش از حدم ممکن بود کار دستم بده . ولي شده خودزني کنم ديگه دست رو عاطفه ام بلند نميکنم. وضوگرفتم وازدستشويي اومدم بيرون . يه راست رفتم تو اتاق . سجاده پهن کردم و ايستادم به نماز ظهر و عصرم .آخراي نماز عصرم بود که عاطفه با يه سيني اومد تو اتاق . کنار سجاده نشست روبروم و سيني رو گذاشت بالاي سجاده . سلام رو دادم و نمازم تموم شد . نگاهش کردم .سرش رو انداخته بود پائين . عاطفه-: اينو بخور تا سفره رو بندازيم واسه نهار ...به سيني نگاه کردم . يه لقمه نون و پنير و سبزي بود با يه فنجون نسکافه و شکلات . حرفي نزدم . سرش رو بالا نمي آورد.نگاهم افتاد رو به روم .عاطفه پشتش به در بود . دختر خاله هام و دختر داييام حلقه زده بودن . ما قشنگ تو ديدشون بوديم .عاطفه-: محمد باهام قهري؟-: نه ... واسه چي؟ عاطفه-: چرا ... قهري ... http://eitaa.com/cognizable_wan

#قسمت_صد_و_چهل_یکم_رمان 😍 #برای_من_بخون_برای_من_بمون ❤️ گفتم که نيستم...عاطفه -: پس چرا باهام اينطوري حرف ميزني؟-: مگه نگفتي بهم نمياد مهربون باشم ... از همه هم که شنيدي بداخلاقم ... پس انتظار ديگه اي ازم نداشته باش .عاطفه-: محمد به خدا اصلا حواسم نبود عمدي نبود بخدا اصلا دستم بهش نخورد ... فقط کتشو گرفتم ...-: خب بمن چه ؟ واسه چي داري توضيح ميدي؟ عاطفه -: ولي تو از اون کارم ناراحت شدي...-: نه ناراحت نشدم ... مهم نيس...لبشو به دندون گرفت. دستاشو مشت کرد نگاهم کرد . چشماش پر شد . قلبم تير کشيد .عاطفه-: آره ... تو راست ميگي .... اصلا مهم نيس ... من خيلي خودمو جدي گرفتم ... احساس کردم قلبم داره کنده ميشه . بلند شد که بره . با تحکم گفتم-: بشين...چادرش رو مرتب کرد-: گفتم بشين ...کمي مکث کرد . نشست سر جاش . دو قطره اشک از چشماش چکيد .چنگ زدم لاي موهام-: گريه نکن.دستش رو برد تا اشکاش رو پاک کنه که چند قطره ديگه هم چکيد . واقعا اونقدر شجاع نبودم که بتونم اشکاشو بغضش رو ببينم .سجاده رو تا کردمو و خودم رو کشيدم کاملا مقابلش و چهار زانو نشستم. دستاشو گرفتم تو يه دستم. با دست ديگه ام اشکاشو پاک کردم مگه بهت نگفتم نريز اينا رو؟ نگاه دخترا رو حس ميکردم . مثلا ميخواستن جوري رفتار کنن که انگار حواسشون نيست ولي کاملا بود . نميتونستم پاشم در رو ببندم . ترجيح دادم اصلا برام مهم نباشه. خوبه عاطفه پشتش بهشون بود و نمي ديدن داره گريه ميکنه -: خانومم ... دستشو از دستم کشيد بيرون و مشت کرد. آروم گفت عاطفه-: هيچي نگو ...انگار داشت درد ميکشيد . دوباره دستاش رو گرفتم. -: تو چرا ناراحتي؟ چرا نميگي چي تو سرت ميگذره ؟ چرا نميگي از چي داري عذاب ميکشي ؟ حرفي نزد . من چه دلخوش بودم . خب الان انتظار داري بگه دوستت دارم ؟ عمرا ...-: گريه نکن لامصب ... گريه نکن ...اشکاشو پاک کرد -: آره من از اون کارت ناراحت شدم ... خيليم ناراحت شدم ... عاطفه ... تو خانوم مني... ازين بهم ميريزم که نميذاري من بهت نزديک بشم ولي با بقيه راحتي ... ازين ناراحتم که تو از من بدت مياد ... يعني از رفتارات اينطور برداشت ميکنم ...عاطفه-: من از تو بدم نمياد... نمیاد...نمياد...-: پس اين رفتارات چه معني ميده ؟ سکوت کرد. حاضر بودم نصف عمرمو بدم ولي بفهمم عاطفه دوستم داره ... ولي چه خيالات خامي ... تازه دوست داشتن هم برام کافي نبود ... ميخواستم عاشقم باشه ... بخواد پيشش بمونم. دستشو فشار دادم -:عاطفه؟ عاطفه -:--- عاطفه خانومم؟ عاطفه-: ----عاطي خانومم؟خنديد. -: اوووف... تو که منو نصفه جون کردي دختر ...خواست دستاشو از دستم بکشه بيرون. نذاشتم و سفت گرفتمشون. دستاشو برد بالا. دستاي منم که محاصره اشون کرده بود ، رفت بالا . با پشت دست من اشکاشو پاک کرد. قلبم ريخت . دستاشو باز کردم و کف دستشو بوسيدم . باز دادش رفت هوا . عاطفه-: عه محمد نکن اين کارو ... چند بار بگم ؟براي اينکه بحثو عوض کنم گفتم -: اين دخترا هم چششون درومد بس که زل زدن به ما ...چشماش گرد شد .عاطفه-: خاک به سرم ... آبروم رفت ... ببينم تو آخرش واسه ما حيثيت ميذاري؟حالا اگه قضيه ديشبو تعريف ميکردم بيچاره ام ميکرد . خنديدم. عاطفه-: صبح واسه چي دنبالم ميکردي؟ بلند شد . منم پا شدم و يه شکلات هم انداختم دهنم-: آهان ... يادم انداختي ...خيزي برداشتم . باز در رفت . دويديم بيرون . مامان از تو آشپزخونه داد زد . مامان-: باز اينا شروع کردن ... آخه عاطفه تو ميري چي بهش ميگوي که اينطوري ميشد؟يادي ما هم بده ... http://eitaa.com/cognizable_wan

#قسمت_صد_و_چهل_دوم_رمان 😍 #برای_من_بخون_برای_من_بمون ❤️ توي پذيرايي فقط دخترا بودن . مامان و خاله هم تو اشپزخونه بودن. بقيه رو هم نميدونم . دويد نشست پيش دخترا. منم آروم آروم رفتم جلو. نيازي به دويدن نبود .رفتم جلو -: آهاااان ... فکر کردي پيش اينا نميتونم ادبت کنم؟ سريع بازوهاشو گرفتم. همشون ميخنديدن . اومدم تي شرتم رو تو تنم مرتب کنم که خواست بلند شه . دستشو کشيدم افتاد . محاصره اش کردم نتونه بلند شه . با زانوهام جلوتر رفتم . عاطفه -: محمد ببخشيد ... اشتباه کردم ... اصلا ازتو خوش اخلاق تر رو کره زمين وجود نداره -: هيچ بخششي در کار نيست ...خم شدم روش و لپشو گاز گرفتمو حسابی اذیتش کردم ...اصلا جيکشم در نمي اومد از خجالت نمیدونم اون موقع خجالت من کجا رفته بود! تا اينکه مامان اومد و به دادش رسيد . من رو زد کنار و عاطفه رو با خودش برد . به بدنم کش وقوسي دادم ... به دخترا نگاه کردم . يهو با هم زدیم زیرخنده . يکم باهاشون حرف زدم و سربه سرشون گذاشتم که مامان صداشون کرد واسه انداختن سفره. بلند شدم رفتم تو آشپزخونه . عاطفه نشسته بود داشت کاهو خورد ميکرد . کم مونده بود تموم شه . رفتم طرفش مامان-: محمد ديگه سمتش نيايي ها ... ببين صورتشا چيکا کردي؟عاطفه خنديد و واسم زبون در آورد . انگشتم رو به علامت تهديد نشونش دادم -: مامان دست شوما درد نکوند ... حالا ديگه اختيار عيال خودمونا نداريم؟ نشستم کنارش . مامان-: ميخواي دندوناتا امتحان کوني برو پستونک شيشه شير بخر گاز بيگير -: اونو که براپسرم میخرم ...عاطفه بازم لبوشد. دستشو گذاشت روي دهنش و ريز و بي صدا خنديد. داش مشتي شدم . -: زني که از دست شوورش فرار کنه باس اينطوري ادب بشه ... خاله -: آها ... اينو راست ميگه ...سفره رو انداختيم و ناهار خورديم و کم کم اماده شديم . خاله ها و مامان و زنداييم ميخواستن عاطفه رو ببرن خريد . بعدشم قراربود بريم پارک يا فضای سبز شام بخوريم . رفتيم خريدو کمي واسش خريد کردیم و گفتيم و خنديديم. شب دعوت شديم باغ عمه ام . همه قرار بود بريم اونجا. يعني باغ امين اينا. اصلا نميدونم من چرا اين قدر رو امين حساس بودم .... عاطفه با هر کسي حرف ميزد و هر کسي با هاش حرف ميزد زياد حساسيت نشون نميدادم. ولي کافي بود امين به عاطفه نگاه کنه. دلم ميخواست چشماشو در بيارم احساس ميکردم امين هم...حتي دلم نميخواست بهش فکرکنم.براي اينکه تا حد ممکن کمتر خونه امين اينا باشيم عاطفه رو بردم لب زاينده رود و گفتم که يه کم دير ميايم. چقد خوشگل شده بود زاينده رود . دوباره مثل قديم. تازگيا آب رو باز کرده بودن و حسابي رونق گرفته بود . دوتا بستني گرفتم و يه گوشه دنج و خلوت و دور از جمعيت رو واسه نشستن انتخاب کرديم. تو سکوت خيره شده بودم به آب و بستنيم رو ميخوردم و از نشستن کنار همسرم لذت ميبردم. همسررر خدا کنه نظر عاطفه هم همین باشه نسبت به من .تموم که شد سر چرخوندم طرف عاطفه . توي دست چپش ظرف بستني اش بود و با دست راستش بازوشو ميماليد-: سردته ؟ نگام کرد و لبخندي مهربوني زد . عاطفه -: يه کم... سوئي شرتم رو درآوردم. عاطفه -: محمد به خاطر من در نياري -: حتما مثل اونشب تو صداو سيما تصميم داري لگدش کني...سرشو انداخت پائين و لبشو به دندون گرفت.قلبم داشت از کار مي افتاد.عاطفه -: معذرت ميخوام ... به بهانه انداختن سوئي شرت رو دوشش خودمو کاملا بهش نزديک کردم . درحالي که بهش ميپوشوندم با خنده گفتم -: من نگفتم که تو معذرت خواهي کني ... گفتم دور هم يکم شاد شيم -: دلم ميخواد اين ساعت به هيچ چيز اين دنيا فکر نکني ... اگه الان بخواي يه کاري کني که کاملابه آرامش برسونتت اون کار چيه ؟ سرشو چرخوند بالا و نگاهم کرد. عاطفه -: الان انجامش بدم؟ -: اوهوم ...اگه الان امکانش هست آره ... لبخند زد. چشماشو بست و سرش رو گذاشت روي شونه ام . قلبم هری ریخت .يه بار ديگه تو ذهنم سوال خودم رو مرور کردم و بعدش حرکت عاطفه رو ... قلبم از خوشي داشت ميترکيد .وخودشوبه در ودیوار سینم میکوبید سرم رو گذاشتم روي سرش -: بستني ات داره آب ميشه ها !عاطفه -: خيلي زياد بود آخه.يه قاشق آوردنزديک دهنش دستشو آوردم بالاتر و گذاشتم تو دهنم عاطفه -: دهني بود.-: عههه جدي؟ فکر نميکردم دهنيت اينقد خوشمزه باشه . ريز خنديد -: ها چيه حتما تو نميتوني خوراکي دهني بخوري؟ ها؟ عاطفه -: نخيرم ... اينطور نيست -: اي اي اي .. پس تو هم سوسولي... http://eitaa.com/cognizable_wan

#قسمت_صد_و_چهل_سوم_رمان 😍 #برای_من_بخون_برای_من_بمون ❤️ يه قاشق پر کرد و گذاشت تو دهنش . عاطفه -: سوسول نيسم ولي دهني هر کسي رو هم نمي تونم بخورم ... -: جاي شکرش باقيه من جزو اون هر کسيا نيستم ... دوتايي خنديديم. روي سرشو بوسيدم . -: زود بخورش اب نشه ... عاطفه -: نمي تونم ديگه ... -: يه قاشق تو يه قاشق من ... عاطفه -: باشه ... بدون اينکه نگاهم کنه دستشو آورد بالای سرم رو بردم جلو . بوسيدم و قاشق رو گرفتم تو دهنم . با حرص گفت عاطفه -: محمد ... -: اي جون محمد؟ برام جاي تعجب داشت . اين من بودم؟ و تعجبم بيشتر از اين بود که کاملا داشتم احساسم رو لو مي دادم ولي فقط از گفتنن مستقيمش وحشت داشتم و اينکه عاطفه چرا متوجه عشقم نمي شد؟ البته جوابش رو مي دونستم . احساس خود عاطفه بهم احساس خواهر بود به برادرش و به همين دليل هم محبتاي منو به پاي همون برادره کوفتي مي گذاشت ... تموم بستني رو خورديم عاطفه-: خيلي دير شدا ... نريم؟ ... -: چرا ... پاشو بريم ... دستشو سفت گرفتم تو دستم رفتيم سمت ماشين . تو ماشين نشست کنارم و سوئي شرتم رو در آورد. گذاشت رو صورتش و نفس عميق کشيد. عاطفه -: چه بوي خوبي ميده.. http://eitaa.com/cognizable_wan

#قسمت_صد_و_چهل_چهارم_رمان 😍 #برای_من_بخون_برای_من_بمون ❤️ دست چپم رو فرمون بود. هنوز استارت نزده بودم . با دست راستم دستشو گرفتم و فشار دادم .جور خاصی نگاهم کرد نگاهش بدجور بیقرارم کرد .سه روز بعدي رو که اصفهان بوديم عاطفه رو بردم و همه جاي شهر رو بهش نشون دادم. عين بچه ها ذوق ميکرد . همه جاهاي ديدني رو نشونش دادم . گاهي هم جو گیر میشدم و با لهجه اصفهانی صحبت مي کردم . چه ذوقي مي کرد. کم کم داشت لهجه ام عوض مي شد.خدا خودش بخير بگذرونه.صبح ها از خونه مي زديم بيرون و ناهار يا شام هم خونه آشناها دعوت بوديم به عنوان پاگشاـ تمام ساعتهايي رو که بيرون بوديم يا عينک دودي به چه بزرگي رو چشمام بود يا کلاه کپ روي سرم بود.عاطفه نميذاشت درشون بيارم. دليل که ميخواستم ميگفت دلم نميخواد برات حرف دربيارن که هر روز با يه نفري... چندين بار خواستم بهش بگم که من تا ابد با همين يه نفرم...ولي نشد . نگفتم نتونستم . کيف مي کردم ازينکه شهرتم اصلا براش مهم نبود. تو همه اين مدت حتي نخواسته بود يه عکس با هم بندازيم . ولي من تو عالي قاپو که بوديم گوشيمو دادم دست مامان و يه عکس خوشگل ازمون انداخت . دوتايي :( تو مغازه ها هم که اگه خلوت بودن و کسي نبود اجازه مي داد کلاه يا عينکمو بردارم . اگه شلوغ بود اصلا وارد مغازه نميشد . بعد اون شب ديگه شبها مي بردمش کنار اب و باهم قدم مي زديم و بستني مي خورديم . و من يه دل سير نگاهش مي کردم .عالي ترين شبهاي عمرم بود.توي خانواده و مهموني ها صحبت من و عاطفه نقل و نبات مجلس بود . همه از ما حرف ميزدن . از اينکه عاطفه با اين سن کمش فقط حواسش به منه و بهم ميرسه و من ديوانه وار دوسش دارم . همه فهميده بودن اينو رل عاطفه.... و اينکه يه آدم ديگه اي شدم. راست هم مي گفتن .روز آخري که اونجا بوديم تصميم گرفتيم بمونيم خونه . باز هم دوست و اشنا و فاميل اومده بودن واسه خداحافظي . مثل اولين شب باز هم شام مهمون داشتيم . عاطفه کلا تو آشپزخونه بود . الانم که رفته بود کمک کنه واسه شستن ظرفها . بي حوصله رفتم تو اتاق و نشستم يه گوشه و بازي ساب وي رو آوردم و شروع کردم به بازي . از صبحم داشتم روي يه سري نت و شعر و ملودي کار... http://eitaa.com/cognizable_wan

#قسمت_صد_و_چهل_چهارم۲_رمان😍 #برای_من_بخون_برای_من_بمون ❤️ می کردم. مشغول بازی بودم که عاطفه پرید تو اتاق و چراغ و رو روشن کرد‌‌. در رو بست و چرخید . عاطفه: وای... سکته کردم...چرا تو تاریکی نشستی؟ ...نگاهم افتاد به شلوار سفیدی که پاش‌ بود اووووف کاملا کثیف شده بود. قسمت زانوش تا پایین . انگاری غذاریخته بود.دوید سمت چمدون یه شلوار دیگه برداشت. عاطفه:محمد برو بیرون بذار من لباسمو عوض کنم. برم بشورمش. نگاهی به شلوارش کرد و دستپاچه گفت‌.عاطفه _: سفیدم هست بد بخت شدم گوشیو انداختم تو جیبمو نگاهش کردم. عاطفه _:واااا...چرا نگاه میکنی برو دیگه ... دو دقیقه .خسته ام ... نمیتونم بلندشم ... عاطفه : محمد تو رو خدا ... دو دقیقه فقط.برم بشورمش زود ... بزار عوض کنم ... _: خوب عوض کن ... من چیکار به تودارم . دستشو مستاصل کوبید به پاش . عاطفه_: محمد چرا اذیت می کنی ؟ .... برو دیگه ... _: من جام خوبه ... هیچ جا نمیرم ... عاطفه محمد من که نمیتونم برم بیرون ... خوبه برم تو اتاق داداشت ؟ ... ابرو هام گره خورد به هم ... اخم کردم _: چی گفتی؟ ... عاطفه : هیچی برو دیگه .... http://eitaa.com/cognizable_wan

#قسمت_صد_و_شصد_پنجم_رمان 😍 #برای_من_بخون_برای_من_بمون ❤️ علي-:آبجي شما همين جا چادرتو درار.نميخوام مسخره ات کنن... جسارت نشه ها ولي اينا آدمايين که شعور و فهم ندارن و خدايي نکرده بي احترامي ميکنن... البته دور از جون مازيار...به محمد نگاه کردم ... چشاش برق زد ... انگار از اينکه با نگاهم ازش اجازه گرفتم ذوق کرده بود...سرشو به نشونه تائيد تکون داد...چادرم رو در آوردم و گذاشتم تو ماشين...کيف رو روي دوشم جا به جا کردم و راه افتاديم. پام رو که توي ساختمون گذاشتم احساس کردم يه سطل آب يخ ريختن رو سرم ... خداي من چه وضع وحشتناکيييي.... چه لباسايي پوشيده بودن خانم ها...واقعا بی حیا بودن...محمد و علي سرشونو پائين انداختن... خنده ام گرفت باز ...محمد و خجالت؟؟علي-: اي خدا بگم چيکارت نکنه مازيار... آخه اين چه وضعشه؟ محمد-: خدا آخر و عاقبتمونو بخير کنه...-: محمد نميشه برگرديم؟؟ علی -: نه متاسفانه... الان مازيار داره مياد سمتمون و نميتونيم کاري کنيم... قبل اينکه مازيار برسه علي آروم گفت علي-: خواهري مواظب باش چيزي نخوري...مازيار بهمون رسيد. کت و شلوار سفيد پوشيده بود . پيرهن سورمه اي و کفش سورمه اي...خدايي خيلي شيک شده بود. يه کراوات سفيد و سورمه اي هم زده بود. باهامون سلام و احوالپرسي کرد و کلي خوش آمد گفت . نگاها داشتن ميچرخيدن سمتمون. بالاخره سيد علي حسيني و محمد نصر بودن ديگه ... هرچند فازشون با اين دوتا زمين تا آسمون فرق ميکرد ولي شهرت داشتن ديگه چه ميشه کرد...ترجيح دادم واسه حفظ آبروي محمد تنها بمونم...-: محمد من ميرم اون گوشه بشينم...با دستم الکي به يه جايي اشاره کردم... محمد-: بمون پيشم...-: اطرافتو نگا کن... پره آدمه نميخوام آبروت بره...بدون اينکه منتظر جوابش باشم راه افتادم. صداش از پشت سر به گوشم رسيد محمد-: آبروي من با تو نميره...دلم لرزيد. قدمامو تند کردم. بلند صدام کرد محمد-: عاااطفه... خودمو زدم به نشنيدن و ازش دور شدم. خيلي دور . يه گوشه اي يه مبل دونفره خالي پيدا کردم و نشستم همونجا. دور ازچشم محمد. صداي آهنگ بدجور رو مخم بود. تا حالا همچين چيزايي رو نديده بودم . هيچ وقت هم فکر نميکردم تو همچين محيطي قرار بگيرم . با دهن باز به مردم خيره شده بودم . اصلا يه وضي!!!! با صداي دخترونه اي به خودم اومدم. دختره-: اين یارو کيه؟؟؟ سر چرخوندم . يه گروه دختر و پسر نزديکاي من ايستاده بودن و همشون با تمسخر نگاهم ميکردن . لباساي دخترا طوري بود که من شرمم ميشد بهشون نگاه کنم .پسره بهم نيشخند زد. نگاهمو ازشون گرفتم . شالمو رو سرم مرتب کردم. صداشون هنوز مي اومد. -: ببين چطوري چيز ميز بسته به خودش ...-: رواني... -: بريم دو سه تا چادرهم بياريم بپيچونه به خودش ... بغض کردم . شالم رو کشيدم جلوتر. برام وحشتناک بود تحمل اين مهموني . بين اينهمه آدم که انواع رنگارو ماليده بودن به سر و صورتشون فقط من بودم که آرايشي نداشتم.دوباره يه پسر از ازون گروه صداشو بلند کرد -: طرفه عروسه؟ داماده؟اصلا کي هست؟ -: خدا نکنه طرفه عروس باشه ... آبرو نميذاره واسمون ...-: عه بچه ها اون محمد نصره نه؟ نگاه سرگشته ام شروع کرد به جستجوي محمد . ناراحتيم يادم رفت وقتي ديدمش. داشت با علي و يه گروه پسر مي اومد طرفم . قبل اينکه بهم برسن دستي کشيده شد روي شونه ام . ناهيد-: سلام کوچولوي محمد... انگار که فرشته نجاتم رو ديده باشم .تیپ من لباس پوشيده بود ولي موهاشم بيرون بود. بلند شدم و با ذوق بغلش کردم . روبوسي کرديم. ناهيد-: سال نوت مبارک خانوووممم -: سال نوعه توام مبارک عزيزم...ايشالا سال خوبي داشته باشي عجب ذوقي کرده بودم از ديدنش... انگار نه انگار که هووييم و بايد چشاي همديگه رو با ناخونامون درآريم ...ناهيد-: به همچنين... خب ديگه چه خبرا؟ چيکارا ميکني؟ قبل اينکه بتونم جوابشو بدم محمد رسيد بهمون .با ناهید سلام واحوالپرسی کرد ودرحالیکه دست راستمو تودستش گرفته بود رو به دوستاش گفت محمد-:معرفي ميکنم ... بچه ها خانومم ...خانومم بچه ها.همه خنديدیم از طرز معرفي کردنش و با همشون سلام و احوالپرسي کردم... http://eitaa.com/cognizable_wan