📽روضه خوانی آیت الله العظمی جوادی آملی برای شهادت امام حسین سلام الله علیه #محرم #عاشورا 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

📹آیت الله العظمی جوادی آملی: ...عصر عاشورا شد، دامن اين بچه حسينی آتش گرفت، کسی آمد اين آتش را خاموش کرد. اين کودک ديد نسبت به او يک محبّتی شده است، ديگران دارند غارت مي‌کنند و امّا او آتش دامنش را خاموش کرده است. گفت يا شيخ راه نجف کجاست؟ نجف کجاست؟ گفت نجف مي‌خواهی چه کار کنی؟ نجف چيست؟ تو چکار داری؟ نجف که نه شهر است و نه روستا! مثل بيابانی است. گفت: ما بي‌صاحب نيستيم، جدّ ما علی بن ابی طالب سلام الله علیه آن‌جاست. اينکه اين کودک مي‌دانست و ديگران غافل بودند، بر اثر اينکه اگر مي‌دانستند قبر مطهر علی بن ابي‌طالب سلام الله علیه در نجف است، آن قبر را هم ويران مي‌کردند. #محرم #عاشورا 👈🏻کانال رسمی دفتر آیت الله العظمی جوادی آملی

📹روضه خوانی آیت الله العظمی جوادی آملی برای شهادت امام حسین سلام الله علیه 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

🎙روضه خوانی آیت الله العظمی جوادی آملی برای شهادت #امام_حسین سلام الله علیه #محرم 👈🏻کانال رسمی دفتر آیت الله العظمی جوادی آملی

روز یازدهم محرم آیت الله العظمی جوادی آملی: «روز یازدهم محرم سال شصت و يك هجری روز بسیار غمبار و داغدار کننده ای بود. در این روز حضرت زینب کبرا سلام الله علیها و دیگر افراد أســره شريف و خاندان با عظمت حسینی را از قتلگاه شهیدان کربلا عبور دادند و این لحظه بر اهل بیت علیهم السلام بسیار سخت گذشت... حضرت زینب سلام الله علیها به مدینه رو کرد یا پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم را کنار آن بدن دید و با او سخن گفت: وا محمداه ... هذا حسين...مرمل بالدماء، ... مقطع الأعضاء، ... مسلوب العمامة و الرداء؛[۱] این کشته فتاده به هامون حسین توست وین صید دست و پا زده در خون حسین توست[۲] آری! آن کشتی نجات امت که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم درباره او فرمود:«إنّ الحسين مصباح هدى و سفينة نجاة»[۳]در توفان حوادث سهمگین و دلخراش کربلا شکسته و اکنون در خون خود غرق شده است: کشتی شکست خورده توفان کربلا در خاک و خون تپیده میدان کربلا»[۴] [۱]مناقب آل ابی طالب علیه السلام، ابن شهرآشوب ج۴ ص۱۱۳ [۲][۴]دیوان اشعار محتشم کاشانی ص۳۲۳،۳۲۶ [۳]بحار الانوار ج۳۶ ص۲۰۵ کوثر کربلا ص۲۹۱،۲۹۳ #محرم 👈🏻کانال رسمی دفتر آیت الله العظمی جوادی آملی

آیت الله العظمی جوادی آملی: آدمی نباید نسبت به دیگری حسد ورزد و زوال نعمت از او را آرزو کند، زیرا همان خدایی که این نعمت را به دیگری عطا کرده، می‌تواند به درخواست کننده نیز عطا کند.پس او می‌تواند همان نعمت را برای خود از خدا بخواهد. امام علیه السلام با تشبیه معقول به محسوس، حقيقت امر را چنین مستدل می‌فرماید که به یقین حسد ایمان آدمی را می‌خورد، چنان‌که آتش هیزم را می‌سوزاند:«فَإِنَّ الْحَسَدَ يَاْكُلُ الاِْيمَانَ كَمَا تَاءْكُلُ النّارُ الْحَطَبَ» پیامد همه اوصاف رذیله، #رنج_درونی است؛ ولی شعله حسد از همه‌ افروخته تر است،از اين رو درد آن بیشتر است. کتاب سَلُونِی قَبْلَ‏ أَنْ‏ تَفْقِدُونِی (تحریر نهج البلاغه) ج۵ ص۴۳۷،۴۳۸ 👈🏻کانال رسمی دفتر آیت الله العظمی جوادی آملی

📹آيت الله العظمی جوادی آملی: بخواهيد از خدا، چگونه بخواهيم؟ ما يک اميد داريم يک آرزو، يک رجاء داريم يک تمنّی به تعبير قرآن کريم؛ با آرزو مشکل حل نمی‌شود، فرمود: «لَيْسَ بِأَمانِيِّكُمْ وَ لا أَمانِيِّ أَهْلِ الْكِتابِ» [۱] کسی که با آرزو زنده است به مقصد نمی‌رسد، اما به اميد زنده باشد به مقصد خواهد رسيد... فرق آرزو و اميد اين است که آرزو چيز بسيار بدی است و اميد چيز بسيار خوبی است. آرزو اين است که باران فراوانی آمده زمين آماده کشاورزی است، اين شخص کِشت نکرده تا از آن باران بهره ببرد او کاری نکرده است... اميد آن است که کسی تمام کارهای کشاورزی را فراهم کرده اميدوار است که باران رحمتی هم بيايد اين چيز خوبی است. آنکه همه مقدمات را فراهم کرده آنچه در دست اوست و به عهده اوست آن را فراهم کرده منتظر مدد غيبی است آن اميد است... [۱]سوره نساء آیه ۱۲۳ درس اخلاق ۹۸/۱۰/۵ 👈🏻کانال رسمی دفتر آیت الله العظمی جوادی آملی