احسنت 🌹

گاهی در پیمودن مسیر تا رسیدن به هدف، بین مصلحت یک حکم با مصلحت حکمی دیگر، تزاحم به وجود می‌آید؛ در این صورت، اگر یکی از آن دو، مهم‌تر از دیگری باشد و تزاحم بین اهم و مهم باشد، نباید اهم را فدای مهم کرد، بلکه به حکم عقل و وحی، باید مهم فدای اهم شود؛ زیرا حکم اهم، مصالح بیشتری دارد اینجاست که در برخی موارد میگوییم هدف وسیله را توجیه میکند. 🌹پیام دقیق یکی از مخاطبان🌹

اینم اِدیت خوبی بود 👌

هوالحکیم دامستیکاتور (انگلیسی: Domestikator) یک مجسمهٔ معماری است که در سال ۲۰۱۵ توسط «آتولیه فون لیشاوت» ساخته شده‌است. این اثر موضوع مناقشات قابل توجهی بوده‌است. از جمله این که در ۷ اکتبر ۲۰۱۷، «ژان لوک مارتینز»، رئیس موزه لوور در پاریس، فرانسه، به وجود این سازه به‌عنوان اثری که در آن دو ساختمان به‌هم پیوسته ظاهراً درگیر عمل جنسی هستند، اعتراض کرد و آن را از نمایشگاه هورس لس مورس (برنامهٔ فضای باز نمایشگاه بین‌المللی هنر معاصر شامل پروژه‌های معماری، مجسمه‌ها، پرفورمنس‌ها و قطعات صوتی که همزمان با خود نمایشگاه برگزار می‌شود) که در باغ تویلری برگزار شد و قرار بود این تندیس در نزدیکی یک زمین بازی در فضای این نمایشگاه به نمایش گذاشته شود، بیرون کشید و این اثر در عوض توسط مرکز ژرژ پمپیدو در میدان جلوی آن مؤسسهٔ هنری برای نمایش همزمان به نمایش گذاشته شد. (بخش دوازدهم) 🔬 پاتولوژی فرهنگی @CuPathology

هوالحکیم 🔺معماری نهایتِ اروتیک است! منبع: https://www.dezeen.com/2015/10/29/federico-babina-kama-sutra-archisutra-architectural-illustrations-graphic-design/ (بخش سیزدهم) 🔬 پاتولوژی فرهنگی @CuPathology

هوالحکیم معماری به طور جدایی ناپذیری در تخیلات و هویت جنسی پیوند خورده است. هویت جنسی و اعمال جنسی را نمی توان از فضاهای معماری که در آن رخ می دهد جدا کرد. موزه داران می گویند که: «معماری کلیشه های جنسیتی را در جامعه ما نشان می دهد.» معماری، به عنوان طراحی فیزیکی فضا و به عنوان یک اتمسفر، بخش مهمی از فانتزی ما است، زیرا ما مسیر بین میل و لذت را در روابط جنسی خود طی می کنیم. هیچ آرزویی بدون تصویر ساخته شده و طرح ریزی شده وجود ندارد. هیچ میل بدون فضایی برای فرافکنی وجود ندارد. منبع: https://www.ribaj.com/culture/spaces-of-desire (بخش چهاردهم) 🔬 پاتولوژی فرهنگی @CuPathology

ان‌شالله بزودی تقدیم خواهد شد 🌹