بهروز شعیبی، کارگردان و بازیگر سینما، امروز خادمِ حرمِ آقا امام رضا (ع) بود. با یک دست به مردم ادب میکرد و با دست دیگر راهنمایی..
صحنه قشنگی بود که خیلیها دوست ندارند ببینند! خوشبحال آقای شعیبی بخاطر این توفیقی که نصیبش شده.
@DasTanaK_ir | داناب 👈
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌿 با آب خوردن به بهشت برو!!
🎙استاد مسعود عالے
@DasTanaK_ir | داناب 👈
#حدیث_روز
امیدوار باش به آنچه امید بدان نداری!
@DasTanaK_ir | داناب 👈
🔹اجابت دعا در کنار کعبه
آیتالله حاج سیّد جواد عَلَم الهُدی نقل کرد:
عمویم مرحوم حاج اکبر آقا نجفی _ رضوان الله علیه _ به همراه پدر به زاهدان و از آنجا به کویته [در پاکستان] و بمبئی [هند] رفته بودند و یک ماه هم معطّل شدند تا با یک کشتی، با هزار و پانصد مسافر و در مدت ده روز سفر دریایی، به جَدّه رسیدند.
ایشان میگفتند: در مکه پولم تمام شد و چون هر کسی فقط مقداری پول برای خود آورده بود و کسی نمیتوانست به دیگری کمک کند، لذا به کنار خانۀ کعبه مشرّف شدم و عرض کردم: پولم تمام شده! یا مرا پیش خودتان نگه دارید یا اگر مصلحت است که برگردم، به من پول بدهید.
در آن زمان، مُطوِّف، محمّدعلی غَنّام بود و ما نیز مسافر بودیم. به من گفت: اگر داخل گرم است و پشه دارد، در بیرون تخت میزنم، بخوابید.
همگی خوابیدیم. نمیدانم در حال خواب بودم یا بیداری، چراغها خاموش بود، هیچ کس هم در اطراف من نبود، کیسهای در زیر عبایم احساس کردم، ولی از آنجا که در حال بیداریِ کامل نبودم، چندان توجهی نکردم.
وقتی بیدار شدم، یازده عدد سکۀ طلای عثمانی در کیسه دیدم و مشکلم برطرف شد!
* کتاب: خاطرههای آموزنده، نوشته آیتالله محمدی ریشهری
@DasTanaK_ir | داناب 👈
14020310000488_Test.mp3
5.28M
🎙 در اشک آهوهای سرگردان تو را دیدم
آهنگ جدید محمد اصفهانی بهمناسبت میلاد امام رضا(ع)
@DasTanaK_ir | داناب 👈
10.04M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
نماهنگ زیبا و ماندگار "یاد دیدار شما" با صدای حاج علی ملائکه
نور باشد سایهای در پای دیوار شما
کور بینا میشود با یاد دیدار شما
با کلاف جان به بازار محبت بسته صف
صد هزاران یوسف مصری خریدار شما
ولادت آقا علی بن موسی الرضا (ع) مبارک 🌺
@DasTanaK_ir | داناب 👈
پایگاه خبری حنیف نیوز
https://eitaa.com/joinchat/3349872894C187857d687
اخباری که هرجایی نمی شنوید...😯😯
جایی برای نشراخبارادیان و فرقه های نوظهور
روشنگری بصیرت افزایی سیاسی واجتماعی
22.42M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎞برشی از مستند انقلاب جنسی۲
📍جایی که زنان موظفند همدوش مردان کار کنند؛ مخارج خود و سهم زندگی مشترک را ۵۰_۵۰ بپردازند!
📍جایی که زنان ممکن است صرفا بخاطر بیکاری موقتی، از سوی شوهرشان براحتی مطلقه شوند!
@DasTanaK_ir | داناب 👈
هدایت شده از سخنان دکتر قربانیمقدم
عالم آل محمد .mp3
3.65M
چرا به امام رضا علیهالسلام عالم آل محمد ص گفته میشود ؟
🎙 حجتالاسلام دکتر #قربانی_مقدم
📚درسها و سخنرانیها👇
✅ @ghorbanimoghadam_ir
همیشه فکر کردهام که امیرکبیر در چه زمان و دورهای امیرِ کبیر شد!
در دورانی به غایت سخت...
در دورانی که دخالت کشورهای خارجی و بیکفایتی مسئولین زیادی در داخل ایران موج میزد.
بینظمی و بیبرنامگی و ضعف امنیت داخلی و نبود برنامههای علمی فرهنگی و...
در دورانی که تک و تنها بود... نشانش هم همان شد که اجماع کردند برای حذفش از سیاستمداری و اداره کشور و حتی به این هم اکتفا نکردند و در سرزمین خودش ترورش کردند...
اما جالب است که نگفت این مملکت دیگر درست بشو نیست. یا من یک نفری چه کاری از دستم مگه بر میآید؟! یا اینها لیاقت وجود مرا ندارند و من بروم خارج جایی که قدر من را بدانند...
بجای فرو رفتن در نقش قربانی، تلاشها کرد برای ارتقا شخصیت و تخصص خودش. بدون وجود امکانات مالی و اعتباری خانوادگی و اجتماعی.
امیر کبیر برای همهٔ غرزنهای ناله کنِ بیهدف و انگیزه با بهانه همیشگی شرایط بیرونی، میتواند الگو و اسوهٔ بزرگی بشود.
امیر کبیر این مرد بزرگ تاریخ ایران، که برای همه قابل قدردانی و احترام است، راه هر بهانهای را برای نداشتن هدف و برنامه، تلاش جدی نکردن و اثرگذاری نداشتن بر همه بسته است.
امروز که شرایط از هر نظر هزار برابر بهتر از گذشته تاریخ ایران است. کارها میشود کرد...
زمان نسبی است. همه ۲۴ ساعت زمان داریم اما یکی میشود امیرکبیر که در سه سال چه کارهای بنیادینی میکند.
جالب است که دغدغه رشد جوانان ایرانی را داشته و استدلال و ایده جالبی داشته. می گفته بجای اینکه ۲۰ نفر از جوانانمان را هزینه کنیم و بفرستیم خارج، ۲۰ متخصص خارجی بیاوریم و استخدام کنیم که ۲۰۰ جوان ما را در داخل کشور آموزش دهد!
چقدر انسان با برخی انسانهای دیگر در خصوص طرز فکر میتواند متفاوت باشد!
یعنی هم جوانان را در کشور حفظ کند. هم وقتی تو استادی را استخدام میکنی عزت با دانشجوی تو در وطن خودش است. اما وقتی دانشجوی تو به خارج میرود عزت و اعتبار برای آن کشور و آن استادان است... اعتماد به نفس کدام جوانان بیشتر میشود؟
تک تک ما هم میتوانیم برای ثبتِ ناممان در تاریخ ایران و جهان، کاری کنیم و البته که نیت، ثبتِ نام نیست. یعنی فرصت داریم کارهای بزرگ و ارزشمندی برای آب و خاک خود کنیم که ارزش بخاطر سپاری ما را داشته باشد.
برای عزت و تعالی و سربلندی کشوری که نان و نمکش را خوردیم تا رشد و نمو کنیم، خط و نشان نکشیم، دائما معترض نباشیم، با ادای روشنفکری، نقدها و بررسیها نکنیم اما عملا هیچ خروجی و دستاورد ارزشمندی برای میهن خود نداشته باشیم. طلبکار نباشیم. وظیفه شناسی کنیم. بگوییم من هم جنسی از جنس امیرکبیرِ زمان خود خواهم شد...
@DasTanaK_ir | داناب 👈
هدایت شده از پاسخ به شبهات فجازی
🔆 شرکت فاخر جامه رومیشناسید؟؟
🔷 همون که اخیرا به عنوان کسب و کار برتر در حوزه ی تولید پوشاک « ایرانی ، اسلامی » تو برنامه میدون شبکه ۳ سیما معرفی شد ..
✅ کت شلوار مقاومت « لبنانی »
✅ انواع پیراهن دیپلمات و رسمی
✅ انواع شلوار و تیشرت
✅ چادر و مانتو
✅ محصولات زمستانه
✅ پوشاک مردانه ، زنانه ، بچگانه
⭕ تولید و عرضه مستقیم و بدون واسطه
گروه صنعتی فاخر جامه ایرانیان تولید کننده مد و پوشاک ایرانی اسلامی
« حمایت از تولید ایرانی »
کانال رسمی فاخر جامه
https://eitaa.com/joinchat/3024420866C674f967f8e
هدایت شده از تارینـــو (حال و حیاتی نو)
🧚♂️🧚♂️🧚♂️🧚♂️
«ممنونم»
رفت و آمد زیاد مردم را می دیدم.ولی مدتها بود در این گوشه ی تنگ و کسالت بار اسیر بودم
روزها و شب ها با بی حوصلگی میگذشت
گویی خودم با خودم قهر بودم.
دلم میخواست مثل بقیه غمگین داخل میشدم و با دلی آرام از آنجا خارج می شدم.ولی...
تا اینکه روزی دختر بچه ای زیبا با مادرش از کنار من میگذشت. که یک دفعه پایش لغزید.من هول شدم،فریاد زدم: مواظب باش، مواظب باش
ولی او نقش زمین شد. بطری آبی هم که در دستش داشت از دستش رها شد و محکم به دیوار خورد.
آب قمقمه به سرعت بیرون ریخت.من وحشت کردم. آب سمت من می آمد.
خودم را به دیوار چسباندم. ولی آب من را با خودش از آن گوشه کند و تا وسط چارچوب در برد.
کمی عصبانی شدم.تمام بدنم خیس آب شده بود. با دستم آب روی تنم را کمی کنار زدم.
کمی بعد، پیرمردی به سمت من آمد و با پایش بدون اینکه بخواهد، من را مسافت زیادی پرتاب کرد.
با صورت روی زمین و روی سنگ های زیبای آنجا ولو شدم.
سرم گیج می رفت، قفسه سینه ام درد گرفته بود.سرم را بلند کردم.
هنوز منگ بودم که الان کجا هستم؟
که ناگهان پسری جوان با قدی بلند، موهای فر شده و پوششی عجیب و غریب من را با کشیدن کوله اش به روی زمین با خود برد.
هرچه تلاش کردم که با اون نروم، نشد
کمی جلوتر، لبه ی برآمده ی دری بزرگ دیده میشد.
خوشحال شدم. حالا دیگر نمی توانست من را به زور با خود ببرد.
ولی در کمال تعجب دیدم، به لبه ی در که رسید، کوله اش را بر شانه اش انداخت.
من که داخل بند کوله گیر کرده بودم به ناچار بر دوشش سوار شدم و با او رفتم.
محکم با دست هایم به کمرش کوبیدم : «لعنتی من رو بزار زمین، منو کجا میبری؟ با اون قیافه ی عجیبت، آهای با توام کَری؟
ولی هیچ فایده ای نداشت. چند متری جلو رفت و بعد روی فرشی نشست و شروع به خواندن کتاب کوچکی کرد.
خودم را به سختی از بند کوله رها کردم و روی قالی افتادم: «آخی... وای چقدر روز بدیه!!
خسته شده بودم. چشمانم را بستم تا کمی بخوابم.
لحظاتی بعد، با صدای چندین مرد، بیدار شدم : «من اینو لول می کنم، شما اون یکی رو بردار. دِ دست بجنبون دیگه...
از جایم کنده شدم. خواستم از روی قالی فرار کنم.
تلو تلو خوران، خودم را به لبه ی قالی رساندم.
ولی مردی با لباس سرمه ای، آستینش را به سمت من آورد و من اتفاقی داخل آستینش افتادم: «وای خدای من... این چه شانسیه من دارم؟
مرد آنقدر دستش را تکان می داد که داشتم بالا میآوردم : «تو رو سر جدت بذار من برم.»
ولی هیچ فایده ای نداشت. دستش کمی پایین آمد. جمعیت زیادی از انجا دیده می شد.به دست مرد چوب نرمی بود که با آن به شانه های مردم میزد.
_اینجا کجاس؟ چه بوی خوبی!چه حس دلنشینی!
دست مرد پایین و پایین تر آمد و من قِل خوردم و روی سر یک نفر دیگر افتادم.
بالا را نگاه کردم.من از آستین مردی که بالای چهار پایه بود افتاده بودم.
مردی که روی سرش افتادم، کمی کم مو بود.
خودم را به دوشاخه ی مویش سفت چسبیدم. میان این جمعیت نمی شد حتی درست نفس کشید.
آن مرد با سختی زیاد خودش را به کنار پنجره ای زیبا رساند.
سرش را بر روی پنجره گذاشت و به پهنای صورت شروع به گریه کردن، کرد.
فضای داخل آن پنجره چقدر زیبا بود.
چراغ های سبز و بوی عطری دل انگیز.
موهای مرد را رها کردم و خودم را مانند برگ خزان به داخل پنجره انداختم.
وسط یک دنیا پول افتادم. از کم تا زیاد، از کهنه تا نو .
به روبرو نگاه کردم، این است غریب طوس؟
برای دیدار او بود که این همه روزانه آدم ها می آمدند و می رفتند؟
مِهر او را مدت ها در دلم داشتم،کسی که غصه های مردم را پیش خودش نگه میداشت و روی لب هایشان خنده را نقاشی می کرد.
با چشمهای پر از اشک، آرامگاهش را نگاه کردم : «ممنونم که امید یه سنگریزم ناامید نکردی، از میون لولای در، تا اینجا آوردیش. شاهی به خدا برای تو کمه، خیلی کم...
✍️ به قلم: سرکار خانم آمنه خلیلی
#داستانک
#میلاد_امام_رضا
ــــــــــــــــ
#تارینو(تارینو_نوایینو_ مسیرینو)
┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈
https://eitaa.com/joinchat/1481703603C5cfc0c80a6
┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈
🧚♂️🧚♂️🧚♂️🧚♂️