پایان یک روز پر از خستگی و عجیب و اوومم شاید قشنگ

می‌گفت: «‏جرات متفاوت بودن رو داشته باشیم؛ این دنیــا پــُــــر از آدم‌های معمولیه...» #اونویس

سلام ب آخرین ساعتای هفده سالگی...

به یاد تو . سلام جهان بر تو حضرت همه چیز ! قلبم گداخته شده از نَقلی که شنیدم و مثل نُقل در وجودم ریخت .

دختری که گفت میتوانم بگویم هدایت نشدم چون امام حاضر بالای سرم نبود ؟ :)

آن لحظه جوابش را نمیدانستم چ باید بدهم ؛ نگاهم ، کلامم ، صدایم ، دستانم ، همه سکوت مبهمی را ترجیح دادند *

سخت تر از سخت شده نبودن ما پیش شما.. سنگ تر از سنگ کرده قلب های قسیع مان را ..

نبرد عقل و عشق از سخت ترین هاست. اما تاریخ و اسطوره ها ثابت کرده اند ک عشق برنده است همیشه،حتی اگر حق با عقل باشد.. قبل از زیارت و بعد از زیارت با خودم عهد میبندم ک دیگر هیچ وقت بدون مادرم راهی بلاد حلاوت نشوم.. خیلی سخت است خیلی ... گریه های دم رفتنش، ذوق و صدای پر شورش پشت تلفن و... همه و همه مرا فحش میدهند و نفرین و ناسزا میگویند که چرا او رانیاوردی باخودت ، چرا خودت بدون او آمدی ؟ اما وقتی ک حرف از رفتن میشود دست و پای عقلم شل میشود . انتخابش همیشه سخت بوده و خواهد بود . سایشون بالا سرمون مستدام باشه♥️ توفیق خدمت بهشون داشته باشیم

چ بگویم از مصیبتی که سرآغاز اوست. چ بنویسیم از دردی که عمری هفتاد ساله دارد چ بخوانم از کودکانی که هفتاد سال است قد نکشیده اند چ می‌شود نوشت از نوزادانی که به جای اذان در گوششان تلقین خوانده شد و در کفن قنداق شدند و در آغوش گودالی کوچک آرام گرفتند ؟ چ طور میتوان از کسانی نوشت که عین مسلمانی‌اند؟ صدای حب‌الوطن شان تمامْ لااله‌الا‌الله است و من الایمان‌شان‌ اقتدا به خون فرزندان و پدران شھیدشان . صدای بمباران لالایی کودکان است و آوار خانه هایی که با هزار زحمت آنھا را ساختند ، شروع یک خواب شیرین و بدون ترس . چ میتوان گفت از بُھت و ابھت مادری که فرزندش روی دستش بند نمی‌شود و باهزار امید او را ب بیمارستان میرساند و ڪفن به دست برمیگردد. این مادر ، مادر نیست ؛ ڪوه عطوفت بود که حالا به ایثار و اقتدار هم مزین شد... چطور می‌شود از او نوشت وقتی که فرزندش را شھیدی به‌دنیا آورد برای فلسطین عزیز ! اما حالا مظلومیت پراقتدارشان در این شهر قوی تر شده و صدای انتقامشان گوش صهیون را پر کرده و او را در بهت چپانده است... فلسطین امروز ، فلسطین دیروز را برای فردا می‌سازد .🇸🇩

گذشته هایی که فکر میکنیم خوب نیستن، همیشه هم بد نیستن .. گاهی فکر میکنیم ما خاص الخاص انسان های روێ زمیݩ هستیم ! ما در شرایط عادی نیستیم و بقیه باید مارو درک کنن و زمان و زمین ب ما ظلم کرده و کلی غُــرّ های رو اعصاب..! -چی ؟ گفتی تو خاص و شرایط عادی نداری؟ +بعله که ندارم .. من دارم تحمل میکنم به خاطر خدا ! -ی سوال بپرسم؟ تو از کجا میدونی شرایط بقیه عادیِ؟ اصن چرا همه نباید مث تو باشن؟(: تو در شرایط کااملا عادی هستی . #مامان‌ِقشنگم ♥️