#حمام_ورزش 🔰چه کسانی می توانند قبل از ورزش کردن حمام کنند؟ آنهایی که دارای پوست های متخلخلی و روزنه های گشادی هستند. 👈 زیرا فضولات به فراوانی و آسانی از بدن آنها جدا می شود، و آنان حمام کردن و ورزش کردن را برنمی تابند، زیرا این کارها در بدن آنها سستی و ناتوانی ایجاد می کند. و بسیاری از آنها هرگاه قبل از خوردن غذا به حمام بروند، بیهوش می شوند. ✅👈 پس باید که قبل از رفتن به حمام کمی غذا بخورند. و اما دیگران باید از حمام رفتن بعد از غذا دوری کنند. ـــــــــــــــــــــــــ دارالحکیم در مسیر حکمت http://eitaa.com/daralhakim

#حمام_ورزش 🔰حمام کردن بعد از ورزش و قبل از غذا برای تندرستان فواید بسیاری دارد : 1⃣🔹 بدن و اندام ها را مرطوب می کند. 2⃣🔹گوارش را خوب تر می کند. 3⃣🔹 خستگی ها را دور می کند. 4⃣🔹 سوراخ های ریز پوست را باز می کند. 5⃣🔹 فضولات را بیرون می ریزد. 6⃣🔹 دردها را آرام می سازد. 7⃣🔹بادهای بدن را پراکنده می کند. ـــــــــــــــــــ دارالحکیم در مسیر حکمت http://eitaa.com/daralhakim

#ورزش_حمام ✅ نکته ای بسیار مهم : 🔰جالینوس می فرمایند : تأثیر خارج کردن بدن از فضولات توسط ورزش و حمام، تنها برای اخلاطی است که لطیف شده باشند، و به زیر پوست رسیده باشند، و آمادهٔ بیرون ریختن باشند. ✅👈اما استفراغ دیگر اخلاط و غذاهای تازه گوارش شدهٔ سفت و غلیظ، با ورزش و حمام کردن شدنی نیست. ✅👈 بلکه تا هنگامیکه پخته نشده باشند و پالایش نیافته باشند، حمام کردن و ورزش کردن بسیار زیان می رساند. ــــــــــــــــــــــــــ دارالحکیم در مسیر حکمت http://eitaa.com/daralhakim

📙بقراط در کتاب الفصول می فرماید: 🔰اگر کسی آب گرم، به ویژه آب بسیار گرم را بصورت مداوم به کار ببرد(منظور حمام با آب گرم است)، این زیان ها به او می رسد : 1⃣🔹 گوشت را آب می کند. 2⃣🔹عصب را شل می کند. 3⃣🔹 ذهن را تباه می کند. 4⃣🔹 خونریزی و بیهوشی ایجاد می کند. 5⃣🔹 گاهی همراه با بیهوشی مرگ را با خود می آورد. ــــــــــــــــــــــ دارالحکیم در مسیر حکمت http://eitaa.com/daralhakim

🔰کسانیکه صفرا در دهانهٔ معده آنها جمع شده است، منع حمام دارند، چون ممکن است بیهوش شوند. ✅علامت صفرا در فم معده: عطش، تلخی دهان، خشکی دهان، کرب(غم و اندوهی که به دل می نشیند)، گاها تهوع و استفراغ نیز وجود دارد. ــــــــــــــــــــــ دارالحکیم در مسیر حکمت http://eitaa.com/daralhakim

#مرزنجوش کتاب کامل الصناعه و الطبیه در باب گلها و کارکرد آن بر بدن : 1⃣🔹مرزنجوش گرم و باز کننده و لطیف است. 2⃣🔹بادهای مغز را پراکنده می کند. 3⃣🔹و تری مغز را باز می نماید 4⃣🔹و انسداد های مغز را می گشاید. 5⃣🔹برای سردرد ناشی از سردی مفید است. 6⃣🔹روغن مرزنجوش برای دردهای گوش ناشی از باد و سردی مفید است. ـــــــــــــــــــــــــ دارالحکیم در مسیر حکمت http://eitaa.com/daralhakim

#منوراژی در ساقه های خرفه یک گسی وجود دارد که در خلط خونی گلو و سینه و زخم های روده و خونریزی شدید خانم ها(منوراژی) سودمند است. ــــــــــــــــــ دارالحکیم در مسیر حکمت http://eitaa.com/daralhakim

💢 تخصص گرایی(۱)؛ لزوم آشنایی با دیگر علوم دینی (غیر از رشته تخصصی) علامه #مصباح_یزدی: ما فقهایی داریم، حتی مراجع تقلید، که با ادبیات عرب، منطق، حدیث، فقه الحدیث، رجال، درایه و ... ارتباط دارند، اما کمتر کسی از آن‌هاست که در همه این‌ها متخصص باشد. فقیه باید با تفسیر آشنا باشد، اما آنطور تسلط بر تفسیر نیاز نیست؛ چون هر وقت احتیاج پیدا کند، می رود و چند تفسیر را می بیند. بنابراین هر کس بخواهد در یک بخش از علومی که با هم یک رابطه به اصطلاح ارگانیک دارند و اعضای یک خانواده حساب می شوند، تخصص پیدا کند، آشنایی با سایر رشته ها را هم لازم دارد؛ اما تخصص در همه لازم نیست و میسر هم نیست. 📄 خشت اول، شماره ۷، ص۳۳ ♦️ حوزه علمیه تمدن ساز: ✅ @feghheakbar

💢 تخصص گرایی(۲)؛ آفت های تخصص‌گرایی محض (حجاب حاجز بین رشته ها) علامه #مصباح_یزدی: اگر کسی فقط در فقه متخصص شود و به تفسیر یا ادبیات کاری نداشته باشد، به راحتی ممکن است مشکل پیدا کند و در استنباطش از آیه و روایت، اشتباه کند. به این خاطر توصیه می شود آنقدر حجاب حاجزی بین رشته ها ایجاد نکنند که دیگر به آن‌ها سر نزنند و باعث شود که یک نوع بیگانگی بین رشته های علمی پیدا شود. ولی از آن طرف هم نباید از ترس اینکه چنین اتفاقاتی بیفتد، از تخصص دست بکشیم؛ چون اگر تخصص نباشد، علوم پیشرفت نمی کند. بنابراین ما از یک طرف، از تخصص بی نیاز نیستیم؛ ولی نباید از سایر رشته ها هم غافل شویم و طوری که ارتباط یک تخصص با سایر رشته ها و مقدمات و ابزارها قطع شود. پس معنای یک تخصص مطلوب این است که ثقل کار را در یک بخش قرار دهیم، اما سایر بخش ها را فراموش نکنیم. گاهی تخصص ها آنقدر ریز می شود که ارتباطش با سایر قسمت ها فراموش می شود. در علوم جدید طوری شده که تخصص های ریز، ارتباط خود را با سایر علوم و گرایش ها از دست داده و مشکلاتی ایجاد شده است، لذا به فکر افتاده اند تا رشته های بین بخشی را زیاد کنند و توصیه کنند. آن‌هایی که رشته های خاصی را می خوانند، در رشته های مربوط هم، کم و بیش کار کنند. تخصص گرایی، آفات و کمبودها و مشکلاتی دارد که با رشته های بین بخشی هم به طور کامل حل نمی شود. ممکن است در علوم دینی هم چنین مساله ای وجود داشته باشد ... 📄 خشت اول، شماره ۷، ص۳۳ ♦️ حوزه علمیه تمدن ساز: ✅ @feghheakbar