بسمه تعالی به اطلاع هم استانی های عزیز می رساند، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان فارس در نظر دارد جهت تکمیل کادر مربیان خود در شهرهای زیر از طریق مصاحبه و آزمون، اقدام به جذب تعداد محدودی از جوانان علاقمند (در قالب نیروی تمام وقت شرکتی) نماید. گله دار/ لامرد / مهر / ارسنجان/ خرامه/ پاسارگاد/ اوز /صفاشهر (برای هر شهر یک نفر) علاوه بر این، برای هریک از شهرهای اوز و داراب، یک نفر مربی سیار روستایی آقا (با توانمندی مربی گری کودک نوجوان و رانندگی) جذب خواهد شد. شرایط: 🔹سن بین ٢٠ تا ٣٠ سال 🔹فارغ التحصیل رشته های تحصیلی مرتبط با حوزه کودک نوجوان، علوم تربیتی و روانشناسی ، هنر، ادبیات 🔹بومی 🔷 پایان خدمت برای آقایان 📆مهلت ثبت نام جهت مصاحبه اولیه: ٢٨ مرداد ماه ١۴٠٣ 📝لینک ثبت نام اولیه: https://fars.kpf.ir/Recruiting ☎️درصورت هرگونه سوال با شماره تماس ۰۹۳۷۶۶۹۸۸۵۹ تماس بگیرید. 🔰روابط عمومی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان فارس

گزارش کوتاهِ یک تجربه ۲۷ مرداد ۱۴۰۳۰ زمان تقریبی مطالعه ۲ دقیقه رضا امیدی، استاد دانشگاه، در کانال تلگرامی خود نوشت: «در اوایل دهۀ ۱۳۹۰ در سه پروژۀ ترویج کتابخوانی در مدارس ابتدایی مشارکت داشتم: ۱. راه‌اندازی و تجهیز کتابخانۀ م

رضا امیدی، استاد دانشگاه، در کانال تلگرامی خود نوشت: «در اوایل دهۀ ۱۳۹۰ در سه پروژۀ ترویج کتابخوانی در مدارس ابتدایی مشارکت داشتم: ۱. راه‌اندازی و تجهیز کتابخانۀ مدرسه، ۲. ایجاد کتابخانۀ کلاسی، ۳. واردکردن کتاب‌های غیردرسی به برنامۀ کلاسی. در این میان، سومی بسیار تأثیرگذارتر بود. در ادامه مختصری دربارۀ این تجربه توضیح می‌دهم. کار از سال ۱۳۹۰ شروع شد و تمرکز بر دانش‌آموزان کلاس‌های چهارم و پنجم ابتدایی در مناطق روستایی و شهرهای کوچک بود (آن زمان هنوز دورۀ ابتدایی ۶ ساله نشده بود). اولین گام شناسایی معلم داوطلب بود؛ معلمی که خود دغدغه و علاقه داشته باشد و بتواند عاملیت کار را برعهده گیرد. خود معلم‌ها، همکاران دیگرشان را که مایل به همکاری در پروژه بودند، معرفی می‌کردند. سپس با مدیر مدرسه هماهنگ می‌شد. گاه حتی مدیر مدرسه لازم می‌دید که ادارۀ حراست آموزش‌وپرورش کتاب‌ها را تأیید کند. در گام دوم به تعداد دانش‌آموزانِ کلاس، کتاب‌های غیردرسی با عنوان‌های متفاوت و در حوزه‌های متنوع تاریخ، ادبیات، علمی، داستان، محیط‌زیست، دینی، و… با مشاوره‌گرفتن از متخصصان کتاب کودک تهیه می‌شد. برای مثال، برای یک کلاس ۳۵ نفره، ۳۵ عنوان کتاب متفاوت تهیه می‌شد و در اختیار معلم قرار می‌گرفت. معلم، این کتاب‌ها را وارد برنامۀ کلاس می‌کرد. هر دانش‌آموز هر هفته یک کتاب را انتخاب می‌کرد و در هفتۀ بعد کتاب‌ها دست‌به‌دست می‌شد. به این ترتیب، هر دانش‌آموز در یک کلاسِ ۳۵ نفره در طول سال تحصیلی دستکم ۳۵ عنوان کتاب غیردرسی می‌خواند.  معلم‌ها به‌طور مقطعی و داوطلبانه از مشاهدات‌شان می‌گفتند، دربارۀ: کتاب‌هایی که بیشتر خوانده می‌شود، بازۀ زمانی مطالعه، میزان علاقه‌مندی دانش‌آموزان، حوزه‌های موردعلاقه، و غیره. برخی معلم‌ها گاه برنامه‌های جنبی تدارک می‌دیدند. برای مثال، با دانش‌آموزان به محیط‌های تاریخی یا تفریحی بیرون از مدرسه می‌رفتند، دربارۀ کتاب‌ها گفتگو می‌کردند، دورهمی‌های کتابخوانی در بیرون از مدرسه ترتیب می‌دادند، یا براساس کتاب‌ها یک اقدام جمعی نظیر نمایشگاه نقاشی، فعالیت محیط‌زیستی، بازدید از یک مکان تاریخی یا طبیعی، و… تدارک می‌دیدند. این کار در سال ۱۳۹۰ از یک کلاس درس در یک مدرسۀ روستایی در شرق استان هرمزگان شروع شد و تا سال ۱۳۹۱ به حدود ۴۰ کلاس درس در استان‌های هرمزگان و بوشهر گسترش پیدا کرد. مهم‌ترین یافته‌هایی که معلم‌ها از تأثیر پروژه بر دانش‌آموزان به آن اشاره می‌کردند عبارت بودند از: ۱. بهبود وضعیت املاء، ۲. افزایش دامنۀ لغات، ۳. افزایش تمایل دانش‌آموزان به بحث و گفتگو در کلاس، ۴. افزایش قوۀ تخیّل.

🎥 آلمانی‌ها گفتند دیوانه‌ای؟ گفتم نه، وطنم را ندیده‌ام! @jahaannews jahannews.com