باشد دعای اهل نظر یا علی مدد نقل دهان اهل خبر یا علی مدد آید مدد ز دست خداوند، بر بشر ذکری مدد نکرد مگر یا علی مدد گوید جوان و پیر سیاه و سفید در هنگام بیم و حس خطر یا علی مدد تا خصم کور گردد از این شعر، هر نبی می گفت از برای ظفر یا علی مدد در امتحان شدند تمامیشان قبول گفتند چون نفر به نفر یا علی مدد موسی نشد خلاص ز فرعون و قوم او تا گفت از برای مفر یا علی مدد عیسی نکرد زنده به اعجاز مرده را تا گفت از برای اثر یا علی مدد ایوب را رسید کجا حاصل از شکیب تا هدیه اش نمود ثمر یا علی مدد یونس عجیب رست ز زندان بطن حوت وقتی که گشت معجزه گر یا علی مدد از قعر چاه یوسف کنعان کجا عزیز شد تا نگفت وقت سفر یا علی مدد گوید خلیل بت شکن آن دم که می نهد بر روی دوش خویش تبر یا علی مدد او را سریع آتش سوزنده سرد شد زیرا که گفت وقت گذر یا علی مدد لو لا علی لقد هلک اهل غدر هم هم بو قحافه گفت و عمر یا علی مدد خالد نمی رهید از آن طوق گردنش آن را نمی گشود اگر یا علی مدد حتما نگفت زاده ی ملجم به وقت خبط وقتی که برد حمله به سر یا علی مدد ای عسکری برای فرج هم بگو علی در متن هر دعا بنگر یا علی مدد #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۳ آذر ۹۹ بازنگری ۲۹ اسفند ۱۴۰۳ #حضرت_علی

مهر مولا در دل پاکان نشیند جان من در دل ناپاکها شیطان نشیند جان من جنس هرکس رااگرخواهی بدانی ناب هست؟ ناب باشد گر به جانش جان نشیند جان من عشق مولا می شود، پاکی دل را مستند پاک باشی بر دلت ایمان نشیند جان من بر خلایق آنچه لایق می شود آخر نصیب علم کی در سینه ی نادان نشیند جان من چون علی عبدی است تسلیم و به دور از معصیت کی صفا بر کلبه ی عصیان نشیند جان من یاد مولا می شود باران و شوید قلب را یا علی گو بر دلش باران نشیند جان من عسکری دل جایگاه میهمانی فاخر است حیف اگر مهمان تو را غضبان نشیند جان من #سید_عسکر_رئیس_السادات سال نود و چهار آخرین بازنگری ۱۷ آذر۹۹ #حضرت_علی

سهم ما از می و میخانه فقط حسرت بود صحبت مدعیان باعث بر زحمت بود پیر چون بود مدد از قدحش ممکن بود ساقیش محترم و واسطه ی نعمت بود چونکه او رفت جسارت به در میکده شد هر که را توصیه آورد برش محنت بود چون به میخانه رسیدیم همه سوخته بود اهل آن زخمی و پر سوخته، در شدت بود کف میخانه به خاکستر و خون آغشته سخن از میخ در و سینه و از ضربت بود سخن از جور رسن بود و اسیری اسد پسری مانده به بهت و عجب و حیرت بود آتش حقد و حسد شعله ور از دلها بود محتسب در طلب مرتبه و قدرت بود سخن از غصب زمین بود و زمان بود و مقام صحبت از قتل، اگر او نکند بیعت بود دوره ای رو به عقب آمد و حاکم گردید که بر آبادی دل دوره ای از فترت بود لعن هر کس که شد از باده و ساغر محروم بر هر آن کس سببِ دوری‌ِ از رحمت بود گر نبودند چه ما حظِّ ز می می بردیم عسکری فرصتِ بر مستی و بر رفعت بود #سید_عسکر_رئیس_السادات فروردین۹۴ آخرین بازنگری ۲۹ اسفند ۱۴۰۳ #حضرت_علی

مسجد و منبر و محراب همه محزونند همه دلگیر ز نامردی یک ملعونند همه دلتنگ مناجات علی وقت سحر که همه حرمت خود را به علی مدیونند دل ایتام شده تنگ نوازشهایش دیگر از عالم و آدم به خدا دلخونند مرتضی معنی نان بود وَ هم بازیِشان سالها شادی خود را به علی مرهونند چاه هم در پی هم صحبت خویش است هنوز همه ذرات وجودش به علی مجنونند عسکری شمس و قمر ارض و سما عرش علا همه در بهت از این وقعه ی نا میمونند #سید_عسکر_رئیس_السادات هفتم تیر نود و پنج آخرین بازنگری ۱۳ اردیبهشت۱۴۰۰ #حضرت_علی

نمک خوان نعم حضرت حیدر باشد بر سر سفره نمک واجب و محشر باشد طبق ابجد صد و ده نام علی و نمک است با علی حظ کمالات چه بهتر باشد بی علی هر چه شود رزق یقین بی نمک است باعلی دین خدا بر همه یاور باشد باید از ملح دروغین همه پرهیز کنند جنس اصل است که بر فایده منحر باشد "تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف" جانشین بعد نبی شبه پیمبر باشد کف اگر رو بنشیند گنه از دریا نیست گر کنارش بزنی سیر میسر باشد عسکری حیف که امت نشد آگاه از این که خسان را نسزد جای به منبر باشد #سید_عسکر_رئیس_السادات ۱۵ آذر۹۹ آخرین بازنگری ۴ تیر ۱۴۰۲ #حضرت_علی

علی با حق و حق بود با علی که لا ، غیر را گفت و حق را بلی به شانش کسی نیست غیر از نبی همه حق بود، در علی منجلی  علی در جهان تالی مصطفی است که در رزم و بزمش بر او با وفاست که شایسته ی انت نفسی جز اوست؟ جز احمد چه شخصی چنین با صفاست؟ علی را مسازی به هر کس قیاس بر این بنده ی حق مشو نا سپاس که عهد اخوت نشان می دهد علی را چه قدری است در بین ناس کبوتر کبوتر پسندد نه باز پسندد همان باز هم باز باز نبی با علی می شود منجیت به این سادگی ها جنان را مباز دلی گر ز حیدر بود پر ز کین به نا پاکی خود نماید یقین عدوی علی گر چه عبّاد دهر بود سخت در بند کفری مبین اگر تابع دین پیغمبری ز غیرش نباید که فرمان بری به عالم علی نفس پاک نبی است علی جو شود از بدی ها بری از این رو علی جو بود عسکری علی گو علی گو بود عسکری الهی به یمن مدد از علی علی بو علی خو بود عسکری #سید_عسکر_رئیس_السادات فروردین نود و چهار آخرین بازنگری ۲۹ اسفند ۱۴۰۳ #حضرت_علی

اگر بی اعتنایی می کند کوری به زیبایی اگر در جمع، کودن میکند کردار بی جایی اگر طفلی پسندد جای شعر حافظ و سعدی فقط ابیات بی معنی که می ماند به لالایی اگر که ناقص العقلی نفهمد حرف عالم را اگر لالی نراند بر زبانش نثر شیوایی کسی هرگز نمی سازد به عجزش هیچ توبیخی کسی هرگز بر این کارش نسازد هیچ دعوایی که دارد بر خطای خود ملامت قاصر قادر که زرگر قدر زر داند نه هر بقال و نانوایی ولی قادر چو صمّ بکم شد در موضع اذعان بود ابلیس و از حقش نباشد هیچ پروایی اگر هم کل این دنیا شود با غیر در بیعت ندارد عسکری غیر از علی مأوا و مولایی #سید_عسکر_رئیس_السادات بیست و هشتم اردیبهشت نود و چهار آخرین بازنگری ۱۱ آذر ۹۹ #حضرت_علی

گم نمودست دل لوای تو را مدعی بود و بس ولای تو را با تو میثاق بسته بود دلم پی بگیرد مسیر پای تو را کاش هرگز گمت نمی کردم عاشقم منکه آن صفای تو را دوست دارم تو را غلام شوم تا ببینم نمازهای تو را مست گردم ز نفحه ی نفست بشنوم نیمه شب دعای تو را ماجرای شب مبیت تو را شرح تفسیر هل اتای تو را لیلة الدار و لیلة القدرت نقل لاسیف و لا فتای تو را پخش نان و رطب برای یتیم خوب فهمید او وفای تو را چون ز جهد دو ثقل افضل خواند عشق آن ضرب دلربای تو را از اشارات آیه ی تبلیغ درک سازم علی بهای تو را از ولایت ز آیه ی تطهیر واقف آیم مقام و جای تو را مصطفی گفت وال من ولاه تا اطاعت کند خدای تو را عسکری هی بگو تو از ارباب تا عنایت کند عطای تو‌را #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۷ خرداد ۱۴۰۲ #حضرت_علی

هرکس به علی مایه ی رنج وتعب است منفور محمد است و منفور رب است ار بهر ولیت بشوی کر چه بد است عمرت ثمر ار ندارد و بر شغب است  #سید_عسکر_رئیس_السادات هفت خرداد نود و چهار #حضرت_علی