#زیارت_امین_الله 🔆 *«مُسْتَنَّةً بِسُنَنِ‏ أَوْلِیائِك‏»* 🔆 «خدایا!‌ می‌خواهم سیره و روشم مانند روش اولیائت باشد.» ✅ *عمل به سنن الهی انسان را از کسالت و ضایع شدن عمر و... نجات می‌دهد.* ✍🏼 علامه طباطبایی در کتاب «سنن النبی» تمام جزئیات مسائل اخلاقی، رفتاری و اعتقادی را بیان می‌کند که راهگشای انسانیت است. 🔰 در کلاس آموزشی امام باقر علیه‌السلام با یکی ازسنت‌های الهی آشنا می‌شویم: 🍃 زمانی یکی از فرزندان امام باقر علیه السلام که مورد عنایت خاص حضرت بود، بیمار شد؛ به همین‌جهت حضرت، بسیار متاثر بود؛ اما وقتی فرزند از دنیا رفت، با مهربانی و لطافت و اخلاق خوش با مهمانان خویش رفتار کرد، بدون آنکه ذره‌ای تأثر از ایشان مشاهده شود تا آنجا که مهمانان متوجه فوت فرزند نشدند. حتی در تشیع جنازه هم حضرت، آرام بود. ⁉️ از حضرت سوال شد:« یابن رسول‌الله در هنگام بیماری بسیار متاثر بودید؛ اما اکنون این حالت را ندارید؟» 🍃 حضرت پاسخ فرمود: 🔆 *«در آن هنگام مأمور رسیدگی به بیمار بودم؛ اما اکنون تسلیم قضای الهی هستم.»* 🔶🔸 *دراین سنت، روش کنترل احساسات در غم‌و‌غصه و گرفتاری، آموزش داده می‌شود.* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com

#روز_معلم_مبارک_باد 💐💐💐💐 ❇️ تربیت به فعلیت رساندن استعدادهای بالقوه و اظهار توانایی‌های پنهان است. طبیعی است که به ظهوررساندن قدرت‌های کمالی نهفته در انسان، قوانین خاصی دارد تا به طور کامل و صحیح ظهور و بروز داشته باشد؛ به همین جهت برای تربیت قطعاً نیاز به آموزش است. ❇️ *تربیت، اصلی است که با سرعت سازگار نیست.* کلمۀ تربیت باب تفعیل است و از معانی آن تدریج است؛ به‌این‌معنا که کمالات پنهانی فرد آهسته آهسته ظهور می‌یابد. ❇️ تربیت حرکتی دائمی و مستمر است نه حرکتی مقطعی؛ زیرا اگر در وجود انسان نهادینه شود، حرکات و اعمال او به‌دور از افراط و تفریط خواهد بود؛ اما تربیتی که دائمی نیست و گهگاه مشاهده می‌شود، اصلا تربیت نیست. 🟥 *حرکت‌های جاهلانه و مقطعی نماد نبودن تربیت است،* همچنان که قرآن کریم در معرفی منافقین می‌فرماید: آنان گاه در حرکتند و گاه می‌ایستند: 🔆 «يَكَادُ الْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَارَهُمْ كُلَّمَا أَضَاء لَهُم مَّشَوْاْ فِيهِ وَإِذَا أَظْلَمَ عَلَيْهِمْ قَامُواْ وَلَوْ شَاء اللّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ إِنَّ اللَّه عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ » 🔆 «نزديك است كه برق چشمانشان را بربايد هر گاه كه بر آنان روشنى بخشد در آن گام زنند و چون راهشان را تاريك كند [بر جاى خود] بايستند و اگر خدا مى‏خواست‏شنوايى و بينايى‏شان را برمى‏گرفت كه خدا بر همه چيز تواناست» 📔 سوره بقره، آیه ۲۰ 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com

#مهارت‌های_ارتباطی ◀️ حضرت برای اطرافیان مؤمن و ولاییِ خود دعا می‌کند: علاوه بر اینکه به‌عنوان الگو قرار بگیرند، خودِ حضرت با آن‌ها ارتباط خوبی داشته باشد: 🔆 «وَ اجْعَلْنِي اللَّهُمَّ أَجْزِي بِالْإِحْسَانِ مُسِيئَهُمْ» 🔆 « خدایا! مرا چنان کن که با بدکاران ایشان به احسان مقابله کنم.» 📔 دعای ۲۶ صحیفه سجادیه ❇️ خدایا! گاهی اوقات اطرافیان ولاییِ من بد عمل کردند؛ اما من عمل نامناسب آن‌ها را نبینم، بلکه ولایت‌پذيري آن‌ها را لحاظ كنم و به‌دلیل همان قبول ولایت، به آن‌ها احسان داشته باشم. ✍🏼 چند معنا برای این عبارت وجود دارد: 🔷 خدایا! به من توفیق بده در میان اطرافیان مؤمنم به *هنگامِ كوتاهى كردن در حق من، مقابلۀ به مثل نداشته باشم* 🍃 یعنی اگر نسبت به من کوتاهی و جسارت داشتند، من نسبت به آن‌ها لطف داشته باشم. اگر آن‌ها «مُسیء» بودند، من «مُحسن» باشم؛ چون همۀ آن‌ها ولایت‌پذيراند. 🔷 در نگاهی عمیق‌تر ممکن است همین افراد ولایی، بدکار و کم‌کار باشند؛ اما خدایا! اگر ظلمی هم کردند و اگر کم‌کاری هم داشتند: 🔆 «أُعْرِضُ بِالتَّجَاوُزِ عَنْ ظَالِمِهم» 🔆 «از ظالمان ایشان با گذشت صرف نظر کنم [عبور کنم و ندیده بگیرم].» 🔆 «وَ أَسْتَعْمِلُ حُسْنَ الظَّنِّ فِي كَافَّتِهِمْ» 🔆 «وحسن ظن را در مورد همۀ آن‌ها بکار گیرم.» 🍃 دربارۀ همۀ برادران دينیِ خود خوش‌بین باشم كه اگر خطایی از آنان سر می‌زند، بر اساس جهل است و *در صورت علم و آگاهی، قطعاً كار ناصواب انجام نمی‌دهند.* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com

💠 *مناجات الراغبين* 🔆 «و أبتَهِلُ إلَيكَ بِعَواطِفِ رَحمَتِكَ و لَطائفِ بِرِّكَ أن تُحَقِّقَ ظَنّي بِما اُؤَمِّلُهُ مِن جَزيلِ إكرامِكَ» 🔆 «و به حقّ رحمت پياپى و احسان و نيكى لطف‌آميزت از تو مسألت مى‌كنم كه اميدم را به كرم فراوان، برآوری.» ❇️ خدايا! مي‌نالم و مي‌سوزم و واسطه مي‌آورم. عواطف و رحمت‌هاي پشت سر هم تو، نعمت و رحمت تو هستند که آن‌ها را واسطه می‌کنم تا آرزوهایم را محقق کنی. ◀️ «بِرّ» خير گسترده، لطيف و دقيق است. آدمي بايد بسیار باهوش باشد تا خير را از شر تشخیص دهد. ✨ *ديده‌اي خواهم كه باشد شه‌شناس* *تا شناسد شاه را در هر لباس* ❇️ *خدايا! به خيرات گسترده‌ و لطیف‌ و دقیق‌ات که همه‌جا را فرا گرفته است، آرزوهاي مرا محقق كن!* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com

#کعبۀ_مستور ۳۶ 💠 *گر گدا کاهل بُوَد* ✍🏼 حکایت شده است روزی نادر شاه به نجف اشرف رفت، نزدیک حرم نابینایی را در حال گدایی دید. از او پرسید: «چه مدت اینجا هستی؟» پاسخ داد: «بیست سال است اینجا گدایی می‌کنم.» نادر شاه با تندی گفت: «بیست سال اینجا هستی و هنوز شفای چشمانت را از علی(ع) نگرفتی؟! اگر برگردم و هنوز نابینا باشی گردنت را می‌زنم!» 🔹 همه یقین کردند کار گدای نابینا تمام است و مرگ او حتمی است. فرد نابینا بی‌درنگ متوجّه شد که در محضر چه ‌کسی بیست سال اقامت داشته است‌! و دانست نه‌تنها چشم سر ندارد که چشم دلش هم نابینا بوده است كه اگر چشم دلش باز بود، رو به سوی خلق نمی‌کرد و حاجت به سوی غیر نمی‌بُرد. ‼️ در محضر علی(ع) باشی و دست نیاز به سوی غیر دراز کنی! 🔹 با خود گفت: «ظالمی چون نادر‌شاه می‌داند اینجا چه خبر است و من یک عمر در کنار این قدرت عظیم این‌گونه عاجز و ناتوان مانده‌ام! پس سراسیمه و آشفته حال به‌سوی حرم شتافت و به ساحت پرفیض و کرم امیرالمؤمنین(ع) متمسّک شد و زبان حال گشود که بیست سال است در ظلمت و جهل و نادانی به سر می‌برم و نشناختم شما را! حال آمده‌ام تا هم به چشم دل، هم به چشم سر، ببینم کرم و جود و سخای حجّت خدا را.» 🔷🔹 *پس بی‌درنگ بینا شد و چشمان نابینای او به روی صحن و سرای علوی باز شد و تابش نور ولایت را بر خود مشاهده کرد.* ⁉️ گر گدا کاهل بُوَد تقصیر صاحبخانه چیست؟ ❇️ مولای مهربانم! این من و این دست نیاز من! این من و این کاسۀ خالی گدایی‌ام! این من و این کوله‌بار عمر از دست رفته‌ام! ✳️ *می‌دانم که تنها و تنها باید به ساحت مقدّس شما پناهنده شوم تا خیر دنیا و آخرت و بصیرت دین ودنیایم را بیابم.* 📚 «گزیده‌ای از کتاب کعبۀ مستور، اثر استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com

#راهکارها_در_نهج‌البلاغه ۳۳ 💠 *راه‌کار ازدیاد نعمت* 🔆 «وَ مَنْ أُعْطِی الشُّكْرَ لَمْ یحْرَمِ الزِّیادَةَ» 🔆 «اگر به کسی شکر عطا شد؛ از ازدیاد نعمت‌های خداوند محروم نمی‌شود.» 📔 نهج البلاغه، حکمت ۱۳۰ 💢 اگر کسی نعمات الهی را از دست می‌دهد به جهت آن است که از خداوند طلبکار است و شاکر نعمات و موجودی خویش نیست. اگر ایمان و عقل و توفیقات‌مان در گذر زمان زیاد نشد و یا کمتر شد؛ بدانیم که شاکر نبودیم و نیستیم. ✅ *هرچه آدمی بیشتر شاکر نعمات اهدایی خداوند شود؛ خداوند او را در عرصۀ ازدیاد نعمت قرار می‌دهد.* ✳️ شکر به معنای پُربینی نعمات الهی است که با توقع، اعتراض، گله و شکایت سازگار نیست. ✳️ مشاهدۀ نعمات الهی، ابتدا توسط زبان بازگو می‌شود؛ سپس این پُربینی در عمل و رفتار خود را نمایان می‌کند و در نهایت دل چنین انسانی با آن نعمت، خوش است. سپاس از پروردگار عالم با پاسداشت زبان از ناشکری، شروع می‌شود سپس با پاک کردن دل از ناخوش بودن ادامه می‌یابد و در نهایت، با زدودن عمل از ترک فرمان‌های الهی خاتمه پیدا می‌کند. ✅ اگر اعضا و جوارح فرد، هنگام عمل و رفتارش همیشه و مستمر، در خدمت حق باشد؛ دل او نیز همواره خوش و زبانش ذاکر و شاکر نعمات خداوند است. اگر این هر سه به او داده شود؛ نعماتش افزون می‌شود؛ زیرا خداوند در قرآن وعده داده است: 🔆 «وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّكُمْ ۖ وَلَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ» 🔆 «و آنگاه كه پروردگارتان اِعلام كرد كه اگر واقعاً سپاسگزارى كنید، (نعمت‌) شما را افزون خواهم كرد، و اگر ناسپاسى نمایید، قطعاً عذاب من سخت خواهد بود.» 📗 سوره ابر اهیم، آیه ۷ 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com