یه طوری همه دم عیدی حرم بودن که همش زیر لب زمزمه می‌کنم: قهر کردی، مگر که من شمرم؟ بگذر ازین نوکرِ بدِ قدر ناشناس

به تعداد فرشته‌هایی که شبِ جمعه میان حرمت، ازت دورم و دلتنگتم امام‌حسین.

با امام‌حسین میشه حتی چشم بسته دوید.

معامله با امام‌حسین فقط اونجا که میگی: جوونی‌مو نذرِ جوونِ تو کردم.

خوش به‌حال اون عراقی‌ و مشهدی‌هایی که نزدیک اذون مغرب راه میفتن سمت حرم و با اشکِ روضه‌شون، افطار می‌کنند.

غمِ دل چاره نشد، جز به دعایِ رمضان دستِ ما را برسانید به شب های علی❤️‍🩹

کَسَم علی‌ست در آن بی کسی که می گویند: به عزت و شرفِ «لا إله الا الله»

یعنی ما اینهمه دلتنگ میشیم، یه بار به دلش برات نمیشه؟!

اَللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ غَيْبَهَ وَلِيِّنَا خدايا قلب ما از غیبت آقا و مولامون گرفته، نمیخوای این هجران رو به آخر برسونی؟

هربار که رمضان میشه با دمِ علی یاعلی، اشکم روون میشه: «این خبر را برسانید به عشاق نجف بوی سجاده خونین کسی می آید...»

ولی ما قوم یؤمنون بالغیب خیلی گناه داریم نه می‌تونیم امام‌مون رو ببینیم، نه روزگار یه روز بدون فتنه و تهدید برامون میگذره؛ آخرشم ممکنه خسرالدنیا و الآخره بشیم و بدون اعتقاد از دنیا بریم! «ما قومِ مهجور مانده از مهدی»

اصحابِ یمین منظور از مولاعلی و یارهای ایشونه که حساب و کتاب‌ِ اینا با بقیه فرق میکنه! [مثل اینکه بچه‌ای پدرش خیلی معتبره و همه بهش احترام میزارن و وقت خطای اون بچه باباش میاد میگه: خسارتش چقدر میشه؟ خودم حسابش میکنم] امیرالمؤمنین وقت محاسبه اعمال، اینطور محبینش رو تحویل میگیره!