...ادامه 🔳 طالبان و انديشه‌هاي ابوالاعلي مودودي الف) ديدگاه1؛ ديدگاهي است که معتقدند که زنان بجز امورخانوادگي و تربيت فرزندان، حق هيچ‌گونه مشارکت در امورسياسي، اجتماعي و فرهنگي را ندارند و دليلي که ارائه مي‌کند برگرفته از متون ديني(اعم از قرآن و سنت نبوي‌(ص)) است، مودودي از جمله طرفداران سرسخت اين نظريه و مخالف حضور زنان در عرصه سياست و اجتماع مي‌باشد. هرچند در عمل پايبند به آن نيست؛ زيرا در يکي از انتخابات پاکستان از نامزدي #فاطمه_جناح براي رياست کشور پاکستان حمايت کرد و باتوجه به دليلي که از قرآن و سنت در دفاع از نظريه خودش ارائه مي‌کند، حضور و نقش زنان را در بيرون از منزل خلاف شرع مي‌داند و استدلالي که مبني بر محدوديت زنان در عرصه‌هاي سياست و اجتماع و... ارائه مي‌کند عبارتند از: 1⃣ «آيه، الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى‌النِّسَاءِ...» 2⃣ «حديث، لنْ يفْلَحَ قوّامٌ وَلَوْا أمرَهُمْ إمْرَاُهٌ.» مودودی می‌گوید: این دو دلیل، از روشن‌ترین و محکم‌ترین دلایلی است از متون دینی که بر محدودیت زنان از مشارکت در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دلالت می‌کند. از این‌روی، پست‌های ریاست دولت، وزارت، عضویت مجلس و هرگونه ادارات مصالح حکومتی به زنان واگذار نمی‌شود. ب) دیدگاه‌2؛ که حق هم همین است. برخلاف دیدگاه اول، با استناد به عموماتی از اسلام؛ امامت زنان را جایز و به نبود تفاوتی میان زنان و مردان در فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی معتقدند و با تمسک به عموماتی از قرآن و حدیث و عقل دیدگاه اول را نقد و حقانیت دیدگاه خودرا ثابت می‌کند. تأثیرپذیری جنبش طالبان از اندیشه مودودی در رابطه باایجاد محدودیت برای زنان و نادیده گرفتن نقش مهم و حساس زنان در اداره امورسیاسی و فرهنگی کشور، تردیدناپذیر و غیرقابل انکار است. اما تفاوتی که این 2دیدگاه را (طالبان، مودودی) در حد قابل‌توجهی از هم متمایز می‌کند این است که: 1⃣طالبان بر این باور است که زنان از آغاز آفرینش، گناهکار آفریده شده‌اند و تنها راه فرار یک مسلمان اصیل از گناه، آن است که زن، یا زن‌های خانه‌ی او در پنهانی‌ترین گوشه‌ی خانه، زندگی کنند. براین اساس طالبان برای حضور زنان در انظار، محدودیت‌های تنگ‌نظرانه اعمال می‌کند، که حتی‌الامکان در انظار عمومی ظاهر نشوند و زمانی از خانه خارج شوند که پوشش کامل داشته باشند در غیر این‌صورت باید زنان متخلف و یا فامیلهای آن‌ها مجازات شوند. افزون بر این، در حاکمیت طالبان، زنان از حق تحصیل که از حقوق اولیه و طبیعی هر انسانی است، در مراکز آموزشی محروم شدند. ملامحمّدعمر در واکنش به درخواست سازمان ملل برای رعایت حقوق بشر و حقوق زنان، صریحاً اظهار داشت:«دستیابی زنان به تحصیل و آموزش در مراکز آموزشی، به معنی اعمال سیاست کفر و ترویج بی‌عفتی و فحشا در افغانستان است. طالبان هرگز به زنان اجازه‌ی تحصیل و اشتغال نخواهد داد. هدف طالبان جلب رضایت جهانیان نیست! بلکه، اجرای احکام شریعت اسلامی است. محرومیت‌های زنان افغانی محدود به این موارد نیست. ممنوعیت از رانندگی، ممنوعیت خریدوفروش اجناس توسط زنان، ممنوعیت استفاده‌ی زنان از حمام‌های عمومی و... همگی از اعمال ظاهرگرایانه‌ی طالبان درحق زنان افغانی است. گزارش‌های سازمان‌های بین‌المللی همگی حکایت از بروز افسردگی شدید در میان زنان افغان دارد که بی‌گمان ریشه در سخت‌گیری طالبان نسبت به زنان است. 2⃣تفاوت عمده‌ی دیگر که(بین جماعت اسلامی و طالبان) وجود دارد این است که مهم‌ترین ویژگی‌های تفکر جماعت‌اسلامی، اجتناب از دچارشدن در چارچوب‌های بسته و انعطاف‌ناپذیری فرقه‌ای و مذهبی است، و در تفسیر سنت هرگز تحت تأثیر سنت‌گرایان دیوبند قرار نگرفت. در ماده پنجم اساسنامه این جماعت چنین آمده است: «تمام عصبیت‌ها را از دل بیرون سازید [به] عصبیت شخصی، خانوادگی، قبیله‌ای، نژادی، ملی و میهنی یا مذهبی و گروهی گرفتار نشوید..!!. اما جنبش طالبان دقیقاً برعکس تفکر جماعت‌اسلامی در اولین اقدام خود، دست به تصفیه قومی و نژادی زد. (111) ادامه در پُست بعدی فرقه‌ها و ادیان جهان اسلام https://eitaa.com/joinchat/1739522124Ca6c226e120 ‌‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist