🌕 نون سیب زمینی 🟨🟨🌕

💢 هنر و هویت فرهنگی ☘️ فرهنگ ایرانی همواره در حفظ و پاسداری از هنرهای بومی مانند موسیقی سنتی، قالی‌بافی و نقاشی کلاسیک کوشیده است. این تلاش‌ها باعث شده که هنر و هویت فرهنگی ایرانیان در مقابل تأثیرات فرهنگ‌های غربی پایدار باقی بماند و به عنوان یک نماد از اصالت و زیبایی شناخته شود. 📎 #خانواده 📎 #کودک_من 📎 #تربیت 📎 #سبک_زندگی

◼️فضائل اخلاقی حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها ◾️مدیریت وتدبیرخانه ◾️حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها با مدیریت هوشمندانه خانه و تربیت فرزندان صالح، الگویی برای همه زنان است. ایشان با وجود مسئولیت‌های زیاد، خانه‌ای پر از آرامش و محبت داشتند. 📚الخصال، ج ۱، ص ۱۶۸ 📎 #ایام_فاطمیه 📎 #فاطمیه

#سلام‌امام‌زمانم 🌱‌ #سلام‌برمهدی (علیه‌السلام) روزِ من... با نام تو شروع می‌شود. مولای من … سَلامٌ عَلَىٰ آلِ يس سلام بر خاندان یس #عهد_ما #امام_زمان #سلامی_تا_همیشه

خوب است آدمی جوری زندگی کند که آمدنش چیزی به این دنیا اضافه کند… و رفتنش چیزی از آن کم …! حضور آدمی باید وزنی در این دنیا داشته باشد باید که جای پایش در این دنیا بماند آدم خوب است که آدم بماند و آدم تر از دنیا برود نیامده ایم تا جمع کنیم آمده ایم تا ببخشیم آمده یم تا بازیگر خوب صحنه ی زندگی خود باشیم سلام صبح بخیر

🌸 دعای عهد #قرار_صبحگاهی 🦋هدیه به مادر امام زمان ✨🕊الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَـــرَج🕊✨ 🌼 دعای عهد با #امام_زمان عج ✨قرار تجدید بیعت با امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف ✨ ܭߊ‌ࡅ߭ߊ‌ܠܙ_ܩߊ_ܝ‌ߊ_ܢ̣ܘ_ߊ‌ܢܚ݅ࡅ߳ܝ‌ߊ‌ܭ_ܢ̣ܭَܥ̇‌‌ߊ‌ܝ‌ࡅ࡙ܥ‌‌❣↶ ╭━━⊰❀•❀🌺🌤️🧕🏻❀•❀⊱━━╮ @dadhbcx ╰━━⊰❀•❀🧕🌤️🌸❀•❀⊱━━╯

🌺🌸🌺🌸🌺 ✨از امام صادق (ع)روایت است: ⚡️هرکہ چهل صباح دعای عهد رو بخواند، از یاوران حضرت مهدی (عج)باشد واگر پیش از ظهور آن حضرت بمیرد، خدا او را از قبر بیرون آورد تا در خدمت آن حضرت باشد وحق تعالی بہ هر ڪلمہ هزار حسنه او را ڪرامت فرماید وهزار گناه از او محو نماید⚡️ #دعای_عهد ⛅️آغاز روز با دعای دلنشین عهد⛅️ ☘🌹☘🌹☘ بسم اللّه الرحمن الرحيم اَللّـهُمَّ رِبَ النّورِ الْعَظيمِ، وَرَبَّ الْكُرْسِيِّ الرَّفيعِ، وَرَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ، وَمُنْزِلَ التَّوْراةِ والإنجيل وَالزَّبُورِ، وَرَبَّ الظِّلِّ وَالْحَرُورِ، وَمُنْزِلَ الْقُرْآنِ الْعَظيمِ، وَرَبَّ الْمَلائِكَةِ الْمُقَرَّبينَ والأنبياء وَالْمُرْسَلينَ، اَللّـهُمَّ اِنّي اَسْاَلُكَ بِوَجْهِکَ الْكَريمِ، وَبِنُورِ وَجْهِكَ الْمُنيرِ وَمُلْكِكَ الْقَديمِ، يا حَيُّ يا قَيُّومُ اَسْاَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذي اَشْرَقَتْ بِهِ السَّماواتُ وَالاَْرَضُونَ، وَبِاسْمِكَ الَّذي يَصْلَحُ بِهِ الاَْوَّلُونَ والآخرون، يا حَيّاً قَبْلَ كُلِّ حَيٍّ وَيا حَيّاً بَعْدَ كُلِّ حَيٍّ وَيا حَيّاً حينَ لا حَيَّ يا مُحْيِيَ الْمَوْتى وَمُميتَ الاَْحْياءِ، يا حَيُّ لا اِلـهَ اِلّا اَنْتَ، اَللّـهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانَا الاِْمامَ الْهادِيَ الْمَهْدِيَّ الْقائِمَ بأمرك صَلَواتُ اللهِ عَلَيْهِ و عَلى آبائِهِ الطّاهِرينَ عَنْ جَميعِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ في مَشارِقِ الاَْرْضِ وَمَغارِبِها سَهْلِها وَجَبَلِها وَبَرِّها وَبَحْرِها، وَعَنّي وَعَنْ والِدَيَّ مِنَ الصَّلَواتِ زِنَةَ عَرْشِ اللهِ وَمِدادَ كَلِماتِهِ، وَما اَحْصاهُ عِلْمُهُ وأحاط بِهِ كِتابُهُ، اَللّـهُمَّ اِنّي اُجَدِّدُ لَهُ في صَبيحَةِ يَوْمي هذا وَما عِشْتُ مِنْ اَيّامي عَهْداً وَعَقْداً وَبَيْعَةً لَهُ في عُنُقي، لا اَحُولُ عَنْها وَلا اَزُولُ اَبَداً، اَللّـهُمَّ اجْعَلْني مِنْ اَنْصارِهِ وأعوانه وَالذّابّينَ عَنْهُ وَالْمُسارِعينَ اِلَيْهِ في قَضاءِ حَوائِجِهِ، وَالْمُمْتَثِلينَ لأوامره وَالُْمحامينَ عَنْهُ، وَالسّابِقينَ اِلى اِرادَتِهِ وَالْمُسْتَشْهَدينَ بَيْنَ يَدَيْهِ، اَللّـهُمَّ اِنْ حالَ بَيْني وَبَيْنَهُ الْمَوْتُ الَّذي جَعَلْتَهُ عَلى عِبادِكَ حَتْماً مَقْضِيّاً فأخرجني مِنْ قَبْري مُؤْتَزِراً كَفَنى شاهِراً سَيْفي مُجَرِّداً قَناتي مُلَبِّياً دَعْوَةَ الدّاعي فِي الْحاضِرِ وَالْبادي، اَللّـهُمَّ اَرِنيِ الطَّلْعَةَ الرَّشيدَةَ، وَالْغُرَّةَ الْحَميدَةَ، وَاكْحُلْ ناظِري بِنَظْرَة منِّي اِلَيْهِ، وَعَجِّلْ فَرَجَهُ وَسَهِّلْ مَخْرَجَهُ، وأوسع مَنْهَجَهُ وَاسْلُكْ بي مَحَجَّتَهُ، وَاَنْفِذْ اَمْرَهُ وَاشْدُدْ اَزْرَهُ، وَاعْمُرِ اللّـهُمَّ بِهِ بِلادَكَ، وَاَحْيِ بِهِ عِبادَكَ، فَاِنَّكَ قُلْتَ وَقَوْلُكَ الْحَقُّ : (ظَهَرَ الْفَسادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ اَيْدِي النّاسِ) فَاَظْهِرِ الّلهُمَّ لَنا وَلِيَّكَ وَابْنَ بِنْتِ نَبِيِّكَ الْمُسَمّى بِاسْمِ رَسُولِكَ حَتّى لا يَظْفَرَ بِشَيْء مِنَ الْباطِلِ إلّا مَزَّقَهُ، وَيُحِقَّ الْحَقَّ وَيُحَقِّقَهُ، وَاجْعَلْهُ اَللّـهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبادِكَ، وَناصِراً لِمَنْ لا يَجِدُ لَهُ ناصِراً غَيْرَكَ، وَمُجَدِّداً لِما عُطِّلَ مِنْ اَحْكامِ كِتابِكَ، وَمُشَيِّداً لِما وَرَدَ مِنْ اَعْلامِ دينِكَ وَسُنَنِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَاجْعَلْهُ اَللّـهُمَّ مِمَّنْ حَصَّنْتَهُ مِن بَأسِ الْمُعْتَدينَ، اَللّـهُمَّ وَسُرَّ نَبِيَّكَ مُحَمَّداً صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ بِرُؤْيَتِهِ وَمَنْ تَبِعَهُ عَلى دَعْوَتِهِ، وَارْحَمِ اسْتِكانَتَنا بَعْدَهُ، اَللّـهُمَّ اكْشِفْ هذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هذِهِ الاُْمَّةِ بِحُضُورِهِ، وَعَجِّلْ لَنا ظُهُورَهُ، اِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعيداً وَنَراهُ قَريباً، بِرَحْمَتِـكَ يـا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ . ☘🌹☘🌹☘ سه مرتبه میگویی : اَلْعَجَلَ الْعَجَلَ يا مَوْلاىَ یاصاحب الزمان التماس دعا ܭߊ‌ࡅ߭ߊ‌ܠܙ_ܩߊ_ܝ‌ߊ_ܢ̣ܘ_ߊ‌ܢܚ݅ࡅ߳ܝ‌ߊ‌ܭ_ܢ̣ܭَܥ̇‌‌ߊ‌ܝ‌ࡅ࡙ܥ‌‌❣↶ ╭━━⊰❀•❀🌺🌤️🧕🏻❀•❀⊱━━╮ @dadhbcx ╰━━⊰❀•❀🧕🌤️🌸❀•❀⊱━━╯

#رمان #رهایی_از_شب #قسمت_بیست_و_هفتم دلم میخواست همہ چے رو اعتراف ڪنم. .اون شونہ ها بهم شهامت میداد! ولے فاطمہ نمیخواست.دستهاے سردش رو گذاشت جلوے دهانم و گفت: -هیس هیس آروم باش..قسم میخورم تو خوبے توپاڪے..وگرنہ حال الان تو رو من داشتم!! با ڪلافگے گفتم: چے میگے فاطمہ؟ ! تا ڪے میخواے با این حرفها منو امیدوارڪنے؟ من ڪثیفم..یہ علف هرزم..فڪر میڪنی از لیاقتمہ ڪہ اینجام؟! فڪر ڪردے اشڪهام بخاطر شهداست؟؟ فاطمہ چینے بہ پیشانے انداخت وباقاطعیت گفت: -فڪر ڪردے همہ ے ڪسایے ڪہ اینجا هستن واسہ شهدا گریہ میڪنن؟! نہ عزیز! اگرم اشڪ وشیونے هست براے خودمونہ..براے اینڪہ جاموندیم از قافلہ.. -اگرشما جاموندید پس من ڪجام،؟ -مهم نیس ڪجایے.مهم نیست میوه اے یا علف هرز..وقتے اینجایے یعنے دعوت شدے.!! اینجا رو دست ڪم نگیر.اگہ زرنگ باشے حاجت روا برمیگردے حرفهاش رو دوست داشتم. حرفهایش آفتابے بود ڪہ گرما و روشنایش در دل سیاهم جوانہ های امید رو زنده میڪرد. گفتم:تو هیچے درباره ے من نمیدونے..من …من.. صداے آشنایے از پشت سرم شنیدم: -خیره ان شالله.چیزے شده خانوم بخشے؟ ! فاطمہ درحالیڪہ دستم را ماساژ میداد جواب داد: والا حاج آقا خودمم بے اطلاعم.ولے ان شالله خیره. حاج مهدوے گفت:در خیریتش ڪہ شڪے نیست.فقط اگر خواهرمون چیزے احتیاج دارن براشون فرآهم ڪنیم.فاطمه پاسخ داد: من اینجا هستم حاج آقا. خیالتون راحت ولے من خیالم راحت نبود.اصلن مگر حاج مهدوے نسبت به من خیالی داشت که مکدر شود؟ شرط میبندم حتے نمیدانست من ڪیم! او تنها زنے ڪہ در این ڪاروان میشناخت فقط فاطمہ بود!!! چقدر بہ فاطمہ غبطہ میخوردم.او همہ چیز داشت! شورو نشاط، اعتبار وآبرو، زیبایے، پدرومادر واز همه مهمتر توجہ حاج مهدوے رو داشت!! چیزهایے ڪہ من در زندگیم حسرتشان را داشتم.پس نباید خیال حاج مهدوے راحت میشد! من بخاطر او اینجا بودم.چرا باید برایش ناشناس میبودم.بے آنڪہ سرم را برگردانم با صداے نسبتا بلند ولرزانے گفتم :بلہ حاج آقا بہ یڪ چیزی احتیاج دارم شما برام فراهم میڪنید؟! صداے اطمینان بخش و مهربانش در گوشم پیچید:اگرڪمڪے از دستم بربیاد در خدمتم. فاطمہ باتعجب نگاهم میڪرد.چادرم خاڪے شده بود.بہ طرف حاج مهدوے چرخیدم.چقدر بہ او نزدیڪ بودم.! او بخاطر من ایستاده بود.ودرست مقابل من براے شنیدن خواستہ ے من!!. خوب نگاهش ڪردم.چشمانش بہ روشنے آفتاب بود.و پوست زیباو مهتاب گونہ اش مرا یاد ماه مے انداخت و ریش هاے یڪ دست و مرتبش یادآور تمثالهاے روے دیوار حسینیه ها وامام زاده ها بود. او واقعا زیبا بود.! زیبایے او نہ از جنس ڪامران بلڪہ از جنس نور بود.او با متانت وادب بے مثال چشمش بہ خاڪ بود و دستهایش گره خورده بہ دانہ هاے تسبیح! چشمانم را بازو بستہ ڪردم و دل بہ دریا زدم. بغضم را سفت نگہ داشتم تا مبادا دوباره سرناسازگارے بزارد و حماسہ ے اشڪے بیافریند. باید حرف میزدم.باید بہ اومیگفتم ڪہ من ڪے هستم! در دلم گفتم :خدایا خودم رو میسپرم دست تو. لب گشودم: -حاج آقا من احتیاج دارم باهاتون حرف بزنم. من..من.. بغضم شڪست و مانع حرف زدنم شد. درحالیڪہ بہ سرعت اشڪهایم را پاڪ میڪردم و دنبال رگ صدام میگشتم  با ڪلافگے گفتم: -من خیلے گنهڪارم.آقام از دستم ناراحتہ.من سالهاست دارم بہ همه دروغ میگم..از همہ بیشتر بہ خودم….  ادامہ دارد… نویسنده:#ف_مقیمی

#رمان #رهایی_از_شب #قسمت_بیست_و_هشتم او آه عمیقے ڪشید و درحالےڪه نگاهش بہ تسبیحش بود گفت: -ان شالله که خیره واز این بہ بعد بہ لطف خدا هم شما و هم ما بهتر از دیروزمون میشیم. چرا اینها نمیگذاشتند حرفم را بزنم؟! چرا هیچ کدامشان حاضر به شنیدن اعترافم نبودند؟ با کلافگے و آشفتگے دستهایم را در هوا رها کردم و با گریه گفتم:چرا نمیزارید حرف بزنم؟! او جا خورده بود.با لحنے آرام و متاسف گفت:اتوبوسها منتظر ما هستند.اگر الان سوار نشیم جامیمونیم. وقتی دید دستم رو روے سرم گذاشتم با مهربانے گفت: -ببین خواهرم!! من درد رو در صداے شما حس میکنم. ولے درد رو براے طبیب بازگو میکنند.اگر دنبال شفا هستی برای طبیب الهی درد دلت رو بگو.باور بفرمایید این حال شما رو شاید بنده یا خانوم بخشے درڪ کنیم ولے درمان با یکے دیگہ ست! ان شالله که این احوالات شما مقدمہ ے آرامشه. با ناراحتے سرم را تکان دادم و رو بہ فاطمه گفتم: -من خیلے تنهام همیشہ جاے یڪ نفر در زندگیم خالے بود.جای یک محرم، جاے یک گوش شنوا برای شنیدن در دلهام! فاطمه چشمانش پر از اشک شد و با نگاه خواهرانه گفت: -الهی قربون اون دلت برم.خودم میشم گوش شنوات خودم میشم محرمت.هروقت کہ خواستے برام حرف بزن ولی الان باید بریم.حق با حاج آقاست.ازما ناراحت نشو حاج مهدوی بے اعتنا به ڪنایه ی من از ڪنارمون رد شد و باز هم تکہ ای از روحم را با خودش برد. فاطمه زیر بغلم را گرفت و بلندم ڪرد.خودش هم رنگ بہ رو نداشت.ازش پرسیدم توخوبی؟ بہ زور لبخندے زد و گفت: -اگر درد کلیه ام رو ندید بگیرے آره خوبم.گفتم: -کلیہ ت؟ کلیه ت مگہ چشه؟ با خنده گفت: -سنگ کلیہ !!حالا حالا هم دفع نمیشه مگر با سنگ شکن!فقط خدا خدا میکنم اینجا دادمو هوا نبره. با حیرت نگاهش ڪردم -واقعا تو چقدر صبورے دختر! اودر حالیکہ به روبہ رو نگاه میکرد گفت: -تا صبر نباشه زندگی نمیگذره! پرسیدم: -چطورے این قدر خوبے! گفت: -خودمم نمیدونم! فقط میدونم ڪه بہ معناے واقعے مصداق آیه ی شریفہ ے تبارک الله الا حسن الخالقینم.! باهم خندیدیم. میان خنده یاد خوابم و جملہ ی آقام افتادم و دوباره سنگینے گناه و عذاب وجدان به روحم مستولے شد. فاطمه فهمید ولے بہ رویم نیاورد.او عادت داشت بدیهام رو ندید بگیره.مثل حاج مهدوے ڪه حتے یادش نمے آمد من را با بدترین شکل وشمایل در ماشین ڪامران دیده بود! کامران چندبار بهم زنگ زده بود.ولے نمیخواستم باهاش حرف بزنم.خدایا کمکم ڪن.دیگہ نمیخوام آقام سردش باشه نمیخوام آقام ازم رو برگردونہ.خدایا من نمیدونم باید چیکارڪنم؟! درستہ تا خرخره تو لجنزارم ولے واقعا خودت میدونے ڪه راضے نیستم از حال و روزم صداے فاطمه از افکارم بیرونم آورد.پرسید: -اممم چرا بازم دارے گریہ میکنے؟دلم نمیخواد نا آروم ببینمت. دلم خیلے پربود.با پشت دستم اشکهام را پاڪ ڪردم و گفتم: فاطمه جان امشب برات همہ چیز را تعریف میکنم. واو در سڪوت متفکرانہ اے وارد اتوبوس شد. ادامه دارد…‌ نویسنده:#ف_مقیمی

بنظرم دیدن این کلیپ در ایام فاطمیه یه رزقه👌

🌹 استاد تراشیون ❇️ نکات مهم درباره تربیت نسل آینده 📎 #سبک_زندگی 📎 #تربیت_فرزند

. 🔰 درمان شب ادراری کودکان : 🔹روغن مالی شکم و زیر شکم و مثانه با روغن کنجد و نیز خوردن غذاهای گرم مزاج باید دانست که اطفال به دلیل استفاده از پوشک در دوران نوزادی و رطوبت ناشی از آن مستعد پیدایش سردی در اندام تحتانی از جمله مثانه می شوند...

. 🌷 #فرزندپروری 🌷 ❌هرگز به صورتی پنهانی و يواشكی فرزندتان را ترك نكنيد!! حتی اگر با ديدن شما هنگام ترك خانه گريه مي كند. ايده آل اين است كه مادر تا دو سالگی كه كودكش اضطراب جدايی دارد از او جدا نشود، اما اگر مجبور به جدا شدن هستيد حتما با او خداحافظی كنيد. در غير اين صورت وحشت ترك شدن و تنها ماندن همه عمر همراهش خواهند ماند و اعتماد به افراد نزديك زندگيش را از دست خواهد داد. ارتباط سالم و وابستگي كودك به مادر در دو سال اول زندگی پايه روابط عاطفی فرزند شما در بزرگسالی خواهد بود.

. ‍ از روشهای افزایش خلاقیت کودکان استفاده از حس لامسه آنهاست. ✔️گاهی به کودک اجازه کثیف کاری و استفاده از رنگهای انگشتی و خمیر بدهید تا حس لامسه او تقویت شود. نخ کردن دانه های توخالی و امثال این سرگرمیها، خلاقیت کودک را تقویت میکند.

رزق‌امروزمون...☺️ اگر میخواهی بزرگ بشوی این‌گونه‌باش فقط۲دقیقه⏱ #سخنرانی_مذهبی

#رمان #رهایی_از_شب #قسمت_بیست_و_نهم شب چتر سیاهش را در گرماے مهربانانه ی خرمشهر پهن ڪرد.از اردوگاه ما تا سالن غذاخورے ده دقیقه فاصله بود.من وفاطمه و چند نفر دیگہ از دخترها بہ سمت سالن غذاخورے حرکت ڪردیم.فاطمه اینقدر خوب وشاد و بشاش بود کہ همہ دوستش داشتند.وبخاطر همین هیچ وقت تنها نمیشدیم.شام ساده و بدمزه ی اردوگاه درمیان نگاه های معنے دار من وفاطمه هرطورے بود خورده شد.وقتے میخواستیم بہ قرارگاهمون برگردیم فاطمه آرام ڪنار گوشم نجوا ڪرد:من امشب منتظرم.. ومن نمیدونستم باید از شنیدن این جملہ خوشحال باشم یا ناراحت. خلاصہ با اعلام ساعت خاموشے همه ی دخترها راس ساعت نه به تختخوابهاے خود رفتند و با کمے پچ پچ خوابیدند.داشتم فڪر میڪردم ڪه چگونہ در میان سڪوت بلند اینجا میتونم حرف بزنم کہ برام پیامکے اومد.گوشیم را نگاه ڪردم و دیدم فاطمه پیام داده: ‘بریم حیاط’ تخت فاطمه پایین تخت من قرار داشت.سرم را پایین آوردم. دیدم روے تخت نشسته و ڪفشهایش را میپوشد.چادرم را برداشتم و پایین آمدم و دست در دست هم از خوابگاه خارج شدیم.گفتم -ڪجا میریم؟!مگہ اجازه میدن تو ساعت خاموشے از خوابگاه بیرون بریم؟ گفت: نه ولے حساب من با بقیه کلے فرق دارد راست میگفت. وقتے چند نفر از مسئولین اونجا او را دیدند بدون هیچ پرسش و پاسخی بہ ما اجازه گشت زدن در حیاط اردوگاه را دادند.به خواست فاطمه گوشہ ی دنجے پیدا ڪردیم و روے زمین نشستیم.. فاطمه بی مقدمہ گفت:خوب! اینم گوش شنوا. تعریف ڪن ببینم چیکاره ایم. حرف زدن واعتراف ڪردن پیش او خیلے سخت بود.نمیدونستم از ڪجا باید شروع کنم.گفتم: -امممممم قبلا گفتہ بودم ڪه پدرم چہ جور مردے بود.. -آره خوب یادمہ وباید بگم با اینکہ ندیدمش احساس خوب و احترام آمیزے بهشون دارم آهی از سرحسرت ڪشیدم وزیر لب گفتم: -آقام آقا بود.!ڪاش منم براش احترام قایل بودم. باتعحب پرسید:مگہ قایل نیستے؟ اشکهام بیصبرانه روے صورتم دوید و سرم رو با ناراحتےتکان دادم: -نه! فڪر میڪردم قابل احترام ترین مرد زندگیم آقامه ولے من در این سالها خیلی بهش بد ڪردم خیلے دیگه نتونستم ادامہ بدم و باصداے ریز گریه ڪردم.فاطمه دستانم رو گرفت ونگاهم ڪرد تا جوے اشکهام راه خودشو بره.باید هرطورے شده خوابم رو امشب به فاطمه میگفتم وازش ڪمک میگرفتم پس بهتر بود اشکهایم رو مدیریت میکردم. -آقام دوست داشت من پاڪ زندگے ڪنم.آقام خیلے آبرو دار بود.تا وقتے زنده بود برام چادرهاے مختلف میخرید. بعد دستے ڪشیدم رو چادرم و ادامہ دادم: -مثلن همین چادر! اینا قبلن سرم بود. فاطمه گفت:چہ جالب! پس تو چادرے بودی؟ حدس میزدم. با تعجب پرسیدم:ازڪجا؟ -از آنجا کہ خیلے خوب بلدے روسرت بگیرے سری با تاسف تڪون دادم و گفتم: -چه فایده داره؟ این چادر فقط تا یکسال بعد از فوت آقام سرم موند. خوب چرا؟! مگه از ترس آقات سرت میکردیش؟ کمے فکر ڪردم و وقتے مطمئن شدم گفتم: -نہ آقام ترسناڪ نبود.ولے آقام همه چیزم بود.او همیشہ برام سوغات وهدیه، چادر اعلا میگرفت.منم کہ جونم بود و آقام.تحفه هاشم رو چشمم میذاشتم.درستشو بگم اینه ڪه من هیچ احساسی بہ چادرنداشتم مگر اینکہ با پوشیدنش آقام خوشحال میشہ -خب یعنی بعد از فوت آقات دیگہ برات شادی آقات اهمیتے نداشت؟ با شتاب گفتم: -البته که داشت ولے آقام دیگه نبود تا ببینتم وقربون صدقم بره. میدونے تنها سیم ارتباطے من با خدا و اعتقادات مذهبے فقط پدر خدابیامرزم بود.وقتے آقام رفت از همہ چے زده شدم.از همہ چے بدم اومد.حتے تا یه مدت از آقام هم بدم میومد.بخاطراینکہ منو تنها گذاشت. با اینکہ میدونست من چقدر تنهام.بعد که نوجوونیمو پشت سر گذاشتم و مشکلات عدیده با مهرے پیدا ڪردم کلا از خدا و زندگے زده شدم..میدونم درست نیست اینها رو بگم.ولے همه ی اینا دست به دست هم داد تا من تبدیل بشم به یہ آدم دیگہ تنها کسایے ڪه هیچ وقت نتونستم نسبت بهشون بیتفاوت باشم و همیشه از یادآورے اسمشون خجالت زده یا حتے امیدوار میشم نام خانوم فاطمه ی زهرا و آقامہ نفس عمیقے ڪشیدم و با تاسف ادامہ دادم: اے ڪاش فقط مشکلم حجابم بود خیلے خطاها ڪردم خیلے… ادامه دارد…. نویسنده:#ف_مقیمی

#رمان #رهایی_از_شب #قسمت_سی‌ام نفس عمیقے ڪشیدم و با تاسف ادامہ دادم: اے ڪاش فقط مشڪلم حجابم بود…خیلے خطاها ڪردم خیلے… فاطمہ گفت: -ببین عسل هممون خطاهاے بزرگ وڪوچیڪ داریم تو زندگے فقط تو نیستے! با التماس دستم رو بردهانش گذاشتم وگفتم: -خواهش میڪنم بزار حرفم رو بزنم چرا تا میخوام خود واقعیمو بهت معرفے ڪنم مانعم میشے؟ او دستم رو ڪنارزد و پرسید: -حالا شما چرا اینقدر اصراردارے اعتراف بہ گناه ڪنے؟ فڪر میڪنے درستہ؟ ! سرم رو با استیصال تڪان دادم و گفتم: -نمیدونم. ..نمیدونم…فقط میدونم ڪہ اگہ بناباشہ بہ یڪے اعتماد ڪنم وحرفهامو بزنم اون تویے وبعد از این ڪہ بگے فڪر میڪنے چے میشہ؟ -نمیدونم!!!! شاید دیگہ براے همیشہ از دستت بدم او اخم دلنشینے ڪرد و باز با نمڪ ذاتیش گفت:.-پس تصمیم خودتو گرفتے!!!! فقط از راه حلت خوشم نیومد.میتونستے راه بهترے رو براے دڪ ڪردنم پیدا ڪنے! میان گریہ خندیدم: -من هیچ وقت دلم نمیخواد تو رو از دست بدم فاطمہ او انگشت اشاره اش رو بہ حالت هشدار مقابل دیدگانم آورد و گفت: -والبتہ ڪورخوندی دختر جان! من سریش ترین فرد زندگیتم! مطمئن نبودم..بخاطر همین با بغض گفتم: -ڪاش همینطور باشہ… او خودش رو جمع وجور ڪرد و با علاقہ گفت: -خوب رد ڪن اعترافتو بیاد ببینیم… میخواستم حرف بزنم ڪہ او با چشم وابرو  وادار بہ سڪوتم ڪرد وفهمیدم ڪسے بہ ما نزدیڪ میشود. سرم را برگرداندم و همان خانمے ڪہ مسؤول برنامہ‌ ها بود را دیدم ڪہ با لبخندے پرسشگرانہ بہ سمتمون میومد.با نگرانے آهستہ گفتم: -واے فاطمہ الانہ ڪہ بیاد یہ تشر بزنہ بهمون فاطمہ با بیتفاوتے گفت: -گنده دماغ هست ولے نہ تا اون حد..نگران نباش.رگ خوابش دست خودمہ. ایشون در حالیڪہ بهمون سلام میڪرد مقابلمون ایستاد و با لحن معنے دارے خطاب بہ فاطمہ گفت: -بہ بہ خانوم بخشے!!!میبینم ڪہ فرمانده ے بسیج در وقت خاموشے اومده هواخورے!!! فاطمہ با لبخند و احترام خطاب بہ او پاسخ داد:-و خانوم اسڪندرے هم مثل همیشہ با تمام خستگے آماده بہ خدمت!! هردو خنده ے ڪوتاه واجبارے تحویل هم دادند.بعد خانوم اسڪندرے خیلے سریع حالت چهره اش را جدے ڪرد و پرسید: -مشڪلے پیش اومده؟ چرا نخوابیدید؟ اگر فرماندهان ببینند گزارش میدن فاطمہ با آرامش پاسخ داد: -قبلا با جناب احمدے هماهنگ ڪردم. بعد در حالیڪہ دست مرا در دستانش میگذاشت ادامہ داد: -دوست عزیزم حال خوشے نداشت.در طول روز وقتے برای شنیدن احوالاتش نداشتم.باخودم گفتم امشب ڪمإ برای گپ زدن با ایشون وقت بزارم. خانوم اسڪندرے نگاه موشکافانہ اے بہ من انداخت و بگمانم با کنایه گفت: -عجب دوست خوبے.!! پس پیشنهاد میدم اینجا ننشینید.سربازها رفت وآمد میڪنند خوب نیست.تشریف ببرید بہ خوابگاه مسئولین. فاطمہ گفت: -ممنون ولے ما در مدتے ڪہ اینجا بودیم سربازی ندیدیم.ومیخواستیم تنها باشیم.بنابراین خوابگاه مسئولین گزینہ ے مناسبی نیست.. ماحصل صحبتهای این دونفر این شد ڪہ ما طبق خواست خانوم اسڪندرے ڪہ ڪاملا مشخص بود یڪ درخواست اجباریست بہ سمت خوابگاه مورد نظر ڪہ بہ گفتہ ےایشون ڪسے داخلش نبود راه راڪج ڪردیم و او وقتے بہ آنجا رسید بہ فاطمہ گفت: -من یڪساعت دیگر برمیگردم. ڪہ یعنے هرحرفے دارید در این یڪساعت بہ سرانجام برسونید. تا رفت بہ فاطمہ با غرولند گفتم: -بابا اینجا ڪجاست دیگہ!!! یعنے یڪ دیقہ هم نمیتونیم واسہ خودمون باشیم.؟ فاطمہ با خنده ے شیطنت آمیزے گفت: -فقط یڪ ساعت…. گفتم.: -خیلے ڪمہ… گفت:پس حتما صلاح نیست.. من با لجبازے گفتم:   -آسمون بہ زمین بیاد زمین برسہ بہ آسمون من باید امشب باهات حرف بزنم  ادامہ دارد... نویسنده:#ف_مقیمی