معبودا
چرا هر وقت ميگويم كه درونم خوب شده
وبه #توبه_کنندگان مُلحق شدم واز #گناه فاصله گرفتم؛
شرایطی پیش می آید که تمـامِ آنچه با
زحمتِ بسیار وایستادگی
در مقابلِ نفس جمعکردم را
ازدست می دهم
واز تو دورتر می شوم؟
«اَوْ لَعَلَّكَ رَأَيْتَني مسْتَخِفّاً بِحَقِكَ فَاَقْصَيْتَني»
شاید چون حقت را رعایت نمی کنم،مرا از
حریم خودت رانده ای..
«لَعَلَّكَ فَقَدْتَني من مجالِسِ العُلَماءِ فَخَذَلْتني»
شاید در مجالسِ علماء،مرا نیافتی وبه جایِ
آن درمجالس بیکاران وگناهکاران مرا دیده ای
که اینطور مرا رها کرده ای..
یه وقتایی،کنارِتمام بدبیاری و
یأس وناامیدی ورکودِ روحی وجسمی،
خدا شخصاً،برات آیه یِ اُمید رو
میخونه
«یاعِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَي أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا...»
شماامام #حسین رو دارید.
#ماهِ_رجب
ماه استغفار
رو به پایانِ
بگو ۱۰۰ مرتبه
اَستَغفِرُاللهَ وَ اَسئَلُهُ التَوبَهَ