دو راه بیشتر ندارم اگر به تو نرسم به مرگ خوشامد می گویم :)

اونجا که ادیب صابر میگه: گویند که هر چیز به هنگام بُود خوش... ای عشق چه چیزی که خوشی در همه هنگام؟

وصف احوال ِمن افتاد به دستان ِقلم من نوشتم که غمی نیست بخوان سخت گذشت .

فکر کنم عشق این شکلیه همه توجه‌ش به توعه:)

به آنانی که ما را در نیمه‌ی راه، سرگشته و حیران رها کردند و تنها گذاشتند: از شما خواهش می‌کنم به راه خودتان ادامه دهید و پشت سرتان را نگاه نکنید به رفتن خود وفادار باشید تا ما هم برای فراموشی وفادار بمانیم :)

تار و پودش همه از بوی تنت لبریز است من به پیراهن تو حس حسادت دارم #حسین_مهدوی

نوشته بود: آن‌که گریه می‌کند غمگین‌تر است یا آن‌که سکوت کرده؟

چون سرخ ترین سیب در آغوشِ درختی سخت است تو را دیدن و از شاخه نچیدن :)

خرابم می‌کند با اخم و با لبخند می‌سازد دلم را برده معماری که فکرش را نمی کردم

این پرسش صد ساله مرا خواهد کشت او بر چه اساسی دل من را پس زد؟